Co-ouderschap gestopt en nu?
Ik heb twee dochters van 18 en 15. Sinds de scheiding 2 jaar geleden officieel was, hebben we co-ouderschap. Maar de oudste is sinds vorig jaar september al niet meer welkom bij haar vader. De jongste heeft dit weekend afgesproken dat ze niet meer komt, alleen wanneer een van beide partijen behoefte heeft elkaar weer te zien.
Het co-ouderschap is hiermee feitelijk omgezet in een volledig ouderschap (hoe noem je dat?) voor mij.
Vader heeft een ziekteuitkering, woont wel samen maar zal zich erop beroepen geen geld te hebben om alimentatie voor de kinderen te kunnen betalen. Ik heb een bijna fulltime baan maar 2 kinderen volledig onderhouden wordt een kostbare bedoening.
Kan ik nog iets doen? En moet je nog ergens officieel melden dat er geen co-ouderschap meer bestaat?
Koosje
Wat bedoel je precies met co-ouderschap, want verschillende mensen bedoelen er verschillende dingen mee.
Maar als je bedoelt dat de zorg min of meer gelijkelijk verdeeld was, dan kan de verandering inderdaad een reden zijn om alimentatie te vragen. Als je ex dat niet wil, dan zal de rechter eraan te pas moeten komen.
Vziw hoef je nergens te melden dat co-ouderschap is afgelopen, behalve in geval een van de twee een bijstandsuitkering ontvangt - maar dat is niet zo. En als degene die de kinderbijslag ontvangt feitelijk geen zorg voor de kinderen meer heeft is dat ook wel een reden om een en ander door te geven, maar verder hoef je vziw nergens iets te melden.
Groeten,
Temet
Temet
Met co-ouderschap bedoel ik dat beide kinderen de ene week bij hun vader waren en de ander bij mij. Het ene kind stond op zijn adres ingeschreven (heb ik al laten overschrijven), het andere bij mij. En we betaalden op een gezamenlijke rekening alleen de kosten voor zak- en kleedgeld, contributies, kapper, school en dat soort dingen.
Ik denk dat ik een enorm hok vol herrie krijg als ik alimentatie ga vragen, dat dat wel eens niet op kan wegen tegen de extra kosten die ik ga maken als ze allebei volledig bij mij wonen.
Maar zou ik recht hebben op extra bijdrage voor de kinderen, al is zijn inkomen een stuk lager dan het mijne? Hij woont samen dus het lijkt wel dat zijn draagkracht hoger is. Hoewel hij belastingschulden heeft.
Ik weet gewoon niet wat reeel is.
Tsja
Koosje:
"Maar zou ik recht hebben op extra bijdrage voor de kinderen, al is zijn inkomen een stuk lager dan het mijne? Hij woont samen dus het lijkt wel dat zijn draagkracht hoger is. Hoewel hij belastingschulden heeft."
het probleem is, dat je dat pas weet door er om te vragen. Dan moeten de gegevens (inkomen, schulden) op tafel komen en kan er ene draagkracht berekend worden.
Draagkrachtberekening
Ik zou het even voorleggen aan een advocaat of een juridisch loket. Een en ander hangt af van jouw draagkracht in verhouding met die van hem.
Bij een draagkrachtberekening wordt overigens geen rekening gehouden met het inkomen van de nieuwe partner, voor zolang ze niet getrouwd zijn. Alle kosten, die als aftrekpost in de draagkrachtberekening worden gebruikt, worden bij hem voor de helft meegegerekend, waar ze voor jou, als aleenstaande moeder, in zijn geheel worden afgetrokken. Als een ex niet veel inkomen heeft, dan maken die kosten, ook al worden ze voor de helft meegerekend, het er niet veel beter op. Van een kale kip valt tenslotte niets te plukken. Dan zal een rechtszaak meer kosten dan de alimentatie voor de resterende paar jaren op zal leveren. En dan spreek ik nog niet over de onrust die het met zich meebrengt, waar de kinderen meestal de dupe van zijn.
Conference
Conference:
"Ik zou het even voorleggen aan een advocaat of een juridisch loket."
En weet je, die komen waarschijnlijk met hetzelfde advies: namelijk dat er inkomensgegegevens nodig zijn om te bepalen of er echt recht is op PA/KA.
Beslissing jongste
Voor de oudste krijg je geen kinderalimentatie meer, want die is 18. Hooguit kan vader iets storten op de rekening van de oudste en komt Groningen met een berekening van de bijdrage. De oudste moet ook zelf ziektekostenverzekering regelen en belasting terugvragen.
De jongste heeft zelf besloten in overleg met vader, om niet meer naar hem toe te gaan.De jongste is al 15, dus dan zou het hooguit gaan om drie jaar KA. Bereken dat eens wat het zou zijn, of wat de kosten zouden zijn.
Stel dat de gemeenschappelijke rekening wel nog gevuld wordt, dan zou het vooral gaan om de kosten van voedsel, wassen, kapotte fietsen etc. Ik neem aan dat je de kinderbijslag ook gedeeld hebt, dat zou je nu terug kunnen draaien, zodat jij die alleen krijgt.
Nee, helemaal quitte speel je dan niet meer. Maar je hebt ook geen kleine kinderen meer die constant opvang en toezicht nodig hebben. Bovendien kunnen je kinderen inmiddels zelf een zakcentje bijverdienen.
Ik zou niet zo in de financiële kramp schieten, de scheiding is achter de rug, dingen veranderen, je kinderen worden snel ouder, uiteindelijk zal alle kabaal de moeite van het geld niet waard zijn.
Je kunt ook je zegeningen tellen, als je zelf niet ziek bent en nog kunt werken, geen belasting achter je aan hebt vanwege schulden, en je twee dochters nog thuis hebt, het kan snel veranderen.
Tjsor
Laten zitten
Ik zou het lekker laten zitten. Beschouw het als een eenmalige uitgave die jou heel veel rust geeft!