Mediation mislukt
Hoi. Mijn ex en ik zijn al ruim 7 jaar uit elkaar maar er bleef maar strijd over de omgangsregeling. We waren nooit getrouwd en hebben altijd alles onderling uitgevochten maar nu kwamen we er echt niet meer uit. Ik vind zelf de regeling goed zoals die is, hij niet. We zijn naar ene mediator gegaan, of althans, het lukte pas na maanden om een afspraak te krijgen, hij wilde / kon niet. Het eerste gesprek ging redelijk, tijdens het tweede was hij zo boos en agressief (in taal en houding) dat ik aangaf dat als hij zo doorging ik weg zou gaan. Hij bleef maar schreeuwen dus toen ben ik weggegaan. Ik heb toen gezegd dat ik voor onze zoon het nog wel eens wilde proberen. Het duurde weer maanden voor hij tot een afspraak bereid was (wel boze mails over regeling ondertussen). Toen was er eindelijk een afspraak versliep hij zich! En hij wilde ook niet later komen. En nu vorige week eindelijk een afspraak, maar hij was weer zo boos, hij wilde alleen maar dat het zo zou gaan als hij het wilde en anders niet. Na twee uur uiteindelijk de sessie maar opgebroken, het hielp niet. Ondertussen deed hij ontzettend onbeleefd en minachtend tegen de mediator (ook tegen mij), echt heel naar. Dus nu maar gezegd dat het echt afgelopen is met de mediation, we kunnen niet aan de gang blijven. Terwijl ik toch wel had gehoopt ergens uit te komen. Ex is verhuisd, woont meer dan half uur rijden verderop, heeft geen auto of geld. Zoon zit bij mij in dorp op school en is nu doordeweeks hier en in het weekend bij hem, de ene keer het hele weekend (vr-zo) de andere keer het halve weekend (za-zo). Ex is hier ziedend over. Terwijl het praktisch niet anders kan, met ov doet ex er 4 uur over heen en terug naar school. Hij wil dat het veranderd als hij zijn rijbewijs heeft, van do-zo wil hij dan, terwijl hij helemaal geen geld voor auto of benzine heeft. Ik wil graag dat zoon doordeweeks gewoon hier is zodat hij zelf naar school kan lopen en met zijn vriendjes kan spelen. Ik voel me sinds de mislukte sessie echt zo waardeloos. Ik merk dat ik het heel erg heftig vind om mijn heftige ex (verbaal/houding) twee uur tegenover me te hebben, ik voel me weer een beetje zoals vroeger, zwak en depri. Hij maakt me onzeker terwijl ik dat eigenlijk niet meer ben. Ik kan er met mijn vriend niet over praten, die heeft al teveel met mijn ex meegemaakt, vriendinnen zijn op vakantie dus ik blijf er een beetje in hangen! Daarom maar hier een bericht. Ik zie op tegen hoe het nu verder gaat, weer maanden van onzekerheid voor me zonder dat we het eens zijn over de regeling, weer de kans op kwade mails etc. en een rechtzaak moet ik al helemaal niet aan denken. De mediator stelde nog voor met onze zoon te praten, hoe hij erover denkt. Dit was nog voor het helemaal misliep. Ik overweeg dat nog wel, misschien weet ik dan beter wat echt het beste voor hem is. Ik verwacht niet dat jullie inhoudelijk iets zeggen over de regeling en zo hoor, maar misschien wat mediationervaringen? Liefs, Lena
Argumenten
Lena, alle argumenten die je noemt om tegen de door hem voorgestelde regeling te zijn hebben betrekking op hem. Kijk maar: 'Ex is verhuisd, woont meer dan half uur rijden verderop, heeft geen auto of geld. Zoon zit bij mij in dorp op school en is nu doordeweeks hier en in het weekend bij hem, de ene keer het hele weekend (vr-zo) de andere keer het halve weekend (za-zo). Ex is hier ziedend over. Terwijl het praktisch niet anders kan, met ov doet ex er 4 uur over heen en terug naar school. Hij wil dat het veranderd als hij zijn rijbewijs heeft, van do-zo wil hij dan, terwijl hij helemaal geen geld voor auto of benzine heeft.'
Hij moet 4 uur met het OV, hij heeft geen rijbewijs, geen geld etc.
Hij is volwassen en mag voor zichzelf redeneren.
Mij lijkt een middenweg om af te spreken dat jij het kind op zondag komt halen en dat hij het kind haalt op de dag dat het kind naar hem toe komt. Of dat nu met OV is of met een auto, dat is niet jouw zaak. Als hij dat eventueel al op donderdag wil (en zoon wil dat ook) moet hij zorgen dat zoon op vrijdag op school is en wordt opgehaald.
Verder alle emoties over hoe boos en onbeschoft hij is achter je laten. Daar ga je niet over, heeft ook geen zin, want dat wordt alleen maar meer strijd.
Dus de regeling kan simpel worden: jij haalt je zoon op zondag terug. Hij komt zelf zijn zoon halen. Als er andere verplichtingen voor zoon zijn op de dagen dat hij bij vader is (school, maar wellicht ook vriendjes, clubjes) dan moet vader daarvoor zorgen. Idem op de dagen dat hij bij jou is.
Tsjor
Probleemeigenaar
Je maakt jezelf probleem-eigenaar!
'Hij wil dat het anders wordt als hij zijn rijbewijs heeft.' Laat hem eerst dat rijbewijs maar eens halen dan. En vervolgens een auto kopen. En vervolgens de auto houden en volgooien met benzine.
Het is een beetje net als met anoniem in de posting bovenaan. Ex roept vanalles, wil vanalles, maar hij kan het niet eens waarmaken. Alleen zo lang jij daar tegenin gaat, gaat de aandacht en de woede naar jou. Geef de man de kans om zichzelf te laten zien en negeer zijn slechte gedrag en zwijg over zijn onmogelijkheden. Puntje bij paaltje kan hij het waarschijnlijk toch niet waarmaken.
Of wel
Het is vervelend dat mediation is mislukt, het lijkt dat je echt je best wel gedaan hebt. Als jij het belangrijk vindt dat je zoon zijn vader regelmatig ziet/bij hem is, dan is het natuurlijk niet jouw probleem maar wel je doel dat dat ook gaat gebeuren. Verder ben ik het eens met bovenstaande reacties: niet jouw probleem.
Ik weet dat dat heel lastig is, het is makkelijker om dat aan anderen te adviseren dan zelf in praktijk te brengen, ook in mijn geval. Sterkte!! Faith
