Pubers en nieuwe liefde bij ex en jaloezie?
Mijn ex en ik zijn nog niet officieel uit elkaar, wonen wel al ruim een jaar apart en nu heeft hij sinds een paar maanden een nieuwe vriendin. Heb een foto gezien, ziet er aardig en leuk uit. Kinderen hebben vanmiddag met haar kennisgemaakt en het klikte wel geloof ik.
Nou weet ik wel dat ik blij moet zijn dat dat allemaal goed gaat, maar heb toch zoiets van: straks gaan ze het bij hun papa en zijn nieuwe liefde leuker vinden dan bij mij. Nou is die kans niet zo heel groot want hun vader denkt uiteindelijk vooral en alleen aan zichzelf. Maar toch.
Hij wilde graag dat ik ook vandaag met haar kennis zou maken, maar daar had ik geen trek in omdat ik ziek ben. En ik bovendien zelf wil bepalen wanneer ik met haar kennismaak, hij probeert alles maar te regelen.
Kontakten met schoonfamilie zijn gelukkig heel goed, het is zelfs zo dat ik met 2e kerstdag voor het kerstdiner kom met de kinderen, dat ex (haar zoon) ook mag komen maar niet wil zonder vriendin, dat vriendin niet uitgenodigd is en dat hij dus nu niet komt. Zit ik daar alleen met mijn kinderen bij mijn schoonmoeder. Gekke situatie hoor.
Nou ja, heel verhaal. Ik moest het even kwijt.
Wat ik graag wil weten: hoe ging dat bij jullie pubers toen ze met de nieuwe liefde van vader of moeder kennismaakten?
Beetje laat, maar
heel herkenbaar. Ik moest gniffelen dat jij bij schoonouders bent uitgenodigd met kerst, nieuwe vlam niet en ex beledigd doet. Hij heeft een nieuwe vriendin en snapt niet dat anderen daar niet net zo gelukkig mee zijn als hijzelf.
Zijn ouders hadden het liever anders gezien, jij had het liever anders gezien (toch?) en je kinderen hadden het zeker liever anders gezien. Die zitten echt niet te wachten op een vader met nieuwe liefde, laat staan dat ze jou voor haar inruilen, no way. Als ze haar slikken zonder veel commentaar zijn ze al heel coulant. Nee, ik denk niet dat je bang hoeft te zijn. Jij bent hun moeder! Hun veilige haven is bij jou thuis. Als je ex zo is als de mijne en zijn vriendin soms boven zijn kinderen zal stellen, en dat kan gaan om hele kleine dingetjes, zoals afspraak met kinderen afzeggen omdat hij met haar iets moet, dan graaft hij zijn eigen graf. Dat is beroerd en jij moet dat steeds maar weer lijmen.
Mijn kinderen (ook pubers) gingen in het begin met moeite naar hun vader, het was dan ook het huis van vriendin, ze kregen haar dus door hun strot geduwd en ze vonden het helemaal niks. Niks was zoals thuis. En kinderen houden juist van sleur, hun eigen kamer, gewoon lekker veilig. En dan hun vader met een roze bril op en helemaal lyrisch over dat totaal onboeiende mens, braaak!
Bij jou is de situatie wel anders, gelukkig maar. Als je ex verstandig is, houdt hij die vriendin nog even voor zichzelf, maar gezien hij haar al bij het kerstdiner bij zijn ouders wil hebben, vrees ik met grote vreze. Die arme oude mensjes moeten het ook allemaal maar verwerken, dat gaat allemaal niet zo vlot meer. Ook heel herkenbaar hier.
Nee, volgens mij hoef je ab-so-luut niet bang te zijn voor concurrentie van de nieuwe vriendin van anderen dan je ex. Nou, en zijn mening is niet boeiend.
Ervaring van de andere kant
Ik ben de vriendin van een vader met pubers. Hier gaat het verschrikkelijk slecht. De eerste feestdagen dat wij samen waren werd de ex met de kinderen uitgenodigd door zijn ouders net als wij. De ex heeft toen gesteld dat zij niet zou komen, dus de kinderen ook niet, als ik zou komen. Ik heb me toen heel coulant opgesteld door thuis te blijven. De kinderen vinden mij (nog steeds) een verschrikkelijk mens en komen hier liever niet thuis. Met de ex heb ik wel eens kennis gemaakt maar ik heb haar nog nooit echt gesproken. De komende feestdagen weigeren de kinderen hier te komen. Omdat mijn vriend zijn kinderen toch wil zien gaat hij gezellig daar Kerst vieren.
Ik denk dat jij weinig hoeft te vrezen. Jij bent de moeder van je kinderen en het allerbelangrijkste in hun leven. Om te zorgen dat je kinderen het contact met hun vader niet verliezen kun je je het beste neutraal opstellen naar hem en zijn vriendin.
Mijn kinderen hadden zoiets, wie is die kerel, wat moet ie hier. Maar nu, ruim 4 jaar verder hoort ie er bij. mijn pubers zijn om de week bij of hun vader. mijn vriend heeft zijn eigen huis, dus hij is vaak bij ons (handig bij het helpen van huiswerk) en is het weekend dat mijn kinderen bij mij zijn in zijn eigen huis (met zijn kinderen). Mijn pubers kunnen het goed met hem vinden, maar totaal geen concurentie voor hun vader hoor. ze hebben maar 1 vader.
Zijn puberkinderen en ik kunnen het ook best samen vinden, ze klagen natuurlijk af en toe over hun moeder, maar ik ben en blijf gewoon de vriendin van hun vader. en ook deze kinderen zijn dolblij dat hun vader en ik niet in 1 huis wonen.
Zijn ex en ik hebben pas na 3 jaar kennis gemaakt. Mijn ex en mijn vriend na een paar maanden. Maar mijn ex was al erg lang ex. dat scheelt denk ik.
Dank
Dank jullie wel voor je verhalen, doet me goed!