reageren op onverwachte zwangerschapsaankondiging
Een eerste indruk kun je nooit overdoen. Bij momenten in het leven die extra belangrijk zijn, ben je je daarvan bewust en zet je je beste beentje voor. Een eerste reactie op een onverwachte zwangerschapsaankondiging is een ander verhaal 
Als je weet dat er zoiets in de lucht hangt, kun je je voorbereiden en eventuele reserves parkeren (en dat is het enige juiste, het is niet jouw leven!). Maar een onverwacht bericht... Hebben jullie weleens in zo'n ongemakkelijke situatie gezeten waarbij je zelf de koude douche kreeg, of waarbij je een nabije bekende er onbedoeld onder zette?
Julali schreef op 21-07-2021 om 00:04:
De post waar ik op reageerde ging overigens over de omgekeerde situatie. Een vriendin vertelde dat zij ging kiezen voor een abortus en daar wordt bot op gereageerd.
Ik vind dat triest voor die vrouw die open is over haar abortus en dan zo'n botte reactie krijgt. Het is al moelijk genoeg om die keuze te maken en vervolgens wil je het bespreken met een vriendin en dan krijg je zo'n rotreactie.
Ik snap wel waarom vrouwen er weinig over praten, er is altijd wel iemand die het direct op zichzelf betrekt en er niet mee kan omgaan, terwijl het eigenlijk om die vriendin zou moeten gaan die een zeer moelijke beslissing neemt en een ingreep krijgt.
Je reageerde op mijn post. Dat was geen omgekeerde situatie. Ik vind het bot en ongevoelig als nb mijn beste vriendin na mijn nieuws meteen over haar abortus begint. Vertel het dan een tijdje later als bij mij het verdriet wat minder heftig is. Is dat zo moeilijk?
--KNN-- schreef op 21-07-2021 om 00:15:
[..]
Zo had ik een zus die datzelfde deed een keer of 7....
××××
Ik heb uiteindelijk na meer dan 10jaar toch een kind gekregen maar in die tijd zullen mensen helaas wel met veel moeite een gefeliciteerd ontvangen. Ik was wel blij voor hen maar van binnen bloedde mijn hart.
Wow en dat is dan je zus...
Nee, het was een reactie op een post van AnneJ, waarin ze schreef:
Zelf heb ik ook wel eens bot gereageerd op iemand die mij meldde zwanger te zijn maar een abortus te hebben afgesproken. Zelf was ik al jaren bezig zwanger te worden dus ik kon mijn afgrijzen niet goed verbergen. Ik heb wel mijn excuses aangeboden. Dat had met mijzelf te maken. Ik ben niet tegen abortus maar een zwangerschap als je al wat ouder bent afbreken, daar kon ik me op dat moment niet in verplaatsen.
Zelf geen koude douche gegeven, behalve dat ik bij iemand eerst heel verbaasd reageerde. Dus echt hakkelend Oh? Echt? Jeetje, nou gefeliciteerd. Jeetje...
Meer zoiets. Maar echt omdat ik het niet aan zag komen.
Zelf wel een koude douche gehad bij oudste. Ouders van mijn ex waren eerst stil, knepen er toen een vrij zakelijk 'nou gefeliciteerd' uit, bijna meteen gevolgd door de opmerking dat ze zich geen opa en oma lieten noemen.
We waren al jarenlang samen en achter in de twintig.
Mijn vader keek me aan en zei 'nou, laat dat kind eerst maar eens geboren worden voor ik je feliciteer'. Beetje in de trant van er kan nog vanalles misgaan, dus feliciteren is nog lang niet van toepassing.
Moet er wel bij zeggen dat ook al hoop je stiekem op een leuke reactie, de reacties in beide gevallen pasten bij de mensen die het zijn (gecompliceerd, moeilijk, weinig empatisch etc) Dus een complete verrassing is zoiets dan niet. Eerder een pijnlijke bevestiging van iets dat je al weet.
Julali schreef op 20-07-2021 om 19:19:
[..]
Misschien wilde ze haar verhaal aan je kwijt, omdat je haar vriendin bent?
Wat is dit dan?
En trouwens ze is gelukkig al jaren niet meer mijn vriendin, ze had wel vaker rare acties.
Heb 1 x perongeluk niet leuk gereageerd, ik had net een miskraam gehad toen iemand in een gezelschap haar nieuwtje deelde. Gelukkig was het in een groter gezelschap, viel mijn niet-blijdschap iets minder op. Maar het was helaas (ondanks een geforceerd 'wat leuk! Hoe ver ben je nu?') toch opgevallen, later heb ik het wel uitgelegd en werd natuurlijk begrepen.
Julali schreef op 21-07-2021 om 00:04:
De post waar ik op reageerde ging overigens over de omgekeerde situatie. Een vriendin vertelde dat zij ging kiezen voor een abortus en daar wordt bot op gereageerd.
Ik vind dat triest voor die vrouw die open is over haar abortus en dan zo'n botte reactie krijgt. Het is al moelijk genoeg om die keuze te maken en vervolgens wil je het bespreken met een vriendin en dan krijg je zo'n rotreactie.
Ik snap wel waarom vrouwen er weinig over praten, er is altijd wel iemand die het direct op zichzelf betrekt en er niet mee kan omgaan, terwijl het eigenlijk om die vriendin zou moeten gaan die een zeer moelijke beslissing neemt en een ingreep krijgt.
Misschien eens wat beter gaan lezen?
Joanjett schreef op 20-07-2021 om 11:20:
[..]
Zo had ik een vriendin die mij vertelde dat zij een abortus had laten doen nadat ik haar vertelde dat ik geen kinderen kon krijgen. Wat bezielt je dan he.
Julali: Misschien wilde ze haar verhaal aan je kwijt, omdat je haar vriendin bent?
Het nieuws dat we gingen samenwonen hebben we tijdens een etentje met onze ouders verteld. Mijn moeder was boos dat ik haar niet eerst even had gebeld, zodat ze zich kon voorbereiden op het nieuws.
Toen we vertelden dat we zouden gaan trouwen kwam er een stamelend oh gefeliciteerd uit. Mijn man werd genegeerd.
Op de bruiloft liep mijn moeder te verkondigen dat ik toch geen kinderen wilde. Toen ik een tijdje later zwanger was heb ik een foto van de echo gestuurd. Ik kon het niet opbrengen om het nieuws persoonlijk te gaan vertellen. 
Sinilind schreef op 06-04-2021 om 12:37:
Ik werd voor de tweede keer zwanger maar het bleek om een buitenbaarmoederlijk zwangerschap te gaan. Reactie van mijn moeder (die wat lauwtjes had gedaan bij de aankondiging): ach het is beter zo, je zorg toch al niet voor de eerste. Dochter ging inderdaad naar de crèche...
Toen ik wist dat mijn oudste (onverwacht) op komst was belde ik een zwangere vriendin om het nieuws te vertellen. Helaas was zij me voor met haar nieuws over een miskraam. Toen kon ik het natuurlijk niet meer vertellen dus het heeft nog twee maanden geduurd voor ik het uiteindelijk durfde te zeggen.
Joanjett schreef op 20-07-2021 om 11:20:
[..]
Zo had ik een vriendin die mij vertelde dat zij een abortus had laten doen nadat ik haar vertelde dat ik geen kinderen kon krijgen. Wat bezielt je dan he.
Jouw verdriet is niet per se erger dan het verdriet van de ander, hè. In een goede vriendschap kun je elkaar gewoon alles vertellen.
MarvelousM schreef op 21-07-2021 om 10:53:
[..]
Jouw verdriet is niet per se erger dan het verdriet van de ander, hè. In een goede vriendschap kun je elkaar gewoon alles vertellen.
Ik wist dat een vriendin een miskraam had gehad en ik liep met een bolle buik rond. Tuurlijk ging het tijdens een zeker etentje soms over mijn baby (zou de eerste zijn in de vriendengroep) maar summier en heel ongemakkelijk omdat ik de vriendin-met-miskraam niet voor het hoofd wilde stoten. Verteld ze aan het eind van het etentje dat ze opnieuw zwanger is! Dat had ik wel eerder willen weten, wat een opluchting. Ik probeerde eerder mijn buik te verbergen, maar nu konden we er gewoon op los kletsen.
MarvelousM schreef op 21-07-2021 om 10:53:
[..]
Jouw verdriet is niet per se erger dan het verdriet van de ander, hè. In een goede vriendschap kun je elkaar gewoon alles vertellen.
Tuurlijk maar waarom meteen vertellen nadat ik net had verteld over dat ik geen kinderen kon krijgen. Wacht daar even mee. Tenminste dat zou ik doen.
Gebrek aan timing maakt dat je over andermans gevoelens heen walst. Dat maakt de vriendschap kapot.
