Jeugd/jongvolwassenen
Even een beetje aansluitend op het draadje van gillende kinderen op het schoolplein. Wij hebben 3 buurkinderen tussen de 18 en 22. Ze gaan niet meer met de ouders op vakantie en zijn dus thuis. Geven dan het het ene feestje na het andere. Ze roken en drinken dan heel wat af. Dan vind ik op zich hun eigen verantwoording maar dat gegil en gekrijs van hun tot diep in de nacht.... Wij zitten van nood met het mooie weer dan binnen de tijd uit. Het is niet dat ik ze niks gun maar waarom moeten wij er verplicht van 'meegenieten' het kan toch ook een paar frequenties lager.....
Mijn kids zijn nog wat jonger tussen de 9 en 15. Wat vinden jullie hier nou van? Erger ik mij teveel hieraan? Als pa en ma thuis zijn gebeurd het niet. En hoe kan ik dit nu eens op een beetje normale manier bespreken met de buuf?
Inkoppen
U zet voor, dan kop ik m in.
Ik zou op deze lieden afstappen en het probleem voorleggen. Daarbij uitleggen dat jullie ook wel snappen dat ze de bloemetjes buiten willen zetten, maar dit te gek wordt, en of ze alsjeblieft de herrie willen beperken want dat je het anders toch serieus met hun ouders moet bespreken 
Drinken en roken moeten ze inderdaad zelf weten, zolang ze de peuken en de flessen maar niet in jullie tuin gooien (hoewel, als de rookoverlast heel erg wordt is dat ook nog een puntje), geluidsoverlast moet worden beperkt. Misschien kan je afspreken dat ze een dag in de week los mogen (tot x uur) en zich de rest van de week gedeisd houden?
Groeten,
Temet
Opvoeden
Het probleem vind ik dus dat hun ouders gewoon weglopen voor het probleem. Nu moet ik die dus die kinderen opvoeden ........omdat de ouders te beroerd zijn omdat te doen. Ene de rotzooi ligt dus echt bij ons in de tuin.
Kom op
Kom op, die lui zijn late tieners/vroege twintigers. Deed jij braaf alles wat je ouders zeiden zodra die de hielen hadden gelicht?
Ik zou maar voorzichtig zijn met hoe je e.e.a. brengt, want anders is het hoongelach van over de schutting straks niet van de lucht als jouw kinderen die leeftijd hebben bereikt.
Groeten,
Temet
Eens met temet
Jongeren tussen de 18 en 22 spreek je zelf aan op hun gedrag. De reactie "dan kan ik zeker hun kinderen gaan zitten opvoeden" vind ik voor deze leeftijdsgroep niet meer echt van toepassing. Het zijn formeel volwassenen. Dat ze nog bij hun ouders wonen doet in dit geval niet terzake vind ik.
En denk vooral nog even terug aan dit draadje als je eigen kinderen op deze leeftijd zijn. Kan helpen om hun gedrag tegen die tijd in perspectief te zien.
n@nny
Buurtagent
Als ze zich onvolwassen gedragen moet je ze ook zo behandelen: dus klagen bij papa en mama als die terugkomen.
In de tussentijd, als er geen verbetering komt, dan kan je misschien het beste de buurtagent inschakelen. Ik vind niet dat 'jong zijn' een excuus is om anderen uit hun slaap te halen of rotzooi in je tuin gedumpt te krijgen.
Jemig
wat een gezellige berichten.... Ik wil het ook in het juiste perspectief zien dat vroeg ik ook. Vertel dan maar eens als jullie het zo goed weten hoe je die aan dronken lui tactisch verteld! En ik hoop dat ik mijn kinderen niet zo debiel doen op die leeftijd en als ik dat hoor via de buren kunnen ze excuus gaan aanbieden 22 of niet! Ik hou het contact graag goed met de buren en dit was ook mijn uitgangspunt bij de posting. Tja ik krijg ook al te horen dat ik maar niks van moet zeggen straks wordt het nog erger.... dus ik wilde een helder licht op de zaak.
Verzamelen
En die peuken zou ik verzamelen in een doorzichtig tasje en ze terugbezorgen. Ze hebben waarschijnlijk geen idee wat voor troep ze veroorzaken.
Volgende dag
je moet ook met ze praten als ze niet dronken zijn. De volgende dag (en als je wraak wilt nemen een beetje vroeg) Voordeel de volgende dag is ook dat je wat rustiger bent.
J@ost
Je moet natuurlijk niets vertellen aan die dronken lui, je moet wachten tot de dronkenschap naar verwachting is opgeklaard - zo rond de middag de volgende dag zijn ze vermoedelijk hun bed wel uit - dan aanbellen, uitleggen wat je zo gestoord heeft, en verzoeken ervoor te zorgen dat het niet weer gebeurt.
Het zijn jongeren. Die doen dat soort dingen nou eenmaal weleens. De kans is aanzienlijk dat die van jou dat straks ook doen, is het niet in jullie huis dan wel op een camping oid.
Dat betekent niet dat je dat soort gedrag moet tolereren. Het betekent alleen ook niet dat ze niet zijn opgevoed, of niet willen deugen.
Groeten,
Temet
J@ost
Ik probeer me altijd wel te bedenken dat het ook een keer omgekeerd kan gebeuren dat buren last van óns hebben. Wij hebben nu een jonger gezin naast ons dan wij zijn. Kinderen onder de 7. Ooit komt de dag dat die kinderen vriendjes hebben en daarmee in de tuin zitten kletsen. Het is dus geven en nemen met buren.
Ik snap alleen niet waarom je binnen gaat zitten met dat mooie weer. Is de verstandhouding zo kwetsbaar dat je er helemaal niets over kunt zeggen voor de buuf thuis is?
Ik weet nog dat mijn ouders met vakantie waren en ik met een vriend in de huiskamer muziek geluisterd heb. Op een hoger volume dan de buren van ons gewend waren. Het was een eenmalig incident. Toen mijn ouders terug waren, kwam mijn moeder naar mij toe 'Wat hoorde ik van de buurvrouw?' ik 'Nou?' Kortgezegd: ik had me misdragen met mijn lawaai, volgens de móeder van de buurvrouw, want die was toevallig in hun huis. Ik weet nog dat ik vond dat die buurvrouw daar dan over naar mij had moeten komen en niet dagen later naar mijn moeder.
Ik zou dus eerst met de kinderen praten en in aansluiting met buuf als ze duidelijk geen rekening met je willen houden.
J@ost
Je zegt dat het erop neerkomt dat jij ze nu op moet voeden, maar je zegt ook dat ze het niet doen als de buurouders thuis zijn. Dan zijn ze dus opgevoed, ze laten het alleen niet zien als de ouders weg zijn. En dat is heel erg 'des jongerens'. Helaas misschien. Jij komt ook aan de beurt met je kinderen. Nu staan ze nog redelijk onder jouw controle, maar dat wordt anders.
Ouders weglopen hiervoor?
Die ouders zijn op vakantie, die lopen hier niet voor weg, wat een rare veronderstelling. En als je gewoon even gaat praten met ze, op een normale manier,houden ze heus wel rekening met je. Echt, het zijn net mensen.
Aanspreken
Als er hier pubers op het balkon zitten is zoon verantwoordelijk. Tot nu toe zorg ik wel dat ik ook thuis ben want ik wil ook geen overlast veroorzakende toestanden. Zoon zorgt dat het een gezellig volume blijft en dat er geen peuken over de rand gegooid worden. En mocht ik uit mijn bed deinen van de herrie dan spreek ik zoon er op aan. Dat heb ik ongeveer een jaar geleden een keer moeten doen op een zomernacht. Daarna was het gelukkig doorgedrongen. Nog nooit buren aan de deur gehad gelukkig.
Weglopen
nou ze lopen er wel degelijk voor weg. de allereerste keer dat dit voor kwam wag echt verschrikkelijk. er lagen bierflesjes, kapot glaswerk lege drankflessen in de tuin. Toen wij hier een poosje later over begonnen, was het van grappig he, ja ik las het op facebook..... Tja dat doet jeugd nu eenmaal ze had zelf ook vergeten flesjes in hun tuin gevonden..... wij totaal verbouwereerd. Dit hadden we niet verwacht dit onbegrip. Toen is er een radiostilte ontstaan van circa een jaar vanuit beide kanten. Dit voorval is later gelukkig wel besproken maar deze houding van de ouders maakt mij wel bang om dit gefeest van hun kinderen te bespreken zowel met de kinderen als met de ouders....
Het is niet zo simpel als het lijkt. Ben benieuwd wie van jullie wel eens zoiets heeft besproken met de buren. Advies geven is een ding maar het goed uitvoeren, en dat zal goed moeten anders vrees ik het ergste.
J@ost
Ik wil niet vervelend zijn, maar je geeft nu informatie die je in je openingsposting niet noemt. Je noemt geluidsoverlast. Ik lees in de eerste posting niet dat er rotzooi in jouw tuin belandt. Ik lees daarnaast ook niet dat dit al eerder is gebeurd en dat de ouders toen geen blijk gaven van enig inlevingsvermogen.
Ik denk dus - en vast velen met mij - goh, die mensen zijn weg, weten van niks, als de kat van huis is dansen de muizen op tafel, tja, de jeugd...
Dan roep jij dat die kinderen niet zijn opgevoed en die ouders steken laten vallen. Dat vind ik dan weer overdreven, want ik snap niet hoe je toch op dat idee komt. Nu blijkt pas waar je dat idee vandaan hebt. Ja kijk, nu snap ik het. En nu snap ik je aarzeling ook beter. Maar die informatie had ik eerder in het draadje niet. Vandaar dus.
Groeten,
Temet
Joost
Maar dat vertel je nu pas natuurlijk. Maar de radiostilte kwam van twee kanten, dat schrijf jezelf. Waarom? Wat let je om gewoon gedag te blijven zeggen?
Je schrijft dat het voorval later besproken is. Wat is er dan besproken, met wie, zijn er afspraken gemaakt?
En als je die jongeren echt niet wilt aanspreken, dan bel je de politie.
Overigens, ik bespreek zoiets niet met de buren, maar met de jongeren zelf. 'Jongens, ik snap dat jullie vakantie hebben en het klinkt heel gezellig bij jullie, maar ik moet morgen vroeg op. Kunnen jullie de muziek misschien at zachter zetten?' En een voorval als deze is precies de reden waarom ik regelmatig een praatje maak met jongeren op dit plein, als je elkaar een beetje kent enzo nemen ze dit echt makkelijker van je aan.
Ik zou...
Ik ben manager van een grote jeugdzorginstelling. Jongeren kunnen je prima aanspreken op hun verantwoordelijkheid. Maar... dan moet je ze wel zien als gelijkwaardig persoon. En geen belerend vingertje en zeggen wat ze allemaal niet mogen. Zeker als ze inmiddels de volwassen leeftijd hebben bereikt gaat dat niet werken. Maar alles begint ook met 'elkaar leren kennen'. Nodig ze op eens uit voor een borrel bij jullie in de tuin...
Hun ouders aanspreken, daarmee geef je aan dat de jongeren je niet serieus neemt. Dan is er niets leuker dan een buurvrouw die bovenop de kast zit.
Dus
Ik heb inderdaad niet alles in de eerste posting gezet. Wilde het probleem ook niet groter maken. Maar uit jullie antwoorden kan ik wel opmaken dat ik het contact met buurluitjes wat aan moet gaan trekken. Uit het gesprek van het voorjaar met buuf werd wel duidelijk dat we allebei elkaar niet serieus genomen vonden (of vonden genomen oid). Ik heb toen maar achterwege gelaten dat ze die zomer behoorlijk gefeest hadden in de hoop dat het wel iets minder zou worden nu het probleem bij hun ook duidelijker was. Helaas was het afgelopen zomer weer zo... geen flessen meer in de tuin maar wel bierdoppen overal en dat lawaai soms muziek niet altijd gelukkig. Tja en zo'n schutting dempt nu eenmaal niet zoveel en dan is er echt geen lol aan om in de tuin zitten met zo'n twintig dronken pubers naast je (zijn dit nog pubers?). Een schoolplein met gillende kinderen is er niks bij 
.
Probleem is alleen dat de kinderen niet zo toegankelijk zijn maar misschien moet ik ook wat assertiever zijn. Ik ga mijn best doen en hoop dat ik ze de volgende vakantie dan met ze er over hebben kan. Tips blijven welkom!
Aanbellen
Ik zou denk ik op het moment zelf aanbellen en vragen of het gewoon wat zachter kan, eerst vriendelijk, zolang jij niets zegt denken ze dat je er geen last van hebt.
Blijft de herrie zou je nog eens kunnen aanbellen of gewoon de politie bellen. Laatst kwam de politie bij ons ook schuin tegenover. Die mensen hadden blijkbaar harde muziek in de achtertuin en hun achterburen hadden gebeld. Die mensen zeiden, ja we doen het zo zachter; politie zei, nee ik blijf hier staan tot het zachter gezet is en als het toch harder gaat komen de de apparatuur innemen. Duidelijk dus 
(andere buurman die erbij was vertelde dit lachend, er was blijkbaar verder geen ruzie of nare sfeer, maar alles gewoon iets te vrolijk en te hard)
Wij hebben ook wel eens last gehad van onze buurjongen (al weer een tijd geleden gelukkig) en toen heb ik ook maar aangebeld met de vraag of het zachter kon 'ja natuurlijk was het antwoord', maar goed, dan was het een week later weer raak, maar dan belde ik toch maar weer aan (vind het vervelend hoor om te doen) maar gelukkig reageerde buurjongen ook altijd wel met 'sorry, ik zal het niet meer doen'.
Toch een keer was het midden in de nacht dat hij thuisgebracht werd door vrienden en op straat bleef nakletsen. (gebeurde vaker) maar dit keer te hard en te lang, met ronkende auto ernaast. Toen ben ik van ergernis me maar gaan aankleden (om 04.00 uur) en ben er naartoe gegaan. Hij schrok zich rot, ik ben vriendelijk gebleven en heb tegen hem en de inzittenden van de auto gezegd dat het echt heel veel geluid maakt 's nachts. Blijf dan IN de auto napraten met de motor uit ofzo, was mijn tip. Nou ja, weer sorry enz. en jongen ging naar binnen. Enfin, de nacht erop, wéér herrie in de straat, nu 2 auto's en lachende en roepende buurjongen. Toen ontplofte mijn man dus. Die ging direct de straat op met of het %^&$%& nu afgelopen kon zijn. Grote bek van buurjongen, man weer boos naar binnen, en de voordeur bij de buren ging open en zijn vader riep hem naar binnen (die mensen zijn doof ofzo, en horen hun zoon niet?) Zoon naar binnen gehaald.
Toen zijn we de dag erop wel langsgegaan om dit uit te praten, omdat vriendelijk vragen niet hielp blijkbaar. Afspraak was dat als het weer eens zou gebeuren we meteen de buren wakker zouden bellen (hoeven we ons bed niet uit, alleen even bellen) en dan zou buurman zoon van straat plukken. Mocht het nodig zijn, want hij had tegen zoon gezegd dat hij gewoon voortaan meteen naar binnen moest gaan.
Ik moet zeggen, het is daarna nooit meer zo erg geweest, we horen wel eens iets, maar die zoon heeft er denk ik wel van geleerd, het is in ieder geval niet meer (tot nu toe) nodig geweest om langs te gaan of te bellen.
Maar goed, dit was ons verhaal, met een redelijk meedenkende buurman. Ik zou dus als het nodig is wel aanbellen, ook tijdens het feestje. Je merkt vanzelf wel of ze je klacht oppikken of er helemaal niets mee doen omdat ze te dronken zijn. Als dat laatste het geval is zou ik de politie bellen en geluidsoverlast melden. Ik zou het dus wel blijven zeggen en melden zonder verder ruzie te maken, alleen blijven aangeven dat herrie maken in de nacht niet kan. (en ik zou echt niet flauw doen of eens een feestje zo nu en dan) maar dan geen flesjes o.i.d. in mijn tuin, ik zou me doodschamen als ouders. (heb zelf pubers van 18 en 15) en die doen toch wel normaler (laatst hier een feestje in de tuin gehouden, met harde muziek tot 01.30) We hadden een briefje met aankondiging in de brievenbussen van alle omliggende buren gedaan met onze telefoonnnummers en een verzoek om begrip voor de overlast. Niemand heeft geklaagd. (maar we geven hooguit een keer per jaar een tuinfeestje)
Laat het me gerust weten
Mochten mijn pubers ooit tijdens mijn afwezigheid overlast veroorzaken, dan zou ik het fijn vinden als zij daarop worden aangesproken, op het moment zelf of de volgende dag. Niet de ergernis laten oplopen, want dat geeft ellende.
En licht mij dan achteraf ook even in, zodat ik een educatief gesprek kan hebben over de gehorigheid van rijtjeshuizen en rekening houden met elkaar.
Ook zo
Oudste heeft wel eens teveel lawaai gemaakt bij thuiskomst...en daar hadden de buren ook last van. Buurman heeft oudste daarop aangesproken. Wijzelf hoorden het niet, wij slapen aan de andere kant van het huis....Oudste schrok zich rot...de volgende dag heeft buurman het gemeld. Oudste sliep nog en kwam uit bed en meldde het voorval meteen zelf. Met de mededeling dat ze de vrienden al gezegd had haar de volgende keer op de hoek (geen woningen) af te zetten.
Sindsdien niets meer gehoord. Als wij op vakantie gaan, weten de buren dat en 'passen' ze meteen op. Ook op pubers...en jongvolwassenen en het huis
T is ons huis tenslotte dus vind ik dat wij ook verantwoordelijk blijven als we er niet zijn.
Heeft oudste een feestje dan moet ze dat van ons zelf vantevoren melden bij buren. Ook als we wel thuis zijn.
Zo leren ze vanzelf rekening te houden met buren.
Is het erg hard gegaan dan vragen ze zelf spontaan aan buren of het meeviel of tegen. Is altijd goed gegaan.
groeten albana
Fijn
te horen dat het toch niet normaal is zoals ze zich gedragen. Grote kans dat hun waarschijnlijk denken: zolang wij niks horen...... Toch meer voor mezelf opkomen dus...op een tactvolle manier
