Scheiden: wie wil me zijn/haar tips geven?

Secretaris

Zoek direct iemand die voor jou je financiële situatie op orde houdt met de belasting, abonnementen, uitstel van betaling en geeft niet wat. Had ik dat maar gedaan, want doordat het van kwaad tot erger ging heb ik veel schulden gekregen, gewoon omdat ik niet tijdig reageerde, omdat er weer een rechtzaak wachtte of gedonder met ex en kinderen. Een overzichtelijke financiële situatie helpt.
Ook kun je maar beter direct steun zoeken bij familie en vrienden en daar eerlijk voorleggen hoe het is. Je kunt vaak meer hulp krijgen dan je denkt.
Misschien kun je zelfs tijdelijk bij iemand inwonen, hoe lastig ook, want schulden zijn zeer pijnlijk en moeten afbetaald.

Partneralimentatie

Ik heb destijds partneralimentatie afgeslagen; het was 'mijn eer te na' en ex zat er financieel niet zo goed bij. Nu, jaren later, heb ik spijt. Terwijl ik fulltime moet werken om alles te kunnen betalen, woont ex in een huis van zo'n vier ton en leeft meer dan ruim van zijn riante salaris.

Wel lezen sus-anne!

Mijn ex 'zat er financieel niet zo goed bij'. Dat wil niet zeggen dat hij op dat moment geen riant inkomen had. Alleen had hij op dat moment veel uitgaven en zat krap bij kas. Ik wilde hem toen niet extra zwaar belasten door naast ka ook pa te vragen.

Instanties

Doe je best om neutraal met je bijna ex om te gaan en eventuele reacties te neutraliseren. Wij hebben veel gehad aan de wijkregisseur van politie, iemand die zaken wist te kalmeren.
Houd instanties als Jeugdzorg en RvdK beleefd buiten de deur, daar ben ik zeer naïef in geweest, ik zou ze geen centimeter meer meegeven en de deur op slot houden, laat niemand binnen en geef geen toestemming om met iemand anders dan je huisarts, mits je weet wat die gaat zeggen, te praten.
Gebruik school of opvang niet als vertrouwelijken, ja je gaat scheiden en dat is vervelend, de kinderen kunnen er mogelijk moeilijk mee omgaan, maar het is niet anders.
Zoek een goede advocaat die ook mogelijk toekomstige alimentatie-eisen weet te realiseren.
Vul zelf een mogelijk convenant in waarvan je denkt dat je a.s. ex er in mee kan gaan. Hoe meer zaken je wel af kunt spreken hoe minder advocatenkosten. Wees daarin realistisch, zoals het in je huwelijk was zo zal het ook na je huwelijk zijn. Houdt contact met a.s. ex over de email, zo min mogelijk in persoonlijk contact.

Eerste stap

'Omdat ik bang ben voor de reactie van mijn partner, doe ik dit in stilte.' Toch is dat de eerste stap: bespreken met je partner. Het is tenslotte ook zijn huwelijk dat je be-eindigd. Ik kan je zwart-op-wit geven dat zijn reactie veel erger is als jij alles in stilte gaat voorbereiden.
Een goede stap aan het begin van een echtscheiding is toch: de echtscheidingsmelding. en ja, daar hoort een stevige reactie bij, dat kun je je wel voorstellen. als je echt bang bent kun je voorzorgsmaatregelen treffen, bijvoorbeeld met iemand afspreken dat hij/zij op de avond dat je het gaat bespreken op een bepaalde tijd opbelt om te vragen hoe het is.
Voorkom heel veel ellende: kijk je eigen angst in het gezicht en stap eroverheen. Bespreek het eerst met je partner en neem daar alle tijd voor. Als je het beiden eens bent zijn de konkrete regelingen daarna kinderspel. Als hij het onvermijdelijke van de scheiding in gaat zien ben je ook al eens tap verder. Als je nu alleen en in stilte alles op jouw manier gaat regelen heb je levenslang een boze ex. Dat kost je een veelvoud aan tijd, en geld, en angst.

Tsjor

@tsjor

Beste Tsjor, in de meeste gevallen heb je gelijk. Toch denk ik dat het in mijn situatie beter is om mezelf goed voor te bereiden.
Mijn partner is zeer intimiderend en kan ook agressief ontploffen. Daar klap ik volkomen op dicht. Het blokkeert mijn denken en dat zal zeker in mijn nadeel zijn.
Ik weet zeker dat hij informatie of documenten die voor mij relevant zijn, zal achterhouden. Ik moet dus eerst zorgen dat ik alles heb wat ik hebben moet. Daar ben ik mee bezig.
Ik weet ook zeker dat het leven hier in huis een hel gaat worden. Hij zal mij volkomen doodzwijgen en negeren. Dat gaat bij hem heel ver. Ik ben niet in staat om dat langdurig te verdragen en ik vind het ook zeer ongezond voor mijn kinderen.
Ook moet ik er rekening mee houden dat hij mijn persoonlijke spullen zal beschadigen. Ik ben dus bezig bepaalde dingen waar voor mij emotionele waarde aan zit elders onder te brengen.
Groetje, overlever

@geen geld

Ik ben bezig om zicht te krijgen op de financiële situatie. Niet alle zakelijke rekeningen zijn voor mij toegankelijk. En ik kan hem helaas niet verbieden om zakelijke uitgaven te doen.
Wat ik tot nu toe gedaan heb:
testament laten opmaken, hem onterfd en een bewindvoerder benoemd voor het beheer van mijn erfenis. Mijn ouders hebben hem eveneens onterfd. Zo stel ik de erfenis van mijn kinderen veilig (ik erf tzt nog wat geld van mijn ouders namelijk).
een bankrekening geopend waar hij niet bij kan. Kinderbijslag laat ik op die rekening storten. Stortingen van mijn ziektekostenverzekering gaan ook naar die persoonlijke rekening.
Partnercard van mijn creditcard opgezegd. Hij weet dit nog niet en ik hoop dat dat nog even zo blijft. Hij had op mijn card namelijk het maximum krediet opgenomen zonder dat met mij te bespreken.
Abonnementen e.d. al zo veel mogelijk opgezegd. Lastig is dat hij zijn dingen niet wil opgeven. Niet bespreekbaar weet ik inmiddels.
huisarts ingelicht
afspraak gemaakt bij maatschappelijk werk
accountant gevraagd om jaarrekeningen + aangiftes te sturen (discreet natuurlijk)
Woonruimte is een lastige. Ik kan niet huren want ik heb geen geld en geen inkomen. Ik houd rekening met een scenario waarin ik straks op straat sta met mijn kinderen en (nog) geen baan heb. Er moet dus wat gebeuren.
Ondertussen ben ik aan het solliciteren. Dat is lastig want ook dat doe ik buiten hem om. Hij vindt mij namelijk een verrader als ik niet aan zijn projecten meedoe. Als hij niet op de hoogte is van mijn sollicitatie activiteiten voel ik me stukken opgeluchter. Al doende heb ik gemerkt dat het me goed doet om een stukje eigen leven terug te winnen.
Dank voor het meedenken!
overlever

@annej

Dank voor je raad.
Van mijn kant zal jeugdzorg of RvdK nergens in betrokken worden. Ik heb geen enkel vertrouwen in die organisaties.
Advocaat heb ik inmiddels. Wel lastig, want de betaling moet ik via iemand anders regelen. Dat kan niet via het huishouden hier.
Ik heb geen recht op toevoeging. Er zit vermogen in ons huis. Of dat ooit beschikbaar komt is een heel groot vraagteken. De markt is niet gunstig.
Dat convenant wordt een probleem. Hij zal absoluut de kinderen willen. Hij is ervan overtuigd dat ze bij hem beter af zijn en dat ik een slechte moeder ben.
Groetjes, overlever

Overlever

je verhaal is heftig .
wat ik me wel afvraag,heb je geen vriendin/kennis/ouders waar jij en je kinderen tijdelijk kunnen wonen?
Als je namelijk op straat terecht komt kun je er op rekenen dat jeugdzorg of de rvdk erbij betrokken wordt,dat moet je voorkomen.
maatschappelijk werk kan ook iets voor je betekenen,desnoods een blijf van mijn lijf huis.

Twee problemen

Overlever, ik zie dat je bezig bent twee problemen op te lossen: financiële problemen en relatieproblemen.
Ik denk toch dat je een keer duidelijk tegen je partner moet zeggen: we hebben problemen op financieel gebied en in de relatie. Ik ga op zoek naar oplossingen, liefst samen, maar anders doe ik het alleen. Dat kan een explosie geven, die laat je dan maar even over je heen komen, blij bij je eigen zinnetje en herhaal dat als het nodig is. Hij weet dan in elk geval wat er aan de hand is, hoe hoog de urgentie is en hij kan -mocht hij dat willen- er iets aan gaan doen.
Ik weet niet of je getrouwd bent in gemeenschap van goederen, maar als dat zo zou zijn dan krijg je bij een scheiding te maken met de schulden en is de bankrekening die je op eigen naam hebt geopend van jullie beiden.
Er komt een rotperiode aan, dat is zeker. Maar vergis je niet, geruisloos een scheiding voorbereiden en iemand voor een voldongen feit plaatsen kan achteraf nog jarenlang rotzooi opleveren. Alles wat je nu aan rottigheid naar boven kunt halen krijg je straks niet meer over je heen. Als hij in zijn gedachten nog druk bezig is alles overeind te houden en als hij niet reëel kan nadenken over de financiële problemen, dan komt het ook over als verraad als jij plotseling en stiekem andere wegen gaat. Wees er toch zoveel mogelijk open over: ik ga niet meer meedoen met je projecten.
Wellicht kan de accountant hem in een gesprek (eventueel met jou erbij) duidelijk maken hoe jullie financiële situatie er echt voor staat.

Tsjor

Overlever

Allereerst: petje af voor de manier waarop je je aan het voorbereiden bent. Veel mensen in jouw situatie schieten in een angstkramp en blijven zitten waar ze zitten. Jij pakt het wel aan en gaat naar mijn gevoel weloverwogen te werk.
Ik heb er misschien overheen gelezen, maar ben je al bij maatschappelijk werk geweest? En ik zou ook een afspraak maken bij de sociale dienst om de mogelijkheid voor tijdelijk bijstand te bespreken. Leg de situatie uit. Misschien kan je de bijstand als lening krijgen tot je huis verkocht is of jij jouw deel van de overwaarde hebt. Dat dat waarschijnlijk gedwarsboomd zal worden door je bijna-ex, is een probleem voor later.
Hoeveel tijd denk je nodig te hebben voor de kogel door de kerk kan? Eventueel kan je uit hoge noog misschien ergens op een camping, en dan elke dag op de stoep van de woningbouw of zo.

Dat je zonder enige cent op straat komt te staan, denk ik niet. Het zal wel een boel geregel worden, ook omdat je nog in een eigen huis zit, het is dan ook van belang de scheiding zo snel mogelijk (voor zover mogelijk) rond te krijgen om eventueel in aanmerking te komen voor een bijstandsuitkering.

Liefst natuurlijk een baan, dat zou helemaal mooi zijn!

Voor de rest heb ik veel respect en bewondering voor de manier waarop je je aan het voorbereiden bent! Heel veel sterkte met alles! Het is heel zwaar, maar op de manier waarop jij nu je voorbereidingen aan het treffen bent kom je er wel!

Aanvulling

Omdat ik weet dat er erg kritische lezers op dit forum zijn wil ik een mogelijke inconsistentie verhelderen.
Dat ik geen geld heb is niet helemaal de situatie. Wij hebben van de bank tijd gekregen om ons huis te verkopen. Omdat we helemaal blut zijn, heeft de bank ons een deel van de overwaarde gegeven om van te leven. Hoe zuiniger we zijn, hoe langer we de tijd hebben dus.
Ik leef dus zo zuinig mogelijk. Alleen strikt noodzakelijke uitgaven. Jammer is dat ik gezien de situatie geen aanspraak kan maken op kortingsregelingen en zo, die voor mensen in de bijstand wel gelden. De advocaat betaalt iemand anders, en dat betaal ik dan weer terug van de kinderbijslag. Dus ik moet echt heel erg slim handelen om de kosten beperkt te houden.
Alle tips die voorkomen dat ik mezelf financieel benadeel zijn dus welkom!
O en Belle Epoque, maatschappelijk werk heb ik een afspraak mee (wachttijd was 4 weken). En die angstkramp heb ik heus wel eens hoor. Als ik me mentaal probeer voor te bereiden op de confrontaties met mijn partner die nog zullen gaan komen, dan stuitert mijn hart alle kanten op.
Groetjes,
overlever

Voorlopige voorzieningen

Als ik die aanvraag, betekent dat ook een directe confrontatie. Dat moment komt natuurlijk een keer, dat weet ik. Maar ik voel dat ik nog niet zover ben. Ik mis overzicht en dat heb ik wel nodig om dit te durven.
Met de mogelijkheid van een faillissement moet ik rekening houden. Mijn partner heeft geen inkomen. Al heel lang niet. Er zijn dus geen reserves. Er zijn wel bedrijfskredieten die moeten worden afgelost. Momenteel wordt daar rente over betaald. Dat gaat dus af van ons "leefgeld".
En die baan. Stel dat dat 100 km verderop is. Ik kan die pas aannemen als ik zeker weet dat ik de kinderen krijg. Anders is het in mijn nadeel, want de rechter vindt een moeder die 100 km verderop werkt en dus vroeg weg en laat thuis is natuurlijk niet geschikt als er ook een vader beschikbaar is die er de hele dag is. Wat een dilemma.
overlever

Lastig

Wat een moeilijke situatie is dit voor je.
Heb je iemand die je kan opvangen met de kinderen als de bom barst? Probeer daar in ieder geval voor te zorgen.
Ik kan me voorstellen dat je constant onder druk staat nu je deze beslissing hebt genomen. Heb je iemand om hierover te praten?
Ik heb vrij snel een huisje gevonden op een vakantiepark. Prima oplossing voor de eerste tijd, maar ik vond het wel heel spannend als ex ineens langskwam. Terwijl hij in principe geen kwade bedoelingen had.
Daar moet je dus ook iets op verzinnen. Ik denk dat dat makkelijker is als je voor tijdelijk bij iemand in kunt trekken.
Succes, sterkte, Faith

'stel dat....'

Zeker rond werk zijn de problemen die je vooraf kunt bedenken altijd groter dan wanneer je echt werk hebt. Alle problemen die je kunt bedenken doen zich namelijk niet in één keer voor. Dus 'stel dat....' die baan 100 km verderop is, maar het is een leuke baan en je zou het graag doen, dan zal alles oplosbaar blijken te zijn.
Overigens vraag ik me af of je niet eerst de ellende moet afwikkelen voordat je aan iets nieuws begint. Dus toch maar het gesprek aangaan over scheiden, kinderen wellicht alvast laten overblijven bij familie (vakantie is eigenlijk een goede gelegenheid om de kinderen even uit de luwte te houden) en stappen te zetten, zodat je ook een begin maakt met het uit elkaar halen van de financiële problemen.
Ik neem aan dat je al eens geprobeerd hebt te bespreken dat je gaat werken om het financieel beter te maken voor jullie allebei? En dat hij dat niet wil? Zijn er daadwerkelijke activiteiten in het bedrijf waar jij bij helpt of doe je vooral het huishouden en de kinderen?

Tsjor

Tsjor (werk)

Ik heb wel buitenshuis gewerkt. Meer details durf ik niet te geven vanwege de herkenbaarheid.
Het is iig zo dat mij 2 jaar geleden door een ter zake kundige jurist is verteld dat ik bij een scheiding als kostwinner gezien zou worden, mijn kinderen kwijt zou raken en partneralimentatie zou moeten betalen. Ik heb het niet doorgezet toen. Wel heb ik toen besloten om mijn zzp-werk te beeindigen.
overlever

Wat ik niet snap....

is dat je zo op de stoel van de rechter gaat zitten in alles wat je doet. Een rechter wikt en weegt en het is altijd moeilijk om te voorspellen wat een rechter gaat doen hoor. Natuurlijk zijn er dingen om rekening mee te houden, maar je lijkt te denken in voldongen feiten.

Waarom zou een rechter je neit geschikt vinden als je werkt? Die vader is helemaal niet de hele dag beschikbaar, want als die nu geen inkomen heeft, gaat'ie de bijstand in, heeft hij sollicitatieplicht en kan het ieder moment gedaan zijn met zijn beschikbaarheid.

Emine

Emine

Wat die jurist me twee jaar geleden aangaf, daar ben ik van uitgegaan. Ik mag toch aannemen dat een echtscheidingsjurist weet wat rechters zoal doen. Ik stond er destijds echt van te kijken dat ik door mijn verantwoordelijke gedrag niet voor mijn kinderen mag zorgen.
Verder lijkt het me totaal niet verstandig om in dit soort situaties uit te gaan van veronderstellingen. Ik kan toch niet gaan gokken dat een rechter me matst?
overlever