Ex op vakantie met nieuw gezin...zonder dochter
GRRRRR, even afreageren. Ik weet al tien jaar dat ex een stomme, egocentrische, slome kneus is, die bovendien al zeven jaar geen stuiver voor zijn dochter heeft betaald. Maar wat ie nu weer flikt...
Ex is een paar weken geleden getrouwd met een vrouw met een paar kinderen. Dochter heeft geen vaste omgangsregeling, maar ziet haar vader als het uitkomt. Als het HEM uitkomt dus. Dochter is erg trouw naar vader en was bijvoorbeeld wel aanwezig op zijn bruiloft.
Nu was dochter vandaag langs zijn huis gefietst en zag daar zijn buurvrouw, waarvan dochter de kinderen kent van school. Hoort ze van de buurvrouw dat haar vader met zijn nieuwe gezin op vakantie is gegaan. Zij was dus niet meegevraagd en wist ook helemaal niet dat hij weg was. Kind dus helemaal verdrietig. Ik zeg nog dat er vast een reden was, misschien zijn ze wel naar de familie van nieuwe vrouw, dus ik stuur een sms. Krijg ik een sms terug dat dochter toch al met mij op vakantie gaat, dan hoeft ze niet ook nog met hun mee. Ze hadden in plaats daarvan vriendjes van de stiefkinderen meegenomen.
Ik voel echt de neiging om een deurwaarder te sturen om die zeven jaar achterstallige kinderalimentatie in één keer op te eisen, maar daar maak ik het voor mijn dochter natuurlijk niet mee goed. Ze durft niet eens boos te worden, want dan "wil papa me misschien helemaal niet meer zien". Ik heb de omgang van dochter en vader altijd gestimuleerd en het altijd los gezien van zijn niet-betalen. Maar nu wil ik de kop van zijn romp trekken, hem uit de ouderlijke macht laten zetten en haar achternaam veranderen.
Zo, dat is eruit!
Ach
wat naar voor je dochter. Wat kwetsend als je vader zo mer je omgaat. Alsof ze helemaal niet belangrijk is voor hem.
Ik heb er geen ervaring mee en heb dus ook geen advies, do's en dont's, maar stuur maar even een berichtje om haar en jou sterkte te wensen.
Groet,
Dirkje
Tjeempie
Wat ontzettend flauw zeg van vaders kant. Ik weet niet of jij nog contact verder met hem hebt? Anders zou ik er na terugkomst toch iets van zeggen. Vooral vertellen uit het gevoel van je dochter. Natuurlijk mag zij er wel verdrietig om zijn, kom nou zeg. Maar ik kan me haar angst wel voorstellen. Ik zie het hier ook. Paps wilde eigenlijk geen kinderen. Zijn moeder had zelfs beweerd dat we geen kids konden krijgen. Maar inmiddels is ze alweer bijna 9. Dol op haar vader. Contact met vader is na aandringen van mijn kant wel gegroeid. Zeker nu hij nieuwe vriendin heeft. En die is nu dus pas bevallen. Hoe kan je zoiets nou recht praten? Och , ik praat er dus ook maar niet over. Maar dochter baalt wel dat papa nu opeens geen tijd heeft om de zomervakantie met haar door te brengen. Want zijn dagen zijn op, vanwege de kraamtijd. Dan denk ik; ho zij is toch ook thuis en dan ziet dochter wel 's avonds haar vader.... En ik vraag het ook niet voor mezelf maar voor haar.
succes
Pfff
Stiefmoeder kende ex nog maar nauwelijks toen ze hier met haar handen in haar zij voor de deur stond om een omgangsregeling met dochter te eisen. Ik heb hartelijk gelachen en gezegd dat ik helemaal vóór een regeling was, om het weekend en de helft van de vakanties, maar dat het dan dus ook echt om het weekend en dus ook echt de helft van alle vakanties zou zijn. En dat ex wel zielige verhalen ophangt dat hij zijn dochter niet meer mag zien, maar dat hij zelf steeds verdwijnt voor een paar maanden en dat dochter hem heel trouw bezoekt als hij wel weer in de buurt is. Ze droop af en ik heb er niks meer van gehoord. En nu dan dit, dat zegt toch ook wel iets over haar!
Vreselijk om te zien, vind je niet, Noname, dat je dochter zo verstoten wordt door haar eigen vader. Als ze nou gewoon eens pissig werd en hem uitschold, maar ze blijft maar lief en dus blijft hij haar zo behandelen. Want hij komt ermee weg, ze blijft toch wel komen. Ik zie hem en nieuwe vrouw ook nog wel een laatste-kans-baby maken samen (ik weet dat zij dat graag wil), die dan wel mee mag met vakantie tot ook deze relatie kapot gaat en hij zich weer in een nieuwe liefde stort, waarna hij én dochter én liefdesbaby vergeet. Dan piept stiefmoeder wel anders, maar is er wéér een kind van de rekening bijgekomen.
Stoepkrijt:
"Ik voel echt de neiging om een deurwaarder te sturen om die zeven jaar achterstallige kinderalimentatie in één keer op te eisen,"
http://www.lbio.nl/
(helaas 6.5 jaar te laat)
Maar
Het LBIO kan misschien niet meer helpen, maar dan kan die eis toch nog wel via de deurwaarder neergelegd worden?
Ik kom op internet termijnen van 5 jaar tegen. 7 jaar is dan niet opeisbaar, maar 5 jaar toch wel (als die termijn klopt).
Wat ontzettend verdrietig dat een vader wel de moeite neemt om de kinderen (en vriendjes) van een nieuwe liefde mee te nemen en zijn eigen dochter zonder bericht achter laat!
Mijn ex is ook zo'n type. Hij heeft nu de kinderen en loopt de vierdaagse van Nijmegen. Voor de kinderen betekent dat dat ze hem dus misschien volgende week nog zien en dan komen ze weer terug. In het voorjaar kon meneer wel met nieuwe liefde en nieuwe kinderen (geen stiefkinderen) naar Curaçao. Ik denk dan altijd dat hij vanzelf wel commentaar krijgt van de kinderen als ze ouder zijn.
Voor de kinderen zelf vind ik het wel verdrietig.
Als ik dan jouw verhaal lees, ik kan me daar zo boos over maken. Niet betalen en zonder iets te zeggen verdwijnen voor een vakantie. Hoe boos ik ook kan zijn op mijn ex, hij betaalt wel kinderalimentatie. Wat dat betreft, weet hij dat ik een draak ben. Als hij niet betaalt, komt er echt een deurwaarder. En ja, hij heeft het weleens geprobeerd, maar kreeg dan al snel van mij een reactie. Deurwaarder is dus nog niet nodig geweest.
Wat vervelend
om er op deze manier achter te komen dat vader op vakantie is, zonder dochter. En be-la-che-lijk dat er wel vriendjes meegaan; hij had tenminste even kunnen overleggen. Bij mij is zoiets nooit voorgevallen, maar ik weet nog hoe moeilijk mijn (toen 12-jarige) dochter het vond dat haar vader ging samenwonen met een andere vrouw, die ook een dochter van deze leeftijd had.
Elsbeth, je was me voor
Ik las Tinus'posting en dacht 'deurwaarder!'', maar Elsbeth was al eerder.
Maar ik meen me te herinneren dat de ex van Stoepkrijt altijd zorgt dat er geen inkomen is om beslag op te leggen.
Hé wacht even, Stoepkrijtje, als je ex wel een inkomen heeft, heeft hij nu - als vrouw verdient - een lagere beslagvrije voet en valt er dus nu misschien wel wat te halen!
Die achternaam, dat zou nu toch wel eens moeten kunnen? Je voedt dochter kennelijk al 7 jaar alleen op.
Groeten,
Temet
Lbio
Het LBIO heeft natuurlijk wel geprobeerd geld van ex te krijgen, maar als ze loonbeslag leggen zegt hij gewoon zijn baan op. En dan is hij nog boos op mij ook: het is dan namelijk mijn schuld dat hij geen baan meer heeft, want hij gaat niet een beetje voor de alimentatie werken (= 150 euro per maand). Een deurwaarder heeft een paar jaar geleden iets meer succes gehad en er nog wat tientjes uitgesleept met de dreiging van boedelverkoop. Verder is het verspilde energie: hij verhuist nog liever naar de maan dan voor zijn dochter te zorgen, en blijkbaar kan dat dan gewoon. Ik steek er geen energie meer in, maar op dit soort momenten wil ik dat hij bloedt, geld is namelijk het enige waar je hem mee treft. Blijkbaar heeft hij wel genoeg om met zijn nieuwe gezin plus vriendjes op vakantie te gaan.
Tja
De nieuwe vrouw van ex is ook al zo'n sneu type, wordt steeds ontslagen omdat ze stelselmatig te laat op haar werk komt, zelfs als ze 's avonds moet werken. Ze wonen in een huurhuis en de spullen die er staan zijn vast niet genoeg waard om alle achterstallige alimentatie af te betalen. Ex klust zwart en heeft geen wit inkomen.
Wat die achternaam betreft, mijn advocaat zegt dat als er sprake is geweest van "family life" met het kind, er weer andere regels gelden en dat ex het met de wijziging eens moet zijn. Ik zal het nog eens uitzoeken. Uit de ouderlijke macht zetten is niet aan de orde, omdat ex het kind niet misbruikt of mishandelt en dan schijnt het erg moeilijk te zijn om een rechter ervan te overtuigen dat pa niks meer over kind te zeggen moet hebben.
Stel je voor dat mij iets overkomt en dochter moet daar verder opgroeien... brrrrrr.
Achternaam
Naamskeuze door kind zelf
Ook een kind zelf kan zijn naam kiezen. Er zijn twee situaties waarin een kind zelf direct zijn naam kan kiezen:
1. wanneer een kind bij de adoptie, erkenning of gerechtelijke vaststelling van het vaderschap 16 jaar of ouder is, kiest het zelf de achternaam;
2. ieder kind dat meerderjarig wordt, heeft éénmaal de mogelijkheid om de naamskeuze van de ouders te herzien. Het gaat hier niet om een naamskeuze, maar om een naamswijziging.
Volgens mij heeft je dochter dus voordat ze volwassen wordt zelf nog de optie om haar achternaam te herzien en jouw achternaam te gaan dragen.
Ik vind dat jouw ex zich belachelijk gedraagt. Wel een kind op de wereld zetten, maar daarvoor niet 'de lasten' willen dragen. Gelukkig heeft jouw dochter jou!
Niet dus
Elsbeth:
"Volgens mij heeft je dochter dus voordat ze volwassen wordt zelf nog de optie om haar achternaam te herzien en jouw achternaam te gaan dragen."
Integendeel. Het kan juist pas als ze 18 is -lees maar. Verder heeft vader in het geval van Stoepkrijt nog ouderlijk gezag, en moet hij dus meetekenen.
Nee, niet
Dit zegt die site over een minderjarig kind waarvan beide ouders gezag hebben:
Ondertekening door beide ouders
Heeft u als ouders beiden het gezag over uw kind, dan moet u beiden het verzoek ondertekenen om de achternaam van uw kind te wijzigen. Als één van u dit niet doet, wordt uw verzoek tot naamswijziging afgewezen. Deze voorwaarde geldt zowel voor een kind jonger dan 12 jaar als voor een kind van 12 jaar of ouder.
Verzoek naamswijziging kind jonger dan 12 jaar
Wanneer u als ouder een verzoek tot naamswijziging van uw kind jonger dan 12 jaar wilt doen, moet de andere ouder instemmen met het verzoek. Ook als één ouder het gezag heeft, moeten alsnog beide ouders instemmen. De ouder zonder gezag hoeft het verzoek niet te ondertekenen. Wel wordt er bij de behandeling van het verzoek altijd naar de mening van deze ouder gevraagd. Is de andere ouder het niet met de naamswijziging eens, dan kan het verzoek in sommige situaties toch worden toegewezen. Dit is het geval wanneer deze ouder, van wie het kind de naam draagt:
strafrechtelijk is veroordeeld voor het plegen van een misdrijf tegen het kind;
door de rechter is ontzet uit het ouderlijk gezag (bijvoorbeeld vanwege ernstige verwaarlozing van het kind);
niet of nauwelijks met het kind in gezinsverband heeft samengeleefd.
Verzoek naamswijziging kind van 12 jaar en ouder
Is uw kind 12 jaar of ouder, dan wordt een verzoek tot naamswijziging alleen toegewezen als uw kind daar zelf mee instemt. Wanneer één van beide ouders bezwaren tegen de naamswijziging heeft en niet akkoord gaat, wordt uw kind van deze bezwaren op de hoogte gesteld. Stemt uw kind hierna nog steeds in met het verzoek, dan zal het verzoek worden toegewezen.
Dochter zal nooit de toorn van vader durven trotseren door tegen zijn wil mijn achternaam aan te nemen. Dus ik denk dat ze gewoon haar vaders achternaam zal houden. Het voelt wel een beetje lullig dat ze op mijn energie, liefde, toewijding én centjes groot wordt, maar toch die naam heeft.
Die naam
Stoepkrijt:
"Het voelt wel een beetje lullig dat ze op mijn energie, liefde, toewijding én centjes groot wordt, maar toch die naam heeft."
What's in a name
That which we call a rose,
By any other word would smell as sweet
(ook de context van de quote is natuurlijk heel toepasselijk)
Naam wijzigen
Hier ook zo'n situatie met een ex, die nog nooit geen stuiver betaalt heeft en een dochtertje, die nog zijn naam draagt.
Ook ging deze ex laatste zomer op vakantie, om zijn moeder en brusjes in Kroatië te bezoeken, maar zeggt, dat ie geen geld heeft om dochterlief hier in NL te bezoeken.
Dus ik weet hoe je nu voelt en hoe kwaad je bent in je dochter's naam.
Maar, ik zal haar naam niet gaan wijzigen, voordat zij niet wat ouder is, zeker niet uit wraak, omdat hij dit gedaan heeft. Woede is geen goede raadgever. Dus als je echt actie wil ondernemen, wacht totdat de emoties weer op normaal level zijn.
Een naamwijziging is een ingrijpende verandering, het is uiteraard een stuk van haar identiteit. Tenzij er echt extreme omstandigheiden zijn zoals misbruik etc (wat het bij jullie zo te lezen niet is), is een naamwijziging toch nog een psychische belasting voor het kind, want het band met haar biologische vader wordt hierdoor anders.
Ik stond ook al enkele keren op deze punt, maar als zij echt later haar naam wil wijzigen, vind ik het best. Maar ik wil, dat dit haar keuze is en niet mijn keuze. Op dit punt zal het vooral mijn keuze zijn, want met 9 kan zij de gevolgen hiervan nog niet overzien.
Wij laten haar wel vrije keuze, welke achternaam zij in het dagelijkse leven gebruiken wil en dat is de achternaam van manlief. Maar dat is geen officiele wijziging.
Dus als je dochter bijvoorbeeld op school jouw naam gebruiken wil, is het verstandig, om ff met haar juf/meester te praten en de situatie uit te leggen - onzere school ging zonder probleem accord.
Alimentatie
Ik weet niet, hoe het bij jullie is, maar eerlijk gezeggt, voor ons is het een zegening, dat ex niet betaalt - geen gezeur van hem over religie (hij is streng katholiek) en dat dochterlief wel communie moet hebben.
Niet naar Duitsland moeten, als wij geen tijd of zin hebben.
Ex vind het allemaal best, hij wil alleen op de hoogde gehouden worden, hoe dochterlief het doet.
Dat ik nu alimentatie zou eisen, zal hij van alles verzinnen, om meer inspraak te krijgen en hierop zit ik niet te wachten.
Ik heb alleenige voogtij voor dochterlief en ben wel verplicht, bereikbaar te zijn en hem op aanvraag info te geven over dochterlief. Deze verplichtingen neem ik heel serieus, ik hou hem up-to-date, ook als hij hier niet om vraagt, stuur fotos etc.
Dr Phil heeft ooit gezeggt: "Do you want to be right - or do you want to be happy?"
Mijn keuze is duidelijk "happy" en ik denk, jouw keuze ook - anders zal je allang erachter aan geweest zijn, dat hij betaalt.
Dus voordat je actie gaat ondernemen, slaap er enkele nachtjes over. Mijn ervaring is, dat je niemand kan dwingen om alimentatie te betalen, en als je het toch probiert, levert het alleen maar ellende en stress op, voor jouw en je dochter.
Je dochter zal, hoe ouder ze wordt, meer en meer begrijpen. Als hij zo blijft doen, zal zij minder en minder trouw zijn aan hem.
Zeker, dat is een pijnlijke process voor haar, te realisieren, dat haar vader niet bereid is, voor haar klaar te staan. En hoe groot de verlokking ook soms mag zijn, praat nooit negatief over hem, als zij erbij is. Je moet hem ook niet goedpraten, hoor - dat niet. Je mag gerust zeggen, dat jij het niet ok vindt, wat hij nu gedaan heeft, maar probier zo neutraal mogelijk te zijn en hem niet te grond in te stampen.
Vertrouw erop, dat je dochter slim genoeg is, zijn waar gezicht te zien, dat gaat niet binnen een dag of 2 gebeuren, maar waarschijnlijk pas, als zij iets ouder is.
Dan zal zij ook waarderen, dat jij wel altijd klaar stond voor haar.
Ex is weer terug...
Jullie hebben natuurlijk allemaal gelijk. Het is ook niet de eerste keer dat zoiets gebeurt en uiteindelijk zakt mijn woede altijd wel weer weg. Tot hij weer zoiets flikt.
Inmiddels is ex weer terug en hij belde dochter dat hij en zijn nieuwe gezin dinsdag naar Slagharen gaan en dat zij ook mee mocht(!). Dochter ging er enthousiast op in en zo is alles voor ex weer koek en ei. Ik moet het loslaten, maar wat is dat moeilijk!