Hoe gaat een echtscheiding in de praktijk?
Wat ik me afvraag is dit: nu mijn besluit gevallen is om echt weg te gaan, heb ik me ingeschreven bij de woningbouwverenigingen in mijn plaats. Maar het kan wel 3 jaar duren eer ik een huisje kan vinden met 3 slaapkamers.
Nu kan ik misschien wel een flat in de buurt vinden, maar dan nog zal het zeker een jaar nemen.
Hoe time je zo'n scheiding, met alle zaken die erbij komen, eigenlijk? Je gaat toch ook niet scheiden om dan nog jaren samen te blijven wonen?
En als je eerder een huis vindt dan de scheiding rond is, krijg je dan wel een uitkering? Want ik heb dus nog nooit een baan gehad, ik heb alleen maar een HAVO-diploma. Ik wil best gaan rondkijken in de tussentijd of er iets voor me is,maar ik heb weinig hoop. Ik ben altijd arbeidsongeschikt geweest moet je weten, ik ben goedgekeurd toen ik van de tweede in verwachting was.
En zo'n sollicitatieplicht, hoe maak ik dat waar? Ik denk dat ik niet zomaar elke week een vakature kan vinden waarvoor ik geschikt ben. Ik kan toch moeilijk, omdat ik 4 keer per maand solliciteren moet, op advertenties voor manager of lasser reageren?
Wil iemand me alsjeblieft uit ervaring vertellen hoe zoiets gaat in de praktijk?
Scheiden kost heel veel tijd
Helaas is niet alles met één vingerknip geregeld. De eerste stap heb je gezet; je ingeschreven bij de woningbouwvereniging. De volgende stap zou kunnen zijn om je aan te melden voor een reïntegratietraject via het CWI, waar je je sowieso moet aanmelden om een uitkering te kunnen aanvragen. Helaas zul je in eerste instantie genoegen moeten nemen met ongeschoolde banen. Met een beetje mazzel zal dat betekenen dat je typemiep wordt of callcenter medewerker. Anders misschien thuiszorgmedewerker o.i.d.. Daarnaast zou je via dat reïntegratietraject een opleiding cq cursussen kunnen aanvragen.
Gr. Poezie.
Woning
Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar hier duurt het ook om een flat te huren wel langer dan een jaar. Ga eens kijken naar particuliere verhuurders. Zolang je huur maar onder de huursubsidie grens blijft krijg je gewoon huursubsidie.
Je zal inderdaad moeten werken. Misschien kan je sowieso wel zonder uitkering. Je zal ook partner alimentatie krijgen, en dan voor de rest zelf werken. Je krijgt ook allerlei belastingvoordelen als alleenstaande moeder.
Snuggle's
Werk en woning
Met alleen middelbare school en helemaal geen (echt helemaal niets?) werkervaring hoef je denk ik niet naar kantoorfuncties te zoeken. Ik denk eerder aan productiewerk, winkelmedewerker of horeca.
Woonruimte zoeken gaat in de ene woonplaats beduidend makkelijker dan in de andere. Hier op het forum is ook iemand die vrij snel een huurwoning kreeg toen ze ging scheiden. Dat is volgens mij wel uitzonderlijk.
Woning
Ik kreeg een urgentieverklaring omdat ik ging scheiden, geld in lang niet elke woonplaats, maar wie weet.
Ik had me al voor de scheidingsplannen ingeschreven bij het UWV, misschien heeft dat geholpen, kreeg de uitkering snel, toen het nodig was. Je krijgt een uitkering zodra je op jezelf gaat wonen, ik was ook nog niet officieel gescheiden, het verzoek lag toen wel bij de advocaat, weet eigenlijk niet of dat uitmaakt.
Mijn contactpersoon bij het UWV was best "streng"maar gaf me wel 3 maanden de tijd om even te wennen, en had het toen pas over sollicitatieplicht. Ik zit inmiddels in een ander reintegratietraject en ben van de soll. plicht af voorlopig, maar kijk wat je kunt doen met je havodiploma.
muizemeis
Mailen
Hallo "voetveeg"
Ik las je berichten hier en vind het erg rot voor je. Ik heb je geprobeerd te mailen maar je oude emailadres klopt niet meer. Je kent me vast nog wel, onze oudste twee hebben veel samen gespeeld toen ze klein waren. Als je wil mag je me wel mailen, mijn emailadres is nog hetzelfde.
Groetjes, Janny
Hé!
Janny, hoi! Dat is lang geleden. Ik heb jaren geleden al gehoord (van je overburen, die met de tijdschriften, weetjewel) dat jij ook gescheiden bent. Ik moet even kijken of ik je adres nog heb en dan mail ik je.
Wat ik me ook nog afvroeg: Wij kunnen hier in deze koopwoningmaar net wonen, dwz: de hypotheek is best hoog. We kunnen daarnaast niet al te veel gekke dingen doen. Nou doe ik die ook niet, ik geef alleen mijn huishoudgeld uit en de kinderblijslag -waar ik zelfs van over houd!- maar mijn man wil voor zijn muziekliefhebberij wel es wat nieuws kopen. En natuurlijk gaat hij ook nogal eens naar andere bands kijken.
Nu vraag ik me af, aan de gescheiden vrouwen: kon je man wel in het huis blijven wonen toen je wegging? Aangezien de meeste vrouwen aan het inkomen bijdragen, valt er dan nog wat weg ook. En in mijn geval moet hij toch ook zowel partner- als kinderalimentatie gaan betalen. Dan blijft en wenig meer over, misschien zou hij het huis dan moeten verkopen. Dat zou ik echt jammer vinden, want ik zou het voor de kinderen heel fijn vinden als ze nog hun vertrouwde buurtje en huis aan kon houden, als ze bij hun vader waren.
dat had hij wel kunnen doen, want het huis was gebaseerd op 3/4e van zijn inkomen. Maar hij wilde dat niet want hij moest natuurlijk zijn nieuwe lief imponeren met een huis dat een stuk duurder was. En dat kreeg hij ook rond ondanks dat hij ongeveer 1/3e van zijn bruto inkomen aan mij overmaakt per maand. Haar inkomen werd toen niet meegerekend.
Tijdens ons huwelijk was de bankrekening meer rood dan positief, maar ex heeft toch de woning kunnen kopen. Op papier kon het beter dan in de praktijk. Dat gaf wel als bijwerking dat ik geen doorstromer was voor de woningbouw maar starter. Terwijl als de woning verkocht wordt, ben je doorstromer. En er was ook geen ruimte voor partneralimentatie, dus reken je niet rijk. Misschien krijg je helemaal geen PA.
Eerst het huis, dan de alimentatie
Bij de berekening van alimentatie wordt gekeken wat iemand overhoudt nadat hij zijn noodzakelijke kosten heeft voldaan, en éen van die noodzakelijke kosten is woonlasten. Als de hypotheeklast wel vrij hoog is, maar niet buitensporig hoog in verhouding tot het inkomen dan kan het best zijn dat er niks overschiet voor alimentatie.
En zo gek is dat ook weer niet echt, want wonen kost (veel) geld. Als hij de woning zou verkopen moet hij toch ergens anders onder de pannen zien te komen, goedkope huurwoningen zijn amper beschikbaar en goedkope koopwoningen zijn ook dun gezaaid. E.e.a. wel afhankelijk van de regio trouwens. Waarbij dan nog iets anders komt: veel koopwoningen raak je tegenwoordig aan de straatstenen niet kwijt, of alleen met verlies. Wat dan een restschuld oplevert, die toch hoe dan ook ten laste van de beide ex-echtgenoten komt. Dus zelfs al zou de man (in dit voorbeeld) van de voormalige echtelijke woning afwillen, is het nog de vraag of dat realistisch is.
Groeten,
Temet
Andere opties
Om de zinnen wat te verzetten een paar andere opties:
- oriënteer je op een beroepsopleiding en begin daar nu al mee als het kan. Je loopt dan stage of je kunt leren en werken gaan combineren. Maar een beroepsopleiding geeft je de beste kansen op een salaris waar je van kunt leven.
- als je vreest dat man de woning niet meer kan betalen en je vindt de woning wel belangrijk voor de kinderen, dan zouden de kinderen wellicht ook bij je man kunnen blijven. Dat heeft als voordeel dat hij geen kinder- en partneralimentatie hoeft te betalen en niet naar de bank hoeft te gaan (tenzij hij jou uit moet kopen vanwege overwaarde van het huis). Voordeel voor jou is dat je met een veel kleinere woning/kamer toe kunt, in elk geval in de eerste periode.
Je schrijft 'nu mijn besluit gevallen is om echt weg te gaan', weet je man al dat je dit besloten hebt? Begrijpt hij ook dat jullie echt gaan scheiden? Hoe reageert hij daarop? Is hij blij, denkt hij mee of werkt hij tegen?
Tsjor