oma
LHBTIQ+
asielzoekers
statushouders
en waar hoor ik.dan ? oma van
2 kleinkinderen 1 van 4 jaar een van 7 maanden .
Geboren en getogen bij opa en oma, ik ben oma maar zorg wel samen met mijn dochter 24/7 voor de 2 kinderen. ,terwijl opa nog 60 uur werk in de week, en mijn dochter 32 uur, ik ben bestempeld als oma , maar dat ben ik niet en zo voel ik het niet , ik ben voor hun ook een moeder ,is er voor mij ook een andere naam ?
omama of zo ? kan ik ook herkenning krijgen. wie ben ik anders nog ?
ik voel me in het vergeethokje geduwd ben mijn identiteit kwijt ,kan zo maar dat ze hier nog 6 jaar wonen .voordat mijn dochter een huurhuis krijgt toegewezen, dan staat ze 12 jaar ingeschreven,
tegen die tijd zijn ze de kinderen.tien en zes jaar oud.
Mijn. man en ik zijn tegen die tijd met pensioen. Nee mijn dochter is geen urgent geval volgens de gemeente .heeft geen recht op een sociale huurwoning,.maar hoeveel verdriet heeft ons gezin dan als het uit elkaar getrokken word over 6 jaar of langer ,als ze niet beter weten dan dat wij bij elkaar horen.?
Ik hou met heel mijn hart van deze twee kinderen .maar het oma zijn is mij ontnomen ,en de kinderen een toekomst met hun moeder samen.
Ik ben. bang voor de toekomst ,ik weet ze moeten zo snel mogelijk een huis krijgen,voor de pijn en het verdriet te groot word voor ons als gezin.
waar blijft onze hulp ?
intussen geniet ik van de kinderen
ze doen het geweldig, ze zijn geweldig
en ik hou van ze of ze van mezelf zijn .
maar dat zijn ze niet en zo mag ik niet denken.
dus verheug ik mij voor hun en mezelf
als zij hun eigen stekje krijgen en ik weer oma mag zijn.
P.S zou graag in contact komen
met oudere in dezelfde situatie
Wat zal een naam aan de situatie veranderen dan, als het je echt alleen daarom gaat?
Ik denk dat eerst maar eens met je dochter om de tafel moet gaan zitten. Jij bent namelijk oma en niet de reserve moeder. Wat kan je dochter doen om het voor jou makkelijker te maken? zij is de moeder dus zij is verantwoordelijk voor haar kind. Het kind kan voortaan naar de opvang gaan zodat jij meer rust krijgt. Jullie maken nieuwe afspraken. Dochter voedt zelf op, gaat er zelf 's nachts uit en niet opa en oma. Dochter vraagt of jullie even willen oppassen. Het is geen vanzelfsprekendheid. Kan het kind wat vaker naar de vader toe?
omama schreef op 25-09-2022 om 22:51:
[..]
vraag je dat aan mij Yette ? ik was al een keer moeder jij ook ? dan weet je wat het zwaarste is .opvoeden ,gewoon een oma?dat is per definitie in mijn geval niet gewoon. niet méér aanwezig, ik ben altijd aanwezig, niet méér betrokken maar ben altijd betrokken het is mijn man en mijn huis .en het thuis van ons en de kinderen ik ben altijd en overal bij betrokken.. omdat wij als 1 gezin wonen onder hetzelfde dak 24/7 jij kunt je daar totaal geen voorstelling van maken anders stel je zo'n vraag niet
er staat ook onder dat ik. gelijkgestemde zoek mensen die is zo'n soortgelijke situatie zitten .
Ik ken de situatie waar jij in zit van de andere kant. Ik heb namelijk ongeveer 5 jaar bij mijn opa en oma gewoond 
Dat maakte ze voor mijn gevoel echt niet ineens een soort 2e stel ouders. Ze waren gewoon mijn opa en oma, die er altijd waren.
Een aparte benaming voor opa's en oma's met inwonende kleinkinderen lijkt me geen oplossing voor de problemen die je ervaart.
Ik zou met je dochter het gesprek aangaan over dat jij de fulltime zorg als zwaar ervaart. Zij is de moeder, jij bent de oma. Zij is verantwoordelijk voor de kinderen en als ze iets van jou verwacht, moeten jullie daar afspraken over maken.
Ik begrijp de frustratie over de woningmarkt, maar ik denk niet dat het problematisch is als jullie gezinnen op enig moment apart gaan wonen. Dat valt prima uit te leggen.
We hadden eerst geen eigen huisje en nu wel. Dat is alleen maar fijn als dat gebeurt.
Ik neem aan dat de vaste lasten voor je dochter relatief mee vallen, omdat ze een huishouden deelt met twee andere volwassenen. In dat geval zou ik kijken naar meer opvang mogelijkheden. Bso voor de oudste en gastouder of kdv voor de jongste. Dan kan jij weer meer in je oma rol staan. Zo zou het ook gaan als ze op zichzelf woonde.
Tenzij jij je vrijwillig zou opwerpen als gastouder/oma, maar dan kies je juist bewust voor die opvoedersrol die je niet prettig vindt.
En ik weet niet welke leeftijd je hebt, maar misschien is (meer) werk ook een optie? Om ook dan weer even uit die opvoedersrol te stappen en het minder vanzelf sprekend te maken dat jij wel opvangt als het dochter niet lukt.
Lukt het je om assertief (genoeg) te zijn richting dochter?
MamaE schreef op 25-09-2022 om 23:29:
Een aparte benaming voor opa's en oma's met inwonende kleinkinderen lijkt me geen oplossing voor de problemen die je ervaart.
Ik zou met je dochter het gesprek aangaan over dat jij de fulltime zorg als zwaar ervaart. Zij is de moeder, jij bent de oma. Zij is verantwoordelijk voor de kinderen en als ze iets van jou verwacht, moeten jullie daar afspraken over maken.
Ik begrijp de frustratie over de woningmarkt, maar ik denk niet dat het problematisch is als jullie gezinnen op enig moment apart gaan wonen. Dat valt prima uit te leggen.
We hadden eerst geen eigen huisje en nu wel. Dat is alleen maar fijn als dat gebeurt.
Ik denk ook inderdaad dat je het als 2 losse problemen moet zien.
Die woningmarkt, daar heb je geen invloed op. Maar op de taakverdeling in jouw huis, heb je wèl invloed.
Ik heb de volwassen destijds ook zien zoeken naar hun plek en de onderlinge verhoudingen. Was echt niet altijd even gezellig 
Mijn ouders hielden noodgedwongen bij onze opvoeding rekening met de (strenge!) wensen van mijn opa en oma. Maar zij waren uiteindelijk wel degenen die beslisten, die ons opvoedden en verzorgden. Met mijn opa en oma bakten we appeltaart, gingen we naar het park of het zwembad. Ze pasten natuurlijk wel eens op, maar niet structureel. En dat was dan ook 'oppassen' en niet meteen het halve opvoedkundige en verzorgende takenpakket. Mijn moeder deed volgens mij trouwens het hele huishouden - op de slaapkamer en de was van haar ouders na. Zij kookte één dag per week en mijn oma kookte de andere dagen. Afwassen deden we samen.
Hoe zijn de huishoudelijke taken bij jullie verdeeld? Ben je daar wel tevreden over?
(Jee, door aan die afwas te denken, krijg ik ineens liedjes uit 'Kunt u nog zingen, zing dan mee' in mijn hoofd 
)
Dus Omama, ik denk dat je echt eens moet nadenken over al die verantwoordelijkheden die jij nu op je hebt genomen, maar die eigenlijk helemaal niet jouw taken zijn. Zou je een stapje terug kunnen doen en de verantwoordelijkheid kunnen laten waar hij hoort?
Jullie dochter woont bij jullie in, maar zij is de moeder! Niet jij. Dus zij zoekt opvang voor de kinderen. Waar is vader??
yette schreef op 26-09-2022 om 00:19:
[..]
Ik denk ook inderdaad dat je het als 2 losse problemen moet zien.
Die woningmarkt, daar heb je geen invloed op. Maar op de taakverdeling in jouw huis, heb je wèl invloed.
Ik heb de volwassen destijds ook zien zoeken naar hun plek en de onderlinge verhoudingen. Was echt niet altijd even gezellig
Hoe zijn de huishoudelijke taken bij jullie verdeeld? Ben je daar wel tevreden over?
(Jee, door aan die afwas te denken, krijg ik ineens liedjes uit 'Kunt u nog zingen, zing dan mee' in mijn hoofd
Dus Omama, ik denk dat je echt eens moet nadenken over al die verantwoordelijkheden die jij nu op je hebt genomen, maar die eigenlijk helemaal niet jouw taken zijn. Zou je een stapje terug kunnen doen en de verantwoordelijkheid laten waar hij hoort?
Wij hebben ook een tijd lang noodgedwongen bij mij grootouders ingewoond toen mijn vader overleed toen ik nog jong was. Maar ik zag mijn moeder echt als moeder en mijn oma toch echt gewoon als oma. Een hele lieve dat wel. We hebben ook geen moeite gehad met het daarna weer verhuizen naar huis voor ons als gezin.
Ik snap niet helemaal wat je wil met dit topic? Erkenning?
Okki21 schreef op 25-09-2022 om 23:00:
[..]
Inderdaad. En de gelukzoekers krijgen voorrang op de Nederlanders. Om vervolgens hun hele familie hier ook heen te halen. Vluchteling?? Terwijl je de rest van je gezin achterlaat in land van herkomst? Dat is geen echte nood. En de gezinnen hier zitten met de overlast en de problemen.
Sterkte oma.
Ohja, op je 35e bij je moeder wonen is natuurlijk véél erger dan in een oorlogsgebied wonen. 
Index224 schreef op 26-09-2022 om 07:59:
[..]
Ohja, op je 35e bij je moeder wonen is natuurlijk véél erger dan in een oorlogsgebied wonen.
Er zijn altijd mensen die het zwaarder hebben dan jij, maar dat betekent niet dat de situatie van deze oma niet zwaar voor haar is.
Ik vind dat je zeurt. Zou tegen je man zeggen dat hij minder moet gaan werken, waarom 60 uur per week werken als je tegen je pensioen aan zit? en als je dochter niet bij jullie zou wonen zouden de kinderen ook naar de opvang moeten dus waarom nu niet? Haar kinderen, haar zorg niet de jouwe.
Wat heeft LHBTIQ+ nou te maken of je oma bent of niet? Of met woningnood? Ik ken
LHBTIQ+ mensen die gewoon hard werken en op jonge leeftijd een flat in de vrije sector huren en daarnaast zuinig aan doen. Dus ik begrijp het verband niet
Netherfield schreef op 26-09-2022 om 09:34:
[..]
Er zijn altijd mensen die het zwaarder hebben dan jij, maar dat betekent niet dat de situatie van deze oma niet zwaar voor haar is.
Dat staat los van het feit dat ze zelf heel veel kan doen om haar situatie te verbeteren in plaats van mopperen op asielzoekers en LHBTIQ. Het heeft nu een hoog Calimero-gehalte. Maak betere afspraken met je dochter, laat de opvoeding bij haar, besteed dingen uit, zorg dat je zelf een stap terug doet. Ze wonen bij je in, dat is de situatie en daar heb je weinig tot geen invloed op. Hoe ze dat invullen daarentegen, daar ben je zelf bij.
Netherfield schreef op 26-09-2022 om 09:34:
[..]
Er zijn altijd mensen die het zwaarder hebben dan jij, maar dat betekent niet dat de situatie van deze oma niet zwaar voor haar is.
Klopt. Index reageert dan ook op Okki die er anderen bij sleepte - net als Omama zelf.
Als je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen sores, dan kijk je eerst naar jezelf. Er is in het huishouden van TO nog echt wel het een en ander te bespreken en regelen. Begin daar, voordat je gaat vergelijken met ander leed of de grote boze buitenwereld verantwoordelijk gaat stellen zonder je eigen verantwoordelijkheid te nemen!
Ik vraag me trouwens af TO nog gaat reageren, haar laatste post was enkel een quote van een bericht van mij zonder enige reactie. Best vaag, zeg maar.
