Hoever gaat een rechter?
Naar aanleiding van het draadje hierboven en mijn eigen situatie vraag ik me af, hoever gaat een rechter bij het niet nakomen van een omgangsregeling?
Als er een omgangsregeling ligt en moeder komt die niet na, dan kan vader naar de rechter. De rechter zal eerst een dwangsom opleggen, dat weet ik. Maar daarna? Als moeder niet meer kan betalen, het huis leeg is en de kinderen nog steeds niet meegeeft, wat gebeurt er dan? Gevangenis straf? Gaat de rechter echt zo ver? Worden dan de kinderen zonder pardon geheel aan de vader toegewezen?
Marcy
Zie wat ik hierboven heb gezegd: niet-nakoming van een omgangsregeling is geen strafbaar feit. Gevangenisstraf gaat dus niet. Lijfsdwang/gijzeling meen ik wel, en dat is dus het vastzetten van iemand totdat zij/hij haar/zijn verplichtingen nakomt. Ben even te lui om uit te zoeken of dat in de praktijk ook is voorgekomen, maar ik meen dat dat inderdaad een keer gebeurd is. Het is hoogst zeldzaam.
Zonder pardon aan de vader toewijzen gebeurt ook niet zomaar.
Als moeder het zover laat komen dat het hele huis leeg is (dat kan trouwens niet, je mag als deurwaarder het bed niet meenemen 
dan vermoed ik dat ze op enig moment wel de kinderbescherming op haar nek krijgt met ots, uhp en wat er verder nog aan leuks in het arsenaal zit.
Groeten,
Temet
Kijk even op www.bezorgdemoeders.nl.
Marcy, men kan heel ver gaan. Zo ver dat je je echt afvraagt waar het nu eigenlijk nog om gaat: om de eisen van de vader in te willigen of om de belangen van het kind. Want hoe je het ook went of keert, deze maatregelen zijn niet in het belang van het kind, ze gooien hooguit een probleem er bovenop. Wie geen echte reden heeft om omgang te weigeren zal zich er misschien door laten weerhouden (maar schiet meestal door de mazen van het net geloof ik), maar wie echt reden heeft is er samen met de kinderen lelijk de dupe van. Maar op een of andere manier slaat het systeem op tilt bij moeders die omgang niet naleven. Zonder dat men kijkt naar het waarom daarvan.
Zelf sta ik al jaren onder grote druk van het systeem om tot omgang te komen, ook al verpest ex het keer op keer. Er is nu een oplossing die het belang van de kinderen niet al te zeer ondergraaft. Mijn kinderen zijn nog thuis maar ik heb jaren deze zekerheid gemist.
Je kunt gigantisch onder druk komen van 'kinderbeschermers', die heus wel weten waar elke ouder die met ze te maken bang voor is. Als je een goede reden hebt kun je het lang rekken en misschien zelfs voorkomen, maar je gaat een weg van onzekerheden tegemoet.
Reactie
Wat ik me dan meteen afvraag, hoe kan een uithuisplaatsing nou beter zijn? Dat is toch alleen maar meer onrust voor de kinderen? En als ik nou echt een goede reden heb om omgang te weigeren, wat kan ik dan doen? Het is trouwens niet zo dat ik de omgang compleet weiger, ik wil alleen wel dat de kinderen veilig zijn bij hun vader.
Emine, ik had al gehoopt dat jij reageren. Mag ik vragen wat de redelijk veilige oplossing wat betreft de omgang is? En ook hoe je dat voor elkaar hebt gekregen?
Marcy
Start zo'n draadje en ik reageer.......
Ik hoop dat anoniem uit de draadjes hierboven ook gaat reageren. Weet er zo te lezen toch ook wel al het een en ander van.
Helaas kan ik jou niet precies vertellen wat de oplossing is. Wel kan ik erover zeggen dat hetgeen ik het beste had gevonden (geen contact) niet gelukt is, maar wel dat ik het met veel waarborgen heb weten te omkleden.
Hoe ik dat voor elkaar heb gekregen? Vasthouden aan de stelling die jij hebt: ' Ik wil dat ze veilig zijn bij hun vader' en dit tot op het scherpst van de snede spelen. Dus niet zwichten voor dwangsommen of dreigementen...maar geloof maar dat ik angstige momenten heb gehad. En nog wel. Je bent gewoon aan de goden overgeleverd. Maar hoeveel keus heb je?
Emine
Ik zou heel graag met je willen praten. Ik weet dat Ouders Online een chat heeft, misschien kunnen we daar even kletsen? Of anders open in een e-mail adres. Als je wilt tenminste....
Ervaring
ik heb hierover wel eens met de politie gesproken. mij is toen aangegeven dat men niet snel kinderen uit huis meeneemt naar vader als kinderen niet willen.
ik heb wel de politie geinformeerd (ik had veel contact met wijkagent ivm vele meldingen) dat de kinderen niet meer naar vader wilden (was eea aan vooraf gegaan) met de reden erbij.
En wat hierboven al werd omschreven ben je zo gigantisch afhankelijk van de grillen van een rechter en instanties.
ik weet natuurlijk niet precies wat er loos is mbt hoe en wat. daarom vind ik het lastig om gerichte adviezen te geven.
hier zien kinderen bijna jaar hun vader niet meer. binnenkort wel via bjz. dus ik ga nu een ander traject in.
als je kijkt bij juridische prudentie is daar ook geen lijn in te vinden. er zijn moeders die kinderen kwijtraken (ots/uhp), zelfs toewijzing aan vader.
volhouden ben niet tegen omgang (als je aangeeft dat jij geen omgang wilt ben je sowieso fout), maar veiligheid van kinderen in gedrang is.
Eigenlijk
kan je als in dit geval vader heel ver gaan en dan nog wordt er geen omgang ontzegd. nederlandse staat gaat ervan uit dat omgang altijd in het belang van het kind is.
je moet hele goede redenen hebben om omgang te ontzeggen. of eigenlijk te beperken.
liefst met deskundigen achter je.
als jij de kinderen thuis houdt, kan je afwachten of vader een rechtszaak tegen je begint.
dan kan jij aangeven hoe en wat.
houd jij een dagboek bij van bv incidenten, reacties kinderen, enz.
heb je deskundigen achter je?
denk niet dat instanties zomaar naar je luisteren. bij rvk doen ze bijvoorbeeld niet aan waarheidsbevinding. wist ik van te voren niet. ik vond het maar bizar dat vader mij in gesprek met rvk mij zomaar kon uitschelden.
ik was daar echt ontdaan over. achteraf was het maar goed dat hij dat deed.
nou ja, ik kan vanalles aangeven, maar ik weet dus niet concreet je redenen, enz.
Over ''volhouden ik ben niet tegen omgang"
Als rechtshulpverlener heb ik wat omgangszaken zien langskomen, de laatste tijd niet meer zoveel trouwens, dus mijn ervaring is wat gedateerd. Maar desondanks: vertrouw niet alleen op het volhouden van het mantra "ik ben niet tegen omgang". Dat zegt werkelijk elke moeder die tegen omgang is 
Ook in zaken waar de buitenstaander werkelijk niet snapt waar moeder nou zo moeilijk over doet en toch echt iedereen het idee krijgt dat hier allerlei oud zeer wordt uitgevochten zal de moeder roepen 'ik ben niet tegen omgang maar - ze zijn nu nog te klein/hij kan het gewoon niet aan/ als ze zelf naar hem toe gaan mogen ze, maar/ etc...'
Als je je zorgen maakt over de veiligheid van je kinderen doe je er goed aan heel concreet aan te geven waarover je je zorgen maakt en waarom, en dan kan je inderdaad ook aangeven dat als er garanties worden gegeven waardoor die zorgen kunnen worden weggenomen, je wel zult meewerken.
Maar een algemeen 'ik ben niet tegen maar ik werk niet mee' helpt je van de wal in de sloot.
Groeten,
Temet
Niet tegen omgang
ik ben niet tegen omgang, mits het veilig verloopt.
tegen omgang zijn daar red je het inderdaad niet volledig mee.
het is en blijft moeilijk welke weg je moet inslaan qua omgang. nederlandse staat vindt omgang bijna altijd in het belang van de kinderen.
ik vind dat ik zwaarwegende redenen heb waarom kinderen niet naar vader toe kunnen, onderbouwd en al, gesteund door deskundigen. en ik red het er nog niet mee.
Marcy
Na een hele slechte ervaring met 'doorpraten buiten het forum om', heb ik thuis (nieuw huwelijk) afgesproken alleen nog via dit forum over deze zaken met vreemden te praten. En dan nog met de nodige voorzichtigheid.
Ik kan je in ieder geval vertellen dat er niemand is die jou pasklaar kan zeggen wat je moet doen. Hooguit adviseren, want het is en blijft een grillig iets. Het is dus zeker niet zo dat als ik zeg dat ik het ' zo' gedaan heb, dit een blauwdruk is voor jou. De consequenties kunnen heel anders uitpakken bij jou dan bij mij. Zoals je zegt: er is niet echt een lijn in te ontdekken.
Wel kan ik algemeen stellen dat als er een vorm van omgang is of in het vooruitzicht ligt, er heeeeeel wat aan de hand moet zijn voor men tot uhp over gaat. Maw, dan moet je het zelf echt verstieren. Tenzij je ex zelf jeugdbeschermer, raadsonderzoeker etc. is, oftewel invloed kan uitoefenen.
Dat je gesteund wordt door deskundigen is handig, het sterkt je wat (verkleint weer de kansen op maatregelen) maar je bent er daarmee zeker niet. Een rechter gaat niet af op deskundigen die jij aandraagt. WEl op BJZ/RVDK en als die er anders over denkt, dan telt dat als feit. Wel kun je de resultaten van de deskundigen aan hen aandragen en klachten indienen als ze daaraan voorbij gaan. Hetgeen toch nog wel eens wil werken. Maar ook weer uitgelegd kan worden als het werk van de hulpverlening onmogelijk maken.
Je ziet het heel goed: er is een blinde vlek voor omgang, dat vindt men heel belangrijk en er is weinig voorzien voor moeilijke gevallen. Ik ben ook wel eens afgetuigd bij een proefomgang en toen vond men dat ' iets tussen de volwassenen'. Waar je zou denken dat het dan toch wel duidelijk is, werd het argument om toch omgang te doen toen dat de kinderen niet het beeld mochten hebben van een vader die moeder slaat. Hij moest leuke dingen met ze gaan doen, om het beeld te neutraliseren. Toen ik aangaf dat ik juist daarom was weggegaan, omdat hij mij maar ook de kinderen sloeg was het antwoord dat we niet wisten of dat weer ging gebeuren......Tja, ik denk dat je dan begint bij het antwoord en daar naartoe redeneert. En dat het niets meer met kinderbelangen te maken heeft, maar met wetten waarin staat dat er omgang moet zijn en kinderen die de dupe worden van die wet.
Ik heb de omgang altijd geweigerd als deze niet veilig was en ben er tot nogtoe mee weggekomen. Waar ik me altijd over heb verbaasd is dat er wel aan mijn motieven werd getwijfeld, maar niet aan de zijne. Niemand heeft zich ooit afgevraagd of het hem werkelijk om de kinderen te doen was...Ik denk van niet, ik denk dat de kinderen een mooi middel zijn om invloed op mijn leven uit te oefenen, het liefst met zoveel mogelijk maatregelen en dwangsommen. Ik zal dan ook blij zijn als ze groot zijn en dit eindelijk ophoudt.
Reacties
Uiteraard wil ik net als Emine niet teveel details kwijt op een openbaar forum. De reden dat ik destijds de omgang stop gezet heb is 'vermoeden van misbruik', zoals dat zo mooi genoemd wordt. Nou gaat het voor mij om veel meer dan een vermoeden. Mijn dochter, die nog vrij jong is, wist me details te vertellen waar ik bijna van over mijn nek ging. De ander vertelde, heel veel later pas, hoe hij gezien had wat papa deed, tenminste bij één van de voorvallen. Gezien haar jonge leeftijd, zal het lastig worden hem strafrechtelijk te vervolgen.
Ondanks dit alles willen de kinderen graag naar papa toe, dus heb ik me ingezet voor een begeleide omgangsregeling. Die loopt nu, maar is tijdelijk. Er is blijkbaar geen enkele mogelijkheid om zo'n regeling permanent te maken. Overigens heeft hij niks gedaan, uitgezocht of wat dan ook, om dit mogelijk te maken. Alleen naar de rechter toe om omgang te eisen.
En inderdaad, aan zijn motivatie wordt nooit getwijfeld. Ik ben de boze heks. Alles is 'echtscheidingsproblematiek' en de kinderen willen tenslotte naar hun vader, dus waar doe ik moeilijk over?
Ik heb gewoon zo weinig vertrouwen in de hulpverleners. Met de melding 'ik, als hulpverlener moet neutraal blijven' vraag ik me ook af waar het belang van het kind dan blijft.
Dus uiteindelijk zullen we wel weer bij de rechter zitten. En uiteindelijk gaat een rechter dan oordelen op 'vaststaande feiten'. En dat is zo lastig in dit soort zaken. Ik geloof mijn kinderen. Daarnaast zie ik hoe enorm ze opknapten toen er helemaal geen omgang was. Echt, totaal andere kinderen. En ook hoe groot de terugval was toen er weer contact kwam. Ik vind dat ik de plicht heb ze te beschermen. Radeloos word ik ervan....
Marcy
Sterkte, wat een moeilijke situatie!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Marcy
wel heftig allemaal en het blijft zo moeilijk. liefst zou ik ook voor altijd begeleide omgang willen, maar ja dat doen ze niet.
en ja als kinderen aangeven dat ze wel willen, dan heb je daar als moeder niet veel tegen in te brengen.
tegenwerken heeft ook geen zin, dan heb je binnen de kortste keren ots/uhp.
dat ex niets uitzoekt en gelijk rechter inschakelt mbt omgang. tja, kan hij het wel anders?? zou hij wel weten hoe het wel zou kunnen/moeten.
omgang kan je in Nederland niet snel tegenhouden. dan moet je kijken naar toch omgang maar wel veilig.dat is begeleid, maar dat zal ook eindigen. en dan??
-je kan ze gewoon thuishouden en nieuwe rechtszaak afwachten.
-je kan zelf rechtszaak beginnen, omgang tijdelijk naar 0 uren te brengen.
er is geen lijn in te trekken mbt uitkomst van iets. zelfde situatie bij andere rechter kan al een hele andere uitkomst geven.
kinderen gaven hier aan niet meer te willen (hadden ze redenen voor). ik heb vader op hoogte gesteld. hij heeft even zo gelaten en nu dus rechtszaak. nu bijna jaar ziet hij ze niet. dat heb ik nu al gewonnen. gewoon beetje bij beetje.
rust zal ik niet hebben, zolang ze nog niet volwassen zijn.
wat geeft een advocaat als mogelijkheden aan?
En ik begrijp dat je ex blijt strijden om omgang?
Anoniem
Ja, hij blijft strijden. Niet alleen om de omgang trouwens en niet alleen in deze situatie. Sinds we gescheiden zijn, grijpt hij elke mogelijkheid aan om strijd te hebben.
Op dit moment bemoeit de hulpverlening zich er van alle kanten mee. Niet te voorkomen, maar wel eng. Wat als ze het niet serieus nemen? Op dit moment lijken ze mijn standpunt goed te snappen, nadat ik mijn boodschap 100 keer herhaald heb, maar hoelang dat zo blijft weet je maar nooit natuurlijk.
De advocaat zegt hetzelfde als jij, bij een rechter weet je het maar nooit.
Onzekerheid
onzekerheid dat vind ik ook zo verschrikkelijk. er is geen vaststaand iets hiervoor. afhankelijk van de grillen van hulpverlening en rechters.
ken je het boek pesten en treiteren van hirigoyen? dat boek heeft mij eea duidelijk gemaakt.
soms moet je consessies doen om wind uit de zeilen te halen.
voelt af en toe als een soort sport, een soort spelletje. klinkt misschien raar, maar zo zie ik het wel.
niet dat ik het dan onderschat, absoluut niet.
ik houd alles bij, bewaar mailtjes, enz.
zoveel mogelijk feitelijke bewijslast. bij rechtszaak doen ze niets met emoties. het gaat om feiten.
alhoewel ze bij rvk niet aan waarheidsbevinding doen. ook zoiets kroms.
Heb het meegemaakt...
Een omgangsregeling met kinderen is altijd lastig. Zelf heb ik een zeer vervelende scheiding achter de rug en heb meegemaakt dat mij de omgang met één van de kinderen werd ontnomen vanwege een beschuldiging van mishandeling van dat kind.
Op dat moment sta je met je rug tegen de muur. Via mijn advocate heb ik een kort geding aangespannen om de omgang te hervatten. De rechter zei dat de omgang onmiddellijk hervat diende te worden op straffe van een dwangsom van € 500 per dag met een maximum van € 10.000.
Omgang werd niet hervat.
Door gewijzigde omstandigheden heeft mijn advocate toen een voorlopige voorziening aangevraagd, ook weer om de omgang te hervatten. Ook hier werd verwezen naar de vorige uitspraak (dwangsom).
Omgang werd weer niet hervat.
Daarna volgde weer een voorlopige voorziening om de omgang te hervatten. Uitspraak was 'De rechtbank bepaalt dat de beschikking van xx/xx/xx en deze beschikking kunnen worden uitgeoefend met behulp van de sterke arm van de politie.' Ook werd de wederpartij veroordeelt om de kosten van de procedure te betalen.
Op de dag van de uitspraak heb ik 's avonds de omgang weer kunnen opstarten na een half jaar(!) géén enkele vorm van contact te hebben gehad....
Overigens zijn de kinderen door dit alles onder toezicht komen te staan van Bureau Jeugdzorg. Iets waar ik overigens achter sta, zonder BJZ zou het met de kinderen zeer slecht gaan vanwege de abominale slechte communicatie tussen mijn ex en mij.
20 rechterlijke uitspraken verder....
Hbg
Bedankt voor het delen van jouw ervaring. Het lijkt me heel naar als je ten onrechte je kind niet meer kan zien.
Ik zou het ook echt heel erg vinden als blijkt dat ik ten onrechte het verhaal van mijn kinderen geloof. Zeker in het begin heb ik hier wel wakker van gelegen. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het liever ten onrechte geloof, dan dat het wel waar is en ik het weggewimpeld heb. Maar goed, ik weet natuurlijk van mijzelf dat ik dit niet doe om mijn ex te pakken ofzo. Overigens is er nu dus wel omgang, alleen wel begeleid.
De dwangsommen die er aan je ex zijn opgelegd, zijn die ook werkelijk gevorderd? Had hij zomaar 10.000 euro liggen?
Marcy
Er zijn altijd twee kanten aan een verhaal. Mij is indertijd ook omgang onder begeleiding aangeboden. Maar omdat ik onschuldig was heb ik dat geweigerd.
Er was op dat moment een wachtlijst van zo'n 3 maanden(!) om daarvoor in aanmerking te komen. We waren toen al een aantal maanden aan het procederen.
Mijn ex had het geld niet liggen, maar het is afgehandeld bij de 'eindafrekening'.
Met kinderen blijf je tegen het probleem aanlopen dat een kind graag zegt wat de ouder wil horen. Bij de ene ouder zegt een kind A, bij de andere ouder weer B.
Mei vorig jaar zei het desbetreffende kind dat hij was geslagen. Jeugdzorg greep in en heeft uitgebreid gesprekken gevoerd met de ouders afzonderlijk bij het kind. Toen kwam dit ook duidelijk naar voren.
Ondertoezichtstelling is, in mijn geval, een goed instrument. Ondanks dat het geheel een lastige situatie blijft. Er wordt immers vaak gesproken over 'het belang van het kind'. Maar daar zijn er meestal wel drie verschillende versies van; vader, moeder & jeugdzorg.