Lief kind

Sophie

Hoi Sophie,

dat gerecht ken ik niet en ik ben nu wel erg benieuwd! Receptje?

Liora

Zooo lief

Hier een hele kleine man van bijna 2,5 jaar die iedere dag weer roept: mama lekker koken! Lekker alles opeten!!!! En dan springend en dansend van de keuken naar de woonkamer huppelt. En dat dus van een peuter die op het moment dat hij het bord voor zijn neus krijgt zegt dat ie alleen maar 'worst' wil en toetje..... Ach ja, het klinkt in ieder geval heel lief en voel me iedere keer weer heel gevleid..
PS klinkt wel heel erg lekker jouw receptje. Deze week even uitproberen maar dan wel MET knof...jammie, jammie. Voor kind dan maar een keer apart koken....worst ofzo....

Mijn kids

zijn al wat ouder 12 en 14 maar genieten ook vaak als ik iets maak.De oudste wil kok worden en ik moet dan maar bij hem in het restaurant komen werken nou als dat geen compliment is!

vooral "roerbak' is bij ons succes.
rostisnippers, champignons, paprika, mais, doperwten, spekblokjes,uitje en stukjeskipfilet alles roerbakken wel ff de kip en rostsnippers apart bakken anders wordt het niet zo knapperig en langzaam alles er bij in gooien alles op het laatst bij elkaar in doen (klein scheutje roerbaksaus van conimex) dan lopen de smaken zo lekker in elkaar over en klaar.

veel pubers jongens die hier mee eten, blijven opvallend vaak nog een keer eten als ze dit gehad hebben en de leukste reaktie vond ik nog dat een moeder opbelde en vroeg, wat heb je mijn zoon gegeten hij vond het zo lekker maar ik snap niet wat hij bedoelt.

Hier ook

Mijn oudste (alweer 6,5) was vorig week oprecht verbaasd toen ik na zijn uitbundige complimenten over het eten zei dat ik echt niet denk dat ik kok kan worden in het beste restaurant van de hele wereld.

Na even nadenken besloot hij dat ik dan maar ergens anders kok moest worden en dan dat dan vanzelf wel het beste restaurant ter wereld zou worden

Yep

ik heb ook een heel lief kind die 9 van de 10 keer het avondeten niet uit haarzelf op eet

Zonsondergang

Hoi sophie

Mijn zoon badmintont ook maar gewoon regionaal. Hij is meestal niet zo vrolijk na een verlies. Maar gelukkig is door de lange reisafstanden het ergste wel weer gezakt.

Laatst kwam hij wel speciaal teruggefietst om te vragen of ik de mooie zonsonderopgang wel gezien had. heel lief.

Ook krijg ik nog regelmatig knuffels van hem en zegt ie dat die van me houdt.

groet

Saar

Sophie

mijn dochter heeft gisteren haar kamer op eigen initiatief doorgespit, alle spulletjes die ze leuk vond voor haar aanstaande broertje/zusje heeft ze op een stapeltje gelegd, nijntje boekjes die ze kan voorlezen straks, een knuffeltje, wat tekeningen en een paar plastic beesten. Ze had overal een duidelijk idee bij.

Heel bijzonder hoe ze nu op voorhand al de rol als grote zus vorm invult. Ik ben zo trots op haar !

Sophie

Hoi Sophie

Ja echt een gevoelskind. Badminton past hier goed bij omdat het zowel een individuele sport als teamsport is en ook nog gemengd. Dus niet zoveel van die stoere jongenspraat als bij voetbal. Wij vinden badminton ook een leuke sport maar jammer genoeg wordt het steeds minder populair. En doordat het een kleine sport zijn de afstanden groot. Mijn zoon speelt in regio centrum. Deze regio loopt helemaal van gelderland, utrecht en deel overijssel. Wij wonen aan de rand van deze regio. Zij moeten bijna altijd een uur rijden (vaak naar regio Arnhem-Nijmegen). Daar wordt blijkbaar meer gebadmintond. Meisjesteams en jongensteam rijden soms wel 1,5 uur (enkele reis) voor hun wedstrijden. Verder bij onze redelijk kleine club weinig mogelijkheden om teams samen te stellen van gelijk niveau en leeftijd.

Een ander nadeel (wel per regio verschillend) is dat de competitie volgende week alweer afgelopen is.

Speelt je zoon bij een grote vereniging met wat meer mogelijkheden?

Maar hier in de regio is vooral voetbal en hockey populair.

groet

Saar

Nog een lief kind

Zaterdagmiddag, liggend op de bank, kijkt mijn dochter van 7,5 ineens wat verlegen en zegt dan: "Mama, ik wil veranderen." Oh, wat zou je willen veranderen? "Ik wil netjesser worden, en meer klusjes doen in huis. En minder ruzie maken met jou."

Ze heeft een moeilijke tijd achter de rug, waarin ze enorm kwetsbaar was en om het minste of geringste uit haar slof schoot van frustratie, waarbij ze vrijwel altijd vond dat alles mijn schuld was. Ik wist niet waar het vandaan kwam en ook niet goed wat ik ermee moest. En nu opeens dit. Het mooie is, ze doet er echt haar best voor. Ze is aan het veranderen.

En vanavond at ze zomaar meer groente dan dat ene hapje dat ze moet van ons, wij complimenteerden haar en ik zei: je bent écht aan het veranderen hè? Waarop ze antwoordde: "Dat van dat eten hoorde er nog niet eens bij, dat ging ineens vanzelf."

Ik ben zo blij.

groet,

Lou

Hier ook

een lief kind. Na het eten komt hij regelmatig naar me toe en zegt dan: het was erg lekker. Of zomaar tussendoor: ik vind jou lief.

Hee sophie(ot)

Hoi Sophie

Ze hebben waarschijnlijk niet tegen elkaar gespeeld want jullie horen bij regio Noord Holland. Mijn zoon is bijna 13 en speelt onder de 15. Jullie buurclub Zijderveld kennen we ook. Ze ergeren zich aan het lelijke eendje Culemborg waar mijn zoon speelt. We hebben een team dat ere divisie speelt maar oh schande het zijn allemaal mensen die voor de lol badmintonnen en zich niet versterken met allerlei talenten van de grote 4 clubs.

Hij heeft wel eens gespeeld tegen kinderen van Zijderveld op een toernooi in Vleuten-De Meern. Daar zit ook een grote verening met actief jeugdbeleid. Met de sportiviteit zit het wel goed bij onze club maar er wordt wel erg weinig getraind. Hier wordt maar een uur in de week getraind terwijl de meeste grotere verenigingen minimaal 2 keer trainen.

Jammer dat je zoon zo'n last heeft blessures, komen deze door het badminton? Mijn zoon had eerst ook veel last van allerlei pijntjes. We zijn toen een keer bij een fysiotherapeut die ook schoeisel verkocht en sindsdien is het gelukkig wel minder.

Ik ben heel blij dat mijn zoon niet op hockey zit. Ik woonde vroeger in het Gooi en hoorde er als niet tenniser en hockeyster niet echt bij de kakkers. Iets wat ik ook absoluut niet wilde.

groet

Saar

Leuk sophie (ot)

Hoi Sophie

Ik woonde in Huizen en zat op het Goois Lyceum in Bussum. Op mijn 14e ben ik verhuisd naar de Haarlemmermeer en zat ik in Haarlem op school
Van Blaricum herinner ik me vooral een lekkere ijswinkel met Flintstonehuisje.

In de 2e van de middelbare school zat ik ineens in de klas met alleen kakkers met gestreepte sjaals en geruite kleding. Ik hoorde er duidelijk niet bij en werd uitgemaakt voor dijker, dit zei me niets. Mijn kinderen mogen nog steeds geen ruitjes dragen. Ik werd niet toegelaten op de hockeyclub want je moest 2 referenties opgeven. Al had ik ze wel dit ging mij toen al te ver.

Later ben ik in Haarlem gaan badmintonnen, zonder referenties.

Jammer dat je zoon zo'n problemen heeft met blessures. Goed dat hij toch vol houdt en nog steeds lol heeft in sporten.

Ja de resultaten van mijn zoon staan ook op internet. Lekker makkelijk he. Zo kan je alles volgen. Hij speelt in het 5e jeugteam van Culemborg. Ze zijn ze net kampioen geworden bij de beginners. Een enigzins geflatteerde uitslag want alleen zijn dubbelpartner speelt dit jaar voor het eerst. Volgend jaar gaan ze gevorden spelen en dan zullen ze het wel zwaarder krijgen. Jouw zoon moet dan zeker al onder de 17 gaan spelen. Wat klinkt dat al oud he? Mijn dochter wordt over 3 maanden ook 15 jaar. Klinkt al zo bijna volwassen he?

groet

saar

Waar is mijn lieve kind?

Wat een hoop lieve kinderen, ik zou zeggen koesteren dit soort opmerkingen en gebaren want het kan zomaar opeens afgelopen zijn.
Mijn dochter (11) heeft moeite met het verwerken van onverwachte gebeurtenissen. Ze zit sinds september op de middelbare school en is (vroeg) compleet in de pubertijd. Er kan geen lachje meer vanaf, vrolijk zijn is haar vreemd geworden, woedeuitbarstingen zijn aan de orde van de dag.
Ooit was dit kind ook zoooooooooooo lief. Ik kan het me jammer genoeg bijna niet meer herinneren. Een hoe zeer ik ook mijn best doe om overal doorheen te prikken en ondanks alles dat leive kind te zien, het lukt me steeds minder en ik schaam me diep te moeten toegeven dat ik mijn kind niet meer lief kan vinden.

*sophie* (ot)

Hoi Sophie

Voor we een waarschuwing krijgen voor te veel ot in algemeen, mail me even op [email protected] dan kletsen cq mailen we daar gezellig verder.

groet

Saar

Verdrietige mam

ik las jouw berichtje, net nu ik het foldertje van mijn zus aan het doorlezen ben. Zij volgt de opleiding psychotherapie voor integratieve kinderpsychotherapie (wat een mond vol he?)

Jouw verhaal lezend denk ik gelijk aan wat mijn zus, in haar enthousiasme vertelt, over hoe ze kinderen kan helpen.

Ik weet niet waar je woont, maar misschien is in jouw buurt ook wel iemand met zo´n praktijk? Sterkte, het lijkt me voor jou, en vooral ook voor je kind, hartstikke rot!

Ps mijn zus

zit in Friesland, in de buurt van Leeuwarden

Therapie

Therapie gaan we nu zeker proberen. Er is de laatste weken veel gebeurd in ons gezin, ik kreeg ernstige complicaties na een routine operatie en lag 4 ipv de geplande 1 week in het ziekenhuis, natuurlijk net met kerst. Het is een lang en ingewikkeld verhaal, helaas ben ik nog niet beter en voor de kids is het niet eenvoudig allemaal. Ik wilde met m'n reactie ook niet klagen, ik moest het alleen ff kwijt. Het doet pijn je kind niet meer te zien lachen, het niet meer aan het lachen te kunnen maken en machteloos toe te zien hoe ongelukkig ze schijnbaar is. We hopen maar dat het een fase is waar ze (eventueel met hulp van deskundigen) wel doorheen komt.
Ik dank jullie voor jullie lieve woorden!
Groetjes van een toch best positieve mama