Positief denken over exman
Ik ben een paar jaar geleden gescheiden. De communicatie tussen ex en mij is nooit optimaal geweest, maar in het belang van de kinderen is die er wel altijd geweest.
Nu betrap ik mezelf er steeds op, dat bij alles wat hij zegt, schrijft of doet, ik alleen de negatieve dingen opvang. Nu ik het zo schrijf, lijkt het niet echt een probleem maar ik merk dat ik me steeds zit op te winden over smsjes, mailtjes etc. Terwijl er toch echt geen rare, vervelende dingen in staan.
Ik kom maar niet uit de negatieve spiraal van denken over hem. Bij alles wat hij zegt, maak ik me druk, terwijl dit helemaal niet hoeft.
Wat kan ik hieraan doen? Ik vind het niet alleen vervelend voor mijn eigen gemoedsrust, maar het is ook niet eerlijk voor exman die er ook niet vrolijk van wordt.
Positiviteit
is niet noodzakelijk, als je neutraal kunt zijn, voldoet dat ook 
Ik zucht af en toe: "ach ja, hij zal nooit veranderen, zo veel is duidelijk" en leg het naast me neer. Maar goed, ik was degene die het initiatief nam, dat kan misschien ook verschil maken.
Discipline
Hm, ik ben zelf dit aan het proberen t.a.v. mijn ex: elke keer dat ik iets negatiefs over hem denk (en die dingen zijn er genoeg) stop ik het en ga de goede dingen voor mijn geestesoog halen:
goh, hij gaat toch altijd maar met haar naar judo, hij gaat dan wel niet naar de schoolgesprekjes maar wel mee naar de specialist, hij geeft toch altijd geld voor Sinterklaas, hij is meer in haar leven dan menige vader die nog bij de moeder van zijn kind is, wat leuk dat hij vaak op zondag met haar gaat zwemmen, wat leuk dat hij haar zo goed leert tekenen.
Er staan misschien drie keer zo veel negatieve dingen tegenover maar ik probeer de discipline op te brengen naar de positieve dingen te kijken. Niet om hem maar voor mijzelf. Anders verpest ik mijn kostelijke humeur met iets waar ik toch niets aan kan veranderen en dat is niet goed voor mij en ook niet voor mijn dochter.
Zoiets? Volgens mij zijn gedachten ook niet zo maar iets wat je overkomt maar is het een pad dat je inslaat maar waar je ook weer op terug kan keren. Ik ben er nog niet zo goed in, maar in de korte tijd dat ik het doe, doet het mijzelf wel meer dan goed. Probeer het eens, misschien helpt het jou ook.
Maria
Niet eerlijk voor exman?
Vertel je hem dan ook wat je van hem vindt? Dat moet je natuurlijk niet doen. Mijn ex is over het algemeen een leuke vader, die veel voor zijn kind over heeft, maar hij heeft een aantal vervelende trekjes. Als echtgenoot was hij destijds helemaal niet leuk, en ik ben ook echt niet vergeten hoe slecht hij voor me was (we voor elkaar waren). Toch zijn we nu naar elkaar coöperatief en respectvol. Zo nu en dan doet hij wel eens iets waarin ik dingen van vroeger herken, en dan denk ik bij mezelf maar dat het er blijkbaar nog steeds in zit (hoe aardig hij ook af en toe lijkt). Ik ga er vanuit dat dat andersom niet anders is, en ik ben blij dat hij zijn gedachten over mij dan ook voor zichzelf houdt.
reken maar dat je die negativiteit ook uitstraalt naar je kinderen!
maar het goede nieuws is: je hebt er al inzicht in en je bent bereid tot veranderen. Misschien kun je een coach in je omgeving vinden die je met dit probleem specifiek helpt. Misschien kun je het zelfs alleen: de kunst is nu om je negativiteit op tijd op te merken en er eens goed over na te denken hoe reeel je bezig bent. Zoek naar positieve dingen en hou je zelf dat voor ogen!
Vertellen
Nee, ik vertel het hem niet. Maar ik kan me voorstellen dat hij het wel merkt. Neem aan dat hij ook zo over mij denkt, maar op de een of andere manier kan hij dat mooi verbloemen.
Het kost mij gewoon zoveel energie...terwijl ik ook gewoon kan denken dat hij dat misschien niet zo bedoelt, maar dat het een beetje rot zijn mond uitkomt.
Ik wil het ook niet uitstralen naar mijn kinderen, daarom wil ik ook niet zo negatief denken...