Broertje uit buitenland adopteren?
Omdat ik het draadje van Willy hierboven niet wil vevuilen, nog maar eens een nieuw draadje. Ik heb hier eerder vragen over gesteld, maar nu nog maar eens omdat ik door de bomen het bos niet meer zie.
Mijn oudste zoon heeft een broertje in een buitenland. Net 5 jaar geworden. Kind wordt nauwelijks verzorgd en dreigt nu in een weeshuis in het land zelf maar opgezet door Spanjaarden, gezet te worden. Zij nemen dan de voogdij over tot dat broertje 18 is.
Mij bevalt dit eigenlijk niet zo. Ik heb er nogal wat vragen over. Want ze kunnen broertje dan toch ineens naar Spanje transporteren?
Ik ben in het voorjaar al bezig geweest mijn licht op te steken over adoptie van broertje. Het land waar broertje nu woont, doet niet moeilijk over adoptie. Ik kan hem bij wijze van spreke zo meenemen(vanwege familiebanden).
Maar in Nederland? Welk kanaal kan ik het best bewandelen om hier meer over te weten te komen? En adoptie mag toch maar tot 44 jaar (ik ben ouder).
Geen adoptie maar pleegzorg
Adoptie is lastig, maar pleegzorg veel minder.
Yep
Adoptie kost veel tijd (VIA-cursus e.d.) maar is helemaal niet precies wat jij wilt. Ik zou als ik jou was een goede advocate zoeken die hierin gespecialiseerd is, die kan het vrij snel allemaal voor je op een rijtje zetten.
Land van herkomst en nederland
In het land van herkomst kun je alles regelen van de adoptie. Wij kregen in land van herkomst de voogdij. Om naar Nederland te komen heb je een visum nodig, dat kan een tijdelijik visum zijn, maar daarna moet je wel een verblijfsvergunning vragen. Die regels veranderen met de dag. Ik weet wel dat onze pleegdochter eigenlijk niet met het goede papiertje hier was gekomen, maar indertijd -heel lang geleden- was een agent van de vreemdelingenpolitie alle bureacratisch stappen eromheen zo zat, dat hij alles uit de computer wisten en zorgde dat ze gewoon hier kon verblijven. Ik geloof dt wij ook nog geregistreerd hadden moeten worden in een of ander voorgdijregister, nooit gedaan. Daar heeft de Raad later nog een smakelijk hapje aan gehad, want zij zochten alles af tot in het land van herkomst om te kijken of het kind wel rechtmatig bij ons was. Ze waren alleen vergeten om ons te vragen, wij hadden de papieren van de rechtszaak.
Informatie over de regels nu kun je waarschijnlijk vinden op internet bij de IND en dan moet je bedenken dat het een eigen kind is, want geadopteerd, minderjarig etc. Eventueel kun je ook informatie inwinnen bij de ambassade in het land van herkomst, maar wees niet verrast als die informatie weer anders is dan de informatie die je hier krijgt. Daaruit kies je maar wat voor jezelf de beste weg is en probeer je iedereen maar ervan te overtuigen dat het zo het beste is.
Veel succes ermee!
Tsjor
Dankjulliewel
Ik ga er nog maar eens op broeden. Dankjulliewel voor jullie meedenken.
Toch nog één punt
Mashumi, we hebben het nu wel over pleegzorg en adoptie, maar als het om een halfbroertje gaat en als een van de ouders in Nederland woont, dan zou het toch alleen maar gaan om erkenning (als dat nog niet geregeld is) en toewijzing van woon- en verblijfplaats?
En daarna alles wat de IND bedacht heeft over het over laten komen van eigen kinderen uit het land van herkomst.
Ik denk met je mee, want ik zou het ook verschrikkelijk vinden als je een kind zo 'alleen' zou laten.
Tsjor
Tsjor, wat fijn...
Tsjor, wat fijn dat je nog meedenkt. Het is werkelijk ingewikkeld, het gaat ook te ver om het allemaal op dit openbare forum te zetten, maar ik ben erg blij met je posting.
Ik vind het heel moeilijk om een startpunt te vinden. Waar begin ik in vredesnaam? Ik ga over een paar weken weer naar het land toe en zie daar dan ook weer het broertje van mijn zoon. Ik weet niet goed wat te doen. Wachten en nog eens kijken daar? Maar aan de andere kant kan het al te laat zijn, want misschien zit hij dan al in het weeshuis...en is dat nu moeilijker of makkelijker om het dan mee te nemen voor de nederlandse IND?
Zoals de situatie nu is, is er voor mij in het verre buitenland waar het broertje nu woont voor de autoriteiten geen enkel probleem om hem mee te nemen. Maar voor de nederlandse autoriteiten wel, dat weet ik eigenlijk wel zeker. Heb al info gevraagd bij de vreemdelingendienst op het gemeentehuis hier, maar "ons geval" paste in elk geval niet op een standaardaanvraag. Geen enkele standaardaanvraag. Dus daar verdween ook díe houvast.
Ik heb telefonisch een advocaat geconsulteerd, maar die gaf het niet veel kans.
Basis
Mashumi, wat is je juridische basis op dit moment? Ik neem aan dat het kind niet jouw zoontje is, maar wellicht van je (ex?)-man? Heeft hij ooit het kind erkend, zijn jullie officieel getrouwd (geweest)?
Dan de tweede vraag: heb je kontakten met familie in het land van herkomst? Weet je welke instantie in het land van herkomst gaat over familierechterlijke zaken? in eerste instantie moet je dan denken aan iets als maatschappelijk werk, raad voor kinderbescherming o.i.d.
Als ik het goed zie zou je moeten regelen:
- de erkenning dat het kind jouw kind is (of jouw stiefkind, maar dat jij in elk geval de gezaghebbende bent); dat moet je in het land van herkomst doen.
- machtiging tot voorlopig verblijf aanvragen bij de Nederlandse ambassade, dat moet je ook in het land van herkomst doen. Als je die machtiging hebt kan het kind in elk geval voor drie maanden mee naar Nederland.
- In Nederland moet je dan een verblijfsvergunning aanvragen op basis van gezinshereniging. Daar zijn bepaalde eisen aan verbonden. Op deze site kun je die eisen vinden: http://www.indklantdienstwijzer.nl.
Laat je niet te vlug afschrikken door advocaten die pessimistisch zijn of door het ontbreken van een standaardprocedure. Juist als de situatie afwijkt van het normale kun je eigenlijk altijd wel proberen wat er mogelijk is.
Veel succes!
tsjor
Dankjewel tsjor
Dankjewel tsjor. Ik heb een begin.
Nog even..
Vandaag sprak ik met iemand over een heel andere situatie die ook het midden hield tussen gezinshereniging en adoptie. Ik dacht meteen aan jouw situatie. Zij had hiervoor een advocatenkantoor gevonden dat hierin is gespecialiseerd en bekend staat om de creatieve oplossingen (allemaal uit de tweede hand, maar toch): Everaert, Amsterdam, Rokin. Zij had een Indonesische vrouw van dit kantoor waar ze heel veel aan had gehad. Je weet maar nooit 
Everaert
Die naam ken ik, dat kantoor is inderdaad hooggespecialiseerd in vreemdelingenrecht en alles eromheen (en dan vziw vreemdelingenrecht 'regulier', dus geen asielzaken). Hun zwaartepunt ligt dacht ik wel bij werkvergunningen maar het is inderdaad een goed idee om contact met ze op te nemen want ook in jouw geval weten ze vast van de hoed en de rand.
Kijk tevoren nog even of je misschien voor een toevoeging in aanmerking komt (jawel, daar is ze weer...) :www.rvr.org
Groeten,
Temet
Dank temet en yta
Bedankt, Temet en Yta.
Ik heb besloten deze winter tijdens ons bezoek aan broertje eerst te kijken wat er mogelijk is daar. Regelen van ouderschap/stiefouderschap etc.
Als ik dan weer terugkom, zal ik zeker van deze tip gebruik maken.
