Angst om alleen te zijn
Ik heb 3 lieve kinderen tussen de 6 maanden en 5 jaar.
Mijn man werkt in ploegendienst en ik merk dat ik zo angstig ben
als hij er s nachts niet is. Voornamelijk de angst dat de jongste
overstuur raakt en de andere wakker worden etc.
1 van mijn kinderen is vroeger een moeilijke slaper geweest dus ik weet
niet of het daarvan komt.
Avonds alleen zijn vind ik minder angstig omdat ik weet dat hij thuiskomt en mocht alles in de soep lopen hij er dan in ieder geval is.
Herkent iemand dit of weet iemand hoe ik dit aan kan pakken zodat ik niet zo van slag raak.
Herken dít niet
Wat ik me wel voor kan stellen is dat het best veel is om drie jonge kinderen gerust te stellen, maar waarom dat jou angstig maakt begrijp ik niet. Wat komt er allemaal in je op waardoor je angstig wórdt?
Brand
Ik heb zelf ook 3 kinderen en een man die regelmatig s nachts weg is. Mijn enige, maar wel echt grote angst is hoe ik in hemelsnaam alle 3 de kinderen veilig uit huis krijg in geval van brand.
Voor kinderen die overstuur zijn, huilen of elkaar wakker maken ben ik nooit bang geweest.
Overdag red je het toch ook alleen. Ook als ze huilen of overstuur zijn, dus waarom s nachts niet?
Daarnaast was ik ook wel makkelijk als er echt iets was. Dan legde ik de jongste bij mij op de kamer of nam ik de oudste 2 bij mij in bed. Uiteindelijk kan er niet zoveel gebeuren toch?
Ja hoor
Ik werd vooral van mijn eigen kinderen bloednerveus als ze huilden, aanzetten tot huilen, jengelden enz.
Met een huilbaby en moeilijke peuter liep ik op eieren en deed likes om dat te voorkomen.
Het werd minder toen ze ouder werden maar ben nog steeds gevoelig voor moodswings in een erg aanwezige vorm
soort van
Ik herken het wel een beetje, ik ben dan zelf niet bang dat ze huilen of overstuur raken (want daar zie ik niks gevaarlijks in en ik ben er dan toch bij) maar ik krijg soms wel een beetje een kleine 'angstvlaag' als ik naar de wc moet terwijl ze allebei (16 maanden en 3 maanden) wakker zijn. Soms vraag ik mij af wat er zou gebeuren als mij iets overkomt en mijn man nog lang niet thuis is. Maar dat zijn echt van die kleine momentjes en die gedachtes wuif ik dan snel weg.
Jackie
Het is misschien gek, maar toen mijn dochters nog heel erg klein waren zat ik met de deur open op de wc. Kun je jouw oudste nog in de box zetten of is dat niet meer mogelijk?
Vrees of ervaring
Jokie, is het dan al eens een keer gebeurd dat de jongste 's nachts overstuur raakte, en de andere kinderen wakker werden en er een schepje bovenop deden? Of is het alleen de vrees dat dit kan gebeuren?
Dat een van de andere vroeger een moeilijke slaper was, betekent niet meteen dat wanneer deze ook wakker wordt, jij het niet meer aan kan.
Mocht dit een keer gebeuren, neem je beide kinderen mee naar de huiskamer. Pak je een groot prentenboek en ga je plaatjes bekijken .
Als die van 6 mnd wakker wordt vanwege de groeiende tandjes (en/of pijnlijke billetjes), geef je hen beide een bevroren broodkorstje( reepjes brood n diepvries), om op te sabbelen tegen de pijn van het tandvlees. Sabbelen werkt ook geruststellend. Je bent niet de eerste moeder die 'dan s nachts met kroost uiteindelijk op de bank in de huiskamer beland.
Vroeger deelde ik als baby de slaapkamer met zus. Als de ene huilde, sliep de ander door. Ik wil je angst niet bagatelliseren want ik ken je kinderen niet. Vandaar de vraag of het regelmatig voorkomt dat het huis 's nacts op stelten staat. Of ben je bang voor wat de buren denken? Als vroeger de buurkinderen huilden, dacht ik aan de tijd dat de mijne ook kein waren geweest.
Kinderen willen soms ook beter door de nacht heen slapen, als hun kamer donkerder is. Te lichte kamers agv straatlantaarns kan je oplossen mbv verduistergordijnen.
En igv bezoek aan toilet overdag; soms is de tv je grootste vriend 
.
Kaaskopje
Ja hij kan nog net in de box, maar sinds kort klimt hij er uit als hij het zat is. Dus daarom zet ik hem liever in de maxicosi vast met even de televisie aan. Oh de deur staat bij mij altijd wagenwijd open hoor 
Met gespitste oren zit ik dan op de pot.
Jokie
Wat vindt je precies beangstigend aan het idee van huilende kinderen ' s nachts? Wat is het verschil met overdag? Iets met de buren te maken, wat Flanagan ook vroeg? Ben je bang dat je ze niet gerust kan stellen? Je hebt er al een 'groot'gebracht tot 5 jaar, dus blijkkbaar doe je iets goeds toch
