Cursus om drama te voorkomen?

Hmm

Ik vraag me af of dit soort type vaders/moeders wel naar zo'n cursus zouden gaan om er wat van op te steken. Gelukkig zijn de meeste ouders heel voorzichtig met een kindje en worden niet woedend op de kleine als er eens heel erg veel gehuild wordt. En echt ook ik heb wel eens met mijn slaaphoofd zitten balen als de baby midden in de nacht maar blééf huilen, dan kon ik haar ook wel achter het behang plakken, maar heb nooit mijn kind wat willen aan doen (of hard staan schudden) dan is er óf al een steekje los, óf een heel kort lontje, óf het zijn mensen die al erg overspannen zijn op dat moment (die je dus eigenlijk maar even niet op een baby moet laten passen) en die wellicht later enorme spijt hebben van het moment dat ze zichzelf even verliezen in frustratie.
Sowieso hou ik niet zo van verplichtingen door de overheid. Straks krijg je een verbod om kinderen te krijgen omdat je je cursus niet wilt doen

Meer aandacht

Ik denk wel dat er meer aandacht mag komen voor wat een baby teweeg kan brengen als het niet een wolk van een kind is. Mijn oudste huilde ook heel veel, en heel hard, en sliep 's nachts weinig (3+2 uurtjes). Dan krijg je slaaptekort, raak je uitgeput in het vinden van oplossingen. Raak je gefrustreerd. indertijd was daar op het consultatiebureau nauwelijks aandacht voor: kind groeide goed, at goed, gewicht goed, klaar. Pas 10 jaar later kreeg ik meer zicht op mogelijke oorzaken en oplossingen (ander water gebruiken).
Meer aandacht betekent: zorgen dat vaders en moeders allebei een keer naar het consultatiebureau kunnen gaan met het kind; en meer aandacht voor de conditie van de ouders zelf. Daarvoor zullen ze ruimte moeten krijgen om hun ervaringen en problemen eerlijk te bespreken. Signaleringssystemen over risico-managment zijn dan een contra-indicatie.

Tsjor

aanvulling Tsjor

Ik vind dat wel een goede opmerking van Tsjor, je komt toch in het begin regelmatig bij het consultatiebureau. Daar kunnen ze inderdaad zorgen dat er ook regelmatig een aantal vragen komen over het welbevinden van de ouders, hoe slaapt het kindje, hoe slaap je als ouder, wat doe je als het niet lekker gaat? En daar tips en aanreikingen over geven. En dan stimuleren dat beide ouders komen, samen of om en om desnoods.
Maar is het niet zo dat er inmiddels toch al veel meer info komt voor ouders (die erin geïnteresseerd zijn) over wanneer je kindje zich niet helemaal 'voorbeeldig' gedraagt?

Even heel erg off-topic: Mijn moeder heeft vroeger echt enorm moeten aanmodderen, want iedereen om haar heen hield de vuile was binnen dus ze dacht dat ze als enige hele vervelende kinderen had, die niet naar haar luisterden. Tot pas later de verhalen loskwamen van andere ouders (toen wij de pubertijd al uit waren) en we het lang zo slecht niet deden.
Onlangs kreeg mijn moeder voor het eerst een enorm compliment toen mijn vader in het ziekenhuis lag en wij met zijn allen daar natuurlijk dagelijks langskwamen. De buurvrouw van mijn vader op de afdeling in het ziekenhuis had mijn moeder gecomplimenteerd 'dat ze zo'n leuk, lief gezin had' ....mijn moeder straalde ( ze is 80, heeft daar blijkbaar 70 jaar op zitten wachten) zo lief.

de komst van een baby is een revolutie

en die kun je nauwelijks voorzien, hoe veel je ook leest of hoort. Je hebt van tevoren geen idee hoe je je voelt als je 's nachts weinig slaapt, je partner idem ditto. Je hebt geen idee hoe je lijf aanvoelt na een bevalling - die nagenoeg probleemloos kan verlopen maar ook nare schade kan opleveren. Je weet nog niet hoe goed je ertegen kunt als je kindje vaak onrustig is - en hoe je partner daarop reageert. Je weet niet hoe het voelt, al die mensen over de vloer terwijl het leven er ineens 100% anders uitziet.
Ah er zijn zoveel ongewisse zaken.

Een cursus helpt een beetje, maar dan heb je het wel gehad. Op de zware nachtelijke uren staat er vrijwel niemand paraat met praktische of morele steun.

En ondertussen reopen velen 'Ah, wat schattig, een baby! Genieten! ' (Daar moet men eens mee stoppen zeg!!)

Ben (oppas)oma, een jong gezin in onze familie. Het gaat best goed, maar het is zwaar. (Waarbij ik het gevoel heb dat het voor wat oudere jonge mensen die lang hun eigen tijd hebben kunnen invullen, net iets ingewikkelder aan kan voelen als zo'n weliswaar schattig ukkie de centrale positive lijkt over te nemen.)

Ander water

Hier reageerden beide kinderen slecht op kraanwater. Dat is erg hard hier.
Wij zijn toen vrij snel over gegaan op Barleduc, dat maakte zoveel verschil! Die tip kreeg ik van een buuf en ik geef m nog steeds door.

Misschien bedoelt Tsjor ook zoiets?