Jonge moeder dondert na 5 maanden van roze wolk

Journalist?

Paula, waarom deze vraag in algemeen, en wat ga je doen met onze antwoorden?

Tja, roze wolk

Ik heb een diepgewortelde hekel aan de kleur roze, dus 'roze wolk' roept bij mij geen blije gevoelens op. Maar dat terzijde.

Ik zat bij de geboorte van nummer 1 bepaald niet op een naar wens gekleurde wolk. Het viel vies tegen. Kind dronk niet goed aan de borst, sliep slecht overdag (behalve als hij op schoot lag of werd rondgereden) en ik kon nergens de gebruiksaanwijzing vinden.

Met 6 weken ging het beter. En nog beter ging het met 3 maanden, niet geheel toevallig ook de periode dat ik weer aan het werk ging (en ik dus ook wel eens niet bij de baby was). Het ging met 5 maanden niet slechter.

Bij dochter had ik mij op weer een periode van afzien voorbereid, en dat viel (natuurlijk) weer reuze mee. Waarbij meehielp dat zij makkelijker was dan broer, dat ik inmiddels wat aan het moederschap was gewend, dat we ons huis in de verkoop hadden dus ook genoeg andere dingen aan ons hoofd, en dat het prachtig weer was zodat erop uitgaan met de kinderwagen een genot was in plaats van een verplichting. Ook hier geen verschil rond de 5 maanden trouwens.

Die wolk, roze of anderszins, is naar mijn idee inderdaad zo'n gemene illusie die in stand wordt gehouden door bladen als 'Wij jonge ouders"en meer van die onzin. Van diezelfde grapjassen die ook 'geniet van je zwangerschap'roepen. Het zou prettig zijn als men daar eens mee ophield en iets meer realiteitszin aan de dag legde. Leuk als je gelukzalig zwanger of pas bevallen bent, maar dan heb je dus gewoon mazzel.

Groeten,

Temet

Lees eens: "de mooiste tijd van je leven"

Bovenstaand boek gaat over de mythe van de Roze Wolk en geeft een realistischer beeld van Moederschap dan in de heersende moralen.
Het boek is net uit en echt een aanrader! Uitgegeven bij Augustus, zie ook www.demooistetijdvanjeleven.nl

Roze wolk hier

is nog gaande, ik kwam intens gelukkig thuis na een mooie bevalling en ben weken ongelovelijk relaxt, gelukkig en tevreden geweest. Ik ben werkelijk gek op mijn baby en vind het na 4 maanden nog steeds erg gezellig. Inmiddels werk ik 2 dagen per week weer in A'dam centrum dus dat biedt de nodige varatie maar ik mis als enige de mogelijkheid om even snel iets buitenhuis te doen. Ze kan nog niet zitten dus we kunnen niet op de fiets ergens naar toe en dat is wel een concrete beperking van vrijheid, ik verwacht dat in het voorjaar ik dus veel met haar op de fiets zal zitten

Eigenlijk kan ik wel toegeven dat ik nu veel tevredener met deze baby ben dan toendertijd met mijn oudste waarbij ik wel allerlei mindere ervaringen en gevoelens bij had en een roze wolk heb ik toen niet gehad.

Overigens heb ik mij nooit 'druk' gemaakt om iets met de baby ook niet bij de oudste. Verveeld heb ik mij wel, nu minder dan bij de oudste, mede dus ook dat ik niet even snel heen en weer kan. Het zou goed zijn als ik weer meer werk krijg dan ben ik weer wat actiever.

Als ik huisvrouw zou zijn en niet buiten de deur zou komen om te werken dan zou ik wel doordraaien.

Minet (ot)

Ik snap je vraag niet zo goed, maar ben dan ook geen frequente lezer hier. Er worden toch zoveel vragen door wie dan ook gesteld op dit forum, waarom zou er nu ineens een journalist achter zitten en niet gewoon een geinteresseerde moeder die wil weten hoe anderen dit ervaren??

Margreet

Een regelmatige poster zoals Minet weet dat er ook regelmatig "undercover" journalisten hier hun info willen vergaren. Volgens de forumregels mag dat alleen na toestemming van forumbeheer. De posting van Paula is zo gesteld dat je daar argwaan van zou kunnen krijgen, zeker als een forumnaam je niet bekend voorkomt. Vandaar de vraag van Minet en het duidelijke antwoord van Paula.

Roze wolken, zwarte buien

Ik vind het zo'n onzin verhaal, die roze wolk. iedere leeftijd van kinderen hebben toch mooie en mindere mooie kanten? Iedere leeftijd brengt toch weer z'n eigen dingen met zich mee? Persoonlijk was ik heel blij dat kind 2, 2 mnd voor zn 6 verjaardag eindelijk door ging slapen. Dat was pas zalig.

Paula

Puck2 (ot)

OK, ik snap het.
Al lees ik ook wel eens iets waarvan ik denk, waarom wil je/men DAT nu weer weten

Wel herkenning

Toevallig is mijn baby eergisteren vijf maanden geworden en zat ik er die dag ook helemaal compleet doorheen. Hij was al een aantal dagen niet lekker, hoesten, vaker drinken, 's nachts hoesten, spugen, vaker drinken. Je kon me opvegen.

Nu net weer een normale nacht gehad en voel me een ander mens.

Hulp van een partner nooit gehad en de kraamvisite was na een paar maanden al wel weer voorbij. Dus daar kan het niet aan liggen.

Misschien is het gewoon zo dat je ongeveer vijf maanden gebrekkig kunt slapen en dat het vanaf dan op je stemming gaat drukken?

Liora

Dank puck2 en paula

Puck2, dank voor 'mijn'woorden aan Margreet, zo is het precies.
En Paula (kuch) dank ook voor jouw posting

De mijne

Voor mij was het vooral van verveling (die 20%) en was blij dat ik ook nog werk had buitenshuis. Leuke makkelijke kinderen had (heb) ik, dus daar ligt het niet aan.

Ja hoor, hij was roze

In beide gevallen de eerste week, toen ik me als een prinses liet verwennen en langzaamaan leerde hoe dat precies moest met zo'n klein wurmpie.
Onmiddellijk daarna kreeg ik het juist een beetje moeilijk, omdat ik het best griezelig vond, die verantwoordelijkheid, en bovendien ineens het gevoel had dat ik wel heel erg aan huis gekluisterd was ineens.
En juist dat laatste werd naarmate we ietsje ouder werden steeds minder: ik werkte nauwelijks en nam ze heerlijk overal op sleeptouw mee naar toe.
Dus nee, een donderwolk na vijf maanden herken ik volstrekt niet

p.s. stieren hebben het met rode lappen, OOL-ers met journalisten en vreemdgangers

Rozewolkenmaffia

Die rozewolk is net zo'n mythe als de borstvoedingsmaffia en wordt in stand gehouden door de rozewolkenmafia.

Nee, eerste 3 maanden was het gewoon hard aanpoten met de kinderen (om ze goed aan de borst te krijgen en houden) en toen het met de kinderen allemaal goed ging zo rond de 5 maanden zat ik op het werk hard aan te poten met deadlines.

Ik vind het een beetje roze komkommerjournalistiek hoor, dit stuk.

Daar klopt iets niet

"Die rozewolk is net zo'n mythe als de borstvoedingsmaffia en wordt in stand gehouden door de rozewolkenmafia." (Dirksmama)
Als de rozewolkenmaffia bestaat, dan de borstvoedingsmaffia net zo goed natuurlijk. Je voelt niet voor niets een parallel

Heerlijke roze wolk hoor dirksmama

Maar dat komt natuurlijk omdat ik geen borstvoeding heb gegeven!!!!!!!! whahahahahah

vanaf het eerste uur dat hij erwas was mijn leven een grote roze wolk!!!
en nog eigenlijk wel... al is de jongste nu al ruim 3 jaar.

Zit er nog steeds op

Het lijkt wel een beetje of we nu om het hardst moeten roepen dat we geen roze wolk hebben gehad. Nou ik zit er nog steeds op, mijn kinderen zijn 10 en 11. En ja ik heb borstvoeding gegeven (maar nu niet meer hoor hahaha).

3x geen roze wolk de 1e paar weken

Ik heb bij alle 3 de kinderen de 1e 6 weken als zeer vervelend tot zelfs afschuwelijk bij de 2e gevonden. Daarna waren ze "geprogrammeerd" en deden zij zo ongeveer wat ik wilde en toen kwam voor mij de roze wolk. Hoe ouder ze werden, hoe rozer hij werd.

Bij oudste had ik tot aan de geboorte 6 weken ziekenhuis achter de rug en was zwaar ziek geweest. Daarna nog keizersnede en een kind wat na 3 weken ziekenhuis totaal niet wilde drinken. Daarna ging hij ook nog spugen en veel huilen. Toen ik na 6 weken op het punt stond om hulp te vragen keerde het tij en werd het kind rustig. Toen kon ik pas genieten.

Kind 2 zou ik beter doen. Nou deze was nog veel erger. Weer ziek geweest,weer aantal weken ziekenhuis maar nu korter, dus ik begon iets fitter na de bevalling. Dit kind huilde vanaf dag 1 20 uur per dag en of ze nou op schoot lag of op je schouder of in de draagdoek, ze bleef huilen. Het was gewoon krijsen. Ik heb aan mijn man gevraagd of hij haar bij de vuilnisbak buiten wilde zetten. Ik hoefde haar niet meer. Zelf ging ik in tijdschriften alleen maar verhalen op zoeken van vrouwen die geen roze wolk hadden. Bleken er bar weinig te zijn. Dochter is uiteindelijk met 6 weken aan de medicijnen gegaan en na 1 dag was het huilen gehalveerd en na nog wat verhoging van de medicijnen zelfs helemaal gestopt. Toen kreeg ik opeens een heel ander kind. 1 die opeens de halve dag slapend in bed doorbracht en gewoon gezellig op schoot kon zitten. Bij haar kwam de roze wolk dus ook na 6 weken en die werd ook alleen maar rozer. Met medicatie was het nl. een schattig lief babietje.

Toen kwam er ook nog een 3e. En ja hoor weer het zelfde. Weer een huilbaby, zij het minder erg als haar zus. Deze sliep nog wel gewoon. Nu had ik na 4 weken al door dat het weer aan het maagklepje lag en dit keer heb ik sneller ingegrepen. Dit keer kwam na 4 weken de ommekeer en kon ik genieten.

Veel wolken (roze, blauw, grijs en zwart)

Tijdens de zwangerschap vroeg ik mij af wanneer die roze wolk nou zou komen. Vond het allemaal wel spannend, maar dat was het dan ook wel. Na 20 weken begon ik ze te voelen en toen werd het wel leuk. Na 30 weken werd ik opgenomen in het ziekenhuis en na 32,5 week was ik moeder van een tweeling. Nog 5 weken ziekenhuis en toen mee naar huis. Onzeker en mooi. Dat ging hand in hand. Bij ons was het eigenlijk verstand op nul en gaan met die banaan. Aan de ene kant blij dat we het allemaal gered hadden, aan de andere kant boos dat het niet 'normaal' was gegaan.

Nu heb ik al die tijd (vanaf de geboorte) wel echte geniet momenten gehad, maar ook echte baal momenten. Was helemaal op.

Dus bij mij zijn alle wolken wel voorbij gekomen, maar ik ben er niet opgesprongen. Kan je ook niet hard vallen.

Ik vind dit draadje wel leuk. Vaak hoor ik om mij heen dat het moederschap allemaal zo geweldig is. Nou, ik vind het soms vies tegenvallen en schaam mij er ook niet voor om dat te zeggen. Gelukkig wisselt het zich af, dus saai wordt het nooit...

Greetz

Hillary

Ik denk dat bijv. Dirksmama refereert aan het idee dat een roze wolk een algemeen geldend verschijnsel zou zijn voor álle prille moeders. Dat impliceert dan dat er iets heel stevig mis is wanneer die roze wolk er niet is. En dat is gelukkig onzin.

Wel roze wolk....

Ja, de gehele zwangerschap was ik stralend (zei men tegen mij) en zo ervoer ik het ook. Wel kwaaltjes natuurlijk, maar ik vond het goed te doen. Kraamweken waren zwaar maar ik voelde nog steeds die roze wolk. Gemakkelijk kind dat al na 1 week doorsliep na de laatste voeding (borst-!). Eigenlijk nog steeds een makkelijk, vrolijk kind.
Maar eh... rond de 2 - 2,5 begonnen er voorzichtige rafeltjes aan de wolk te komen. Blijkt dus dat ik dat proces van machtsspelltjes en uitproberen (laten we maar zeggen: de peuterpuberteit) dus echt helemaal niet leuk vind. Echt strontvervelend. Roze wolk weg. Maar ja, als ik dat fris-uit-bad-schattige-blonde-koppie weer zie, ja dan smelt ik weer....

Vonda

Wow, vonda

Ik heb echt precies hetzelfde. Enorme roze wolk omdat dochter een ideale baby bleek - en ja, ik weet dat dat puur geluk hebben is. Pas nu ze een peuter is en regelmatig zeeer dwarse buien heeft, val ik wel eens van mijn wolk. Opvoeden is best lastig soms. Gelukkig heeft ze die pure dwarsheid bij vlagen en is ze in het algemeen een heerlijk, zonnig, grappig kind.
O ja, als dreumes liep ze al weg op het kdv (wat eigenlijk niet kon volgens de leidsters), daar heb ik me wel veel zorgen over gemaakt. Wat als ze de vijver achter het gebouw ontdekte, of de autoweg?
Mijn moeder zegt altijd dat kinderen telkens ietsje minder schattig en lief worden, maar dat je liefde voor het kind juist elke dag een beetje groeit, zodat die twee elkaar opheffen. Als je 'm nog snapt .
Groetjes
Massi