Ex mag niet meer met mij omgaan
Ik ben al jaren gescheiden, heb co ouderschap en heb, ook omwille van onze kinderen, een goede band met exman. We gaan samen naar schoolactiviteiten, lossen problemen met kinderen samen op, maar komen niet bij elkaar over de vloer. Sinds een jaar heeft exman nieuwe vriendin. Deze vriendin heeft geen kinderen en kan moeilijk omgaan met puberbuien van de oudste. Begrijpelijk dat dat moeilijk is. Waar ik nu moeite mee heb, is dat vriendin zich 'bedreigd' en onzeker voelt met de band van ex en mij. Ik heb meerdere malen aangegeven, ook tegen haar, dat daar absoluut geen sprake van hoeft te zijn. Heb ook al bewust een stap teruggedaan. Nu heeft zij van ex geeist, dat hij geen contact meer met mij heeft, alleen voor de kinderen. En dat alleen per email of sms. Als ik de kinderen kom halen, moet ik in de auto blijven zitten totdat zij naar buiten komen. Ik vind dit zo vervelend; wij zijn al bijna 10 jaar gescheiden en hebben nog nooit deze situaties gehad. Voelt ook nu alsof ik opnieuw ga scheiden. Het blijft maar mailen in mijn hoofd.
Ben ik nu zo onredelijk?
Haar onzekerheid
en dus haar probleem, zou ik denken. Zolang jij en je ex elkaar niet om de nek vliegen bij het brengen/halen van de kinderen, is er niets aan de hand. Misschien moet zij maar ff boodschappen gaan doen als ze weet dat je komt!
Wat vind je ex ervan
Kan me voorstellen dat je dit moeilijk vind en nee je bent niet onredelijk. Wat vind je ex hier eigenlijk van? Als mijn vriend het moeilijk zou vinden dat ik contact met mijn ex heb omwille van onze kinderen dan zou hij gewoon pech hebben. Dat de vriendin van jouw ex niet wil dat je over de vloer komt begrijp ik nog wel maar je hebt het over school e.d. en dat is niet meer dan logisch dat je daar samen met je ex naartoe gaat (als dat kan natuurlijk)
Ik vind dan ook dat je ex hier met haar over moet praten maar ja als hij toch besluit om haar ´eisen´ in te willigen dan kun jij niks anders dan je erbij neer te leggen.
Sterkte
Gewoon doen wat je moet doen
JIj moet gewoon doen wat je moet doen. Het is aan ex of hij haar eisen inwilligt of niet. Dan gaat hij niet meer mee naar de ouderavond, maar jij gaat!
Mentaal
Knurf, wat een verlammende instelling! Als je zo denkt moet Marie heel erg op haar woorden gaan passen. 'Hoe gaat het?''Mag ik geen antwoord op geven....' zoiets.
Wat beiden delen is ouderschap. en dat weet nieuwe vriendin.
De maatstaven van een achterdochtige vriendin zijn onhoudbaar. Achterdocht zonder gronden kun je eigenlijk niet bestrijden.
Ik denk dat een goed gesprek met ex inderdaad het beste is, want hij heeft op een bepaalde wijze zijn ouderschap ingevuld en het conflict is nu dat hij daarnaast een vriendin heeft die die wijze dreigt te blokkeren. Dat conflict zal hij moeten oplossen door keuzes te maken.
En de mogelijke conflicten die dat met zich meebrengt (hetzij met ex, hetzij met nieuwe vriendin) aan te gaan.
Tsjor
Wat je er zelf van maakt
Het eerste probleem is niet wat Marie ervan maakt, maar de jaloerse vriendin.
Het gevoel opnieuw te scheiden kan ook slaan op: eerst scheiden als partners, nu scheiden als ouders. Dat het om gevoelens zou gaan die verder gaan dan alleen de zorg voor kinderen is weer iets wat jij ervan maakt.
Hoe kan Marie ooit 'bewijzen' dat het niet zo is? Dat maakt het zo'n verlammende stellingname.
Tsjor
Maar als je elkaar niet meer kan ontmoeten
dan leiden je kinderen daar toch per definitie onder? Wat dan als ze jarig zijn, afzwemmen, een diploma krijgen onder een auto lopen? Moeten ze dan alsmaar kiezen wie daar bij mag zijn. Dat kan ex toch niet zo maar eisen?
Bovendien maakt ze het zichzelf daar ook heel er moeilijk mee. Die kinderen weten vast wel waar ze de schuld kunnen neerleggen als zoiets na 10 jaar veranderd. Allemaal onnodige complicaties...
Mijk
Knurf
Nou doe je net of ze nog getrouwd waren tot de nieuwe vriendin in het gezichtsveld kwam. Na de scheiding hebben marie en ex een bepaalde manier van omgaan gevonden, waardoor ze beiden ouders konden zijn over hun kinderen. Gelukkig een plezierige en gemakkelijke manier van omgaan. Daar is/was nog meer dan genoeg ruimte naast voor vriendin. Hoezo zou zij eronder lijden als ze de moeder van de kinderen aan de deur ziet staan als die de kinderen komt brengen? Sust ze zichzelf dan gerust, dat de kinderen door marsmannetjes gebracht zijn en dat die vorige vrouw echt niet bestaat? Ik snap daar eerlijk gezegd niets van, ook niet omdat nieuwe vriendin weet dat ex tweedehands is en kinderen heeft. Dat willen wegbannen uit zijn leven betekent eigenlijk dat ze hem niet accepteert zoals hij is, met zijn geschiedenis en verplichtingen. Dat schaadt de kinderen wel degelijk, want hij is hun vader, een vader die ooit een relatie had met hun moeder. En de kinderen hebben met beiden te maken. En niet met vriendin. Die zou een forse stap terug moeten doen en zich daar helemaal niet mee moeten bemoeien. Maar daar gaat Marie dan weer niet over, want haar ex is de relatie aangegaan, dus die zal ook moeten zien welke conflicten dit tot gevolg heeft en daar stelling in moeten nemen. Hoe lastig dat ook kan zijn.
als hij zijn vriendin volgt (tevreden wil stellen) dan moet hij de moeder van zijn kinderen uit zijn leven bannen omdat zij ooit eens zijn geliefde was en nieuwe vriendin daar niet tegen kan. Een mooi drama, dat voorkomen had kunnen worden als nieuwe vriendin zich zou realiseren dat haar nieuwe liefde een vader is van kinderen die een moeder hebben en beide ouders met elkaar voor de kinderen moeten zorgen.
Tsjor
Tsjor
Amen!
Mooi verwoord. Bij een scheiding zijn er al genoeg piketpaaltjes geslagen, daar is toch geen twijfel over. Dit zegt meer over nieuwe relatie dan over Marie.
Het goede overhouden
Bij een goede echtscheiding houd je het goede over en laat je wat verkeerd was achter je. Bij een slechte echtscheiding houden mensen het slechte vast en zijn ze het goede vergeten. Dat levert jarenlange, soms zelfs levenslange drama's op.
Met andere woorden: je kunt gescheiden zijn en het goede dat er was of is of moet zijn vanwege de kinderen overhouden. Dat is geen voortzetting van je huwelijk, maar een goede echtscheiding, waarin je elkaar zoveel mogelijk in waarde laat.
Een bemoeizuchtige ex lijkt me iets wat je beter achter je kunt laten.
Tsjor
Het ligt er een beetje aan
Zeker moet je het goede behouden ten bate van de kinderen (als dat enigszins kan, niet altijd zijn beide partijen daartoe in staat). Toch ken ik een paar gevallen in mijn omgeving waarvan ik denk "jeetje die zijn nog wel erg aan elkaar gehecht". Die hangen echt nog aan elkaar.
Kan natuurlijk. Dat zou voor mij ook de reden zijn om niet iets met zo'n man te beginnen. Wel iets met zo'n man beginnen en dan vervolgens hem verbieden met haar om te gaan stuit me een beetje tegen de borst.
Andere invalshoek.
Marie, je zegt "ook omwille van onze kinderen", daaruit blijkt dat er sprake is van een al dan niet innige vrienschap met je ex. Ik kan me voorstellen dat dit bedreigend is voor zijn nieuwe vriendin: ook al hebben hij en jij samen geen sex meer, het gezamenlijk opvoeden van een stel kinderen is óók heel intiem en kan reden zijn voor gevoelens van onzekerheid en jaloezie, met name omdat zij geen kinderen heeft.
Of zijn huidige vriendin onredelijk jaloers is, vind ik dus moeilijk te zeggen. Mari zegt: "Toch ken ik een paar gevallen in mijn omgeving waarvan ik denk "jeetje die zijn nog wel erg aan elkaar gehecht". Die hangen echt nog aan elkaar." In hoeverre hangen jij en je ex nog aan elkaar? Ze zegt trouwens ook: "Dat zou voor mij ook de reden zijn om niet iets met zo'n man te beginnen." Maar ik kan me voorstellen dat je als kersverse vriendin in het begin niet goed doorhebt hoe innig de band met een ex is.
Je zegt ook: "Dat hij geen contact meer met mij heeft, alleen voor de kinderen." Is het dan zo dat jullie buiten de kinderen om ook nog gezellige onderonsjes hebben? Dat kan natuurlijk niet meer helemaal ongestraft als zich een nieuwe liefde aandient, tenzij de nieuwe partner heel erg onjaloers en zelfverzekerd is.
Iemand merkt op dat je verdorie toch zeker samen naar diplomazwemmen en dergelijke moet kunnen gaan. Dat kan nog steeds maar moet daar van tevoren gezellig over gekletst worden? Je kunt toch onafhankelijk van elkaar naar het evenement komen of hooguit praktisch overleg voeren over of de ander gaat als je zelf verhinderd bent?
Het hele verhaal geeft mij de indruk dat jullie te veel twee handen op een buik zijn en dat de nieuwe vriendin zich een beetje gereduceerd voelt tot sexpoes of leuke aanvulling. Het is aan hem om dat gevoel weg te nemen en het lijkt erop alsof hij haar daarin tegemoet wil komen. Kan het zijn dat je het diep in je hart vervelend vindt dat je niet meer zijn nummer één bent? Of heeft hij al eerder vriendinnen gehad en speelde dit gedoe toen niet?
Dat vind ik ook brunette!
Niet samen uit eten voor je naar de rapportbespreking moet maar nieuwe liefde stelt het nu erg scherp.... Want alleen per sms of mail overleggen en elkaar niet ontmoeten lijkt me voor de kinderen echt niet goed.
Tja, wat heeft die nieuwe vriendin precies gezegd?
Marie schrijft: "Nu heeft zij van ex geeist, dat hij geen contact meer met mij heeft, alleen voor de kinderen. En dat alleen per email of sms. Als ik de kinderen kom halen, moet ik in de auto blijven zitten totdat zij naar buiten komen. "
Je weet niet of er een ultimatum is gesteld of dat ze slechts haar wensen op een assertieve manier heeft gebracht. En dat ze het liefst ziet dat het meeste contact per e-mail of sms gaat maar dat daar heus wel uitzonderingen op gemaakt kunnen worden. Je ex zou jou ook kunnen bellen in haar bijzijn, zodat ze zelf hoort dat het met de innigheid allemaal wel meevalt, misschien geven jullie haar op de een of andere manier het gevoel dat er van alles achter haar rug gebeurt. En dat je in de auto moet blijven totdat ze naar buiten komt, misschien heeft dat ook wel zijn reden. Sommige exen komen het huis binnenstormen alsof ze er nog steeds de scepter zwaaien.
Merkwaardige conclusies
Brunette: 'Marie, je zegt "ook omwille van onze kinderen", daaruit blijkt dat er sprake is van een al dan niet innige vrienschap met je ex.' Het moet dan gaan over de interpretatie van het woordje 'ook'. Dat zou ook kunnen betekenen: naast het gegeven dat het prettig is om na een scheiding zonder ruzie met elkaar om te gaan. Waarom daar nu 'innige vriendschap' in gelezen moet worden snap ik niet.
'"Dat hij geen contact meer met mij heeft, alleen voor de kinderen." Is het dan zo dat jullie buiten de kinderen om ook nog gezellige onderonsjes hebben?'Oh jee, gezellige onderonsjes.... waar haal je het vandaan? Het grootste probleem is dat een achterdochtige jaloerse nieuwe vriendin elke lik, elk woordje en elk gebaar kan en zal interpreteren als het bewijs dat er meer is tussen haar vriend en zijn ex dan een scheiding.
Tegen achterdocht en jaloezie is geen kruit gewassen.
Dan komt Brunette met nog een voorstel: alleen maar bellen als vriendin erbij is..... Ja hoor. En alles noteren, in drievoud laten ondertekenen en plechtig verklaren dat er ondertussen geen enkel gevoel van sympathie of wat dan ook is geweest. En zelfs dan zal een jaloerse en achterdochtige vriendin nog niet tevreden zijn.
Nu vriendin geëist heeft dat ze niet meer direkt met elkaar kontakt hebben wordt elke volgende gebeurtenis een probleem. Samen naar de musical in groep 8, bij elkaar in dezelfde ruimte zitten, alarm! Kind komt in het ziekenhuis. Dat levert al paniek op nog voordat vader naar zijn kind toe kan, want misschien is zij er wel. Kortom: vriendin verpest het leven van haar vriend, van Marie en van de kinderen.
En waarom?
In een heel merkwaardige constructie is ze dan misschien wel assertief, maar dan toch zonder enig zelfvertrouwen, alleen maar angstig, achterdochtig en jaloers. Dan ben je niet assertief, maar dan schreeuw je.
Tsjor
Volgens mij
Weten 'we' niets van wat er zich bij ex thuis afspeelt. Ik vind het ook (net als brunette) veel te kort door de bocht om te oordelen dat het aam nieuwe vriendin zou liggen. Wie weet zegt ex nog wel elke derde zin: Marie vindt/zegt/doet altijd..... en wordt de nieuwe daar knettertje gestoord van. Misschien noemt ex de nieuwe te pas en te onpas 'Marie'.... En heeft de nieuwe daarom gezegd dat hij maar even moet afkicken als hij met haar doorwil.
Dat gevoel van de tweede keer scheiden.... kweenie... Komt op mij niet heel lekker over.
Wat in een eerdere posting gezegd is over 'het goede meenemen na een scheiding' lijkt mij niet over al het goede gaan.... 
. Dan had je misschien moeten gaan latten ipv scheiden. Ofzo.
Maar misschien is het helemaal andersom. Misschien is de nieuwe wel een groene jaloerse drakin, gebaseerd op niks.
Ik weet wel dat ik in mijn eerste tijd als vriendin van tweedehands man errug heb moeten wennen dat ons leven vervlochten was met dat van een ander. Dat stond los van de dame on kwestie maar ik kan me heel goed voorstellen dat dat loszien niet altijd lukt.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
We weten het niet
Inderdaad, het kan tussen ex en zijn vriendin zo gaan zoals Ely schrijft, en dan is het haar goed recht daartegen te ageren. Als het zo zou gaan, zou ik me in haar plaats afvragen of de scheiding in damesbladspeak, gesproken, al verwerkt is.
Maar, met haar eisen zet ze ook het Co.-ouderschap voor de kinderen op scherp, en daarin past wel enige bescheidenheid, vind ik. Het scheelt ongetwijfeld dat zij geen kinderen heeft.
Co-ouderschap op scherp
Dat hoeft denk ik niet zo'n vaart te lopen. Je kunt heel veel regelen met mail en sms en in eerste instantie met een grapje naar de kinderen gewoon even in de auto blijven zitten ('mama is in een luie bui en blijft ff zitten'). Waarschijnlijk normaliseert het zich vanzelf wel weer stapje voor stapje.
Ik acht de kans nog steeds groter dat de nieuwe dit in een ruzie in een opwelling heeft geroepen of dat hij iets teveel 'marie-de' dan dat nieuwe een extreem bezitterig, onredelijk monster is die van plan is de situatie onmogelijk te maken. Geef ze even de tijd. Of speelt dit al jaren?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Oooo slechte van mij
'nieuw' had niet het predikaat van mijn keus moeten zijn, vind dat zelf altijd best naar (ik ben na bijna een decenium echt niet nieuw meer).
Maar heb wel weer even beginposting gelezen en las ook dat Marie reeds stap terug heeft gedaan en nu het gevoel heeft opnieuw te gaan scheiden. Misschien toch een gevalletje: latten zonder sex?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Beide kanten
Bedankt voor jullie reacties. Vind het fijn om de meningen van beide kanten te lezen. Wil wel even het e.e.a. rechtzetten. "Nieuwe" vriendin is misschien niet een handige woordkeuze geweest; ze hebben een jaar een relatie. Wat ik bedoel met een stap terug, is dat ik per email vraag naar school/sport/uitvoering/etc van de kinderen, i.p.v. dat ik even bel. Wij gingen altijd samen naar ouderavonden, en nee, we gingen dan niet eerst uit eten. Weet ook niet waarom er aangenomen wordt, dat er meer tussen exman en mij is. Die gevoelens zijn er helemaal niet. Maar met ons co ouderschap is e.e.a. soepel geregeld, wij blij, kids blij. En daar doe je het toch voor? Met opnieuw scheiden bedoel ik de situatie waarin nog niet bekend is, hoe e.e.a. gaat lopen, hoe iedereen erop reageert, kortom: hoe het in de praktijk gaat. Ik was blij dat we die periode achter de rug hadden namelijk.
Hopelijk heb ik nu een beetje verduidelijkt wat ik bedoel en hoe ik me voel. Ondertussen zijn we natuurlijk alweer een week verder en is de ergste teleurstelling/boosheid/of weet ik het hoe ik het moet noemen al verdwenen.
Marie
Het klinkt alsof jullie een goed nahuwelijk hebben en dat lijkt me vooral voor de kinderen heel goed. Ik kan me dan ook goed voorstellen dat je niet blij bent omdat nieuwe vriendin dit saboteert. Dat heeft niets met "latten zonder seks" te maken, maar met ondanks de scheiding toch nog samen voor je kinderen zorgen. Tenslotte zijn jullie geen partners meer, maar nog wel (levenslang) ouders. Iets waar de buitenwereld helaas nog wel eens raar tegenaan kijkt.