3 1/2 jaar gescheiden en nog steeds dips, wie herkent dit?
Hallo,
ik ben op zoek naar wat herkenning van "lotgenoten"....
Inmiddels is het bijna 3 1/2 jaar (sinds okt 2007) geleden dat mijn ex man mij verliet. Hoewel ik mijn leven weer op orde heb (geweldige kinderen, lieve vriend waarmee ik "LAT", fijn huis, leuke baan, redelijk inkomen etc.)kan ik toch nog vaker dan me lief is in een dip schieten. Soms is er maar iets kleins voor nodig, de aanblik van een "normaal" gezin, een moeder die ik hoor zeggen tegen haar kind "kom, we gaan weer lekker naar papa", etc.
Ik kan me nog behoorlijk verdrietig voelen over het feit dat mijn ex en ik nu de kinderen afzonderlijk van elkaar aan het opvoeden zijn, zo had ik het nooit bedoeld toen we aan kinderen begonnen....
Ik probeer te accepteren dat het verwerken van een scheiding een heel (rouw)proces is en weet dat dat heel veel tijd kost. Misschien ben ik hypergevoelig (aan de buitenkant lijkt het waarschijnlijk of ik alles weer helemaal op de rit heb en ik ben ook heus wel sterk, alleen soms even niet...); ben ook een beetje een "pitbulltype", kan dingen soms maar moeilijk loslaten. Ben toch nog veel meer met mijn ex en wat hij doet bezig dan me lief is; heb hem vannacht in m'n dromen weer de huid volgescholden 
....
Ik probeer naar alle goede dingen te kijken die er ook weer zijn, maar toch... Het blijft een litteken dat soms verdomde zeer doet!!
Hoe staan jullie hierin?? Alvast bedankt voor de reacties!
Mar
Ervaring
Mijn ervaring is anders,maar ik heb ooit zelf de stap genomen om te gaan scheiden,en zes jaar voordat ik die stap nam ben ik al begonnen met afstand te nemen .
Eenmaal gescheiden heb ik ongeveer nog een jaar nodig gehad om alles te verwerken en op een rij te zetten.
Ik weet niet waarom je gescheiden bent,maar zou het kunnen dat er nog veel woede is richting je ex?
of mis je hem juist?hou je nog van hem?
een scheiding verwerken kost veel tijd,drie en half jaar is best lang,misschien is het verstandig om hulp te zoeken?
Ja, ik herken het
Na 3 jaar ook nog regelmatig melancholisch en soms ook frustratie (waarom hebben we het verdorie niet gered?). Als we samen met de kinderen bezig zijn, als we samen moeten lachen om ze, als er een soort van intiem moment is, wat alleen wij twee als ouders kunnen met elkaar kunnen delen. Als we op een ouderavond zijn. Ik ben gelukkig met mijn leven zoals het nu is, maar dit is niet wat ik voor ogen had toen ik met hem trouwde.
Ik laat die gevoelens gewoon toe. Dat mag van mezelf, en van mijn nieuwe partner. En dan gaat het vanzelf weer voorbij.
Fély
Ook ik
Ja hoor, ik herken het, en ben ook zo'n pitbull type...
Nu 3 jaar uit elkaar, waarvan 1 gescheiden...
Maar ook mijn ex heeft t hoor.
Toch eigenlijk helemaal niet zo gek???
(de reden van scheiden kan natuurlijk wel veel uitmaken..)
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
