'ik vind papa veel liever'
Hoi,
Sinds ruim een jaar zijn mijn ex en ik uit elkaar. Onze zoon van 4 zegt regelmatig tegen me dat ie papa liever vindt, dat hij het zo fijn vindt om bij hem te zijn, dat hij hem mist et cetera. Andersom (ik vraag er naar bij mijn ex) uit hij die gevoelens over mij niet. Ik kan het wel wat relativeren hoor. Zeker gezien het feit dat ik er tot hij 3 veel meer voor hem was. Ik ben denk ik een constantere factor ofzo. En misschien vind zoonlief het ook wel prettig dat papa een nieuwe vriendin heeft en dat er daar een soort 'gezinsituatie' is. Op zich ben ik echt heel blij dat het contact met zijn vader zo goed is, maar toch vind ik het stiekem best wel pijnlijk om te horen...En ik moet erg mijn best doen om er geen competitie van te maken, in termen van kadootjes, leuke dingen doen et cetera (ik doe het dus niet, maar merk de neiging).
Hebben anderen hier ook ervaring mee en wellicht iets 'slims'/bemoedigends te zeggen?
groet
Herkenbaar
hier zijn ook periodes (geweest)dat zowel mijn eigen kinderen als mijn stiefkinderen de andere ouder liever,leuker ,aardiger vonden.
ik heb dat altijd heel positief benadert:* ik ben blij dat je het zo fijn hebt bij papa/mama.
als ze weer naar de andere ouder gaan(co-ouderschap)zeg ik ook altijd; veel plezier!!
trek het je niet persoonlijk aan ,zo is het niet bedoeld.en probeer te genieten van het feit dat je kind het bij papa zo fijn heeft.
Sus-anne
Hoi,
Ik ben geloof ik ook altijd positief en meelevend. Heb er laatst zelfs met veel empathie uitgeperst dat ik het vervelend voor hem vond dat ie de nieuwe vriendin zo mist...Wens em altijd plezier et cetera. Maar ja...Ok, ik blijf zo dus doorgaan en het niet persoonlijk nemen...ik doe mijn best, het lastigste deel.
groet!
Klopt
klopt,het is ook lastig.
ik vergelijk het altijd met de tijd dat ex en ik nog samen waren.
als dochter toen riep : ik wil met papa trouwen,want papa is veel liever,dan smolt ik.
dat zij met papa wilde trouwen,,vond ik zo ontroerend.
na de scheiding vond ik zulke uitspraken opeens niet grappig meer,toch ben ik ze blijven bevestigen.omdat ik diep in mijn hart wel wist,de kinderen houden ook van mij.loyaliteit van kinderen naar hun ouders is enorm groot!
Oef
Hier is het nog niet zover, maar ik zou dat wel heel erg vinden geloof ik.
Wij hebben voor de verdeling zo 12.00-do 8.30 bij mama, daarna bij papa, dus ze maken papa ook door de weeks mee.
Muizemeis
Dank
Hoi,
Dank voor de reactie.
Overigens is sinds een klein half jaar de zorgverdeling 50/50, daarvoor was ik (veel) vaker bij em. Zoals ik al zei zie ik heus wel de relativering, maar stiekem moet ik soms gewoon even slikken als zoonlief vrolijk zegt dat ie papa liever vindt. Maar dat is mijn probleem, dat weet ik.
NOgmaals dank en groet
Hier ook
Mijn dochter van 5 zegt dat ze papa liever vindt en dat ze bij hem wilt wonen. Dit wanneer ze thuiskomt. Als ze weggaat is het huilen en wil ze bij mij blijven. Kennelijk vindt ze het moeilijk om te schakelen maar idd ze vertrouwd me kennelijk wel zoveel dat ze álles maar dan ook álles verteld! met het hart op de tong zeg maar.........En ondanks dat het me soms zeer doet, is het idd een compliment naar mij toe. Daar hou ik me dan maar aan vast.
Babylonische spraakverwarring?
Hier vindt dochtertje pappa vooral léúker. Ze vraagt me bijvoorbeeld waarom ik haar niet zoveel cadeautjes geef en niet zo vaak met haar naar de McDonalds/dierentuin/speelgoedwinkel ga. Er is trouwens geen sprake van co-ouderschap, hij is meer een soort gezellige oom en ik ben degene die haar achter de broek zit voor van alles.
Misschien vindt ze hem liever omdat hij zachtaardiger is, soepeler met haar omgaat en moet je het niet interpreteren als dat ze minder van je zou houden. Ik vind sommige mensen in mijn omgeving heel lief maar ik houd niet van ze.