Uitdaging en/of veiligheid in de opvoeding van kinderen

Weet niet hoor (deels ot)

Ik heb niet zo'n zin om gratis materiaal te leveren voor de hoofdredacteur van een commercieel blad. Ik verkeer in een omgeving waar uitgevers miljoenen verdienen aan het duur ter beschikking stellen van mijn teksten. Ook ben ik op de basisschool van mijn kinderen al aangelopen tegen een schoolboekenuitgever, die de klas als een gratis serie kindermodellen voor illustratiemateriaal probeerde te gebruiken. In plaats van gewoon een agentschap te bellen. Ik zit voor mijn lol op dit forum, niet om journalisten/uitgevers te bedienen. Als je OOL betaalt voor deze oproep (goed doel) wil ik wel meedoen aan de discussie.

P.s.

Je kunt ook een enquetebureau inschakelen om de mening van ouders te peilen. Kun je ook nog eisen stellen aan validiteit van de resultaten e.d. Maar ja, kost ook weer geld, dat wel.

Diepere oorzaak

De diepere oorzaak van de toegenomen bezorgdheid is dat de gezinnen kleiner zijn. We hebben minder kinderen, dus zijn we zuiniger op de kinderen die we hebben.

Vaag en toonzettend bericht

Beste Wilma,
Je begint je stukje met een aantal ogenschijnlijk open vragen over hou ouders over uitdaging en/of veiligheid (op het KDV?) denken. Vervolgens ga je verder alsof het retorische vragen zijn en stelt dat het minder veilig en avontuurlijker moet.
Ik denk dat die tactiek niet goed gaat werken op dit forum. Een opzet van het type: 'ik, hoofdredacteur van BBMP, vind dat ze met de veiligheid op KDV's zijn doorgeschoten ten koste van de uitdaging met een aantal voorbeelden erbij' zou ik meer gewaardeerd hebben. Dan krijg ik tenminste de boodschap dat ik nog een eigen mening mag verkondigen, die het er wel, niet of gedeeltelijk mee eens is.
Verder wordt ook weer de fout gemaakt door te stellen dat kinderen zich a l l e e n ontwikkelen op de KDV/school. Het lijkt me dat daarbuiten nog tijd genoeg is waarin de ouders zelf de risico's kunnen nemen die zij geoorloofd vinden. Bij de risico's die nodig zouden zijn om groot, sterk en volwassen te worden zet ik dus zeer mijn vraagtekens. Ik denk dat kinderen zo wie zo wel groter, sterker en uiteindelijk volwassen worden onafhankelijk van hoe hun KDV er nou precies uit zag.
Denk in je enthousiaste over "een omgeving die meer vraagt van fantasie en creativiteit" ook even aan de kinderen die daar eventueel de dupe van worden. Vloerkleden kunnen de pest zijn voor allergisch aangelegde kinderen en verplicht opgelegde creativiteit kan behoorlijk geestdodend zijn als het je ding niet is, ook voor kinderen. Sommigen willen helemaal geen vragende omgeving, thuis hoeft dat toch ook niet.
Kinderen zijn verder heel verschillend in welke risico's zij aankunnen en je kunt een KDV niet afstemmen op wat het gemiddelde daarvan is. Beetje sneu om tegen de ouders van een overleden kind te zeggen, ja hij/zij moest dood opdat de anderen in een wat avontuurlijker omgeving konden opgroeien.
Als je een discussie wilt is het wellicht handiger dat je even een lijstje maakt met punt voor punt wat er nou precies volgens jouw niet goed is aan de KDV's en waarom dat punt de ontwikkeling zou belemmeren.
Mocht het probleem inderdaad door meerderen zo gevoeld worden dan zou het leuk zijn om onze eigen creativiteit aan te boren en een oplossing uit te werken die niet ten koste gaat van de veiligheid. Daarmee voorkom je dat je twee kampen van voor en tegenstanders krijgt en kan er toch eventueel het één of ander veranderd worden.
Groeten Primavera

Over de vraag en toonzetting van mij oproep

Beste Primavera,
Dank voor je reactie. Ik ben nieuw in het 'forumgebeuren'. Dank dus voor je tip over hoe discussievragen te formuleren. Daar ga ik volgende keer goed over nadenken.

De punten die je noemt, zijn precies de punten die ik graag onder de aandacht wil brengen. Ik mag dan zelf voorstander zijn van avontuurlijk en uitdagend, dat wil helemaal niet zeggen dat ik vind dat mijn mening alleen zou moeten tellen. Waar ik juist geïnteresseerd in ben is wat ouders vinden en waarom. Als beleidsmakers kun je makkelijk je eigen idealen achternalopen en dan teleurgesteld raken dat 'de mensen waarvoor je het toch allemaal voor doet' dat helemaal geen goede ideeën vinden. Om daar nu wat meer helderheid in te krijgen, wilde ik deze discussie starten.

Overigens heb ik geen commercieel doel, zoals een schrijfster suggereerde. Om deze discussie mogelijk te maken, hebben aardig wat mensen belangeloos tijd en geld gestopt in dit project. Ouders.nl zag wat in mijn missie en gaf me toestemming dit bericht te plaatsen. Waarvoor dank.

Om met een vraag van jou verder te gaan, dat het handig zou zijn om een lijstje te maken met punten die wel/niet goed zijn aan kdv/bso qua uitdaging en veiligheid: Ik wil nu juist zo graag van ouders horen wat zij daarover denken, en ouders aansporen over dit onderwerp ook in gesprek te gaan met hun kdv of bso. Want ik denk dat het daar uiteindelijk moet gebeuren. Nu wordt er te weinig (is mijn mening) openlijk over gesproken en worden afwegingen (vloerkleedjes t.o. allergische kinderen etc.)zelden samen en openlijk gemaakt.

Je volgende opmerking: 'Mocht het probleem inderdaad door meerderen zo gevoeld worden dan zou het leuk zijn om onze eigen creativiteit aan te boren en een oplossing uit te werken die niet ten koste gaat van de veiligheid', is precies wat ik ook graag zou willen zeggen. Het doel van het debat op 14 november is om daar alvast een aanzet voor te geven. Aardig zou zijn als er ouders die zaterdag mee willen komen discussiëren, of anders op dit forum een steentje bij willen dragen zodat ik dat kan meenemen in de discussie.

Dag, ik ben benieuwd naar volgende reacties!

Wilma

Veilig

Ik vind het een reuze prettige gedachte dat mijn peutertje zich nu bevind bij een KDV waar aan de veiligheidseisen wordt voldaan. Anders zou ik hem toch niet graag uit handen geven. Die veiligheidseisen zijn er toch niet voor niets?
Als het gaat om meer avontuur voor mijn zoontje en soortgenoten: daar heb ik geen behoefte aan, ik wil dat hij zich in een veilige en prettige omgeving bevindt. Dat en de interactie met de andere kinderen biedt hem genoeg avontuur. Hij kan daar prima zijn grenzen verkennen. Tenslotte is interactie met anderen een belangrijk onderdeel dat ze moeten leren. En geen nood, hij kan altijd nog van een driewielertje of van de glijbaan aflazeren. Weer een grens geleerd, en geheel binnen de veiligheidsnormen.

We/

"Nu laten we - ouders en kinderopvang - het graag over aan de regelgevers."

Huh? Waarop wordt ik op één hoop gegooid met de kinderopvang? Mijn kinderen gaan één dag per week naar de kinderopvang en BSO. De regels zijn daar strenger. Ja, dat klopt. Prima. Ik kan me niet druk maken over wel of geen vloerkleed. Maar thuis gelden er nauwelijks regels. Daar ben je redelijk vrij of je traphekjes plaats of het risico neemt dat je kind van de trap af stuitert. Visjes vangen, in bomen klimmen, alleen naar huis/school lopen is nog steeds niet verboden. Ook niet in een BSO/school setting. Dus ik begrijp je punt niet.

"met als doel de leefomgeving van kinderen beter te maken, en daarmee bedoel ik: uitdagender, avontuurlijker. Een omgeving die meer vraagt van de fantasie en creativiteit van kinderen."
Hier staat dus eigenlijk niets. Wat is dan uitdagender, fantasierijker en creatiever? En wat betekent dat dan? Nog meer poespas en toestanden? Is dat altijd iets groots en meeslepends?
Die omgeving kun je net zo uitdagend maken als je zelf als ouder wilt. Daar heb ik geen hoofdredacteur van één of ander blad (dat ik niet ken) voor nodig. Ook onze school daagt kinderen uit op een hele eenvoudige manier. Daar heb je echt geen bos, drukke straat, rivier of vloerkleedje naast of in je school voor nodig.

Ik denk mee over veiligheidsbeleid binnen kdv-en

Ik denk mee over veiligheidsbeleid binnen kdv-en en bso-en. Op het hoogste ambtelijke niveau.

"Om met een vraag van jou verder te gaan, dat het handig zou zijn om een lijstje te maken met punten die wel/niet goed zijn aan kdv/bso qua uitdaging en veiligheid: Ik wil nu juist zo graag van ouders horen wat zij daarover denken, en ouders aansporen over dit onderwerp ook in gesprek te gaan met hun kdv of bso. Want ik denk dat het daar uiteindelijk moet gebeuren."

Ik zal je iets nieuws vertellen. Dat heeft heel weinig zin. De wettelijke richtlijnen zijn vastgelegd in de Wet Kinderopvang. Gemeente is verantwoordelijk voor toezicht en handhaving. GGD voert toezicht uit. GGD doet dit op basis van landelijk toetsingskader. Dus: als ouder kun je wel vinden dat het absurd is dat ... (vul maar in).... het heeft geen zin om dit aanhangig te maken bij kdv omdat zij zich houden aan wettelijke richtlijn.

Shit happens

Evan zo:"Dus: als ouder kun je wel vinden dat het absurd is dat ... (vul maar in).... het heeft geen zin om dit aanhangig te maken bij kdv omdat zij zich houden aan wettelijke richtlijn."
Dat dacht ik al. Ik wil daaraan toevoegen: voorzover wet- en regelgeving niet zo precies is en kdv's dat toch heel precies uitleggen, doen ze dat op last van hun verzekeraar. Hooguit zit er nog een sprankeltje private mening van een leidster bij die die mening wel dwingend op wil leggen.
Het kernprobleem is het volgende: Als één geval van onveiligheid leidt tot een terechte claim, een boete of een veroordeling, dan wordt dat ene risico een dreiging voor alle kdv's opgevat. Dat risico wordt vervolgens gemeden.
Er is hierdoor helemaal geen ruimte om risico te nemen ten behoeve van de ontplooiing van het kind. Zie ook Laura en Scheringa.
Ouders kunnen die ruimte wel nemen. Wat er in een gezin of onder verantwoordelijkheid van een gezin gebeurt, wordt niet geprojecteerd op alle ouders. Shit happens, zeggen we dan. Of 'mij zal het niet overkomen'.
Ik ben niet zo blij met de suggestie die gewekt wordt dat het de mening van 'ouders' is die tot doorgeslagen veiligheid leidt.
Groet,
Miriam Lavell

Subgroep

Miriam:
"Ik ben niet zo blij met de suggestie die gewekt wordt dat het de mening van 'ouders' is die tot doorgeslagen veiligheid leidt."
Niet direct idd. Het punt is, dat de subgroep van ouders waarvan het kind een ongeluk heeft gekregen, of die zoiets van nabij hebben meegemaakt, of die een hoog veiligheidsbewustzijn hebben, dergelijke eisen gaan stellen, hetzij achteraf (schadeclaim), hetzij vooraf (door een strenger beleid te eisen).

Aanvulling

Wat daarbij makkelijk gebeurt, is dat de strengste eis/het meesteisende kind de norm wordt. Voorbeeldje ter verduidelijking: Als er één kind zit met pinda-allergie, wordt het hele kdv pindavrij, ook al zijn de meeste kinderen niet allergisch (en vinden pindakaas juist heerlijk).

Precies

Pippin:"Je kunt niet naar de veiligheid van de individuele kinderen kijken, je moet naar de veiligheid van ALLE kinderen kijken."
Precies. En binnen de branchevereniging voor kdv geldt zelfs dat je niet alleen naar de kinderen op de eigen creche moet kijken, maar naar alle kinderen die de branche herbergt.
Tinus:"Wat daarbij makkelijk gebeurt, is dat de strengste eis/het meesteisende kind de norm wordt."
Ja. Maar dat ligt niet aan eisende ouders. Dat is gemakzucht van de branche die het te moeilijk vindt om te nuanceren.
Groet,
Miriam Lavell

Commercieel of niet?

Een abonnement op 10 nummers per jaar van jouw blad kost 110 euro voor particulieren. Daarnaast kunnen collectieve abonnementen worden afgesloten. Voor adverteerders maak je je blad interessant met het volgende profiel: "BBMP is een topkwaliteits-magazine voor directies, raden van bestuur, raden van toezicht en het hoger kader in kinderopvangorganisaties. Met de focus op redactionele inhoud, zowel kwalitatief als kwantitatief laat BBMP soortgelijke bladen in de sector ver achter zich. De totale gedistribueerde oplage in 2009 is 4500 exemplaren: aan abonnementhouders en aan speciaal geselecteerde doelgroepen die binnen het bereikprofiel passen. Uw commerciele boodschap komt daarmee altijd op zijn plek." Einde citaat. Het organiseren van openbare discussies zoals deze vergroot de naamsbekendheid van jouw blad. Dus alsjeblieft niet zo hypocriet suggereren dat iedereen om niet meewerkt aan deze "discussie".
Voorts ben ik het eens met een aantal mensen uit deze draad. Het onderwerp is maar matig interessant voor ons ouders. Een KDV dient de belangen van het KDV. En houdt zich dus aan de wet. En aan de voorschriften van de verzekeraar. Dus je kunt beter met die partijen in debat dan hier kopij te verzamelen.

Systeemfout

Milennia:"Het onderwerp is maar matig interessant voor ons ouders. Een KDV dient de belangen van het KDV. En houdt zich dus aan de wet. En aan de voorschriften van de verzekeraar. Dus je kunt beter met die partijen in debat dan hier kopij te verzamelen."
Nou ja... Ons democratisch bestel functioneert in hoge mate bij de gratie van dit soort discussies. Belangengroepen (ook, eigenlijk vooral, die met een commercieel belang) gaan met elkaar in discussie. De uitkomsten van dit soort discussies zijn medebepalend bij wet- en regelgeving en de omgang met de doelgroep.
Het probleem is dat 'ouders' wel een doelgroep zijn, maar geen belangengroep. Ze hebben niet allemaal dezelfde belangen. Het resultaat is dat alleen die ouders in dit soort discussies meedoen die wel een gedeeld belang hebben. Gehandicaptenorganisaties, overkoepelende ouderorganisaties uit het onderwijs (geheel naar zuil gerangschikt) en die ook op het punt van veiligheid wel een mening hebben (geen drempels, gewapend glas, geen Harry Potter boeken in de kast, geen Anubis op tv of op de plank.
Dit soort oproepen aan 'ouders' in het algemeen, passen in het model. De inspanning, mening van ouders peilen, kan daarmee worden afgevinkt. Het platform komt met een Gedegen Rapport waarin 'de mening van ouders' is meegenomen.
Dus eigenlijk zouden we juist wel mee moeten discussieren en een Vreselijk Duidelijke mening moeten hebben. Maar ja, de mening hebben dat je je mening over dit soort zaken vooral bij jezelf en je eigen kinderen moet houden, is natuurlijk niet een in het oog springende mening die beleidsmakers en projectgroepen wat te doen geeft.
Dus daar gebeurt niks mee.
Groet,
Miriam Lavell

Nergens...

Nergens staat dat er geen pindakaas mag worden gegeten in een kinderdagverblijf. Ik zie het pindakaasvrij maken van een kdv niet als gemakzucht, wel als een zeer effectieve maatregel om problemen inzake pindaallergie te voorkomen. Ik vind dat geen probleem, dan eet mijn kind thuis een boterham met pindakaas. (Bovendien als er bij ons een kind zou komen met een pindaallergie zou ik de pot pindakaas niet op tafel zetten. Dat is niet doorgeschoten...maar gewoon praktisch)
Zolang kinderen er geen 'last' van hebben, vind ik het prima dat de veiligheidseisen veel strenger zijn dan thuis. Het lijkt mij noodzakelijk en ook wenselijk.

Effectief

Even zo:"Ik zie het pindakaasvrij maken van een kdv niet als gemakzucht, wel als een zeer effectieve maatregel om problemen inzake pindaallergie te voorkomen."
Dat ligt aan je doelstelling. Maak het risico 0 (bescherm ook nog niet bekende allergische kinderen), of maak het risico dragelijk met in achtneming van de vrijheden die de andere kinderen wel hebben (zij kunnen wel pindakaas eten of bomen klimmen of zagen).
Nergens staat dat het risico 0 moet zijn.
Even zo:"Bovendien als er bij ons een kind zou komen met een pindaallergie zou ik de pot pindakaas niet op tafel zetten. Dat is niet doorgeschoten...maar gewoon praktisch"
Maar dat is toch iets heel anders dan nooit pindakaas in huis halen voor het geval er mogelijk een allergisch kind komt. Dat is wel doorgeschoten. En dat is wat sommige kdv's doen.
Groet,
Miriam Lavell

Ruimte?

ik vind een avontuurlijke speelruimte ook belangrijk in de zin dat een nso of kdv activiteiten en speelmogelijkheden moeten aanbieden die aansluiten bij de interesses van de kinderen.

Of bedoel je ruimte om te spelen ?

Ik heb als interieurontwerper diverse opvangruimten ingericht, het dilemma van ruimtegebrek en tegenovergestelde belangen van onderwijs en opvang komen dan aan de orde, gebrek aan budget, gebrek aan lef, gebrek aan communicatie tussen leidinggevenden en leidsters.

Dus ach, goed hoor dit soort discussies maar in de praktijk blijkt het al moeilijk om een ruimte an sich geschikt te maken.

Rie

Als pedagogisch medewerker moeten we jaarlijks een risico inventarisatie invullen. Dat betekent dat we per ruimte bekijken wat gevaar oplevert, en wat de bijbehorende risico's zijn. Elke medewerker interpreteert dat op haar eigen manier. Buiten spelen in het bos geeft risico's, er kan bijvoorbeeld over een boomwortel gestruikeld worden. Aan de medewerker om te bepalen of dat risico acceptabel is of niet. Sluit je het uit? (niet meer in het bos spelen) of maak je er een 'huisregel' op. (bij schemering spelen we niet meer in het bos, omdat de boomwortels dan minder zichtbaar zijn, ik noem maar wat). Of is het gewoon zo en accepteer je dat?
Bij ons op de BSO wordt getimmerd en gezaagd, met het (in onze ogen) acceptabele risico dat er een keer iemand in zijn vingers zaagt.
Een bank op de eerste verdieping onder een raam zetten dat open kan geeft een onacceptabel risico.
copypaste-Nu laten we - ouders en kinderopvang - het graag over aan de regelgevers. Er zijn regels voor de inrichting van kinderdagverblijven, speelplaatsen, enzovoort. Leidsters kiezen voor de zekerheid maar voor de allerveiligste weg.-
Hier ben ik het dus niet helemaal mee eens. Sinds de invoering van de rie, en zeker als die door de medewerkers zelf wordt ingevuld, vraagt juist veel van de medewerkers.
Wij hebben trouwens inderdaad pindakaas op de groep, zolang er geen kinderen met een allergie zijn. Als dat wel zou gebeuren gaat de pindakaas eruit. Omdat ik niet de garantie kan geven dat bijvoorbeeld een uitzendkracht het kind geen pindakaas geeft. Of het pindakaasmes in de jam stopt.

tot zover,
Saskia

Een aantal jaren geleden

In 2004 om precies te zijn, is er hier in de regio een peuter verongelukt op een peuterspeelzaal. Het boeiende en uitdagende goedgekeurde (!) speelhuisje met glijbaan bleek dodelijk te zijn voor een peuter met koordjes in de capuchon van haar jas.
Het is, buiten alle ellende, een heel vies zaakje geworden over afschuiven van verantwoordelijkheden.

Tirza

Mening van ouders

"Dit soort oproepen aan 'ouders' in het algemeen, passen in het model. De inspanning, mening van ouders peilen, kan daarmee worden afgevinkt. Het platform komt met een Gedegen Rapport waarin 'de mening van ouders' is meegenomen." Ja en dat staat mij dus zo tegen. Doe of een fatsoenlijk onderzoek of val anders geen forum lastig om te kunnen afvinken. Dit soort gedrag geeft extra voedsel aan de idiote mythen die de ronde doen over ouders. Je ziet het bij scholen ook veel. "Ja, wij houden tegenwoordig altijd de deur open als we met 1 kindje in het lokaal zijn, de ouders he". "Nee, wij hebben geen glijbaan meer op het plein, ouders zijn tegenwoordig veel banger dat er wat gebeurt" Enzovoort. Ik herinner mij nog als de dag van gisteren dat een ambtenaar van de gemeente inderdaad de glijbaan bij onze basisschool kwam slopen tot ieders verdriet, vooral ook dat van de ouders. Nieuwe veiligheidsvoorschriften VAN DE GEMEENTE. Wat hier dus gebeurt is dat een redactrice een "debat" organiseert waarbij haar blad een prominente rol heeft. Ze zorgt ervoor dat er diverse kanalen zijn waarlangs ze op die manier de zichtbaarheid van haar periodiekje vergroot, geheel conform moderne multimedia strategieën. Maar dan is er kennelijk geen tijd meer voor reflectie vooraf, ondanks de claim over belangeloze inzet van tallozen die er al zou zijn geweest. Zodat er nu vooraf niet is nagedacht over hoe veiligheidvoorschriften in de kinderopvang in de echte wereld eigenlijk tot stand komen. En ze straks in de Rode Hoed een paar bijdragen van deze draad die haar aanstaan kan presenteren als 'de mening van de ouders'. Wat schieten we hier nou toch mee op?

Wilma

"als doel de leefomgeving van kinderen beter te maken, en daarmee bedoel ik: uitdagender, avontuurlijker. Een omgeving die meer vraagt van de fantasie en creativiteit van kinderen."
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat je met deze omschrijving precies voor ogen hebt. 'Beter maken' zou je kunnen opvatten als kunstmatige aanpassingen willen doen, om kinderen avontuur en uitdaging te bieden. Hetgeen wat anders is dat kinderen in bomen laten klimmen en zelfstandig naar school te laten lopen natuurlijk.
Overigens ben ikzelf niet zo voor het overbeschermen van kinderen. Natuurlijk is het wenselijk om echt gevaarlijke situaties tot een minimum te beperken, maar elk scherp hoekje bedekken, overal traphekjes plaatsen en kinderen verbieden om te klimmen en te klauteren vermindert misschien de kans op ongelukken, maar ook de kans om die ongelukken te leren omzeilen.
Dat traphekje is een goed voorbeeld. Wij hebben er nooit een geplaatst, omdat we daar te laks voor waren. We hadden er een, maar die heeft als die jaren ongebruikt en ingepakt op zolder gestaan. Gevolg: er is nooit een kind van de trap gevallen hier, omdat we uiteraard extra alert waren en zij op een gegeven moment wisten hoe ze een open trapgat moesten benaderen. De ongelukken rond trapgaten in mijn directe omgeving betroffen ondertussen vooral 'het hekje dat per ongeluk niet gesloten bleek'. Vertrouwen in een veiligheidsmiddel dat er ineens niet blijkt te zijn blijkt dus gevaarlijker dan het volledig ontbreken van dat veiligheidsmiddel.
Waar ik bovendien erg huiverig voor ben is de doorgeslagen Amerikaanse cultuur, waarin ieder risico uitgebannen moet worden en bij ieder ongeluk(je) gekeken wordt hoe je iemand via de rechter geld afhandig kunt maken.

Nog iets (enigszins o.t.)

Organisaties zoals kdv zijn gehouden aan wet-/ en regelgeving (los van het feit hoe een individuele kdv bepaalde zaken (die niet heel concreet zijn opgesteld) uitlegt). En daar zit, zoals al eerder hier gezegd, ook een belangrijke angst voor claims in.
Maar wat ik mij nu, deze discussie lezend, me ineens afvraag: sinds heel wat jaren moeten kinderen beneden een bepaalde lengte in een autostoeltje zitten. Dit is een wettelijke regeling en je kunt als ouder beboet worden als je het niet doet. Maar hoe zit dat dan binnenshuis? Uiteraard snap ik dat je niet alles in een wet kunt vastleggen. Maar volgens mij is er geen enkele concrete veiligheidsverplichting die je als ouder in huis moet toepassen als je kinderen hebt (bijv. stopcontacten afdekken, traphekjes plaatsen). Het enige wat wel kan is dat iemand anders een gezin meldt bij JZ o.i.d. wanneer men verwaarlozing of mishandeling vermoedt. Maar terug naar de stopcontacten: zou daar binnen niet al te lange tijd ook wetgeving over komen? Niet dat ik vind dat dat moet, maar ik vroeg het me af. Waarom wel gordels en kinderzitjes, maar geen verplicht afgedekte stopcontacten?
Gr. Bibi

Veiligheid of zuinigheid

Saskia:"Als dat wel zou gebeuren gaat de pindakaas eruit. Omdat ik niet de garantie kan geven dat bijvoorbeeld een uitzendkracht het kind geen pindakaas geeft. Of het pindakaasmes in de jam stopt. "
Maar dat gaat niet over veiligheid, maar over zuinigheid (niet goed inwerken) of beknibbelend op goed gekwalificeerd personeel (goed personeel weet dat je het pinakaasmes niet in de jampot moet stoppen. Al is het maar om voedselhygiene). Onder het mom van veiligheid zijn er erg veel gewoontes gegroeid die eigenlijk over personeelsgebrek of strategie-armoede gaat. Het vastbinden van patienten is daar een voorbeeld van.
Tirza:"Het is, buiten alle ellende, een heel vies zaakje geworden over afschuiven van verantwoordelijkheden."
Precies. De regels en protocollen lijken vooral dat te dienen.
Milennia:"Wat schieten we hier nou toch mee op?"
Op zijn minst dat meer mensen weten hoe dit werkt. Zie ook puberteit over de maatschappelijke stage.
Bibi:"Maar terug naar de stopcontacten: zou daar binnen niet al te lange tijd ook wetgeving over komen? Niet dat ik vind dat dat moet, maar ik vroeg het me af. Waarom wel gordels en kinderzitjes, maar geen verplicht afgedekte stopcontacten?"
Dat hoeft helemaal niet. Overmatige aandacht voor veiligheid op de werkplek, de school, het kdv en in de auto, straalt vanzelf af op wat mensen thuis doen. Dat levert genoeg voedingsbodem op om met een kleine advertentie een heleboel stopcontactbeveiligers te verkopen.
Veiligheid is een bedrijfstak op zich. De verschillende commerciele partijen (ook veiligheidverkopers) zijn in staat om die maatregelen waar ze het meeste last van hebben tegen te houden en die waar ze denken baat bij te hebben in te voeren.
Het is in het belang van de economie om elke vijf jaar weer nieuwe veiligheidsregels in te laten voeren. Dan moeten wij weer nieuwe autostoeltjes kopen. Zolang dat genoeg oplevert, zal er voor in huis weinig wetgeving komen. De handhaving blijft een probleem.
Zodra er brood gezien wordt in de thuismarkt, gaat dat bezwaar overboord en komen die regels er wel.
Groet,
Miriam Lavell

Bij ons

Bij ons in de kinderopvang werken wij volgens de wettelijke richtlijn,wij worden daarop ook gecontroleerd.
zijn onze veiligheidseisen niet in orde dan krijgen wij een boete (in het ergste geval kunnen we sluiten).
en gebeurt er iets met een kind ,omdat wij niet aan de veligheidseisen voldoen,dan kunnen wij een vette claim verwachten van de ouders,bovendien krijgen we zo een slechte naam.
overigens werken wij met groepen kinderen tussen de 0 en 4 jaar.
wat voor een kind van 3 veilig is ,is nog niet veilig voor jongere kinderen.
ouders kunnen zelf voor het kind bepalen of ze het overbeschermen of niet,maar wel in hun eigen tijd.
wij spelen op safe.

Beleving

Berber:"die twee dagen dat hij op het KDV zit mag je wmb de avontuurlijke speelruimte van mijn zoon best een beetje beperken"
Dat is een goed antwoord op de vraag 'is het erg'. Op dat antwoord kom je niet als je denkt dat kinderen 'de belangrijkste tijd van hun leven' op het kdv (of op school) doorbrengen.
Berber:"Of KDV\'s doorslaan in het naleven van de eisen kan ik echt niet bepalen"
Zie de commentaren van Even zo, Saskia en Sus-anne. Ook een kdv lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest
Groet,
Miriam Lavell

Even zo

Hoi even zo,

Je denkt misschien mee op het hoogste ambtelijk niveau, ik denk dan weer mee op een wat lager (want gemeentelijk) ambtelijk niveau.
Wat jij zegt klopt niet. Een kdv mag afwijken van de kwaliteitsregels uit de Wet Kinderopvang, mits ze daar beleid op maken.

Dus bijvoorbeeld: we hebben hier geen hekjes om de verwarming omdat wij een bepaalde pedagogische stroming aanhangen dat kinderen juist leren van kleine risico's.

Ik zal het je gekker vertellen, en op een nog lager niveau: er is een KDV in Amsterdam dat speciaal beleid heeft en minder veiligheid inbouwt om deze reden.

Liora