Nieuwe tijden?
Heb gisteren via facebook uitgepuzzeld dat mijn ex iemand anders heeft. Goh, ik ben toch al 2 maanden geleden verhuisd met mijn dochter. Is dit de nieuwe tijd, op deze manier erachter komen dat je ex tegelijkertijd bezig is met onze relatie "een plekje te geven" en meteen maar in de derde versnelling gaat?
Ik zal wel een aantal reacties krijgen over dat ik zuur en verbitterd ben, nou dat laatste klopt wel, ik ben na deze hectische periode nog niet eens toegekomen aan verwerking, loslaten en plannen maken voor de toekomst. Onze dochter woont het meest van de tijd bij mij, dus ik moet die emoties opzij zetten.
Iemand tips?
Rustig aan
Wat jullie samen hadden staat los van zijn nieuwe liefde, uit is uit. Ik zou dan ook zeker niet verbitterd naar hem reageren. Dingen verwerken kost tijd en iedereen doet dat op zijn eigen manier, en zeker in de eerste tijd ben je vooral bezig met praktische zaken. Dus rustig aan, probeer als je dochter er niet is ook wat leuke dingen voor jezelf te doen.
In mijn ervaring
In mijn ervaring zegt het aangaan van een nieuwe relatie niet zoveel over de stand van de verwerking van de vorige. Sommige mensen gebruiken dat als een soort vlucht naar voren. Jij bent blijkbaar meer een type dat zich terugtrekt om de wonden te likken. Doe wat voor jou werkt, en laat hem het op zijn manier doen.
En dat je er zo achterkomt, tja. Had je liever gehad dat hij je erover belde? Het is het idee dat je een naar gevoel geeft, het hoe maakt daarbij minder uit, lijkt me.
Mijn tip is dus om door te gaan met wat je deed. Verwerk je scheiding op jouw manier, en denk zo min mogelijk na over wat hij gedaan heeft, nu doet, of nog gaat doen. Hou de contacten zakelijk. Hij kan toch niks met jouw gekwetste gevoel over die nieuwe vriendin, en hij kan zeker niks zeggen waar jij je beter door gaat voelen. Je zult het zelf moeten doen.
Met krin eens
Dat je het zelf moet doen én dat je jouw manier van verwerken moet gebruiken. En als daar nu ook zure en verbitterde gevoelens bijkomen, so be it. Als je jezelf teveel geweld aandoet om de ervaren ex te zijn die je over een tijdje heus wel wordt, ik weet niet, volgens mij helpt het je niet op termijn. Dus neem de tijd, tijd en de tijd. Ik denk dat dit trouwens een veelvoorkomend patroon is, de man in de rebound en de vrouw trekt zich terug en bezint zich. Uitzonderingen bevestigen de regel. Dus, laat je gevoelens de vrije loop, dan komt er een moment dat je het achter je kunt laten. En wat Vic zegt ook doen: goed voor jezelf zorgen, al moet je het soms uit je tenen komen.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Lijkt me erg moeilijk als ex zo snel al een ander heeft. Zal wel niet reëel zijn zoals anderen al zeggen, maar ik zou me ook wat verbitterd voelen hoor.
Geen tips, maar ik voel met je mee.
Herkenbaar!
Ik herken je gevoel!
Mijn 'man' (we zijn nog niet gescheiden, nog niet ingediend ook) heeft een time out van een half jaar om tot zichelf te komen. En ook na 2 maanden al een relatie (met iemand waar het al mee speelde toen hij nog bij mij was, in mijn ogen de oorzaak vd breuk)
Ook ik ben verbitterd (heb hem vd week een hele preek over normen en waarden gegeven: we waren immers 21 jaar samen!) en zit nog vol emoties. Het lijkt wel of onze relatie (met 2 kinderen) niets heeft voorgesteld.
Loslaten is moeilijk, verl moeilijker dan ik ooit had verwacht. Het doet pijn, voel me afgedankt, oud vuil.....
Ik lees mee, ook zoekende naar 'de tip'.,,..
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Lief zijn voor jezelf
Ik vind dat je veel liever voor jezelf moet zijn. Sociale media is natuurlijk iets van deze tijd, maar het lijkt mij dat je zelf de keuze hebt gemaakt om via facebook uit te puzzelen dat er een ander is. Ik verwacht dat er, wat betreft je ex, helemaal geen info is te vinden op facebook waar je op dit moment echt blij van wordt, daar is de wond van de scheiding nog veel te vers voor. Dus ga niet puzzelen of op zoek, je doet jezelf daarmee pijn en je doet jezelf daarmee tekort. Dat er wellicht een ander in het spel is bij je ex op zo'n korte termijn, is natuurlijk wel kwetsend, maar dat zegt niets over jou of jullie huwelijk/ relatie. Het zegt alleen dat je ex niet alleen kan of wil zijn, om de een of andere reden.
Mijn tip is dus om facebook/ hyves/ twitterinfo van je ex links te laten liggen en om je energie te steken in zoveel mogelijk leuke, gezellige en nuttige dingen samen met je dochter, daar worden jullie beiden veel blijer van. Het is overigens logisch dat je af en toe zuur of verbitterd bent, of boos, verdrietig en teleurgesteld, dat hoort erbij. Het wordt pas erg als je er in blijft hangen. Als je dochter er niet is, wees dan zo lief mogelijk voor jezelf. Jullie hebben beiden nog het een en ander te verwerken, dus dat is gewoon belangrijk.
Als je straks je gevoel en emoties weer op de rit hebt, kun je altijd beslissen of je alsnog actief wilt pluizen in de sociale media van je ex. 3 tegen 1 dat die behoefte daartoe dan helemaal weg is.
Sterkte hoor!
Rouwen en degene die breekt
Vic:
"Wat jullie samen hadden staat los van zijn nieuwe liefde, uit is uit. Ik zou dan ook zeker niet verbitterd naar hem reageren. Dingen verwerken kost tijd en iedereen doet dat op zijn eigen manier, en zeker in de eerste tijd ben je vooral bezig met praktische zaken. Dus rustig aan, probeer als je dochter er niet is ook wat leuke dingen voor jezelf te doen."
Ik heb daar weinig aan toe te voegen; neem dit soort acties van je ex vooral ook niet persoonlijk. Ik geloof niet meteen dat het een mannen-ding is; ik denk vooral dat degene die de relatie verbrak, ook (meestal) degene is die als eerste een nieuwe relatie start, omdat die al door een soort rouwproces over de oude relatie is gegaan: degene die breekt, had voor de breuk al beseft dat de oude relatie niet meer werkte (of dacht dat iig, zoals bij mensen die eerst verliefd worden en vreemdgaan); degene die achterblijft komt pas na de breuk aan rouwen toe.
Wat fijn
Dat er zo lief en warm wordt gereageerd. Ik ben er bij toeval ( of logisch nadenken, hoe je het noemen wilt) erachter gekomen dat hij dus nu al een ander heeft. Onze relatie was al een aantal jaar moeizaam, ik trok eigenlijk al vier jaar aan een dood paard. Maar ja, nu vallen er steeds meer puzzelstukjes op zijn plek. Hij moet verzorgd worden en kan niet alleen zijn in die zin, dus daarom verbaast het me niet eens zoveel, maar de pijn is er niet minder om. Voelt echt als een trap na. Maar ik heb al tegen hem gezegd dat het mij pijn doet maar dat ik er geen energie in wil steken. Ik heb nl genoeg te stellen met mijn eigen verwerking en poging tot kijken naar de toekomst. Daarnaast vergt onze dochter mij vooral erg veel energie omdat ze regelmatig niet te hanteren is. Maar ook daarbij krijg ik geen begrip van zijn kant, nooit gehad ook, een van de dingen die gewoon niet klopten aan onze relatie. Ik ga proberen wat leuke dingen te plannen en ga extra werken en vannacht maar eens echt proberen te slapen....