Hoe vaak bellen met andere ouder

Zelden

Hier wordt alleen gebeld bij bijzonderheden, in de praktijk is dat dus niet zo vaak. Er gaan vakanties voorbij dat ik de kinderen twee weken achter elkaar niet spreek. Met oudste heb ik wat meer contact sinds ze een telefoon/IPod heeft.
Waarom belt hij zo vaak?

Ik zou

kun je de kinderen geen mobiel geven zodat er buiten jou om gebeld kan worden?
Blijkbaar is het nodig voor vader en kinderen(?) om elkaar veel te spreken even. Daar zou ik niet te snel tussen gaan zitten.
Je kunt ook met vader overleggen dat hij ze zelf een mobiel geeft via welke ze contact hebben. Heb je er ook geen kosten van.

Koentje

Ik heb er nog eens over nagedacht maar ben het niet met je eens. In dit geval lijkt het erop dat vader degene is die zoveel behoefte heeft aan contact. De kinderen nemen i.i.g. niet het initiatief daartoe, en ik kan me heel goed voorstellen dat zij niet tegen hun vader durven te zeggen dat hij niet zo vaak moet bellen. En als moeder lijkt het me een dermate inbreuk op mijn leven en privacy dat ik de andere ouder zou vragen het op een andere manier te regelen (mobiel geven dus). Jeetje, ik moet er echt niet aan denken dat mijn ex meerdere keren per dag belt. Daar kun je écht wel wat van zeggen!

June

Mijn dochter, bijna zes, belde de eerste maanden bijna iedere dag naar de andere ouder. We hadden ook afgesproken dat dat mocht, maar het moest niet. Vanaf de zomervakantie heeft ze nog maar amper de andere ouder gebeld, naar eigen zeggen omdat ze vakantie had
Nu, een paar weken na de vakantie belt ze nog steeds weinig. Alleen als er wat bijzonders is, belt ze even. Met haar vader heb ik vooral pet email contact of heel even tijdens het wisselen.
Ik vind het prima, ze geeft nu zelf aan dat dat bellen niet hoeft, ze is inmiddels een beetje gewend aan de scheiding en de veranderingen (in mei zijn we verhuisd).

Vakanties langer dan een week...

Maar deze vader ziet zijn kinderen dus standaard bijna twee weken niet. En veel ouders blijken wel hun kinderen te bellen als ze elkaar een week niet zien door vakanties. En dat jij zelf niet belt in die twee weekenden per maand dat ze bij hem zijn vind ik dus ook niet vergelijkbaar.
Kinderen bellen zelf vader niet nu, maar daar is okk geen reden voor aangezien vader zelf belt iedere dag.
Als jij er last van hebt zou ik inderdaad een mobiel regelen. Bij een provider waarbij je bepaalde nummers (van dezelfde provider vaak) gratis kunt bellen. Reguleren en vaste afspraken erover maken zou ik alleen doen als ik het idee had dat de kinderen het zelf teveel vinden.

Waarom objectief benaderen?

Waarom overleg je dit niet met je kinderen? Ik zou bij hen aangeven dat ik het op deze manier niet fijn vind en samen kijken naar hoe dat kan worden opgelost. Is het belangrijk voor hen om hun vader iedere dag te spreken? Hoe kan dat dan op een manier die minder belastend is voor jou? Mijn ervaring is dat als je dit soort dingen met kinderen bespreekt er altijd goede ideeën en oplossingen komen die voor iedereen acceptabel zijn.
Groet, Jo Hanna

Idd mobiel

Het idee om alle kinderen bereikbaar te laten zijn via hun mobiel is denk ik een prima plan:kinderen kunnen zelf besluiten om op te nemenetc, en ex valt jou niet in 'jouw ruimte' lastig. Maar één en ander is in de praktijk weerbarstig.
Ik begrijp jouw gevoel van lastig vallen heel goed: ex partner verstoort met zijn gebel de bezigheden (lees huiswerk maken of speelafspraakjes, maaltijd etc) van je kinderen. Bovendien is het absurd om elke dag te bellen. Althans, zo lees ik uit jouw posting en zo is mijn eigen ervaring met ex partner, die bovendien voor 50 % van de tijd de zorg voor de kinderen heeft. desondanks elke dag bellen, terwijl de kinderen hier niet op zitten te wachten. MAAR: toen de kinderen mij vroegen waarom ik hem niet zo vaak belde (om de dag of om de 2 dagen) en ik hen uitlegde dat zij, wanneer ze bij hun vader zijn daar hun leven hebben en ik ze daar niet wil storen, toen namen ze hiermee geen genoegen mee: 'ik wil niet zo in gescheiden werelden leven mama, ik vind het ook fijn wanneer je mij belt wanneer ik bij papa ben'.
Goed, dat was een niet gedacht antwoord, en ik leer daarvan dat althnas mijn kinderen, het erg op prijs stellen wanneer ik hen elke dag bel. Nu nog alle drie op het hart drukken hun mobiel op te laden, etc!!

Absoluut eens:

als het juist de behoefte van de vader is en niet die van de kinderen zou je de kinderen hooguit eerder in de kou zetten met het probleem van een opdringerige vader als je regelt dat zij dit zelf met vader mobiel moeten regelen.
En als het verder gaat en het misschien zelfs iets te maken heeft met controle willen houden over June is het inderdaad wel heel vervelend. En dan wel dusdanig dat ik er ook voor zou kiezen om er grenzen aan te stellen.
maar ik stond in eerste instantie totaal niet stil bij een andere behoefte dan puur het willen praten van kind en vader....

Twee keer per week

Mijn ex belde ook elke dag op elk tijdstip wat je kunt bedenken, ik werd daar niet goed van, het gaf veel irritatie hier in huis. Toen hebben we twee belmomenten in de week afgesproken, op vaste tijden, welke voor mij gelden wanneer de kinderen bij hem zijn in de vakantie. Werkt perfect, ware het niet dat één kind niet altijd behoefte heeft om aan de telefoon te komen en vader dat moeilijk lijkt te accepteren.

Afspraken

Ik heb drie vaste belmomenten per week, buiten de weekends, voorgesteld. Nog geen reactie van ex, maar hij besprak dit vanochtend geloof ik wel met de kinderen, dus ik hoop dat hij zich er aan houdt.

Of er ook een bedoeling achter zit om mij in de gaten te houden weet ik niet - onze verhouding is wel zeer gespannen -maar geloof maar dat het dat effect in elk geval wel heeft! Want bij zo vaak bellen gaat het over details, wat ben je aan het doen, wat ga je doen, heb je al gegeten, wat ga je eten, hoe laat ga je weg en met wie, hoe laat kom je weer terug. En inderdaad, op momenten dat je bijvoorbeeld aan het eten bent of dat net wilt gaan doen. Natuurlijk zie ik mijn kinderen vaker dan hij. Maar, Snuggles, zou ik daarom ook in de weekends geen moment "rust" met ze mogen hebben en hij wel?

Mijn kinderen vinden het overigens niet vervelend als hij belt. Dat maakt het zo lastig! En ik moet eerlijk zijn: als dit alles via mobieltjes zou verlopen zou ik het ook naar vinden! Maar ik heb in elk geval het gevoel dat ik tenminste over mijn vaste telefoon nog iets te zeggen heb...

Jullie reacties zijn wel verhelderend. En bespreken met de kinderen is een goed idee, JoHanna. Waarom vind ik dat nou toch zo moeilijk? Vooral oudste puberende dochter kan zichzelf zo enorm centraal stellen, dat is in elk geval een van de redenen.

En Vic, bedankt voor het begrip, dat doet me goed.

Ik blijf benieuwd naar andere ervaringen en meningen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Rust

"Natuurlijk zie ik mijn kinderen vaker dan hij. Maar, Snuggles, zou ik daarom ook in de weekends geen moment "rust" met ze mogen hebben en hij wel? "

Van mij wel hoor . Maar ik vond het niet helemaal eerlijk om te stellen zoals je eerder deed dat jij ook niet belt in zijn weekends. Dat zijn vier dagen per maand terwijl je je kinderen de rest van de maand bij je hebt. Dat vind ik geen vergelijking.

Ik weet ook niet wat er achter zit bij vader. Misschien mist hij zijn kinderen wel gewoon heel erg. Ik zou het ook een nachtmerrie vinden om mijn kinderen maar vier dagen per maand bij me te hebben. Dat neemt nog niet weg dat jij er geen last van hoeft te hebben natuurlijk. Maar ik snap je probleem met een mobiel niet helemaal. De kinderen vinden het leuk als hij belt (toch?). En dan heb jij er geen last van. Om ook nog vaste bel afspraken te hebben zou mij juist benauwen, maar dat is ook persoonlijk.

Bij ons zijn we trouwens al heel snel helemaal gestopt met bellen als de kinderen bij de ander zijn. Vooral jongste raakte daar erg van van slag. Miste dan de andere ouder heel erg juist als ze diegene hoorde.

Rust

maar in dat elke dag bellen zit toch wel het verschil! Als ex belt nemen mijn kinderen ook bijna altijd zelf op; mijn vaste telefoon wordt verder weinig meer gebruikt, negen van de tien keer weet ik en weten wij allemaal dat hij het is.

En toch heb ik er last van, veel last van. En ik zal eerlijk zijn, kennelijk is dat moeilijk te begrijpen, maar dat zou ik ook hebben als het via mobieltjes ging. Om de reden die ik eerder schreef, denk ik, de details die dagelijks ter sprake komen. Om de inbreuk op mijn leven met de kinderen. Om mijn gevoel van nooit gewoon samen met ze te zijn. Om mijn eigen gevoel dat ik die inbreuk moet dulden en er machteloos in ben.

En dat hangt allemaal samen met de frequentie, met het feit dat het dagelijks gebeurt, en de laatste tijd soms dus zelf meerdere keren. Echt, ik misgun ze niet om hun vader vaak te spreken, en ik misgun het hun vader niet. Daar gaat het niet om. Nogmaals: als ze hem zouden willen bellen dan mag dat altijd! Maar ik wil wel gewoon zelf mijn leven met de kinderen kunnen leiden, zonder steeds zijn schaduw op de achtergrond.

Vaste tijden liggen bij mij s ochtends, voordeel is dat ik er dan de rest van de dag van af ben. Het geeft me nu al zo veel rust, na twee dagen...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ik begrijp het wel

Hier geen ex die te pas en te onpas belt, hier in huis.
Wel buitenshuis.
Hij belt oudste bijna dagelijks en alles moet de reveu passeren. Wat doe je, waar ga je heen.. Maar goed dat is tussen hun tweeën.

Maar ik merk wel dat wanneer oudste hem aan de lijn heeft wanneer ze thuis is, dat ik op de achtergrond mijn mond houd.. Ik vind het niet prettig dat hij dan kan horen wat ik eventueel zeg, en dus gebeurt het wel eens dat ik na 15 minuten tegen oudste zeg dat zij of naar haar kamer moet, of moet ophangen..
Maar op de één of andere manier voel ik me in mijn privacy aangetast, wanneer hij met 1 van de kinderen aan de foon zit.. Dus ik, zou er niet aan moeten denken dat hij elke dag zou bellen.

Begrip

Ja, Stief, hoe anders jouw situatie ook is, ik herken wat je schrijft wel. En het argument van zelf gekozen hebben vind ik echt niet aan de orde hoor, in jouw geval. Ook in een stiefgezin "mag" je toch last hebben van bepaalde dingen?

Ik denk dat ik hetzelfde ervaar als Aida: het voelt als een directe aantasting van mijn privacy als hij belt. Alles overdenkend, realiseer ik me wel dat daar het een en ander achter zit. Ex kan erg negatief zijn jegens mij, en bij tijd en wijle ook over mij tegen de kinderen. Ik ervaar dat ronduit als bedreigend, raak er nog altijd na die zes jaar soms compleet door van slag.

Dat neemt niet weg dat zelfs degenen van wie ex en kinderen vaak met elkaar bellen en die daar geen problemen mee hebben, het niet hebben over dagelijks bellen. Ik denk dus nog steeds dat het wel wat minder kan. En ook dat ik ook "recht" heb op "rustdagen" zonder voortdurend ex op de achtergrond. Al zal dat laatste moeilijk worden nu ex inderdaad bezig lijkt het contact via de mobieltjes en iPods te vergroten.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Nog een opmerking

Je schreef dat je je mond hield als de kinderen aan de telefoon zijn met hun vader. Waarom stuur je ze niet naar hun kamer als ze met pa aan het bellen zijn? Hoef jij je mond niet te houden, hoef je niet alles te horen, enz.