En nu dit weer
Hoe maak je een ex duidelijk dat hij een complete foute oplossing kiest. Mijn dochter van 5 heeft soms ongelukjes, dat gaat een hele tijd goed en dan ineens is het weer een dag mis. Ex doet haar nu luierbroekjes aan, daar wordt ze juist makkelijk van ipv dat ze leert op tijd naar de wc te gaan. Hoe maak ik hem dit nu weer duidelijk, dat hij het probleem zo juis terger maakt ipv het op te lossen. Uiteraard heb ik het broekje onmiddelijk uitgedaan. Hij zoekt steeds oplossingen die nergens op slaan(in mijn optiek dan he), hij doet niets aan het onderliggende probleem, haar plassen is nl haar manier om aandacht te trekken, maar hoe ga ik deze ..... dat in laten zien.
Tigerfeet die in een voormalige nick erg veel van kaas hield 
Tja
Je zou het gewoon tegen hem kunnen zeggen en als hij dan in de verdediging of aanval gaat, kun je daar verder niet zoveel meer mee.
Trouwens
Er valt ook wel weer wat te zeggen voor die luierbroekjes. Wat vindt je dochter er zelf van? Die van mij zou dat toch haar eer te na vinden, en zelf gaan opletten omdat ze geen luier aan zou willen.
Als het om aandacht gaat...
Doet hij misschien wel juist het juiste. Broekje aan en klaar.
Hoewel ik ex zijn oplossing ietwat onorthodox vind, vraag ik me ook wel af wat jij zou willen dat ex zou doet. En ik denk ook dat je de meeste kans van slagen bij ex hebt als je hem een concrete tip aan de hand doet. Waarbij je het dan ook nog voor elkaar krijgt dat je hem niet aanvalt of het gevoel geeft dat je hem aanvalt over zijn inventieve oplossing 
Tsja kweeniet
Hoe je ex in elkaar zit en hoe makkelijk je nu het gesprek aangaat. Als je een beetje nog kan praten kun je hem vragen of hij het ook zoveel handiger zou vinden als dochter definitief zindelijk is. En zo ja, wat 'we' zouden kunnen doen om haar asap zover te krijgen?
Weer even vanuit het stief-perspectief ( 
) ik geef je dikke kans dat het niet eens in hem opkomt dat er alternatieven zijn dan zo'n broekje, misschien is hij al reuze content dat hij aan het broekje dacht . Maw: beschouw het niet als onwil maar als onbedoelde onwetendheid....
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Hmmm
Ik denk niet dat het onwil is maar niet verder kijken dan zijn neus lang is. Dochterlief weet dat ze op deze manier aandacht krijgt, eerst deed ze dat door daar moe te zijn(als je dat gezin moe of ziek bent krijg je nl aandacht). Hij kaarte keero p keer aan dat onze cohter minstens doodziek was en dat ik met haar naar de dokter moest(we hebben co-ouderschap dus hij kon ook zelf gaan). Laatst kwam er het dreigement dat als ik nu niet eindelijk met de kinderen naar de dokter ging ze er bij hem niet meer inkwamen. Hij had zelfs onze huisarts bezocht(zonder kinderen) en die ook ongerust gemaakt. Ik dus toch maar naar de huisarts, alhoewel ik me absoluut geen zorgen over hun lichamelijke gezondheid maak. En inderdaader is niets met de kinderen aan de hand, geen longonsteking, geen bronchitis niets aan de hand dus. Wel vertelde de huisarts mij dat kinderen op heel veel manieren op een echtscheiding kunnen reagere, bv door ziek te zijn, door moe te zijn, door zindelijkheidsproblemen. Dochtertjelief vidn het wel makkelijk een luierbroekje aan te doen, hoeft ze nl nergens meer op te letten, lekker makkelijk. En ze heeft weer aandacht want nu moet het broekje af en toe verschoont worden, en heeft ze dus op een negatieve manier toch weer aandacht gekregen. Het frustrerende vind ik dat hij het weer niet bij zichzelf zoekt, maar misschien is het het slimste is om dat gewoon op te geven dan dat van hem te verwachten
Tigerfeet
Ex zijn eigen ding laten doen
Ik vind zijn methode niet fout, wel anders. En zijn methode levert niet veel aandacht op.
Je zou hoogstens aan ex kunnen melden dat de huisarts gezegd heeft dat er vaak zindelijkheidsproblemen optreden bij kinderen die verwikkeld zijn in een scheiding.
Bij mij is mijn dochter niet moe of sjaggo, ik heb die problemen met de zindelijkheid niet. Bij hem zijn die problemen en het lijkt er niet op dat hij het gaat oppakken. Dus ik vraag me af of ik hem nog wel duidelijk meot proberen te maken dat de problemen bij hem en de situatie daar liggen ipv dat hij het steeds ergens anders zoekt, bv in het zogenaamd ontzettend ziek zijn van de kindere. En als ik het hem duidelijk wil proberen te maken hoe ik dat het ebste zou kunnen doen
tigerfeet
Anne
Ja ik denk dat je deels wel gelijk hebt als er sprake is van een soort van normale situatie, maar helemaal "normaal" (beetje suf woord in dit geval kan even niets anders verzinnen) is het niet, zij wil graag haa papa. De enige keer dat ik die zindelijkheidsproblemen heb gehad was toen ze niet naar haar vader kon, omdat hij dacht erg ziek te zijn(wat later helemaal niet zo was)
Tigerfeet
Annet
Waar ik een beetje bang voor ben is dat ze straks laks wordt en de zindelijkheid steeds een groter issue gaat worden omdat ze goed merkt dat het werkt en dat ze daardoor 'snachts ook niet meer droog is en we helemaal weer opnieuw met een zindelijkheidstraining moeten beginnen. Ik zou dat zo zonde vinden omdat ze al best lang zindelijk is.
Tigerfeet
Bij jou niet
wat zou er gebeuren als je dochter duidelijk maakt dat ze bij jou geen luierbroekje aan krijgt maar een beloning als ze op tijd gaat plassen en droog blijft? Wellicht als je dit volhoudt dat jij er verder geen last van hebt en ze dit gedrag misschien alleen bij papa blijft vertonen. Misschien kan papa het belonen ook wel overnemen= positieve aandacht
Merel
Zo benader ik het meestal ook wel hoor, gewoon omdat het beter werkt. Ik doe zowiezo geen luierbroekje aan bij haar. En het is ook niet nodig want ze is gewoon droog.
Ik heb hem laatst nav een gesprek met haar juf al verteld dat juf van mening is dat positief benaderen van de kleine meid haar het beste lijkt. Dus dat is iets wat ik zoveel mogelijk probeer te doen
Tigerfeet
Geen onderwerp
Uiteraard spreekt er boosheid uit mijn bericht, ik had gehoopt dat hij nav het gedoe met het ziek zijn zou snappen hoe het werkt nee dus.
In dit geval heeft het wel met mijn ex te maken(durf wel zo arrogant te zijn) kinderen en met name de jongste is niet op haar gemak bij hem. Ze is niet moeilijk bij hem, maar schreeuwt om zijn aandacht die ze niet krijgt en waarschijnlijk ook niet gaat krijgen.
Waarom ik boos ben is omdat hij precies hetzelfde heeft meegemaakt en toen ik hem leerde kennen daar helemaal kapot van was. Toen we nog meer met elkaar spraken heb ik het daar weleens over gehad maar hij zei dat hij het compleet anders ging doen........... helaas pindakaas
Tigerfeet
Tigerfeet
haal jezelf eerst uit de strijd tegen je man. dat is al heel belangrijk. zucht en tel tot 10. klinkt cliché, maar er heerst al boosheid van jou naar hem toe.
waarschijnlijk zal je ex dingen die jij aangeeft afdoen als onzin of iets dergelijks. zal ook niet gauw wat van je aannemen.
soms is omgang met ex, als die niet meer redelijk is, meer een spelletje.
je kan kiezen het mee te spelen of er tegenin gaan.
allereerst kijken naar het kind. wat ik begrijp uit je postings is het haar manier van aandacht vragen. daar kun je als zij bij hem is niet veel tegen en aan doen (helaas).
ik zou het probleem van plassen juist wel bespreken bij de huisarts en je ex daarbij proberen te betrekken. adviezen van deskundigen heb je eerder kans dat hij het aanneemt en er evt wat mee zal doen.
nogmaals blijf uit de strijd.
ik reageer op deze wijze, omdat je al eerdere draadjes heb gehad met bepaalde info.
ik hoop voor jullie dochter dat er een passende oplossing komt.
hoe erg het ook is, soms moet je dingen loslaten die bij hem gebeuren. je gaf al aan dat ze het bij jou niet doet. houd dat vol.
Besloten
Ik heb inderdaad besloten geen actie te ondernemen, dan het inderdaad met een arts te bespreken. In mijn boosheid ga ik inderdaad de strijd aan, maar wil dat eigenlijk niet meer doen. Thanks voor de feedback, hadi k een nodig
tigerfeet
Tigerfeet
Maak een scheiding tussen 'ernstig' en 'irritant'. Bij ernstig trek je je mond open of doe je al wat meer nodig is. Bij irritant kop in de wind en doorgaan.
Met ernstig bedoel ik trouwens: schade aan het kind toebrengend.
Emine
Ja dat is inderdaad het slimste, verstandigste. Zal me nog wel wat gaan kosten voor ik echt zo ver ben, maar de intentie is er.
Tigerfeet
Emine
Ja dat is inderdaad het slimste, verstandigste. Zal me nog wel wat gaan kosten voor ik echt zo ver ben, maar de intentie is er.
Tigerfeet
Luierbroekjes maakt denk ik niet veel uit.
Toen mijn dochter twee was, kreeg ze zindelijkheidstraining op de crèche (is in Spanje vrij gebruikelijk). Zelf was ik daar nog helemaal niet mee bezig en zag haar nog als een kind dat in haar luier plaste. Totdat ik erachter kwam dat ze op de crèche allang zindelijk was en daar keurig naar de wc ging. Ik denk dus dat ze bij jou gewoon zindelijk blijft maar bij pappa wat makkelijker is. Ik zou er geen strijdpunt van maken. Bij jou geen luiers, punt. Je dochter is sowieso al op een leeftijd dat ze in principe zindelijk is, die ongelukjes daar zal ze wel overheen groeien en ook de scheiding went.
Brunette
helemaal mee eens, ik laat weer een stukje verzet varen, ik kom er wel met een beetje hulp.
rose
Tigerfeet
Graag gedaan. Maar ik snap je ergernis wel, het is moeilijk om dat wat een ex doet en je niet zint in een neutraal daglicht te zien, maar oefening baart kunst. Overbodig ergeren is zo zonde van je tijd, hij is het niet waard. Ik spreek ook voor mezelf hoor.
Brunette
Klopt het is inderdaad weer een ergenis, en omdat ze elkaar in behoorlijk tempo opvolgen is het niet altijd makkelijk helder te blijven denken.
Tigerfeet
Weet je zeker
weet je zeker dat het aandacht trekken is, het broekplassen?
mijn dochter begon hier ook mee met 5 jaar en dit bleek een medische oorzaak te hebben. zij bleek reflux/blaasproblemen te hebben. wil je niet ongerust maken of zo hoor, maar toch even aangeven dat het niet perse aandacht trekken hoeft te zijn.
Sidneysheldon
Dan zou ze het ook bij mij hebben en niet alleen bij haar vader
Tigerfeet
Zucht
ach hier al drie jaar gescheiden en nog steeds inhouden en zuchten.
vandaag ook diverse huilbuien om gehad. waarom ziet hij niet in dat een aantal dingen die hij doet slecht zijn voor de kinderen. heel diep zuchten en zo moeilijk om er niets mee te doen. dat werkt namelijk averrechts.
zucht, zucht, zucht. zo zie je maar dat na jaren je nog steeds moeite moet doen om er niet op te reageren. adem in adem uit................
Anoniem
Zo zal het bij mij de komende tijd ook wel gaan
In iedergeval dikke knuffel voor je
Tigerfeet
Komt-ie weer: loslaten...
"Bij mij is mijn dochter niet moe of sjaggo, ik heb die problemen met de zindelijkheid niet. Bij hem zijn die problemen en het lijkt er niet op dat hij het gaat oppakken."
Zijn probleem dus, niet jouw probleem. Ook al is ze nog niet zo groot, ze zal toch echt al slim genoeg zijn om het verschil te merken tussen papa en mama. Als sjagrijn en onzindelijkheid op één of andere manier bij papa loont en bij mama niet, zal ze dat snel begrijpen.
En dat soort dingen is NIET jouw probleem. Ook al jeukt het aan alle kanten bij je: LOSLATEN!
Bedenk dat er echt méér nodig is dan dit om een kind een ernstige niet-aangeboren ontwikkelingsstoornis te geven en laat het LOS. Concentreer je op wat er bij JOU gebeurt. En wat er bij hem gebeurt is niet jouw pakkie-an (tenzij er sprake is van serieuze verwaarlozing of ander rechtstreeks gevaar).