kleinkind en grootouders

je kunt

je afvragen of het kind de straf begrijpt; hoogstwaarschijnlijk niet. Maar echt schadelijk is het ook niet: niet mee bemoeien dus.

straf?

Ben jij niet de enige die het als straf ervaart (voor jezelf)?

Het klinkt alsof het kind altijd wel moeilijk doet, of ze nou mee is geweest of niet mee mag. Vandaag mocht ze een keer niet. Daar komt dat kind wel overheen. Alleen jij niet...?

Niet altijd

'Wanneer het past kan dit uiteraard,'

Dat is dus niet altijd. Waarom kan het kind wel bij haar moeder op de opvang blijven als het oma niet uitkomt, maar niet als het moeder beter lijkt?

Straf of niet, het is toch echt de moeder die het bepaalt. Vindt je dochter het wel fijn dat je steeds bij de oovang komt helpen?

Wat een gezeur Sydney

Er wordt een vraag gesteld en het enige dat jij doet is aspecten uit de vraag vissen en daar slim over doen om kritiek op de vraagstelster te kunnen geven.
Natuurlijk komt het niet altijd uit, zélfs een grootmoeder heeft wel eens andere afspraken waar een kleinkind niet bij kan zijn.

Ik vind ouders die een kind van 2,5 straffen voor iets dat langer dan vijf minuten geleden is (de vorige dag in dit geval), erg optimistisch over het vermogen tot zelfreflectie van zo'n kind.
Anderzijds denk ik dat als je het niet eens bent met hoe je kinderen hun kinderen opvoeden, je dat wel een keertje aan kan kaarten maar dat het verder toch helaas jouw zaak niet is. En hoe meer je je dochter steunt in haar aanpak, hoe meer ontspannen ze is en hoe minder streng ze dan haar dochtertje aan zal pakken.
Van misprijzende blikken wordt je opvoedstijl meestal niet beter, is mijn ervaring van vroeger.

denk eigenlijk niet dat het de bedoeling is om het meisje straf te geven, maar om een vervelende situatie te vermijden aan het eind van de dag als iedereen moe is. Het is voor de moeder niet leuk om een een huilend kind op te halen en voor het meisje zelf ook niet. Misschien kun jij ervoor zorgen dat het afscheid beter verloopt? Ik zou in ieder geval tijdig aankondigen dat ze zo wordt opgehaald. En misschien ook uitleggen dat er geen reden is om te huilen, omdat jullie elkaar gauw weer zien.

Wendelmoed

Het is geen straf als het meisje bij haar moeder blijft!!!! Dat vind oma blijkbaar ook als oma zélf niet kan. Maar zodra moeder het niet wil, is het ineens zielig. Daar is niks slims aan.

Simpel

Dan neemt dochter haar kind toch lekker mee naar de opvang voortaan?
Ik ben ook oma en tot nu gaat het hier goed, maar van dat gezemel en dat soort spelletjes houd ik niet.
Oma's zijn niet alleen goed genoeg om diensten te verlenen toch? Dochter is nu immers ( alhoewel... ) een grote meid.

Het meisje

is toch op de opvang? Oma komt helpen, kleindochter wil mee als oma weggaat. Voor de dochter kan het meisje prima in de opvang blijven. De dochter denkt het meisje en de oma een plezier te doen door het mee te laten gaan, maar krijgt dan een huilend kind terug. Dus ja, het meisje kan daar blijven, maar daar doe je haar en de oma volgens mij geen plezier mee. Ik zie hier geen spelletjes en gezemel van de dochter, of bedoel je van de kleindochter? Maar 2,5 vind ik te jong om van spelletjes of gezemel te verdenken.

Als je dochter boos deed

dus tegen kleindochter "voor straf" heeft gezegd, snap ik het verband met " straf", anders niet.

Ik vermoed dat de irritatie van je dochter een signaal is van iets wat al langer borrelde. Wat eerst zo schattig was, kleinkind is blij met oma, begint pijnlijk te worden, want kleinkind blíj́ft iedere keer ook liever bij oma. Je dochter voelt zich afgewezen en dus onzeker. Denk ik. Je hoeft je houding naar je kleindochter niet te veranderen, maar wel naar je dochter. Je doet weer een stapje terug. Alleen als je dochter vraagt of je kleindochter mee wilt nemen, prima, anders niet.

Geen straf

Zie het niet zo persoonlijk; je dochter wilt mogelijkgraag dat haar kind aan de opvang went. Als voorbode voor de basisschool.

Misschien dat ze vreest dat het ‘jengel-gedrag’ gaat toenemen als ze vaker toegeeft.
Als dat bij je dochter zou spelen, zou je dat dan accepteren?

De voorscholen zijn niet als de peuterscholen van vroeger; kinderen worden door de voorschool/ opvang bijna getraind in zelfstandigheid. Denk aan zelf jas ophangen en drinken /snacks in de prullenbak gooien. Zelf naar toilet gaan.
Het meegaan met oma, dwarsboomt de visie van de voorschool/ opvang. En daar wordt dochter dan weer ( sneller dan vroeger) op aangekeken.

Het loopt allemaal in elkaar over

Het meisje is bij haar moeder thuis, bij haar moeder op de opvang, bij oma op de opvang, bij oma thuis. Het lijkt mij het beste en het duidelijkst voor iedereen dat er een lijn in komt. Dus niet dan wel en dan weer niet met oma mee naar huis. Misschien kan ze op andere dagen of dagdelen bij jou zijn? Dan kan je dochter 's morgens ook aan dochter vertellen hoe de dag er uit ziet.
Ik stel me zo voor dat jij 's morgens een handje helpt en dan 's middags weer gaat, ikzelf zou het dan heerlijk vinden om, na al die drukte, even niets meer te moeten.
Ik denk dat je dochter bepaalt en dat jij daar jouw grenzen in aan moet geven.
Wat ik dan weer vreemd vind, in aansluiting op Flanagan, zit jouw kleindochter in de groep van haar mama of in een andere groep?

Toch jammer

Toch jammer dat je zo buitenspel gezet wordt met je kleindochter. Het is waar, je dochter gaat er over, maar misschien kun je toch een voorzichtig gesprek aangaan wat haar zorgen baart. Of misschien teveel is. Nog even je kind ophalen terwijl je er al een dag met kinderen op hebt zitten bij jou thuis. Dat vroeg ik me af of ze kinderen opvangt bij haar thuis. Dan zou je nog kunnen overwegen om zelf je kleindochter terug te brengen.
Mijn dochter heeft ook een periode gehad op die leeftijd dat er altijd drama was als ik haar van de opvang kwam halen. Ze wilde niet weg. Zelfs niet als het licht uitging en de laatste leidster de voordeur op slot deed.

buitenspel?

Omdat moeder één keer nee heeft gezegd?

Het kind is al vaak bij oma 's middags, omdat moeder 's morgens werkt. En dan is oma dáár dan ook nog eens 's morgens om te 'helpen'. Oma kan niet heel erg goed afstand nemen van het kleinkind, denk ik.