Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op

Relatie gaat niet zo lekker..


Ik heb het niet zo geformuleerd om te stoken. Het was oprecht bedoeld als goed advies dat ze niet te geschokt moet zijn als er toch een ander in het spel blijkt te zijn. Ik ben niet zo goed in zachte bewoordingen. Toevallig werd ik daar vandaag ook ‘subtiel’ op gewezen. Mijn leidinggevende vroeg me om een bepaalde boodschap naar collega’s was subtiel in te masseren (vreselijke term ja), waarop ik antwoordde ‘ja natuurlijk, sensibiliteit is my middle name’. Waarop de man zo hard moest lachen dat zijn koffie uit zijn neus kwam.

Deze post siert je dan weer  
Laten we het erop houden dat het een ongelukkig geformuleerde post was.

MMcGonagall schreef op 25-01-2023 om 19:17:

Ik heb het niet zo geformuleerd om te stoken. Het was oprecht bedoeld als goed advies dat ze niet te geschokt moet zijn als er toch een ander in het spel blijkt te zijn. Ik ben niet zo goed in zachte bewoordingen. Toevallig werd ik daar vandaag ook ‘subtiel’ op gewezen. Mijn leidinggevende vroeg me om een bepaalde boodschap naar collega’s was subtiel in te masseren (vreselijke term ja), waarop ik antwoordde ‘ja natuurlijk, sensibiliteit is my middle name’. Waarop de man zo hard moest lachen dat zijn koffie uit zijn neus kwam.

echt heel grappig! 

Dag Sabine, ik ben soort van ervaringsdeskundige, al bracht mijn man de boodschap na 27 jaar samen en met 2 pubers. Hij was zijn gevoel voor mij kwijt en dacht niet dat dat nog terug zou komen. Het speelde namelijk al een paar jaar, maar hij had dat niet aan mij gezegd. Ik zal een lang verhaal kort maken (de uitvoerige versie kun je lezen in alle delen van de draadjes Verder na ontrouw). Ik was net als jij, alles gedaan voor hem en de kinderen en daarbij mezelf kwijtgeraakt. Wat ik voor hem met liefde had gedaan nam hij me eigenlijk kwalijk. Heel zuur! Maar inderdaad in retrospect zie ik wel dat hij gelijk had, ik was niet meer interessant. Alleen, hij had het zich al die jaren wel aan laten leunen, en had geen idee van hoeveel tijd en energie een gezin met jonge kinderen kost. Hij kon altijd heerlijk zijn gang gaan met werk, hobby’s, vrienden en zijn moeder. Hij heeft 2 jaar getwijfeld, wilde ook zijn gezin en mij niet kwijt. Ik ben in die tijd hard aan mezelf gaan werken (had dat al vaker gedaan, maar nog niet grondig genoeg) en uiteindelijk kreeg hij natuurlijk toch een affaire. Toen heeft hij de knoop doorgehakt en hebben we de scheiding in gang gezet. Toen het allemaal rond was en we moesten tekenen schrok hij daar toch voor terug. ‘Zij’ was uiteindelijk toch niet zo leuk, hij was erg blij met hoe ik veranderd was en hij wilde zijn gezin niet kwijt. Dus we zijn alsnog in therapie gegaan samen om de relatie weer opnieuw op te bouwen. En dat is gelukt!  Het heeft veel energie, tijd en inzet van ons beiden gekost. Man is actief zijn gevoel voor mij gaan terughalen door foto’s te kijken van vroeger en naar onze favoriete muziek te luisteren. Verder zijn we samen leuke dingen gaan doen om elkaar weer op een positieve manier te ontdekken. We zijn nu 6 jaar verder, dit jaar zijn we 35 jaar bij elkaar waarvan 25 getrouwd. En onze relatie is beter dan hij ooit was, ondanks de beschadiging door die periode en de affaire.

Wat ik je aan wil raden is om zsm samen relatietherapie te gaan doen. EFT bijvoorbeeld (emotionally focused therapy). Want je moet er naar mijn idee alles aan gedaan hebben voor je besluit je gezin op te breken. En hij moet eerlijk zijn over of er wel of niet een ander is. Bij ons was die er niet, tenminste niet voordat hij aangaf dat hij zijn gevoel voor mij kwijt was. Dus dat hoeft ook bij jullie niet het geval te zijn. Maar speelt dat wel, dan sta je echt met 3-0 achter, want jij kunt natuurlijk nooit op tegen iemand die hij maar af en toe stiekem kan zien en met wie hij geen huishouden en jengelende kinderen deelt.

Ik weet door wat voor hel je nu gaat. Weet dat het op een dag echt beter wordt, linksom of rechtsom. En weet dat je veel meer aan kunt dan je nu zelf denkt. Geef bij hem aan dat je van hem verwacht dat hij jullie nog een kans geeft, omdat jullie samen kinderen hebben. Daar zijn jullie verantwoordelijk voor, en die kinderen zijn echt het allerbeste af als hun ouders bij elkaar blijven. Maar daar moet je wel wat voor doen. Houden van is een werkwoord, net als getrouwd zijn. Daar moet je beiden energie in steken. Naast dat je energie moet steken in jezelf en je eigen ontwikkeling. Dus voer ook dat gesprek. Hoe jullie kunnen regelen dat JIJ meer tijd en energie krijgt om jezelf te ontplooien. Kun jij meer gaan werken en hij minder? Kun je een hulp inhuren en zelf in die uren een cursus gaan doen of een hobby oppakken? Kijk wat bij jullie past. En ik kan je van harte aanbevelen dat je zelf een coach zoekt die jou kan helpen sterker te worden en meer ruimte in te nemen in jullie relatie. Ik heb dat ook moeten leren, en dat kostte enorm veel moeite. Maar ik ben nu, eindelijk, ook echt blij met mezelf. Dat heeft deze rollercoaster me ook gebracht. Dus grijp zeker voor jezelf deze kans aan. Daar heb je ook wat aan als je onverhoopt toch alleen verder moet.

Heel veel sterkte en succes.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.