Weinig visite voor kinderverjaardag

Het is maar net waarmee je vergelijkt

Mensen met een grote familie die in de buurt woont én een uitgebreide verjaardagstraditie hebben of mensen met een kleine familie (zoals jullie) en vrienden met een matige verjaardagstraditie.

Het is de kunst er wat gezelligs van te maken, en daarmee kan het goede veel zijn in plaats van het vele goed. Wanneer jij uitstraalt dat weinig visite zielig is, zet je jouw stempel erop, daar schiet de jarige niks mee op.

Vier de verjaardag met jullie eigen familie. Het is wat het is en daar is niks mis mee.

En vier een knalfeest met de leeftijdgenootjes van school.

Wat is er zielig aan?

Nee, ik noem je geen aansteller, want ik heb er ook mee gezeten. Ik heb nog wel ouders, en een broer met zijn gezinnetje. Dat is onze verjaardagsvisite.
Ik vond dat ook altijd nogal sneu, denkend aan de volle huiskamer tijdens verjaardagen in mijn kinderjaren. Maar mijn ouders hadden nou eenmaal meer broers en zussen én buren die langer dan 1 jaar op hun plek bleven wonen en gezellig mee kwamen doen.
Het zat me net zo dwars als jij, tot iemand me op een aantal zaken wees: mijn huis is veel te klein voor zoveel mensen, en de grote woonkamer van mijn ouders moest altijd min of meer verbouwd worden met stoelen uit alle hoeken en gaten, extra tuintafeltjes (en dan maar hopen dat de oorkruipers niet tevoorschijn kwamen uit de poten), en vooral veel stress. Veel heen en weer geloop (mijn moeder dacht volgens mij altijd dat iedereen verhongerd aan kwam), liters koffie, drinken, drukdrukdruk (hoewel mijn moeder er nooit alleen voor stond en altijd wel hulp had van zussen, schoonzussen en dochters ).
En een lawaai, want hoewel de meute al snel groepjes vormde, wilde iedereen zich wel verstaanbaar kunnen maken.
Heel eerlijk gezegd ben ik nu wel blij met het kleine groepje. En hoewel ik soms nog wel eens terug verlang naar die grootschalige gezelligheid, ben ik stiekem toch blij dat ik dat niet in huis heb

Vriendinnetje

Hoi. Ik ken het wel hoor. Ik heb een paar vriendinnen waar iedere verjaardag weer allemaal vrienden en familie zitten,eten allemaal mee, kind krijgt 20 cadeaus. Hier meestal de opa's en oma's en soms wat erbij. Maar dit jaar toch wat meer gedaan, ook wat vriendjes erbij en dat was erg leuk. Misschien kun je een vriendinnetje (of meer) ook uitnodigen? Nu vast een beetje peilen wie dan nog niet op vakantie is. Is wel gezellig, misschien een vriendinnetje met een leuke moeder erbij? Groetjes, MArleen

Je zit geen moment rustig en ontspannen

je kind krijgt idioot veel cadeaus en je kan zelf met niemand praten. Grote feestjes zijn het ook niet hoor.

Ik voel altijd een sociale druk om de verjaardagen te vieren. Dat betekent gewoon gigantische drukte met onze grote familie- en vriendenkring.

Clubje van tien is juist leuk en behapbaar en bekijk het van de goede kant, je hoeft ook niet net als ik al die verjaardagen weer terug langs.

Snap het wel

Wij hebben ook niet veel familie en van wat er is wil tweederde om ons onduidelijke redenen niet op onze verjaardagen komen. We hebben wat goede vrienden tot familie gebombardeerd en gelukkig is er goed contact met de buren waardoor die er ook vaak zijn. Maar vooral als één van de kinderen in een vakantie jarig is, is de spoeling vaak dun.

Of de kinderen er last van hebben weet ik niet. Wij hebben er zelf last van. Het doet ons pijn dat de familie onze kinderen niet bezoekt op hun verjaardagen. En ik kom zelf uit een heel kleine familie en hoopte voor mijn kinderen altijd op drukke feestjes met veel familie, maar nu is het weer zo kaal.

Vrienden

Is er een regel dat je alleen familie uitnodigt op een verjaardag?

Je kunt toch vrienden vragen?

Ik vind trouwens veel mensen veel leuker dan weinig mensen.

Liora

Eens met liora

Ik nodig ook vrienden uit voor verjaardagen, en mijn buurvrouw bijvoorbeeld.

Andere dag

eens met pelle, wou het zelf ook al schrijven.
Als je wilt dat er meer mensen komen die dan op vakantie zijn dan vier je het op een andere dag. Doen wij ook hier, zoon was jarig in Hemelvaart weekend, hadden we het dan gevierd was er bijna niemand gekomen.
Verder als wij alleen familie zouden uitnodigen zouden we alleen mijn moeder hebben (de rest woont in buitenland of geen contact mee). Dus ik nodig altijd wat vrienden met hun kinderen uit, maak een grote pan met lekkers en alles scharrelt door elkaar heen, heel gezellig. Is niet altijd mega druk (hoeft ook niet) ik zit dan misschien aan de 6 volwassenen en dan hun kinderen, maar wel geslaagd.

Eerder vieren

Het eerder vieren van de verjaardag zou dan inderdaad inhouden dat we het dus nu ergens vieren, zo'n anderhalve maand voor haar verjaardag dus. Het is een idee waar ik nog niet aan gedacht heb omdat het op dan zover ervoor moet wil het zin hebben. Ik vraag me af of dat leuk is voor een kind? Voel je je dan wel jarig? Ik zal er eens over nadenken voor volgend jaar, nu zou dat toch te kort dag worden gezien de volle agenda's van de meeste mensen.

Ik snap dat het voor mezelf lekker rustig is, zo'n klein groepje, maar daar gaat het me inderdaad niet om. Wat meer vriendinnetjes uitnodigen vind ik een goede tip, bedankt ga ik doen!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Och

Ik zit op verjaardagen ook met maar 10 mensen, inclusief 3 uit mijn eigen gezin. Dat is niet veel, maar ik vind het wel prima zo. De kinderen vieren hun verjaardag ook nog bij hun vader en daar komt wel wat meer visite. En we doen altijd nog een kinderfeestje, dus alles bij elkaar wordt het best uitgebreid gevierd.

Wat wij doen

Hier ook een dochter die in de vakantie jarig is (begin augustus). Wij vieren haar verjaardag altijd het laatste weekend van de vakantie, dan zijn de meeste mensen weer terug. Het eerste weekend van de vakantie zijn er volgens mij ook altijd nog wel veel mensen, dus dat is voor jullie misschien een idee, of het weekend voor de vakantie.
Wij hebben ook een kleine familie. De kinderen mogen zelf kiezen wie ze willen uitnodigen en naast familie en vrienden komen daarom ook bijv. de beste vriendin evt. met familie (ook als wij zelf weinig met de ouders hebben), een buurvrouw, wat kinderen uit die buurt die niet op kinderfeestje komen, etc. Als je dus wat meer mensen gezelliger vindt, zijn er volgens mij mogelijkheden genoeg. Je moet alleen durven vragen. Anders gewoon accepteren dat er niet zoveel mensen komen en indien je de financiele middelen hebt zou je bijv. met z'n allen naar het pannekoekrestaurant of iets dergelijks kunnen gaan.

Net wat je gewend bent

Ik was als kind niet aan visite gewend. Familie woonde ook echt te ver om voor iedere verjaardag een paar honderd kilometer te reizen. Als er een tante de moeite nam, viel ik bijna van mijn stoel. Van blijdschap uiteraard Maar ik was het niet anders gewend. Een verjaardag was feest met ons gezin en een feestje apart daarvan met mijn vrienden. Wat dat betreft zou ik er in jouw geval echt totaal niet mee zitten dat je wéinig visite hebt. Vergeleken met wat wij gewend zijn is 10 man niet zielig weinig trouwens. Dat is een zithoekje vol. Moet het persé een huiskamer vol zijn? Veel is niet automatisch beter. Voel je dus écht niet schuldig naar je zoon toe.
Als je er iets meer spektakel van wilt maken zou je een barbecue kunnen overwegen. Vriendjes erbij, lampionnen aan de parasol.. heel feestelijk.

Dochter zelf

Dochter zelf weet niet beter, en kijkt net als ieder kind gewoon uit naar haar verjaardag. Ik denk dat ze er niet zo bij stil staat dat er minder mensen zijn dan bij verjaardagen bij andere mensen. En ik wil het niet gaan benadrukken, dus ik heb het er niet over. We maken wel altijd een 'groots' feest van haar verjaardag.
Ik denk niet dat ik het veel eerder of later ga vieren, heel erg veel meer visite zal dat niet opleveren, en zeker het later vieren vind ik niet zo handig, ze stuitert nu al zo lang van te voren . De tip om ook vriendinnetjes van school of uit de buurt uit te nodigen vind ik een goede en ga ik zeker doen.

En kaaskopje dat geeft niet hoor, ik heb allebei en voor hem geldt het ook enigszins

Ach

ik vind 10 dus helemaal niet weinig. Hier 2 opa's en 2 oma's, af en toe komen onze zussen met een kind. Ik zelf heb een bizar kleine familie, familie van mijn man is wel groter maar die hoef ik ook niet voltallig hier op een kinderfeestje.

ik nodig vrienden uit, die hebben kinderen van dezelfde leeftijd als wij. Ik weet niet wat ik deze verjaardag van mijn jongste doe, ik heb nu niet zo'n zin in een hele tuin vol gasten zoals vorig jaar.

Lees met belangstelling mee

Ik heb zelf een kort geleden een berichtje geplaatst dat ik ervan baalde dat er zo weinig familie kwam op de (kinder)verjaardagen (met als gevolg minder mensen), dus ik lees met belangstelling mee. Hoe wij het dit jaar gaan aanpakken: ik ga niet meer de veerjaardag in een weekend plannen, want dan komt het erop neer dat ik zoveel mogelijk rekening probeer te houden met andermans agenda, terwijl die toch niet altijd komt. We vieren het nu op de dag zelf, met slingers, kado's, trakteren op school. Ik heb iedereen een mailtje gestuurd dat we het die dag vieren, vanaf na schooltijd, tot een uurtje of acht. Iedereen die wil mag mee-eten, maar dat wil ik wel vt voren weten ivm de inkoop. Een opa en oma komen in ieder geval op die dag, de andere opa en oma (wonen ver weg) komen meestal weekend ervoor of erna, komen meestal apart om wat meer tijd met kleinkind te hebben en opa trekt grotere gezelschappen niet wegens chronische ziekte. Voor de rest zien we het wel. Mensen die wel willen komen maar niet op die dag kunnen (werkdag en wonen ver weg) kunnen een andere keer komen als ze dat graag willen. Het kinderfeestje komt dan ergens in de week erna.

Ik denk dat ik er meer last van heb/had dan kind zelf, als er mensen niet kwamen. Heb zelf een beetje het idee dat hoe ouder de kinderen worden, hoe minder andere volwassenen op hun feestje komen. Dan telt meer het feestje wat ze hebben met hun vriendjes. Opa's en oma's zullen wel blijven komen, gelukkig, maar de rest houdt toch een beetje op op een gegeven moment. Zo is het bij ons in ieder geval.
Als ik me van vroeger herinner: cadeau's van pa en ma en broer als ik wakker werd, en een feestje met 3-4 kinderen uit de klas als ik uit school kwam. Opa's en oma's woonden ver weg, net als ooms en tantes, die waren er dus nooit. Altijd thuis, en ik heb toen nooit het idee gehad dat ik wat miste.

Bijna ot vraagje

als je kind jarig is wie zou je dan verwachten. Verwacht je je eigen broer/zus ( dus de tante/oom ), verwacht je hun kinderen, verwacht je je eigen oom/ tante of hun kinderen. En waar ga je zelf heen.
In de praktijk bij ons nu ( jongste is 11) komt mijn schoonvader en mijn zwager in een weekend vlakbij een familieverjaardag. Vrienden van ons, de ouders, komen niet op een kinderverjaardag ( zou ik persoonlijk een beetje raar vinden, gebeurde vroeger toen ik kind was ook niet)

Vanuit het standpunt van het kind gedacht

Ik ga even een jaar of veertig terug in de tijd...
De komst van ooms en tantes vond ik met name fijn omdat ze cadeaus meebrachten, voor de rest richtte ik me op de leeftijdgenoten en degradeerden de volwassenen tot een soort figuranten rond de salontafel. Als kind heb ik er ook nooit bij stilgestaan waarom oom X of tante Y er niet was. Kortom, het is veel belangrijker dat er een clubje kinderen is dan dat de hele familie acte de présence geeft.

Terug naar het heden: ik woon in een ver buitenland en uiteraard komen er geen familieleden op de verjaardag van mijn dochtertje. Heb er nooit bij stilgestaan dat dat zielig is, ook dochter weet niet beter. Een verjaardag draait hier sowieso meer om het kinderfeest dan om de stoet ooms en tantes.

Nooit visite voor kinderverjaardag

en ik heb toch aardig wat kinderen!

familie woont in buitenland (ja, leuk, ik keer het gewoon eens om, ze wonen dus in NL) en die komen dus neit over voor een verjaardag.

Wij maken er gewoon een leuke dag van. Ergens wat eten of drinken, naar het strand, samen film kijken thuis op de bank, of juist naar de bios. Gewoon iets doen en de jarige betrekken bij het invullen van die dag.

Angie

Brunette

Dat jij als kind alleen kinderen op bezoek wilde, betekent toch niet dat dat HET standpunt vanuit HET kind is?

Liora

"Dat jij als kind alleen kinderen op bezoek wilde, betekent toch niet dat dat HET standpunt vanuit HET kind is?"
Maar het betekent ook niet dat HET standpunt zou zijn dat er wel veel visite zou moeten komen. En dat wordt wel vaak verondersteld. Misschien zou Snuggle's kind het ook geen bal interesseren of er nu wel of niet veel visite komt, maar denkt Snuggle dat haar kind het vervelend zou vinden.

Hier ook maar een man of 10 op verjaardag.

Bij de verjaardag van onze dochter die Donderdag 2 word komen ook maar een man of 10.
Het is ook nog alleen maar familie van mijn man zijn kant omdat mijn zus in het buitenland woont en ik geen ouders meer heb.
Op zich vind ik jammer dat mijn familie er niet bij kan zijn maar we maken het er het beste van.
Het belangrijkste is dat ons dochtertje goede herinneringen heeft aan haar jeugd.

Ja maar

tuurlijk is een kleine verjaardag fijn. je kan beter met elkaar praten, geen stress,enz.

maar dat doet niets af aan het feit dat het sneu is of lijkt voor een kind.
Hier dus hetzelfde. en elke verjaardag heb ik er weer verdriet van.

Sneu?

Ik heb het echt nog geen moment sneu gevonden voor mijn kinderen dat de verjaardagen "klein" zijn - noch heb ik zelf het gevoel gehad dat ze zo klein zijn... De mensen van wie de kinderen het belangrijk vinden dat ze er zijn, die komen ook. En meer mensen hebben we toch niet nodig ? Mijn kids hebben niets aan via-via-kennissen van ons, ook al zouden er daarmee meer mensen op hun verjaardag zijn - daar hebben ze niets mee.

Mijn zoon koos ooit drie kinderen uit voor zijn feestje. Hij heeft het nog steeds over dit geweldige partijtje ! Dit jaar waren het er zes. Mijn dochter aan de andere kant nodigt de hele klas uit. Who cares ? Het gaat toch om de kwaliteit van de visite ?? De kwantiteit doet niet ter zake in mijn visie.

Martine

Zo lawaaiig

Mijn zoon zei vorige week toevallig: ik vind feestjes wel leuk, maar ik vind het wel jammer dat er dan zo veel mensen zijn, want dat is zo lawaaiig

Sneu

Sneu als je moeder het sneu vindt als het huis niet overloopt van gasten op een verjaardag...

Misschien wel een vorm van

compensatiegedrag? Wat je thuis niet hebt gekregen gun je je eigen kind des te meer? Of als je thuis altijd bussen vol gasten had, moet dat voor je eigen kind ook?
Bij ons thuis werd nogal kniertig getrakteerd op lekkers als er een feestelijk feit werd gevierd. Een bakje nootjes, een blokje kaas, een plakje worst... liefst op een bordje voor iedere gast apart neergelegd. Ik denk dat als je het naar die tijd verplaatst, jaren '70 en '80 o.a., dat het ook zuinig was vergeleken met andere huishoudens. Ik wist als kind niet beter, maar heb later gemerkt dat dit toch wel wat karig was. Wat deed ik?.... ik leefde me des te meer uit bij mijn verjaardagen en voor de kinderen. Mijn man had de indruk dat ik niet onder wilde doen voor onze gasten, maar ik schuif het echt op een vorm van rechttrekken van wat in mijn jeugd een beetje apart was.