Dochter wil niet meer naar vader
Ik ben geloof ik niet de eerste met dit probleem. Sinds een aantal maanden heeft dochter (14) nogal ruzie met haar vader. Volgens haar eigen zeggen vindt ze het al langer niet leuk meer, maar laat ze het nu hardop blijken. Vader is niet echt verkeerd. Hij bedoelt het allemaal goed, maar doet het (in mijn ogen dan) verkeerd/onhandig. Om wat te noemen, hij behandelt haar niet als een 14-jarige, maar soms meer als een 8-jarige, doet te kinderachtig(vindt ook dochter). Hij wil graag leuke dingen ondernemen met kinderen. Heel positief en begrijpelijk, maar hij vraagt niet of ze het uitstapje leuk vinden, maar hij deelt mee dat ze ergens heen gaan, ze kunnen nauwelijks weigeren. Mijn ervaring is inderdaad dat ze (dochter en 17-jarige zoon) bijna niets meer leuk vinden op deze leeftijd. Ik denk dat het wel weer komt, maar voor vader is het niet leuk natuurlijk als ze het hele weekend dat ze bij hem zijn op hun kamer zitten of achter de laptop zitten. Daarbij vindt vader dat dochter te weinig over haar leven vertelt, en stelt dan (teveel) vragen, hij wil TE graag een gesprek met haar. Kortom allerlei redenen waarom een puberella boos kan worden.
Nu is het zo erg dat ze zegt echt niet meer naar haar vader te willen. Ze hebben constant ruzie. Ik begrijp dat haar vader haar op haar zenuwen werkt, maar ik vind eigenlijk wel dat ze naar hem toe moet. Alleen is ze te oud om haar bij wijze van spreken de auto in te sleuren. Zie volgende keer met vrezen tegemoet. (Of als ik haar nog een keer om kan praten, zal het er toch ooit, vrij snel, van komen dat ze niet meer gaat.
Tips?
Vader al gesproken?
Dat is meteen mijn tip, met vader bespreken wat je heir schreef.
Heel herkenbaar
Mijn dochter van 15 had dat precies zo. Pubers zijn nu eenmaal niet altijd zo gezellig als hun ouders zouden willen. Uiteindelijk heeft ze met hem besproken dat ze niet meer regelmatig naar hem toe zou gaan. Persoonlijk vind ik dat jammer, omdat ze heel veel thuis is heb ik nauwelijks privacy met mijn vriend. Maar haar belang gaat voor.
Als je nog met je ex kunt praten zou ik dat zeker doen. Wie weet draait hij bij als hij ziet dat hij zijn dochter daardoor kwijtraakt.
Al gesprek gehad
Ik heb al eerder tips aan vader gegeven, en ook na laatste keer weer: niet te kinderachtig doen, laat kinderen meebeslissen, laat ze nou iets langer op social media. Maar hij heeft nu eenmaal ook zijn eigen ideeën. Ik heb hem ook maar aangeraden naar bureau Jeugd&gezin te gaan (niet heel zwaar, gewoon een laagdrempelig gesprekje met misschien wat tips daar). Ben benieuwd of hij ook gaat.
Ben ook bang dat hij wel wil dat ze komt, en zij wil absoluut niet. Al voel ik met haar mee, ik kan haar toch niet haar zin geven.
Met vader uitvechten
Olympia, dat zal ze toch zelf met vader moeten uitvechten allemaal. Het kan best zijn dat vader iets later dan jij in de gaten krijgt dat ál 14 is en niet pas 14. Rond die leeftijd ontwikkelen kinderen zich weer eens met sprongen, waarbij ze vaak in hun eigen ogen hele grote sprongen voorwaarts maken.
Nu thuis blijven betekent dat ze zich onttrekt aan het conflict. Dat is niet de bedoeling. Bij jou is niet de plek waar ze de conflicten met haar vader uitvecht, dat moet ze bij haar vader doen.
Jij hoeft vader ook niet te instrueren, hij mag zelf zijn eigen leerroute bepalen.
Dus ik denk dat ik aan zou geven dat ik het bewuste weekend zelf weg ben en dat zij dus naar vader gaan.
Er komt wel een keer een tijd dat ze echt te oud zijn, zo rond 17, 18 jaar. Dan zijn ze ook niet meer thuis in een weekend, maar gaan ze op stap met vrienden.
Een andere optie is dat ze niet meer in een weekend gaan, maar op een andere dag, door de week, en daar dan blijven eten of zoiets.
Hier zijn vader en kinderen op een gegeven moment overgeschakeld op een avond per week samen bepaalde video's kijken of samen koken.
Maar nogmaals, haar conflicten moet ze bij haar vader uitvechten en niet zich daaraan onttrekken door bij jou te blijven.
Tsjor
Eens met tsjor maar (en
Ik ben het eens dat het iets russen vader en dochter wat je als moeder niet op hoeft te lossen (hoe moeilijk waarschijnlijk ook om het appel dat je voelt...). Maar als moeder kun ('moet') je je kind hier wel in gidsen/helpen/coachen. Vooral omdat je pa en zijn dingen goed kent.