Zorgmelding kind
Vorige week heb ik mijn zorg om een kind uit de klas van mijn zoon geuit bij de juf. Het was mij opgevallen dat dit jongetje iets oproept bij andere kinderen. Maar het blijft vaag. Ik zal even wat uitzetten om een idee te geven waar ik het over heb:
Meisje trekt broek naar beneden bij de wc. Geeft aan dat ze dat deed omdat hij zei dat dat moest, hij zegt dat dat niet zo is
Meisje vertelt dat dat jongetje haar in de kruis heeft gegrepen (bij de wc), hij zegt van niet.
Bij de WC zegt hij tegen een jongetje en meisje van de klas dat ze samen in de wc ‘dingen’ hebben gedaan. Meisje en jongetje beteuterd.
Jongetje komt met vragen over piemels (waar dat voor is etc, moeder besluit sexuele voorlichting te geven) omdat hij het kind tegen de tafelpoot zag rijen (voor de grap)
Komt bij ons thuis (speel-afspraakje met zoon) lachend naar beneden om trots te vertellen dat mijn zoon zijn broek naar beneden heeft gedaan. Dat was dus ook zo, heel verbazingwekkend, zoon is heel preuts. Hij vertelt ook dat mijn zoon een veer tussen de billen deed (er is geen veer in huis).
Het komt heel vaak voor dat er dingen gebeuren bij de wc op school, bij deze klas.
Zoals gezegd heb ik nu mijn zorg om dit kind geuit bij de juf. Ik vind het zelf vreemde dingen. Het lijkt wel of hij andere kinderen wil vernederen ofzo. De juf zegt dat ze niets merkt. Maar dat is nu juist het opvallende. Het gaat allemaal uit het zicht van juffen enzo. Ze wist nog niet wat ze er mee ging doen.
Maar ik voel me er nu best wel rottig om dat ik dit gemeld heb. Stel ik me aan? Had ik me er niet mee moeten bemoeien? Wat is nu eigenlijk de grens van wel en niet aangeven. Het lijkt zo makkelijk als je de reclame ziet over melden bij signalen van foute behandeling van kinderen. Maar dat is het helemaal niet. Ben ik nu een bemoeial, aansteller of heb ik er wel goed aan gedaan? Ik voel me er in ieder geval helemaal niet prettig bij.
2 tegelijk
was en is hier heel normaal. Kinderen kunnen elkaar helpen of een kind kan de hulp van juf inroepen als dat nodig is voor het andere kind.
Er hingen dus ook 2 kettingen, en als er 1 kind naar het toilet ging werd er vaak ook wel een ander kind even herinnerd aan het feit dat je soms echt even moet gaan plassen.
Hoe oud?
Hoe oud is het kind? Je ziet bij kinderen tussen de 5-7 wel een enórme aandacht voor billen, piemels en broek-uit-gedrag, maar dan meer onderzoekend. Dit "doe"-gedrag vind ik ook heel raar, ik zou het zeker ook bij de juf hebben aangekaart.
Nee, je bent geen aansteller of bemoeial. Ik vind dit ook vreemd gedrag en als het echt zo normaal is, dan had ik het wel geweten 
Tirza
Uit mijn eigen jeugd
weet ik dat interesse voor elkaars 'intieme delen' rond de leeftijd van kleuters en iets ouder niet ongewoon is. Ik ben beste vriendinnen geworden met een meisje maar ik heb er wel mijn onderbroek voor naar beneden moeten trekken (achteraf gek natuurlijk), ik heb met een vriendje uit de buurt in elkaars onderbroek gekeken, puur uit nieuwsgierigheid naar het andere geslacht. Vanuit dat jongetje was het ook niet meer dan dat. Dat soort nieuwsgierigheid vind ik op zich niet zorgwekkend. Maar als een kind iedere gelegenheid aangrijpt om te graaien, gluren en betasten dan zouden mijn antennes ook rechtop gaan staan. Als een kind zo gefixeerd is op de inhoud van onderbroekjes dan lijkt een gesprek met de ouders mij niet overdreven voor. Omdat het jongetje ook bij jullie over de vloer komt kun je het best aankaarten vind ik. Het is ongewenst gedrag, ze zullen hem moeten leren dat dat moet stoppen. En als je het gevoel hebt dat er meer aan de hand is zou ik het er zeker nog eens met de juf over hebben. Zij kan daar misschien beter stappen in nemen dan jij.
Bedankt
Voor jullie reacties. Ook bij onze school wordt in principe met kettingen gewerkt. Soms worden taakjes op de gang gedaan. Ook bij andere klassen. ik denk ook dat het net gebeurt als de kinderen terug komen van buiten spelen ofzo.
Het gaat natuurlijk niet om de gezonde interesse in elkaars naakte lichaam. Vergelijken enzo, het hoort er bij. Ik voel meer dat dit kind gericht is op zich hoog voelen als de ander iets doet. Hij verzint bovendien allerlei pikante verhalen en ook verraad hij nog eens de ander (waarom?) Het rijen tegen de tafel lijkt mij niet bij zijn leeftijd passen. Ook al is het voor de grap. Waar haalt hij dat vandaan? O ja, hij is 7 of 8.
Dat wat met mijn zoontje hier thuis is gebeurd, heb ik natuurlijk ook tegen de vader gezegd bij het ophalen. Ook omdat ik natuurlijk helemaal niet weet wat er precies gebeurde. Daarna hoorde ik al het andere.
Ik blijf het moeilijk vinden.
Tja
Het lastige is dat je bepaald gedrag gaat interpreteren maar hoe afwijkend is het gedrag daadwerkelijk. Wees daar heel voorzichtig mee, je hoorde de andere dingen van anderen maar hoe feitelijk zijn deze verhalen, en wat is het deel van interpretatie van het gedrag en hoe betrouwbaar is de bron??
Uit mijn werk weet ik dat je heel erg voorzichtig moet zijn om gedrag te 'veroordelen'. Uiteraard moet je signalen opvangen. Ik denk dat het goed is dat je bij de juf je signalen hebt neergelegd.
Ken je de ouders goed, zou je het daar een keer met ze over kunnen hebben wat je opviel bij een speelafspraak. Ik zou dat soort zaken wel vertellen aan elkaar. Dan kun je ook zien hoe ze erop reageren en of ze hetzelf 'raar' vinden.
Margriet
dank voor je reactie. Ik denk toch dat ik het zo oordeel-loos mogelijk (als ik dat zo mag zeggen) heb voorgelegd aan de juf. Ook dat het natuurlijk is van 'horen zeggen'. De juf neemt dat dus ook mee in haar eigen visie mag ik aannemen. Het kan immers ook zijn dat het jongetje dingen opvangt op de sportclub ofzo. Het liefst wijs ik geen vinger.
Moeder is heel lief, misschien wat erg zorgelijk. Vader lijkt erg streng. Maar dat is juist weer een interpretatie van de keren dat ik met die mensen te maken heb gehad. Dat is niet veel dus. Ik heb het voorval wat bij ons in huis gebeurde direct voorgelegd. Ik vond dat die vader erg direct bot reageerde op het jongetje. Hij hield wat snoepjes in zijn hand en die werden direct afgepakt. Jongetje moest excuses aanbieden, terwijl ik aangegeven heb dat ik niet precies wist wat er gebeurd was. Ik kreeg er een naar gevoel bij. Ik merkte ook gelijk dat ik het probeerde te sussen met: ik geef het alleen maar aan zodat je weet dat er zoiets is gebeurd, niet omdat ik boos ben.
Ik vind dus (door de afstand) niet dat ik degene moet zijn die met die mensen spreken.
Rijden?
Dag Anders,
Ik kijk mijn berichtjes eens na maar ik zie niets over 'rijden'. Wel over rijen. Maar je geeft in je bericht wel aan dat je weet wat ik bedoel (jouw kinderen op een kussen of deken).
Overigens vind ik het heel anders als een kind dat doet om het eigen lekker gevoel en het ontdekken en verkennen daarvan dan wanneer het uitdagend bedoeld is naar een ander. Dan wordt het in mijn ogen meer sexueel. Maar ook dat weer naar de ander.
Nou ja, anders
Ik vind dat Klik het goed gedaan heeft, melden bij school, en aankaarten bij ouders.
Omdat een kind iets ander gedrag vertoont gelijk melden bij het AMK? Beetje doorgeslagen vind ik dat.
