Ex verlaagt constant zelf de kinderalimentatie : wie heeft er een serieus advies?
Ex en ik zijn al een paar jaar gescheiden. We hebben samen 3 kids. In het convenant is afgesproken dat hij per maand 530 euro aan kinderalimentatie zou gaan betalen (is ook ondertekend door de rechtbank). Dus 530 euro voor 3 kids. Ondertussen zijn er een paar zaken veranderd. Ik ben opnieuw getrouwd en heb er samen met mijn huidige man nog een kindje bij gekregen, hij is ondertussen verhuisd naar een koopwoning. Hij heeft een relatie maar woont niet samen. Nu heeft hij tussendoor al vaak lopen rommelen met de kinderalimentatie. Hij had het altijd te krap etc. Op dit moment is het zo dat hij nog maar 400 euro per maand betaalt. Meer kan hij niet opbrengen zegt hij en hij vind het ook niet meer dan normaal aangezien ik opnieuw getrouwd ben.
Ik heb natuurlijk al aangegeven dat hij dit niet zomaar zelf mag bepalen en regelen: hij moet dit via de rechtbank doen. Geen gezellig over en weer mailverkeer dus. We hebben zowiezo een lastige "omgang" met elkaar maar ik heb gewoon geen zin meer in heftige toestanden en vind het erg belangrijk dat we normaal met elkaar omgaan voor de kinderen. Dus ik heb het er nu maar even bij gelaten. Toch vraag ik me af wat nou wijsheid is en hoop hier een goed advies te krijgen. Voor hetzelfde geld zegt hij bv volgend jaar nog minder te gaan betalen en er is ergens een grens uiteraard.
Nog even voor de duidelijkheid: ik krijg de volle kinderbijslag en de kinderkorting. Maar ik betaal dan ook echt ALLES voor de kinderen en dat wordt nu steeds meer. Oudste zit op de middelbare school en de volgende gaat daar volgend jaar naar toe. De kinderen zijn bijna ieder weekend bij hun vader. Mijn huidige man en ik verdienen modaal. We hebben het gewoon niet royaal zeg maar. Mijn ex heeft een wat betere baan en verdiend nu ongeveer evenveel als ons samen. Meer gegevens qua inkomen heb ik uiteraard niet van hem. Maar hij heeft zich ook bv nooit aan de jaarlijkse indexering gehouden. Het is alleen maar minder geworden dus 
(en niet zo weinig ook).
Mijn vraag: is dit nou te weinig wat hij betaald: 400 euro per maand. En wat kan ik er mee dat hij dit gewoon zelf maar beslist allemaal. Als ik het ga aanvechten: is het dan dit allemaal waard. Ik weet dat ik zo een instantie kan inschakelen maar dat wordt natuurlijk weer oorlog (niet goed voor mijn eigen gemoedsrust). Ik hoop op serieuze tips.
Lbio
daar is het LBIO voor in het leven geroepen.
Jij kunt hun vragen de resterende alimentatie voor je te innnen. De kosten daarvan, komen overigens bij je ex te liggen. Zo lang er geen officiele herberekening is mag je ex niet minder betalen. Het LBIO rekent ook met de wettelijk verplichte jaarlijkse indexering.
Ook kunnen ze een herberekening voor je maken.
Kortom contact op nemen met het LBIO en de inning in gang zetten. Vaak helpt het schrijven van een briefje met de melding dat je het via het LBIO gaat laten lopen ook al om volledige betaling te verkrijgen.
Tja
Volgens mij doet het LBIO niet aan jaren terug halen van alimentatie, maar voor een beperkte periode van een aantal maanden.
Als daar geen onderlinge afspraken over zijn gemaakt, mag je ex niet eenzijdig de alimentatie verlagen, omdat dat hem beter uitkomt. Ik weet niet of het je waard is, maar je kan in dit geval de achterstallige alimentatie over al die jaren gewoon opeisen, inclusief jaarlijkse indexering. De vordering aan te weinig betaalde alimentatie blijft namelijk altijd staan en verjaart niet, aldus mijn advocaat. In jouw geval kan dat bedrag flink oplopen, bij mij was alleen het gemiste bedrag aan 6 jaar indexering al goed voor belachelijk veel geld, en het bedrag aan totale KA is hier lager dan het bedrag wat jij noemde.
Je kunt dit zelf doen, of het te vorderen bedrag door een advocaat laten berekenen, en deze inschakelen om dit te corresponderen naar je ex. Je zou ook deze wetenschap ook kunnen gebruiken voor het treffen van een bepaalde regeling met hem.
Ik heb de achterstallige opgeëist via een advocaat, omdat mijn ex weigerde de jaarlijkse indexering door te voeren en nog wat andere financiële afspraken niet nakwam. Hij is natuurlijk gaan stijgeren. Uiteindelijk na het dreigen met een deurwaarder, heb ik een regeling met hem kunnen treffen. Hij heeft vervolgens wel een herberekening laten doen, waardoor hij nu minder KA hoeft te betalen per maand. Daar had ik overigens rekening mee gehouden. Hij doet nu in elk geval niet meer moeilijk over de jaarlijkse indexering en dat was, naast het vorderen van de te weinig betaalde alimentatie, mijn uiteindelijk doel.
Wat wil je zelf?
Anoniem:
" Als ik het ga aanvechten: is het dan dit allemaal waard. Ik weet dat ik zo een instantie kan inschakelen maar dat wordt natuurlijk weer oorlog (niet goed voor mijn eigen gemoedsrust). Ik hoop op serieuze tips."
Tsja, de serieuze tip is dan toch deels: wat wil je zelf? Het LBIO kan veel doen (weliswaar max 6 maanden terug, maar hun arsenaal is vrij groot).
Omgekeerd, mss moet je ex eens hardmaken dat het echt niet gaat. Met cijfers over draagkracht enzo. Dan zou ik daar wel serieus op ingaan.
"is dit weinig"
400 per maand is in het algemeen niet weinig. Maar of het veel of weinig is hangt met name ook van zijn inkomen en zijn lasten af.
De ondergrens voor een forfaitaire aftrek bij de belasting is (meen ik) 136 euro per maand, waardoor dat bedrag in de praktijk als een soort ondergrens is gaan fungeren (hoewel sommigen er nog onder zitten, van een slechtbeveerde kip kan ook niet veel geplukt worden). In dat licht gezien is 400 niet weinig. Maar nogmaals, het hangt van de omstandigheden af.
Zijn zijn inkomsten gedaald of zijn lasten gestegen? Dat zou een reden kunnen zijn om met de hand over het hart te strijken.
Alles slikken voor de lieve vrede kan natuurlijk onhandig zijn, want dat geeft maar een verkeerd signaal en dan blijft dit aan de gang.
Misschien tijd voor overleg? En als dat niet helpt is er inderdaad zonodig het LBIO.
Sterkte ermee
Temet
Per kind
Die forfaitaire aftrek is per kind als je per kwartaal meer dan 408 euro betaalt, dus met drie kinderen zit je daaronder met 400 euro per maand.
Oeps
Sorry, ik was even helemaal vergeten dat het om 3 kinderen gaat en niet om 1. Dan is het inderdaad niet veel - althans per kind, het kan in verhouding tot het inkomen van pa nog steeds behoorlijk de moeite zijn.
Groeten,
Temet
Mijn ka
Beste,
Ik heb geen advies voor jou maar ik las je bericht en wil je 'meegeven' wat mijn kinderalimentatie per maand bedraagt voor 3 kinderen. 294 euro.
Deze is berekend op basis van kinderkostenberekening door een scheidingsmakelaar. Sinds 6 mnd ben ik nu gescheiden en ontvang ik dit bedrag maandelijks van mijn ex-man. Meer ruimte was er niet om te betalen (werd er gezegd)maar ik merk dat ik er moeite mee heb om alles hiervan te betalen. Voor 2 kinderen ontvang ik de kinderbijslag en het liefste draai ik terug dat hij voor 1 kind kinderbijslag ontvangt maar ik weet niet hoe ik dat 'makkelijk' kan doen. Een enkele keer heeft hij 50 euro gegeven zodat ik de helft van een rekening met hem kon delen (sport) en eenmaal heeft hij een extra paar schoenen van onze dochter betaald.
Ik vraag mezelf weleens af of ik de kinderalimentatie 'makkelijk' kan laten herberekenen?
Wie heeft daar ervaring mee zonder dat ik al teveel problemen met ex krijg?
Gr, Bloem
Bloem
je hoeft ook niet alles te betalen van de KA, het is de bedoeling dat jij ook een deel van de kosten betaalt.
En als er geen draagkracht meer is zul je moeten schrappen in de activiteiten van je kinderen of jezelf.
Van het inkomen voor de scheiding moeten nu 2 huishoudens draaiende gehouden worden ipv 1, dus ergens moet geschrapt worden.
Een herberekening kun je doen via het LBIO, kost iets van 50 euro maar daar heb je natuurlijk wel de inkomens gegevens van je ex voor nodig.
Maar als de draagkracht kleiner is dan de behoefte wordt er niet meer betaald.
Behoefte
Bloem:
"Sinds 6 mnd ben ik nu gescheiden en ontvang ik dit bedrag maandelijks van mijn ex-man. Meer ruimte was er niet om te betalen (werd er gezegd)maar ik merk dat ik er moeite mee heb om alles hiervan te betalen."
Het woord 'behoefte' dat vaak gebruikt wordt als het gaat om KA te berkenen, is eigenlijk heel verneukeratief -die behoefte is namelijk niet echt een behoefte in de zin van 'hoeveel heb je nodig om luiers/kleren/fietsen/schoolreisjes van te betalen'. Het is gewoon een soort schijnbedrag dat afhangt van het inkomen voor de scheiding. KA is is niet meer dan een 'bijdrage in het levensonderhoud'.
Waarschijnlijk zou je ook zonder scheiding moeite hebben gehad om alles te betalen voor 3 kinderen.....