Omgangsregeling
hoihoi allemaal,
na een tijd niet op het forum geweest te zijn kom ik tog weer online met een vraag waar ik behoorlijk mee zit.
de omgangsregeling met de vader van mijn zoontje van 10maanden.
we zijn sins het begin van miojn zwangerschap uit elkaar en een relatie zit er niet meer in.
nu ben ik druk bezig met na denken over de omgangsregeling.
de vader is niet erkend en wil wel graag zijn zoon zien.
hoe ervaren jullie kinderen het en hoe vinden jullie het zelf.
je hoort wel eens verhalen dat ze verwent terug komen en jij met een huilend kind zit.
graag reacties!
Huilen is normaal
want ze moeten echt even overschakelen van de een naar de ander. Verwend wordt mijn dochter niet bij haar vader. Niet meer als bij mij althans.
Maar onze omgangsregeling gaat ook over weekenden en een doordeweekse dag. Dus papa heeft ook de verantwoording van optijd op halen van het kdv, en op tijd weer wegbrengen en niet alleen weekenden vol met leut en gezelligheid. Dat geeft hem veel meer een 'gewone' vader-rol dan alleen bij weekenden.
Bijkomend voordeel is dat ik ook nog eens iets kan afspreken, hetzij voor mijn werk, hetzij prive, dan wel gewoon even lekker kan bijtanken, want een kind is leuk, maar ook vermoeiend, zeker op deze leeftijd.
Angela
De kinderen
hoe reageren je kinderen er dan op?
en wonen jullie dan bij elkaar in de buurt dat het geen problemen geeft metschool?
en hoe oud zijn ze?
Weet niet beter.
mijn dochter weet niet beter, ze was 11 maanden toen we uitelkaar gingen. Ze is nu 3,5.
Ze heeft dus wel die schakeltijd nodig. En dat uit zich in huilen, of juist boos zijn, niet willen zwaaien naar papa. En na een minuut of 10 is dat over en is ze weer het vrolijke meisje dat ze is.
We proberen daarom zoveel mogelijk logische overgangen te creeren. Ze wordt niet bij mij opgehaald maar van het kdv. Of papa brengt haar bij mij, dan zit er al een klein half uurtje (afhankelijk van de files) tussen vertrek bij hem en aankomst bij mij. Of ik breng haar weg. Soms kan het niet anders en dan duurt de overgang ook langer.
We wonen niet zo heel ver uit elkaar, maar niet in dezelfde plaats. Haar vader werkt wel in de plaats waar ik woon, en zijn andere dochter zit ook in deze plaats op het kdv, in hun eigen woonplaats was geen plek. Zijn huidige vrouw werkt ook hier.
Op de dagen dat hij haar van het kdv en straks van de bso haalt heeft hij strak zijn agenda geblokkeerd. Jammer dan van die directievergadering, kind gaat voor. Inmiddels weet iedereen dat wel, dus ze proberen het ook niet meer.
Wij houden ons allebei aan de gemaakte afspraken en evalueren dat elk half jaar. Dan bespreken we ook benodigde afwijkingen van het schema, bv voor mij als ik wil hardlopen (7^^-loop verschuif je niet zo makkelijk) of vakanties en familiefeesten. Zo is ook voor ons optijd duidelijk wat we moeten regelen. Natuurlijk zijn er ook wel verschuivingen die ad hoc geregeld moeten worden, maar dat valt opzich wel mee.
Vooral het maken van goede werkzame afspraken is het belangrijkst. Mijn dochter en haar vader zouden elkaar niet willen missen, ze zijn dol op elkaar. En zoals net al gezegd ze wordt daar zeker niet alleen verwend, maar is gewoon deel van het gezin. Ze heeft 2 thuisen, een zusje en een bonus moeder. (En hopelijk ooit ook een bonus vader)
