Overleg advocaten of naar de rechter

Waarom zo moeilijk?

Dit lijkt me wel een dure grap. Is het ook mogelijk om met je vrouw tot overeenstemming te komen? bijvoorbeeld door jou voorstel te emailen. En zelf afspraken te maken over het ouderschapsplan en het inschakelen van de makelaar?
Kan allemaal over de email als je elkaar niet wenst te zien. 2 Advocaten en dan moeizame gesprekken lijkt me ook een dure grap. En dat doe je dan toch alleen als blijkt dat je het geprobeerd hebt en er echt samen niet uitkomt.
Gelukkig is er al een afspraak over de omgangsregeling.
Zoek een convenant op internet of gebruik het format als je dat al gehad hebt van je advocaat en mail gewoon heen en weer met je a.s. exvrouw.
Dat zou ik er van vinden.
Bij mijn scheiding had ik alles al rond behalve de omgangsregeling en had dus ook geen zin om daar met dure advocaten over te gaan praten, en dat stukje is dus door de rechter bepaald.

Tja

Als je er samen met je ex uit kan komen is dat veruit het handigste. Jullie koken het voor, je zegt tegen de advocaat 'dit is wat we hebben afgesproken', dat moet dan even in de correspondentie worden vastgelegd (want soms blijkt de andere kant iets anders afgesproken te hebben) en klaar is Kees.

Staan jullie niet op zo'n voet, en dat kan, dan is de vraag wat je dan moet. Eén advocaat is mooi, maar alleen als jullie het eens zijn, en dan val je weer terug op het hierboven genoemde. Lijkt me dus in dit geval geen haalbare kaart.

Dan de vraag: brieven of gesprek. Gesprekken kunnen efficiënt zijn omdat je heel snel kan schakelen. Je kan in korte tijd veel knopen doorhakken, waarmee je sneller opschiet en mogelijk ook kosten bespaart.
Dat werkt niet als je in een gesprek meer emotie en narigheid krijgt dan in correspondentie, want dan kost een gesprek dus meer tijd.

Een gesprek kost vaak minimaal een uur. Een briefje van jouw advocaat naar haar advocaat is sneller klaar - afhankelijk van de inhoud - en als er een brief terugkomt is het doorsturen daarvan ook niet veel werk.

Als jullie echt als kemphanen tegenover elkaar staan kan brieven schrijven handiger zijn. En als daar geen vooruitgang in zit dan kan het inderdaad effectiever zijn om dan de rechter de knoop maar te laten doorhakken. Bedenk echter dat de rechter mogelijk ook op mediation zal aansturen. En een rechtszitting en voorbereiding daarvan kosten ook serieus tijd, en dus geld.

Mediation kan ook zinvol zijn, maar dan moet je een aparte mediator benaderen. Die kan dan hopelijk wat angels uit de discussie trekken, wat in de eerste instantie veel tijd kan lijken te vergen, maar uiteindelijk als het goed is tijd bespaart.

Jij betaalt je advocaat zelf, begrijp ik. Hoe zit dat met je ex?

Groeten,

Temet

Annej

Verplichten kunnen ze niks, maar in de rechtszaal zal men toch geneigd zijn zich zo bereidwillig mogelijk te tonen, zeker als de andere kant dat ook doet.

Hoeveel effect dergelijke 'verplicht vrijwillige' mediation uiteindelijk heeft kan je je afvragen (en vraag ik me ook af, ik wacht met smart op onderzoek).

Groeten,

Temet

Eisen?

Pieter D., heb je jouw ouderschapsplan al ingebracht? Zoals je het nu beschrijft zijn jullie dar nog niet aan toe gekomen. Een uur praten met twee advocaten erbij over wanneer de makelaar wordt ingeschakeld, dat lijkt mij nogal prijzig. Hoe komt het dat het zo lang duurt? Heb je zelf een bijdrage aan die lange duur?
Dan schrijf je over ouderschapsplan in termen van 'eisen'. Dat klinkt niet goed. Ik hoop dat je bedoelt: met mijn voorstellen. En dat je bij die voorstellen niet alleen naar jezelf toe redeneert (zo wil ik het) maar ook naar je aanstaande ex en de kinderen.
I sluit me bij de anderen aan: als het kan snel die twee advocaten even parkeren, met je aanstaande ex om tafel gaan zitten en samen praten. Jullie zijn het er over eens dat jullie gaan scheiden. Dan wordt het ook zaak om te zorgen dat je voor elkaar een toekomst mogelijk maakt, dat je de pijn die het allemaal met zich meebrengt zodanig verdeelt, dat ieder daarmee verder kan. In deze fase moet je nog een hobbel nemen en dat is de hobbel dat iedereen denkt dat je bij een echtscheiding met elkaar dingen gaat uitvechten, dat je zaken moet winnen, dat de ander je een loer draait als je niet oplet etc. etc. kortom een berg wantrouwen. Die hobbel kun je nemen door daar eerst met elkaar over te praten: wij weten wat we willen en wij kunnen dat goed regelen, maakt niet uit wat anderen zeggen. Samen maak je een plan en dat plan presenteer je dan aan de rechter (via een van die advocaten). Gebruik daarbij zoveel mogelijk standaarddingen en wijk alleen af als jullie het er allebei over eens zijn dat het zinnig is om af te wijken.
Nu de rechter inschakelen levert waarschijnlijk alleen maar het advies op om mediation te gaan doen. En als je al een uitspraak kunt afdwingen die helemaal overeen komt met jouw eisen, dan heb je een veldslag gewonnen, maar een oorlog verloren, want een vechtscheiding kost jarenlang energie en waarschijnlijk ook geld voor nog meer advocaten.

Tsjor