Erkennen en ouderlijk gezag

Moeder

Je partner heeft je kind erkend en is daarmee wettelijk gezien de vader van het kind. Maar daarmee heeft hij nog niet het ouderlijk gezag. Je hebt ervoor gekozen dit ook niet te regelen, dus ben jij nu de enige die het ouderlijk gezag hebt, ondanks de erkenning. Indien jij komt te overlijden, dan zal de rechter bepalen wie het gezag over je kind zal krijgen. Dit kan je partner zijn, maar ook een andere persoon. Er wordt gekeken naar het belang van het kind. In beginsel heeft je partner een voorkeurspositie en de rechter mag alleen het verzoek van jouw partner om hem aan te wijzen, afwijzen indien het belang van je kind in gevaar komt.
Heb je overigens een testament waarin een voogd is aangewezen? Zo ja, dan zal je partner extra moeten opletten. In beginsel heeft hij een voorkeurspositie, maar in geval van een voogd zal je partner dan - om deze voorkeurspositie te behouden - binnen één jaar na de dag dat de voogdij is ingegaan, een verzoek bij de rechter moeten indienen om het gezag toegewezen te krijgen. Gaat hij over deze termijn van een jaar heen, dan kan hij nog steeds een verzoek om toewijzing van het gezag indienen, maar heeft hij geen voorkeurspositie meer. En dan is het maar de vraag of hij alsnog het gezag krijgt toegewezen.

Sascha2

Dat mijn partner het ouderlijk gezag niet heeft, ligt echt aan mij.
Als mij iets zou overkomen, wil ik niets liever dan dat de kleine bij de vader komt. Hoog tijd dus voor een testament met daarin geregeld dat de vader de rechten krijgt, mocht ik komen te overlijden.

Sascha2

Daar heb je gelijk in, voogdij is voor iemand die niet de ouder is.
Geloof me, als mij iets overkomt, laat mijn partner onze kleine echt niet zomaar weg halen. Hij is echt gek op de kleine; zijn enige kind. Toch wil ik zelf graag ook ergens vast leggen dat dit mijn voorkeur heeft (dat de kleine bij zijn vader blijft), dan kan een rechter haast niet anders dan daarin mee gaan.
Mijn testament is aan vernieuwing toe omdat andere dingen die erin staan ook niet gelden voor mijn jongste.

Toch...

het zal wel aan mij liggen, maar jullie besluiten samen om een kind te proberen te krijgen (en dat lukt). Mocht je komen te overlijden dan wil je dat het kind naar de vader gaat. Waarom ga je dan niet gewoon het gezag delen? Ik vind het een beetje typisch dat je je partner wel wilt hebben als vader voor je kind met alle plichten die erbij horen, maar hij mag de rechten niet. Hij is je ex-partner toch niet en daarnaast gebruik jij dat gezag nu op exact dezelfde manier als je ex-partner; Jij wilt je zin hebben, niet alleen nu, maar altijd.

Sacha2

Net een notaris gesproken en voogdij kan ik wel regelen voor de vader van mijn kleine. Daar word ik helemaal blij van. Thuis bespreken om zo snel mogelijk een testament te maken.

Dank je voor het feit dat je niet met een oordeel klaar stond over het niet willen delen van het ouderlijk gezag. Ik weet dat dat een stuk van mijn verleden is, maar heb al zoveel om me heen gezien dat het ouderlijk gezag misbruikt werd door de niet-verzorgde ouder en heb dat zelf ook ervaren (ex wilde wel de lusten en niet de lasten en dus moest ik precies doen wat hij wilde ongeacht of dat het beste was voor de kinderen). Als ik eraan denk dat ik die macht aan iemand geef (om mij neer te kunnen zetten waar hij wil), krijg ik het al benauwd.

Delen

Sorry, ik schiet echt even in de lach van je reactie. De mijne was sarcastisch bedoeld. Als jouw tweede reactie dat ook was, dan heb ik in ieder geval een leuke dag gehad. Als jouw tweede reactie dat niet was, dan zijn we totaal langs elkaar heen aan het communiceren.

Het is namelijk niet zo dat ik mijn partner voor een kind wilde hebben, ik heb hem altijd gezegd dat er nooit een kind zou komen. Dat kind is er uit liefde voor hem uiteindelijk toch gekomen, maar dan ook alleen uit liefde voor hem. Wat zou het dan fijn zijn als mijn gevoelens ook gerespecteerd worden (dat het ouderlijk gezag niet gedeeld kan worden), maar volgens jou ben ik iemand die altijd haar eigen zin had willen hebben en dus blijkbaar alleen maar aan zichzelf denkt. Goh, als ik nou eens echt zo was geweest, dan was die kleine er dus niet geweest (en had ik nu geen gezondheidsproblemen), want nee, mijn wens wat het eerlijk gezegd niet. Ondanks mijn hele geschiedenis wilde mijn partner mij als moeder van zijn kind hebben en dus niet andersom. Ik had al kinderen, hij niet.
Wat niet wil zeggen dat ik niet blij ben, want ik vind het een geweldig kind!

Tsjee...

Ik heb vol verbazing dit draadje gelezen. Wat een aparte kinderwens heeft je partner. Een kind willen van een vrouw die wegens gezondheidsredenen eigenlijk absoluut geen kind meer wil/zou moeten krijgen. En dan ook nog akkoord gaan met het feit dat hij geen aanspraak mag maken op het gezag?
Nu krijgt hij dus een kindje van een moeder die dat kindje eigenlijk liever niet had gekregen? Klinkt mij eerlijk gezegd niet als de meest geweldige basis. Maar ach joh.. wie weet wat jullie er nog van weten te maken..

Fem (ot)

Fem je reactie vind ik zeer ongepast. Heb je nog tips voor de startster van dit draadje of blijft het bij het ventileren van een vooringenomen mening?

"Nu krijgt hij dus een kindje van een moeder die dat kindje eigenlijk liever niet had gekregen". Als je dat tegen mij zou zeggen zou ik hoogstpersoonlijk het forumbeheer vragen om je op je vingers te tikken.

Sorry, moest ik even kwijt.

Nou ja zeg

Wat een veroordelingen zeg! Tenenkrommend. Op basis van twee/drie korte berichtjes commentaar geven op een keuze, waar jullie niets persoonlijks van weten en al helemaal niets mee te maken hebben. De opmerkingen die hier gemaakt worden vind ik ronduit stuitend en kwetsend. Sowieso vreemd dat jullie menen een kwetsende veroordeling te kunnen plaatsen zonder in te gaan op de gestelde vragen. Natuurlijk, het is een forum en wie een vraag stelt, kan een reactie verwachten. Maar laat het dan wel een reële reactie zijn en niet een duidelijke veroordeling van iemands persoonlijke keuze. Je weet toch helemaal de achtergrond niet, of de meningen van Moeder en haar partner? Je weet de geschiedenis niet en je hoeft niet te verwachten dat dat allemaal in de korte berichten wordt weergegeven. Het doet niet eens terzake, er wordt gevraagd naar advies. Overigens, denk je niet dat er wellicht hele goede redenen zijn voor Moeder en haar partner, om de zaken
zo te regelen, in goed overleg, zoals zij ze geregeld hebben? Redenen, die zo persoonlijk zijn dat ze hier niet genoemd worden?
En lezen blijkt ook een kunst te zijn. Moeder had geen gezondheidsklachten voor de zwangerschap, maar heeft deze door de zwangerschap gekregen. En Moeder heeft geen kind gekregen dat ze liever niet had gekregen. In tegendeel, uit liefde voor haar partner is ze op haar eerdere keuze om niet nog een kind te willen krijgen, teruggekomen en heeft ze volledig gekozen om dit gewenste kind proberen te krijgen en dat is gelukt.
Eerlijk gezegd reageer ik niet zo snel als zich zoiets voordoet, maar ik vind de opmerkingen hier wel heel ver gaan, bah.

Holiday (o.t)

In dat geval zou je, geheel terecht, het forumbeheer dat kunnen vragen omdat ik mijn mening ventileer terwijl dat op dat moment niet gevraagd werd. Maar niet omdat ik suggereer dat(in jouw geval dan) jouw partner een kindje krijgt van iemand die dat kindje liever niet had gekregen maar dat, enkel uit liefde voor haar partner, toch doet.
"Dat kind is er uit liefde voor hem uiteindelijk toch gekomen, maar dan ook alleen uit liefde voor hem."
Ze benadrukt het zelfs.

En dan nu gewoon on topic:

Moeder, nogmaals mijn welgemeende excuses voor mijn onbegrip. Het bestaat nog steeds, maar dat doet nu eenmaal totaal niet ter zake. Wat ik wel meen, is dat ik echt hoop dat jullie er samen wat van weten te maken. Dat je niet enkel dit kind krijgt, maar er ook van zult genieten. Want dat gun ik zowel jou als je kind. (dat mocht ik toch wel zeggen he Zo niet, dan zeg je t maar hoor!)
Wat wel ter zake doet; Zoals jij je posts formuleert heb ik het idee dat je je partner geen gezag wil geven omdat je in de overtuiging bent dat hij op die manier geen rechten meer heeft en daar dus ook geen misbruik van kan maken. Als dat klopt, dan is mijn advies om je daar heel goed over te laten voorlichten. Want het is volgens mij namelijk niet zo dat het niet hebben van ouderlijk gezag betekent dat er ook geen rechten zijn. Naarmate jullie relatie langer duurt en hij dus langer voor zijn kind zorgt, bouwt hij geloof ik zowieso toch bepaalde rechten op.
Ik weet echter niet precies het naadje van de kous. Maar buiten het feit dat er ergens op t forum ook al over wordt gesproken (i.v.m. naamswijziging van een kindje), had ik er ook al wel eens over gehoord. Dat kun je dus misschien toch maar even goed nagaan, om te kijken of dat ook echt strookt met hoe je het geregeld wilt hebben. Mocht je dat tenminste niet al hebben gedaan, maar dat vermoed ik niet, gezien je vraagstelling.
Fem

Testament

Voor zover ik weet kijkt de rechter in geval van het overlijden van de gezaghebbende ouder in eerste instantie of er in het testament een voogd is opgenomen. Als dat een ander is dan de andere ouder, kan de andere (juridische of biologische) ouder binnen een jaar een verzoek indienen om het gezag te verkrijgen. Het lijkt mij dat als je je partner aanwijst in je testament, je kind dan 'automatisch' naar hem gaan na je overlijden. Hij is dan aangewezen in het testament, is de juridische vader, en woont al jaren met hem in 1 huis. Wat kunnen er dan nog voor beren op de weg zijn?

Andersom vic

Vic:
"Voor zover ik weet kijkt de rechter in geval van het overlijden van de gezaghebbende ouder in eerste instantie of er in het testament een voogd is opgenomen."
Vziw is het andersom. De (biologische) vader heeft voorrang, en een testament zal meestal genegeerd worden.

Moeder

Nou 't was misschien even niet zo handig geformuleerd, waardoor er van mijn kant een behoorlijke verwarring, met bijbehorend onbegrip ontstond. Maar daar hoef je geen excuses voor te maken hoor. Zoals je het nu brengt is het me wel duidelijk. En ik ben blij dat ik er naast zat hoor!
Ik hoop dat je er verder uit komt. En wens jullie alle geluk van de wereld met jullie kindje. Wij zitten hier in precies dezelfde situatie, ik heb nu een zoontje van bijna 5 maanden met mijn huidige partner en twee heerlijke kids uit een eerdere relatie. Weet je wat ik het mooist vond? Dat je je partner vol verbazing allerlei emoties ziet ontdekken die horen bij het kersverse vaderschap. Dat soort liefde kent hij helemaal nog niet. Want al geeft hij superveel om de andere twee, voor t eerst een kindje van jezelf krijgen blijft gewoon ontzettend bijzonder.
Fem

Tekst postbus 51 brochure

Tinus heeft ook (een beetje) gelijk.
"Als u overlijdt en u heeft bij testament één of twee gezamenlijke voogden benoemd, die bereid zijn de voogdij op zich te nemen, kan de andere ouder nog steeds een verzoek indienen om het gezag te krijgen. Als de andere ouder dit doet binnen een jaar na het begin van de voogdij, blijft de voorkeurspositie voor die ouder bestaan. Ook hierna kan de andere ouder nog een verzoek indienen bij de rechter om het gezag te krijgen, maar heeft nu geen voorkeurspositie meer. Hij krijgt het gezag alleen als na de benoeming van de voogd de situatie is veranderd of als bij de benoeming van de voogd is uitgegaan van onjuiste of onvolledige gegevens."