Kind gaat 's nachts uit bed om te snoepen en te gamen
Hallo allemaal,
Allereerst mijn excuus dat mijn eerste bericht gelijk een bericht is met een probleem/vraag om advies, ik ben via google op deze site gekomen en hoop van jullie inzichten te mogen krijgen hoe te handelen.
Ik woon samen met een vrouw met 2 kinderen, beide jongens. Dit zijn niet mijn eigen kinderen maar in handelen is dit, zowel voor mij als voor de buitenwereld, geen verschil. De oudste is nu 13, heeft ADHD en een lichte vorm van PDD NOS. Over deze gaat de situatie hieronder ook voornamelijk.
Het verhaal begint ruim 2 jaar geleden. Wij (mijn vriendin en ik) kregen het idee dat het plankje met de chips en snoep regelmatig werd "gebruikt" buiten de toegestane momenten (die er vrijwel dagelijks zijn). We hebben uiteindelijk een keer een webcam opgehangen, maar erg in zicht en daarmee ook geen probleem geconstateerd. Omdat wij geen zin hebben om onder cameratoezicht te leven hebben we deze camera dan ook weer weggehaald.
Maar de afgelopen maanden gebeurde het weer keer op keer. Opnieuw hebben we een camera neergezet die iets minder opviel maar nog toch echt niet verborgen was. Wat zagen we de volgende ochtend, de oudste kwam 's ochtends rond 5:00 in de woonkamer om chips te eten, een spelletje te spelen op de computer en dingen te doen met zijn telefoon (die standaard niet mee mag naar zijn kamer, zeker niet 's avonds). We hebben hem hiermee geconfronteerd en alles was niet waar. Bij het tonen van de beelden werd er elke keer een klein beetje opgebiecht, maar alles wat niet op beeld stond was echt niet waar.
Wat was er dan niet waar, nou, dat het al hele lange tijd (zeker 2 jaar) gaande was. We wisten dat er dingen gaande waren op gebied van snoepen, maar het computergebruik hebben we nooit aan gedacht (ja, misschien stom, maar het zij zo). Dit heb ik uiteindelijk kunnen terughalen uit een logfile van onze internet router, die geeft keurig aan wanneer een computer/tablet/telefoon op het wifi netwerk komt.
Afijn, dit was eind vorige week, confrontatie, tranen, uitpraten en we gaan verder. Hoewel we bewijs hebben dat het al zeker 2 jaar gaande is, hebben we er geen halszaak van gemaakt om dit bevestigd te krijgen, dus geen lange discussie/ruzie.
Het ging een paar dagen goed, echter zondag werd het jongere broertje ingeschakeld op de telefoon op te halen 's ochtends. Deze had hij 's zaterdags in zijn jas gelaten zodat het niet zou opvallen en we hadden er niet naar gevraagd, helaas voor hem dachten we er wel aan en hebben deze dus op zijn normale plekje neergelegd, met het idee dat deze gewoon vergeten was.
Vanochtend was er weer een gevalletje dat de telefoon stiekem opgehaald werd en vanavond hadden we de telefoon dan ook niet meer beneden liggen maar bij ons op de slaapkamer. Vanavond echter gaat hij dan eerder dan zijn bedtijd naar boven, en binnen 2 minuten is zijn telefoon aangezet. Dit kunnen we zien in de internet router, en aangezien we de telefoon om 8:30 niet meer in onze slaapkamer zagen liggen hebben we dit toch nog even nagekeken.
Nu kunnen we een hele hoop discussie aangaan, maar daar ben ik niet naar op zoek. Ik ben wel op zoek naar advies, het liefst van mensen die dit al eens hebben meegemaakt. We willen absoluut geen "controlestaat"creëren, maar de neiging om overal camera's op te hangen is wel groot. Nu is er maar 1 camera die goed zichtbaar is en wisselt van locatie.
Morgenmiddag (eigenlijk vandaag) gaan we een gesprek met hem aan om te praten hoe we deze situatie moeten aanvliegen, we moeten weer kunnen vertrouwen dat onze regels gerespecteerd worden.
Dank aan degenen die de moeite hebben genomen dit lange bericht te lezen, ik hoop graag op nuttige adviezen voor ons gesprek morgen.
camera's
Je schrijft dat je geen "controlestaat" wil creëren, maar dat heb je natuurlijk al lang gedaan en niet zo'n beetje ook.
Je moet onmiddelijk ophouden met die camera's en dat duidelijk maken aan de kinderen. Verder even geen chips meer kopen en de telefoon bij je kind laten of bij je eigen bed leggen, of zet de wifi uit (wat ik zelf trouwens nooit doe).
Je hebt geen vertrouwen in de oudste. Je zult veel meer moeten doen om dat terug te winnen dan hem aanspreken op zijn nachtelijke strooptochten. Dit doen veel kinderen, er zijn veel ouders die hiermee worstelen, maar je kind is geen inbreker, en jij geen rechercheur.
Natuurlijk bekent hij alleen wat er op de camera te zien is, want dat is het enige dat er te zien is. Meer hoeft hij blijkbaar niet te bespreken met jullie, want jullie gaan alleen maar af op het bewijs van de camera. Hij zal wel meer buiten jullie gezichtsveld doen. Zorg dat er voor hem de ruimte is om daarover te praten met jullie. Nu gaat het nog ovet chips en spelletjes. Straks gaat het over echte grote-mensendingen. Moet je die ook filmen als je wil dat hij daar open over is?
echt waar?
S dit echt waar?
Niet alles wat technisch mogelijk is hoef je ook uit te voeren.
Hoe kom jij erbij (of kwam het idee van je vrouw?) om camera's op te hangen?
Ik veroordeel je er niet om, iedereen is anders, maar ik zou niet op het idee komen.
Is het niet een idee gewoon gesprekken met jullie kinderen te voeren over wat hen bezighoudt, hoe het met hen gaat, of ze lekker in hun vel zitten. Om vooral duidelijk te maken dat als ze ergens mee zitten dat ze dan altijd bij jullie aan te kloppen?
Hoe oud zijn de kinderen trouwens?
Je oudste
Je oudste van 13 heeft een vorm van PPD en ADHD. Het is daarom niet zo vreemd dat hij moeite heeft zichzelf te reguleren (slaap, verlokkingen, honger, (emoties)). Bovendien is hij een puber en die verkennen hun grenzen en kunnen eten als slotengravers. Heeft hij een groeispurt? Daarbij kan een telefoon een deurtje zijn waar deze kinderen toch aan hun sociale behoefte kunnen voldoen (app-groepjes ed). Het kan een goede gelegenheid zijn om wat te leren over sociale regels
Een hele strikte afspraak over al die verlokkingen zal denk ik ook niet gelijk werken, anders had hij meteen wel geleerd zichzelf te reguleren. Hoe strikter de afspraak, hoe groter de kans dat die mislukt. Hij heeft weliswaar iets stouts gedaan maar ook laten zien dat hij moeite heeft met regulatie. Daar zou ik mijn 'straf' op aanpassen.
Ik denk dat het moet zien als dat je hem moet helpen waarbij regelmatig in de fout zal gaan. Dus geen verlokkingen in het zicht of zelfs niet in huis door de weeks, zet een bord en brood klaar zodat hij gelijk kan ontbijten als hij zo vroeg opstaat. En zie als oefenen en vooral iets mag terugverdienen. Kinderen doen meer hun best voor iets dat ze kunnen kwijtraken met de kans om het weer te kunnen verdienen dan iets verdienen alleen (en zeker lastig als het over een lange termijn gaat). En geef hem ook wat. Mijn vroege vogel ontbijt zodra hij opstaat en mag van ons zachtjes de televisie aan. In het weekend mag hij ook op de x-box. Heeft hij iets stout gedaan, kan het gevolg zijn dat wij de controles afpakken zodat hij in het weekend niet kan gamen. Maar hij kan ze ook met iets weer terugverdienen.
En als laatste, ik heb gemerkt dat hoe strikter en strenger wij werden, die neiging heb je op een gegeven moment, hoe meer er gelogen wordt. Dat is redelijk normaal kindergedrag. Maar strikt en streng heeft niets met consequent te maken.
lossere regels?
Misschien is het tijd dat je vriendin in overleg, met vooral de oudste, nieuwe regels opstelt over telefoongebruik en "snoepmomenten".
Bij mij zijn de regels over snoepen en telefoongebruik heel los maar worden daardoor wel geaccepteerd door de pubers, al vanaf het moment dat ze in groep 8 een telefoon tot hun beschikking hadden.
Op ouderavonden wordt er altijd gevraagd door de mentor welke kinderen de telefoon op hun kamer mogen hebben in de avond en nacht. Ik ben de enige die dan zijn vinger opsteekt maar ook de enige die nooit strijd heeft over telefoongebruik en ook zeker weet dat er niet stiekem tot diep in de nacht geappt en gesnappt wordt. Kinderen gaan op tijd naar bed en hebben de telefoon dan uit.
Soms zien ze dan in de ochtend dat die en die nog om 00.30 appjes hebben verstuurd.
Er zijn hier twee momenten per dag dat er iets lekkers wordt gepresenteerd. Dat is als ze uit school komen, fruit met drinken en iets lekkers en na het avondeten om een uur of acht drinken we thee met chocolade of iets anders zoets te snoepen.
In de weekenden is er frisdrank met chips, een fles en een zak voor het hele weekend, voor een 15 jarige en een 12 jarige. Op is op dus als je zondag nog wat wil dan moet je niet alles zaterdag opeten.
Ik heb wel eens het gevoel dat, omdat ik er niet zo controlerend bovenop zit, de drang om veel te snoepen en snacken bij mijn kinderen niet zo groot is. Pubers willen zich afzetten, zich niet aan "afspraken" houden om te laten zien dat ze zelf "de baas" kunnen zijn. Heel normaal puber gedrag wat volgens mij meer de kop op steekt als je hele strakke regels hanteert.
Zondagmiddag ging afgelopen weekend de frisdrank pas open, de chips was zaterdag al opengegaan maar was zondagavond nog niet leeg.
Omdat ik het zeg
Je kunt het wel proberen maar de neiging om zaken te verbieden is kort door de bocht en helpt kinderen niet begrijpen waar het over gaat. Want het is toch leuk en je hebt het naar je zin?
Zeker als het om een puber gaat en dan ook nog een puber met adhd en pddnos.
Die ontdekken wat ze kunnen en hoe ze hun leven naar hun zin kunnen inrichten.
Bang dat je boos wordt gaan kinderen dingen ontkennen. Zover moet je het niet laten komen. Je legt uit dat de snoep voor een vast moment is en dat dit uitgedeeld wordt door vader of moeder.
Tegelijk kun je nadenken hoe je dit anders kunt doen.
Ik heb hier geen snoep in huis. Vroeger mochten ze van hun zakgeld 1x in de week een snoepje halen, zonder voorwaarden, bij de sigarenwinkel.
Nu vraag ik elke week wat ze voor lekker dingetje willen van de winkel. Dat is persoonlijk.
Als ik hier wil voorkomen dat de ijskast geplunderd wordt zorg ik dat er genoeg gezonde zaken voorhanden zijn en wat ik wil reserveren houd ik apart en/of meldt dit aan mijn medehuisgenoten/ de kinderen.
Kinderen gaan in de pubertijd ook golven van groei doormaken. Zorg dat je daarvoor genoeg gezond eten in huis hebt zodat ze niet aan de snaai gaan.
Hier heb ik ook de platforms nooit verboden. Wel besproken, niet op mijn intitiatief maar als een kind er zelf mee bezig was of vragen over had of op het moment dat het gebruik uit de hand liep.
En dan vooral door vragen en niet door preken de interne motivatie om het goed te doen masseren.
Voor mijn kinderen met autisme was de computer ook een manier om spanning kwijt te raken, nieuwe feitelijke informatie op te doen en contacten op te doen en te onderhouden en te leren hoe dat gaat.
Daarnaast was er altijd genoeg aanbod om je te vermaken buiten de computer om aan sport en muziek, huiswerk maken en aandacht, tijd samen.
Maar ik hield me ook bezig met waar ze mee bezig waren op de computer op een geinteresseerde nieuwsgierige manier.
Maar een puber die om 5.00 uur opstaat om te computeren en wat te eten zou ik me niet druk over maken.
Het kan ook zijn dat dit het moment is voor een kind dat wel moeite heeft met prikkelverwerking om eens geheel alleen, wat een heerlijkheid, in de wereld te zijn, waar de dag in het gezin en op school door de aanwezigheid van anderen vol met emoties, licht en geluid zit.
Een rustig moment waar je van kunt genieten.
En dan is het fout? Dat is ook een manier van onbegrip tonen die contraproductief is.
Je kind leert dat om het voor zichzelf aangenaam te maken hij moet liegen en zich in bochten moet wringen want wat hij doet is niet in orde en deugt niet. Daarmee leer jij hem liegen en ontwijkend gedrag aan.
waarom heb je jij zo een grote behoefte om de kinderen van je vriendin te controleren?
Jee
Je vraagt je toch af of mensen die zoveel tijd steken in het schrijven van flauwekulberichten verder niets te doen hebben. Wat is er nu de lol van om dit soort ongeloofwaardige onzin te schrijven. Lachen om mensen die er serieus op ingaan?
En in het onwaarschijnlijke geval dat het wel waar is zijn jullie nogal van het padje af. Weet je al waarom die jongen dit doet? Lijkt mij namelijk gewoon dat hij in alle rust wil chillen en chips eten, zonder pottenkijkers of andere stoorzenders. Lijkt me een normale behoefte van een puber en helemaal een met ASS.
AnneJ
"Het kan ook zijn dat dit het moment is voor een kind dat wel moeite heeft met prikkelverwerking om eens geheel alleen, wat een heerlijkheid, in de wereld te zijn, waar de dag in het gezin en op school door de aanwezigheid van anderen vol met emoties, licht en geluid zit.
Een rustig moment waar je van kunt genieten."
Precies wat ik dacht. Wil jij om 5 uur opstaan omdat je honger hebt en tijd voor jezelf nodig hebt? Prima. Hier heb je gezonde alternatieven voor chips.
dekdu
ook ik ben niet voor heel strenge controle. Maar we moeten hier even niet uit het oog verliezen dat de camera niet de oorzaak is van het gedrag en dat het geen enkele doel dient om nu met z'n alle over het cameragebruik te vallen. Deze stiefvader heeft volgens mij puur de bedoeling zijn vriendin te steunen in de opvoeding en dat is te waarderen vind ik.
Iedereen heeft zijn eigen opvoed manier, de een met veel structuur en regels, de ander losser. de een is niet fout of goed, laten we elkaar niet veroordelen.
Kan het zijn dat de 13 jarige medicijnen slikt tegen de ADHD verschijnselen? Dan is het zeer goed mogelijk dat hij overdag door de medicijnen weinig eetlust heeft en daardoor in de nacht en vroege ochtend wel enorme trek krijgt. Ik zou dus afspraken met hem maken over wat hij wel mag eten als hij vroeg wakker is en honger heeft.
Daarnaast zou ik ook de wifi gewoon afsluiten in de nacht. Want dit gedrag is bij deze jongen nu ingesleten en moeilijk af te leren tenzij door de omstandigheden genoodzaakt.
"Deze stiefvader"
of -moeder..
Niet zo moeilijk
Allereerst: laat zijn moeder dit oplossen, het is niet jouw taak. Ik vind je klinken als een erg controlerend en dominant type, ik hoop dat ik het mis heb. Een dergelijke controledrang is niet gezond, probeer er wat aan te doen. Het gaat niet om bewijzen, het gaat erom samen met deze jongen te kijken wat er wel en niet goed gaat en samen (!) een oplossing overeen te komen. Als hij er ook achter staat, heeft het veel meer kans van slagen.
Als je stiefzoon vroeg wil opstaan, prima, zolang hij maar genoeg slaapt en de anderen niet stoort (dat doet hij niet, meen ik te lezen). Het ene kind heeft minder slaap nodig dan het andere. Gaat hij misschien te vroeg naar bed? En heeft hij het warm genoeg in bed, je kunt op dat tijdstip ook wakker worden van de kou.
Als je niet wilt dat hij chips eet, simpel, haal dan geen of minder chips in huis. Zelfde met snoep. Of desnoods achter slot en grendel bewaren, maar dat vind ik wel kinderachtig. Zorg daarnaast dat de puber altijd toegang heeft tot gezond eten: restjes avondeten, brood, yoghurt, muesli, noedelsoepjes, fruit, verzin het maar.
Als hij zich echt niet kan inhouden met het gamen, dan moet de tablet/pc/telefoon 's nachts misschien ook achter slot en grendel. En/of de router 's nachts uit (bij sommige modellen kun je per mac-adres toegestane periodes programmeren).
Archaisch opvoeden
Zon camera is denk ik een soort van archaisch opvoeden. Resten uit het verleden van een soort oppervlakkige manier van opvoeden die algemeen als 'goed' gezien wordt en in ons gedeeld onderbewustzijn zit en waar je nog steeds mee kunt scoren als je je er hartroerend mee eens verklaart. Als er dan problemen zijn met de opvoeding willen mensen daar nog weleens toe vervallen bij gebrek aan beter repertoire.
Ik herken het zelf heel sterk. Maar het werkt echt niet. Ja, misschien op de korte termijn maar met slechte gevolgen voor de lange termijn.
De opvoeding van 'ingrijpen', 'niet accepteren', 'grenzen stellen', straffen en belonen, 'structuur bieden'/dat is dwang.
Opvoeden is denk ik vooral je in je kind verdiepen en zien wat het nodig heeft en samen daaraan werken op een kalme, neutrale, inzichtgevende manier. Iets waar je je leven lang mee bezig blijft.
ach ach
WE moeten onze kindjes met fluwelen handschoentjes aanpakken en oh wee als we dwingend zijn..........
Een kind vastpakken omdat het een drukke straat over wil steken is ook dwang. Inbakeren is ook dwang. Structuur is vaak heel hard nodig. Dwang is niet altijd verkeerd.
Dwang is niet altijd verkeerd
Bij peuters en kleuters niet nee. Maar pubers krijgen behoefte aan het opzoeken van de grenzen, hoe strenger de regels hoe eerder er een grens gevonden is waar overheen gegaan moet worden.
Pubers moeten leren omgaan met regels en iets van structuur bieden is niet fout maar opgelegde regels die voor de puber te betuttelend zijn gaan niet gerespecteerd worden.
Ik heb kinderen van 15 en 12 en vind ze behoorlijk braaf, soms een beetje te braaf. Ik zou graag zien dat ze zich iets meer zouden afzetten tegen de regels en afspraken.
Ze hebben nog nooit de koektrommel leeggevreten bijvoorbeeld. Als ik daar met ze over praat krijg ik hele plausibele verklaringen.
We weten dat we iets lekkers mogen en op welk moment, soms nemen we twee koekjes en dat vind je nooit een probleem, dus waarom zouden we de hele trommel leegeten?
hangkous
en omdat jij goede ervaring hebt met deze methode is het DE methode voor iedereen? Zo werkt het gewoon niet. Er zijn nu eenmaal kinderen met een geheel ander karakter bij wie dat niet aanslaat. Die wel degelijk de hele trommel leegeten.
En opvoeden is altijd onderhevig aan je eigen stijl.
Dwang
leidt volgens mij altijd tot escalaties.
Dwang is niet hetzelfde als grenzen. Grenzen stellen heeft meer te maken met consequenties van je eigen gedrag. Niet met het ophangen van camera's en vervolgens als een stel politieagenten in een ondervragingsscenario kind confronteren met zijn 'misdaden'.
"We willen absoluut geen "controlestaat"creëren, maar de neiging om overal camera's op te hangen is wel groot. Nu is er maar 1 camera die goed zichtbaar is en wisselt van locatie."
Bah, hoe komen jullie erop. Geen discussie schrijf je, wel advies.
Okay, mijn advies, vooral aan je vrouw/partner: ga weg bij deze overcontrolerende persoon, en ga praten met je kinderen. Niet in een scenario van kind willen dwingen om iets toe te geven (wat potverdorie echt geen megazonde is), maar ik zou wel benieuwd zijn om te weten waarom kind dit doet.
Ergens las ik al: behoefte aan alleen zijn, aan eigenregie, aan minder controle?
Maar ik vind dit bericht eigenlijk zo over the top, dat ik het gewoon niet kan geloven. Ik hoop dat degene die dit heeft verzonnen hartelijk om onze reacties kan lachen.
Nee Tante Sidonia
Het is niet de enige methode die werkt. Er zullen er meer zijn.
Hoewel ik zeer sterk overtuigd ben van het feit dat je een peuter/kleuter nog kunt dwingen een warmere jas aan te doen met de kou van vandaag. De puber die in zijn zomerjas gaat met alleen een paar wanten tegen koude handen moet het maar ervaren. Niet luisteren naar moeder haar wijze raad maakt dat je het koud hebt.
Mirreke zegt het kort en bondig: Dwang leidt tot escalaties. Voor de puber acceptabele grenzen aangeven en die consequent handhaven is niet gelijk aan dwang.
Lastige discussie
Die woorden kunnen heel verwarrend werken. Is mijn ervaring. Structuur kan uitgelegd worden als dwang maar ik heb het hier ook uitgelegd gezien als voorspelbaarheid en rust. En daar kies ik natuurlijk voor.
Idem met Handhaven. Dat zie ik niet als met de knuppel achter de deur staan, maar dat hangt er vanaf en doet een beroep op mijn sociale en creatieve vaardigheden. Het kan betekenen dat ik puber volg en de momente bewust kies om zaken aan de orde te stellen waarvan ik verwacht dat dit correspondeert met de redelijkheid die ik bij mijn kind ook weet te vinden.
En dan kun je ook best weleens uithalen, als de standaard maar is dat het om sociale vaardigheden ontwikkelen gaat, bij je kind maar ook bij jezelf.
Zeg maar meer diplomatie dan oorlog.
Controledrang
"Vanavond echter gaat hij dan eerder dan zijn bedtijd naar boven, en binnen 2 minuten is zijn telefoon aangezet. Dit kunnen we zien in de internet router".
Waarom controleer jij dat?
Mijn dochter met adhd is standaard vreselijk vroeg wakker, half 5 is geen uitzondering. Ze gaat niet naar beneden want dat vindt ze eng, maar heeft echt trek. Ze wil graag een boterham en vaak leg ik er 's avonds eentje naast haar bed. Dan heeft ze iets te eten en dan pakt ze een boek of haar ds. Ze heeft nog geen telefoon. Ik vind het niet fijn om om half 5 wakker gemaakt te worden, maar zij kan het niet helpen dat ze wakker is, zo is het voor allebei leefbaar. Moet ik haar dan verbieden wakker te worden, verbieden honger te hebben en iets te eten, verbieden iets te gaan doen (ds, boek, telefoon)??? Ik voel helemaal de behoefte niet hiertoe en voor controleren met een camera zie ik geen enkele reden. Wat ga je later doen als ze uitgaan? Wakker blijven, camera ophangen? Kom op zeg, get a life.
reactie
Dank voor alle opbouwende reacties, echt waar we naar op zoek zijn.
Filmen
Ik geloof niet dat je onze reacties erg waardeert maar ik geef je toch ook mijn reactie.
Stop met filmen. Waarom zou je in huis gaan filmen? Je weet best dat het een van de kinderen is. Als een van mijn vier kinderen te vaak op "strooptocht" is dan zeg ik daar iets in het algemeens van. Lege verpakkingen in de kast is namelijk heel irritant zeker als ik iets gekocht heb omdat er iemand lamgskomt. Werkt dat niet dan is het klaar. Dan koop ik tijdelijk geen chips. Werkt bij ons prima. Wat er niet is, kan ook niet opgegeten worden. Ik weet nog hoe ik was als kind en ik heb vier pubers in huis. Die eten alles wat los en vast zit.
Telefoon mag van mij mee maar boven. Ze maken er geen misbruik van.
Als je je regels wil instellen bedenk dan waarom je dat wil. Waarom mag die jongen s avonds niet npg even op zijn telefoon? Waarom controleer je de router? Waarom niet tot half 10 op de telefoon en daarna leg je hem beneden. Spreek af dat jullie hem meenen als je welterusten gaat zeggen. Of je laat de telefoon daar als je h dat vertrouwen wil geven
En om 5 uur naar beneden. Tja
Dat is zijn probleem. Ik wil geen herrie. Ontbijten is prima
. Chips eten niet (gewoon niet in huis halen). En ik wil geen gezeur horen dat hij moe is de rest van dag. Zijn beslissing om zo vroeg op te staan.
Opbouwend...
Eerlijk gezegd zijn het wel allemaal inhoudelijk serieuze reacties. Dus je zou je kunnen afvragen of daar wat inzit.
Maar blijkbaar vind je het normaal om je als een overcontrolerend dictator op te stellen om zo de kinderen van je partner onder de duim te zien te houden, terwijl het gaat over niets. Ik vermoed dat jij je al een paar jaar zit te ergeren...? Hoe denkt de moeder hierover?
Voor de duidelijkheid, wij hebben ook een zoon met autisme, dus ik weet waar ik over praat. En wat jij doet, een kind confronteren op een manier die hem geen ruimte laat, dat werkt contraproductief. Hij gaat zich opgesloten voelen, zonder uitweg, en dat kan escaleren.
Blijkbaar heb je het erg nodig dat alles gebeurt op de manier die jij voor ogen hebt... Nogmaals ik vind dit heel vreemd en eng. Ik vraag me af hoe je erbij komt om dit zo te willen.
Ga je op deze weg voort, dan voorspel ik je dat dit gaat escaleren. Want een puber heeft het gewoon nodig steeds meer zelfbeschikking te krijgen. Dus verander mee als opvoeder. Elke fase van een kind vergt weer een iets andere benadering, dus groei mee...
Ander kopje.
Het was beter geweest als TS gepost had onder het kopje 'zorgenkinderen'. Dan waren de reacties denk ik deels ook anders geweest.
Managen
Als je kind dirigeert ga jij managen.
Je gaat voorkomen dat je kind voelt stiekem te moeten zijn.
- lossere regels
- geen cameracontrole
- in kleinere dingen vertrouwen geven
- regels bijstellen in overleg indien nodig
- voorkomen dat het kan gebeuren.
Laat m niet in de val lopen met een camera, zorg dat het niet kan gebeuren. Je hoeft er ook weer geen crimineel van te maken. Hij heeft behoeftes, zorg dat je er op een manier aan voldoet die voor iedereen acceptabel is.
En schroom niet wat water bij de wijn te dien, ze zijn niet meteen naar de gallemiezen.
Stap uit de wellis-nietes
Hij snoept stiekem en heeft een vrij grote (ongezonde?) hang naar zijn telefoon.
Dat weet jij en hij weet dat jij dat weet. Dus daar hoef je het niet meer over te hebben.
Wat je wil is (denk ik) dat hij gezond snoept en dat zijn telefoongebruik niet interfereert met zijn nachtrust en zijn schoolse leven. Dus daar zou je op in moeten zetten. Niet op jij-bakken.
Je wil dat hij niet meer in de verleiding komt, neem ik aan. Want het stiekeme gedrag zit ingebakken en hoort ook bij de leeftijd. Je moet hem dus tegen zichzelf in berscherming nemen.
Snoep achter slot en grendel en telefoon onder beheer lijkt mij een mooie start. Dan hoeft hij niet stiekem te doen en hoef jij hem niet te controleren.
Dekdu
Je zou het probleem een halt toe kunnen roepen door een kast te kopen met een slot. Dat heeft mijn vriendin vroeger ook gedaan. Dan is het natuurlijk wel zaak dat je de sleutel mee naar de slaapkamer neemt, anders heeft het geen zin. Een tweede oplossing is om snaaierij voortaan dusdanig afgepast in te slaan, dat het niet meer op voorraad ligt. Alleen in het weekend, of in persoonsgebonden trommeltjes. Jouw snoep, op is op, bewaren op je eigen kamer.
Als een kind adhd heeft, is het gevoelig voor 'verslaving'. Hoe ernstig het ook mag klinken, moet je zoon dus eigenlijk behandelen als verslaafde die altijd op zoek is naar bevrediging van zijn behoefte aan waar hij verslaafd aan is. Wat doe je met je portemonnee als je een kind in huis hebt die aan harddrugs verslaafd is?
Afzwakking
Als een kind adhd heeft, is het gevoelig voor 'verslaving'.
Daar maak ik van dat dat een kind mógelijk gevoelig is voor verslaving.
Afleiden
Een slot op de kast is niet genoeg. Je zult ook alternatieven moeten uitpuzzelen. Komt kind in de ochtend naar beneden is er niets. Dat hij een broodje kan eten of net wat je samen bedenkt en controleert of dat gaat lukken.
En dan, wat kan hij dan voor ontspannends doen als hij dan ook niet op zijn mobiel mag? Los dat eerst op door te puzzelen en samen te bespreken.
Anders kun je om 5.00 uur ook nog een flipbui krijgen waar iedereen wakker van wordt.
En ik zou weleens willen weten wat de begeleiding zou moeten zijn bij een kind dat mogelijk aanleg heeft voor verslaving? Afpakken, Verbieden, dwingen?
Lijkt me niet.
AnneJ
Afpakken, Verbieden, dwingen? Lijkt me niet.===
Wat dacht je van 'de verleiding wegnemen'?
