Affaire, relatiecrisis Draad is dubbel geplaatst en wordt gesloten
Beste allemaal, ik ben een vader van 41 met 2 kinderen van 8 en 10. Ik ben 11 jaar getrouwd met wat ik altijd dacht ‘de liefde van mn leven’. We hebben altijd een hele gepassioneerde relatie gehad met veel liefde, maar ook veel strijd. Veel woordenwisselingen over jaloezie en verschil van mening over opvoeddingetjes. Voordat de kinderen er waren, hadden we veel oog voor elkaar, maar sinds de kinderen er zijn is die focus (ergens begrijpelijk) volledig naar de kinderen gegaan. Ik ben de persoonlijke en fysieke aandacht enorm gaan missen. Een aantal jaar geleden hebben we een tijdje relatie therapie gehad maar dat heeft weinig effect gehad. We bleven in dezelfde cirkel van emoties en strijd. Wel kan ik zeggen dat we ook wel gelukkig zijn als gezin met 2 prachtige kindjes waar we zoveel liefde aan geven met enorme fijne gezamenlijke vrienden en fijn wonen etc
1,5 jaar geleden ben ik er achter gekomen dat ze met een andere man afsprak. Ii voelde t al zo lang aan! Ze heeft het boetekleed aangetrokken en beloofd nooit meer tegen me te liegen. Vanaf toen kwam ik toch steeds weer achter leugentjes dat ze ergens anders was dan ze zei. Tot op de dag van vandaag wil ze me niet vertellen met wie ze afsprak en zegt dat ze nooit vreemd is gegaan maar ruimte nodig had. Ik heb nu wel t idee dat dat over is.
Ik heb meerdere keren relatie therapie voorgesteld, ik wilde openheid van zaken, communicatie, maar dit heeft ze allemaal afgehouden. Er is een totale afstand en crisis tot stand gekomen. Dus ben ik gaan praten over de scheiding. Ik heb zoveel geprobeerd.
Nu is het moment dat we met de scheiding bezig zijn en laat ze weten dit helemaal niet te willen. Maar ze wil nog steeds niets vertellen over wat er gebeurd is en al helemaal niet in therapie. Dit gaat ze ook echt niet doen!! Waarop ik dan zeg: dan kan ik niet met je verder.
Het probleem nu is dat ik gewoon radeloos ben. Ikheb het gevoel dat alles van mijn kant komt (ook de scheiding) en ik een gezin doormidden knip. Ik weet niet eens meer of ik van haar hou. Zo in de war ben ik. Als ik naar haar kijk, voel ik nog wel liefde.
De oplossingen waar zij mee komt is groter wonen, elkaar vrij laten en aardig en lief tegen elkaar doen. Maar communiceren over wat er gebeurd is, dat wil ze zeker niet.
Soms denk ik te proberen haar alles te vergeven en kijken of we weer nader tot elkaar groeien. Maar dat doe ik nu al 2,5 jaar. We hebben ook al 2,5 jaar geen fysiek contact. Ik ben een man die van vrouwen houdt, ik mis t gewoon.
Zo lastig dit... fijn om zo even te uitten. Heeft iemand een tip hoe ik er achter kan komen dat ik niet een grote fout bega door te gaan scheiden. Mijn vrienden en familie zijn totaal niet meer objectief door mijn verhalen.
Alvast bedankt voor de reacties.
Vader78
Het lijkt me een vreselijk moeilijke situatie. De dreiging van een scheiding leidt bij haar niet tot jou kunnen geven wat jij blijkbaar nodig hebt om verder te kunnen, openheid van zaken. Als dat voor jou vaststaat dat je dat echt nodig hebt, dan zou ik niet langer twijfelen om te scheiden. Hooguit kun je aangeven dat jullie je relatie weer herstellen als zij jou wel kan geven wat jij nodig hebt.
Ja, naar voor de kinderen ook. Hebben die er al veel van meegekregen?
...
Dank je voor je reactie Thera. Ja.. nadat ik erachter kwam hebben we een half jaartje uit elkaar geleefd door thuis af te wisselen. De kinderen gingen daar flexibel in mee, maar voelden uiteraard de spanning bij ons. Nu lijkt t voor de kinderen allemaal weer normaal en rustig. Wel is het voorbeeld, 2 ouders die elkaar niet aanraken.
Mijn vrouw denkt dat een groter huis kopen, elkaar ruimte geven, de oplossing is. Dan weer nader tot elkaar komen. Ze wil iig niet meet over t verleden praten. Zo lastig dit!! Op de lange termijn zou t misschien wel een oplossing zijn.. Toch weet ik niet of ik het zonder uit te praten kan vergeven.
