Hoe lezen jullie dit? (lang)
Er is iets kwijt geraakt. Niet iets van levensbelang maar wel iets wat ik had willen bewaren, nl. het groeiboekje van mijn kind waarin ik allemaal aantekeningen had gemaakt. Ik heb het voor het laatst gezien toen ik het mee gaf aan mijn ex, die persé ook eens met het kind naar de schoolarts wilde. Mijn ex beweert nu dat hij het mij heeft terug gegeven. Ik kan het me niet herinneren, maar ik heb mijn hele huis ondersteboven gekeerd en het ligt niet hier. Mijn ex is van het soort dat minstens 1x per maand zijn tas in de trein laat liggen, en elk jaar een nieuw rijbewijs haalt omdat hij het oude kwijt is. Maar goed, dat is verder niet relevant.
Ik heb nu mijn ex het volgende ge-smst: "OK, als je zeker weet dat je het hebt terug gegeven, kan het niet anders dan dat ik het kwijt ben geraakt. Ik zal wel een nieuwe vaccinatiekaart aanvragen".
Hoe lezen jullie dat? Als schuldbekentenis, of klinkt het sarcasme wel door?
Gewoon
Nee ik lees er geen sarcasme in eigenlijk. Meer van nou ja, als jij het echt niet hebt dan zal de schuld wel bij mij liggen. En ik denk dat hij minder belang hechtte aan dat boek je dan jij deed. (mijn man zou het ook een worst zijn wat er met dat boekje gebeurde). En ik moet zeggen, ik ben ook van het vastleggen in dat soort boekjes, maar mijn kinderen zijn nu 13 en 16 jaar. Heb die boekjes zeker al 11 jaar niet meer ingekeken dus en inmiddels zou het me ook niet meer uitmaken waar ze liggen, maar goed, scheelt dat ik de aantekeningen ook in een dagboekje had gezet wat ik niet aan mensen mee hoef te geven.
Je hebt er nu niets meer aan maar ik had het boekje denk ik gewoon niet meegegeven aan mijn chaotische ex vermoed ik.
Schuldbekentenis
Nee, ik voel hier nog geen sarcasme. Dat moet er nog dikker bovenop, voordat ik het zou zien.
Sorry- denk dat je liever wel zou hebben gehad (of raad ik dat ook verkeerd?) Ik ben wel vrouw hoor, maar niet zo goed in tussen de regels door lezen. Voor mij mag / moet het duidelijk zijn!
Algebra
Oh jammer
Ja, inderdaad had ik het beter niet mee kunnen geven, maar er werd om gevraagd in de brief van de GGD.
Kopietje
Och als ik echt zo gehecht zou zijn aan het boekje dan zou ik het gewoon 'per ongeluk' zijn vergeten 
Maar goed, dat is achteraf geklets. Ik denk inderdaad dat een 'sorry' misschien op zijn plaats was, alhoewel anderen natuurlijk niet zoveel waarde aan zo'n boekje leggen. (en ik ken wat chaoten in mijn vriendenkring, dus ik ben tegen schade en schande in al wijzer geworden) (dingen uitgeleend die ik nooit meer terug heb gekregen bijvoorbeeld) nu leen ik aan die personen niets meer uit, of regel kopietjes ofzo 
Geen van beiden
Ik zou zo'n tekst interpreteren al
"ik heb geen zin om er ruzie over te maken, dus voor de vorm doe ik net alsof de schuld bij mij ligt dan kunnen we verder"