Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op
verdriet

verdriet

28-12-2009 om 16:36

Sterk kind [heeft het moeilijk maar wil niet praten]

Hier thuis loopt het helaas niet allemaal op rolletjes, ondanks veel werken hebben we veel schulden, niet door overmatig vakantie of mobieltjes oid, maar door verkeerde info en naieviteit. We leven al een aantal jaar zeer zuinig, maar moeten nog veel betalen.

Vorige week bericht gekregen dat ze de inboedel gaan verkopen, dit was administatieve fout van de deurwaarder, heeft hij ook toe gegeven maar ondertussen stonden ze wel aan de deur.
Buiten dat ik schik, schikken de kinderen natuurlijk ook. De oudste van 10 snapt alles zeer goed en probeert een houding te geven dat alles goed komt ed, erger ze probeert mij te steunen.

Ik vind haar heel sterk, maar daarin schuilt volgens mij ook het probleem, ze heeft last van hoofdpijnen en zet zich meer dan 100 procent in voor school, want ze wil het beter doen dan ons en om zo voor ons te gaan zorgen.

We hebben ondertussen nog maar weinig mensen om ons heen, veel vrienden zijn afgehaakt omdat we bv nooit mee gingen naar feestjes of omdat er bij ons maar weinig eten en drinken is.
We spreken er ook met niemand over, maar het begint zijn tol te eisen.
Hoe kan ik nu mijn kind helpen? ik zie wel dat ze het moeilijk heeft, maar met mij wil ze er niet over praten.
Met vriendinnen kan het ook niet zegt ze, maar waar kan ze dan terecht?
Ik zou graag ook wat hulp zoeken, maar alles kost geld en voor zelfstandigen is er weinig hulp.

ik weet niet meer wat ik moet doen

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Kaaskopje

Kaaskopje

29-12-2009 om 01:10

Maatschappelijk werk?

Een voorwaarde van de kredietbank was bij ons dat we naar maatschappelijk werk gingen, RIMA bij ons. Daar hakken ze vaker met het geldbijltje. Wij zijn er 2 keer geweest en toen vonden wij het voor ons eigenlijk niet nuttig genoeg, maar ik zou me kunnen voorstellen dat zo'n 'mevrouw' wel goed kan luisteren naar een meisje van 10.

Bastet

Bastet

29-12-2009 om 09:04

Leraar?

Heeft ze toevallig een fijne meester of juf,die eens met haar wil praten?
Groetjes,bastet

Kaaskopje

Kaaskopje

29-12-2009 om 13:44

Ook voorzichtig zijn met wat je zelf vertelt

Ondanks dat je dochter zo groot en verstandig lijkt is het een kind. Ik vind dan ook dat je heel erg moet uitkijken met wat je vertelt. Was je dochter thuis toen ze je inboedel mee wilden nemen? Zo ja, dan kun je er natuurlijk niets aan doen dat ze erbij was. Als ze toen op school zat zou ik dat soort informatie niet met haar delen. Wij hebben pas veel later verteld dat we bijna ons huis uitgezet waren. Juist om angstgevoelens te voorkomen. Ik zeg dit echt niet om jou de les te lezen, maar geldproblemen zijn 'grote mensen' problemen. Probeer je dochter er zoveel mogelijk buiten te houden. Paniekgesprekken... niet waar zij bij is.

Charrie

Charrie

29-12-2009 om 14:07

Te loyaal?

Wil je dochter wel iemand anders om mee te praten? Zou ze het liefst bij jou terecht denk je? Misschien kun jij kijken of je iets kunt doen waardoor dit voor haar en jou makkelijker wordt.

Wat in me opkomt:

Een bezoek aan de huisarts is raadzaam vanwege de hoofdpijnen. Tijdens dat bezoek kun je kijken of ze er iets over kwijt wil.

Je hebt internet. De kindertelefoon heeft een site waar kinderen met een hulpverlener kunt chatten. Als ze er geen gebruik van maakt prima, maar je kunt haar erover vertellen.

Je zegt dat jullie er met niemand over spreken, waarom is dat? Uit angst? Schaamte/ Zou het niet opluchten om dit juist wel te doen? Misschien wordt het voor je dochter dan ook makkelijker om de 'vuile was' buiten te hangen.

Misschien is er een lieve leerkracht die jij kunt vertellen over jullie situatie. En die dan een keer aan haar kan vragen hoe het met haar gaat, omdat hij van jou heeft gehoord dat jullie het best zwaar hebben soms. Dan weet ze dat ze jou niet verraadt, als dat iets is wat bij haar speelt. Als ze stoicijns reageert, kan de leraar aangeven graag te willen luisteren als ze behoefte heeft aan het vertellen van haar verhaal.

En niet vergeten haar te waarderen in haar pogingen jou te steunen, ook al weet je dat het eigenlijk niet haar rol is. Je kunt kijken of ze dingen voor je kan doen niet niet zo belastend zijn voor haar, de aandacht daarnaartoe verleggen. Haar niet alle ins en outs vertellen over de problemen.

Hoe lang moet je nog zo krap leven? Lijkt me heel zwaar, niet altijd makkelijk om positief te blijven. Heel veel sterkte ermee.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.