Partneralimentatie
Wij waren gisteren bij onze advocaat om het echtscheidingsconvenant te bespreken (3 jaar getrouwd, geen gezamenlijke kinderen). De advocaat was er erg verbaasd over dat we geen partneralimentatie over en weer willen betalen, omdat er een verschil is in inkomen van mij en as ex. Ik was er verbaasd over dat hij er zo verbaasd over was. Vinden jullie pa normaal als de ene partner 2400 euro (netto) verdient, en de ander 5000?
Zou voor mij niet hoeven nee
2400 netto lijkt me ruim voldoende om jezelf te kunnen bedruipen. Voor mij zou pa dan waarschijnlijk ook niet hoeven.
Vrienden van ons hebbenhet ook zo geregeld. Vrouw verdiende een stuk meer dan man, maar man wilde geen pa en zelfs geen ka. Gewoon samen de helft van de kosten van de kinderen betalen en niet meer dan dat. Zij hadden een mediator en die was niet verbaasd, die heeft man alleen gewezen op het feit dat hij recht had op meer. Of het echt een verstandige keus is geweest is alleen achteraf te bepalen overigens. Ik heb namelijk het idee dat het man al met al nogal wat kruim kost om rond te komen terwijl vrouw het nogal ruim heeft, financieel gezien. Dat geeft nogwel eens ingewikkelde situaties mbt spullen die de kinderen wel of niet nodig hebben.
Dat is in jullie geval natuurlijk niet het geval. En daarom zou ik denk ik ook de eer aan mijzelf houden. Behalve dan als as. een succesvolle voetballer is. Dan zou ik het wel weten 
Nee!
Ik ben vorig jaar gescheiden en ik heb pa geweigerd.
sinds de breuk was ik na jaren weer werkzaam. Ex had vele malen meer, maar ik met de ka en alle toeslagen van de belastingdienst en dan mijn eigen loon, kwam hoger uit dan zijn inkomen.
Maar ik vond/vind vooral ik wilde van hem af als man, moest ik me dan toch aan hem blijven verbinden door pa??
Nee, we blijven verbonden door de kinderen, maar verder graag helemaal niet en zeker niet door pa.
Niet raar
Degene die 2400 verdient kan daar waarschijnlijk goed mee rondkomen. En door geen PA te vragen, ben je ook helemaal van de ander af. Dat is dan wel lekker. Maar ik kan me ook voorstellen dat de duur van het huwelijk kan uitmaken en de mate waarin je aan luxe gewend bent geraakt. Of de manier waarop er een einde aan het huwelijk kwam uitmaakt. enz. Vind het daarom ook niet gek als een partner het wel wil zelf al verdiend die behoorlijk.
Zelf wil ik minder dan waar ik aanspraak op kan maken omdat ik me bij dat hogere bedrag veel te afhankelijk voel. Zal bij mij waarschijnlijk alleen op KA uitkomen, maar zover zijn we nog niet.
