Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Traan

Traan

31-10-2008 om 23:11

Scheiding uitputtend, weet me geen raad meer..

Hoi allemaal ,

Mijn man en ik zijn overeengekomen te gaan scheiden. Dit was 2 mnd geleden. Tevens werd er besloten te gaan voor mediation,omdat we toen in de sfeer zaten het zo goed mogelijk vor de kinderen op te lossen en tot harmonieuze afspraken te komen.
We hebben een sessie gedaan zover. Man gooide bij de mediator al zijn gal over mij op tafel en zit vol met wrok. Waarom , dat begrijp ik...ik ben ondertussen meer dan bevriend geraakt met een oude vriend , waar hij achter kwam, niet ideaal want had deze nieuwe liefde ook liever tegen gekomen als ik de scheiding inmiddels achter mij had. Ok, gevoel is niet te sturen en het voelde zo lekker dat ik het niet meer wilde stoppen.Man is erachter gekomen en sindsdien is het in alles kont tegen de krib. Alle oude afspraken zijn wat hem betreft vervallen en maakt dagelijks veel ruzie in huis. Nu kan ik persoonlijk wel wat hebben maar hier worden de kinderen door hem in betrokken,hij zet ze tegen mij op en vertelt veel slechte dingen over mij. Hij heeft mij beloofd mijn leven zuur te maken en ik ben nu bang.
Zo bang dat ik mediation heb afgezegd en op advies van anderen een advocaat in armen te moeten nemen. Dit vind ik niet makkelijk want we wonen nog onder een dak voorlopig en ben bang dat hij mij en de kinderen psychisch nog meer gaat beschadigen.
Het maakt hem niet uit om ruzie te maken waar de kinderen bijzijn,mij doet het heel veel pijn. Praten lukt niet meer sinds 2 weken.
En nu neem ik dus een advocaat, erg eng want ik ga de strijd nu aan pv de harmonie te zoeken.
Het duurt lang, en ik raak op. Heb geen energie weer.
Zicht op een woning heb ik nog niet, deze is te duur en hij blijft hier wonen. Hij wl niet meerwerken aan een woning voor mij en de kinderen, wil zelfs de kinderen bij hem houden. Ik kan geen kant op, ben bang voor zijn dreigementen dat ik alles verlies als ik een advocaat neem maar lieve mensen mediation werkt niet want thuis is het inmiddels een kwade geest die ons kapot maakt.
Wat moet ik nou doen, iemand enig idee???

Ik ben zo murv en kan nergens meer opkomen inmiddels
Wie heeft wat raad ajb?

Liefs
Traan

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Truus

Truus

01-11-2008 om 01:29

Geen kwade geest

Het is geen kwade geest hoor die jullie kapot maakt. Ik denk dat die oude vriend van je meer kapot maakt dan er al kapot is. Wacht nog met die nieuwe liefde want hij is volgens mij jullie "kwade geest".

Hannes

Hannes

01-11-2008 om 12:56

Afschuwelijke situatie

Dag Traan,
Wat een verschrikkelijke toestand bij jou in huis. Ik begrijp dat je het helemaal niet meer ziet zitten. Ik weet uit eigen ervaring hoe het is samen te leven met iemand die zo agressief is en die vindt dat jij zijn problemen moet oplossen. Ik vind de reactie van Truus merkwaardig. Je moet je er geen moment toe laten verleiden te denken dat het jouw schuld is, of die van je nieuwe liefde, dat bijna ex zo door het lint gaat. Hij is toch echt zelf verantwoordelijk voor de destructieve manier waarop hij met zijn frustratie en verdriet omgaat. Feit is wel dat hij die verantwoordelijkheid niet neemt. En daaruit komt een levensgroot probleem voort, voor jou en ook voor je kinderen. Als eerste zou ik zeggen: zoek steun en (professionele) begeleiding. Het is in feite niet te doen om helder te blijven onder een dergelijk bombardement van negativiteit. Het is buitengewoon belangrijk dat je de dingen helder blijft zien want anders laat je je door hem meeslepen en manipuleren en dan worden de zaken alleen maar nóg onhelderder. Als tweede: hou een dossier bij. Schrijf alles wat hij aan destructieve handelingen doet (ruzies, bedreigingen, negativiteit naar en/of in het bijzijn van de kinderen, geweld?) heel zorgvuldig op. Ten derde: overleg met je advocaat of het mogelijk is voorlopige voorzieningen aan te vragen waarbij hij uit het huis vertrekt. Is dat financieel voorlopig voor jou te bolwerken? Het lijkt me erg belangrijk dat jullie daadwerkelijk uit elkaar gaan. Mijn advocaat heeft me er destijds overigens met klem op gewezen dat je als moeder onder geen enkele voorwaarde moet vertrekken zónder je kinderen omdat dat juridisch zeer sterk in je nadeel werkt. Wat je ook doet, ga dus niet zonder je kinderen weg. Als je het echt niet meer uithoudt, ga desnoods naar familie of vrienden, of een blijf van mijn lijf huis of andere opvanginstelling. Voor het geval je dit overdreven vindt: emotionele mishandeling en psychische schade zijn minstens zo serieus als blauwe plekken, en dan druk ik me nog eufemistisch uit.
Je zou kunnen overwegen om de 'opbouw' van de nieuwe liefde even te parkeren (in ieder geval onzichtbaar voor ex) om de zaken wat te laten afkoelen. Het vervelende daarvan is dat je geen idee hebt wat de lange termijn effecten daarvan zijn. Het zou namelijk ook kunnen zijn dat je hem daarmee een signaal geeft dat agressie werkt en dat hij je door middel van destructief gedrag kan manipuleren om te doen wat hij wil. Dat is dus een heel moeilijke beslissing. Je zult er in de loop van de tijd achter moeten komen wat je kunt doen om ex te begrenzen en zijn verantwoordelijkheid bij hem terug te leggen. Dat is een proces waar veel tijd overheen zal gaan. Voorlopig is het het belangrijkst om de directe, dagelijkse crisis onder controle te krijgen en dat is al moeilijk genoeg! Heel veel sterkte en hou je taai! Laat jezelf vooral helpen.
Groet, Hannes

Voorlopige voorzieningen

Laat je advocaat zo snel mogelijk voorlopige voorzieningen aanvragen bij de rechtbank. Je kunt de rechter vragen of je ex tijdelijk uit huis gestuurd kan worden totdat de scheiding is afgewikkeld. Dan hebben jij en de kinderen even rust en kun je alles afhandelen en een huis voor jezelf zoeken. Samen in één huis blijven wonen werkt niet, weet ik uit ervaring. Hier stonden we op een nacht allebei aan een armpje van onze dochter van 14 maanden te trekken, terwijl het arme wurm aan het krijsen was. Pa was zo dronken en agressief dat hij het kind aan een enkeltje uit haar bed had gehaald en ik wilde het kind redden door haar over te nemen, maar hij wilde niet loslaten. De volgende dag was het allemaal mijn schuld. Toen ik mijn advocaat wilde bellen sneed hij met een vleesmes de telefoondraad door.
Even doorpakken nu, Traan, laat hem merken dat hij niks bereikt met agressief gedrag.
Een vriendin van mij was ook al aan het scheiden toen ze een nieuwe liefde tegenkwam. Zij was steeds aardig en rustig naar ex gebleven, hij werd steeds idioter. Hij stond op een dag voor het raam met de kinderen (die hij kwam terugbrengen) toen ze met een collega thuis aan het werk was (dat was dus niet de vriend). Ex dacht dat het de vriend was en begon allemaal obscene gebaren te maken en tegen de kinderen te zeggen dat die man ervoor had gezorgd dat papa weg moest en dat die man nu mama neukte. Nou JAAA, leuk voor de kinderen. Toen is ze vreselijk boos geworden en nu houdt hij zich gedeisd.

Tinus_p

Tinus_p

02-11-2008 om 12:31

Slecht nieuws voor je

Traan
"Mijn man en ik zijn overeengekomen te gaan scheiden. Dit was 2 mnd geleden. (..) Het duurt lang, en ik raak op. Heb geen energie weer. (..) Zicht op een woning heb ik nog niet, deze is te duur en hij blijft hier wonen."
OK, je vindt dat het nu al te lang duurt, terwijl je net bezig bent. Een scheidingsprocedure, zeker als de zaak stroef loopt, duurt zo een jaar.
Een eigen advocaat of niet is eigenlijk bijzaak. Het echt belangrijke punt is, dat je apart moet gana wonen, en wel zo snel mogelijk. Dáar moet dus ook je energie in gaan zitten. Aangezien jij niet kunt blijven, moet je weg, en als je geen huis kunt vinden, wordt het een stacaravan of vakantiebungalow.
Verder, je zegt wel dat je man en jij 'zijn overeengekomen' om te gaan scheiden, maar meestal is 1 van de 2 aanstaande exen de drijvende kracht. Ik krijg de indruk dat JIJ dat bent, en dat betekent ook, dat jij nu de zwarte piet krijgt vwb de verstrekkende consequenties. Los van de vraag of dat terecht is, is het wel goed om te beseffen dat dat zo werkt.

Overigens; je hebt alweer een nieuwe vriend. Je kunt je ex veel leed besparen, door bij hem in te trekken. Dat heeft een dubbel voordeel; je bent weg, én je verliest je recht op partneralimentatie, wat voor hem financieel voordelig is. Zodra hij dat beseft, wordt hij mss wat rustiger.

Jouw keuze

Als ik je goed begrijp: jij hebt aangekondigd te willen scheiden, en hebt amper 2 maanden na die mededeling een nieuwe relatie. Je aanstaande ex vindt dit niet leuk en reageert gefrustreerd/boos/verdrietig/kwaad.
Is er sprake van (dreiging met) fysiek geweld? Zo ja, dan inderdaad zo snel mogelijk voorlopige voorzieningen aanvragen (en aangifte doen).
Zo nee, waar zeur je over? JIJ kiest hiervoor, hij niet. Wat had je dan verwacht? Dat hij zou zeggen: leuk voor je dat je me meteen inruild voor een ander? Wie A zegt moet ook B zeggen. Zoek een tijdelijk adres of trek zoals Tinus al zei bij je vriend in.
't Is niet netjes van je man om ruzie te maken waar de kinderen bij zijn, maar ik kan me goed voorstellen dat de emoties hoog oplopen als je nog constant met elkaar geconfronteerd wordt.
Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten - mijn ex kreeg een nieuwe vriendin en vroeg echtscheiding aan. Hij is direct na die mededeling uit huis vertrokken - lijkt me niet meer dan normaal. Ik heb me overigens zo redelijk mogelijk opgesteld, wel gezamelijke advocaat, geen ruzie maken (zeker niet met kinderen in de buurt). Maar dan vooral in het belang van de kinderen en mijzelf: bij een vechtsscheiding lopen de kosten hoog op en zijn er alleen maar verliezers. Ik weet echter niet of ik dit ook had kunnen opbrengen als we nog weken/maanden in 1 huis hadden moeten leven. Hij smoorverliefd en ik en de kinderen doodongelukkig omdat ons hele leven overhoop gehaald wordt.
2 Maanden is niet lang, zelfs als er geen ruzie is; in ons geval duurt het nu al ruim een half jaar (verzoek is net bij de rechter ingediend) - en wij waren het na 1 gesprek in grote lijnen over alle voorwaarden eens.
Sterkte, Emel

Sancy

Sancy

02-11-2008 om 16:50

Het hoeft niet

Scheiden hoeft niet een langdurig proces te zijn. Mijn scheiding was binnen een paar maanden afgerond: in maart hakte ik de knoop door, in juli stond alles zwart op wit.

Marleen Jans

Marleen Jans

03-11-2008 om 11:01

Drama

Een scheiding als je kinderen hebt is altijd een drama. In dit geval ligt er een hoop bij jou: je man blijft in het huis, die gaat dus logischerwijs niet weg. Die hoop is niet realistisch dus kun je schrappen. Jij moet wel weg, want anders geeft het voor de kinderen teveel stress. Het lijkt me voor de hand liggend dat de kinderen voorlopig gewoon in hun eigen huis blijven, bij hun vader, en jij zoekt iets waar je ze goed kunt ontvangen (moeilijk moeilijk maar echt, gooi je erin en je bedenkt wel wat, zo gaat het met eenderde Nl, allemaal gescheiden en de meesten wonen niet onder een brug) Heb je je eigen huisvesting geregeld dan is het tijd voor een Goed Plan omtrent omgang.
Het kan best snel, een scheiding, maar je eigen houding bepaalt een heleboel! Huilen, beschuldigingen, de kinderen inzetten om meer gelijk te hebben dan de ander, klagen, niets ervan helpt je nu. Wat hij doet heb je meer in de hand dan je denkt, al jouw aandacht is voor hem nu nog lekker (ook negatieve aandacht), beperk dat dus flink. Daarvoor moet je echt vertrekken, dat kan niet in één huis.

Stienstruis

Stienstruis

03-11-2008 om 14:37

Juist wel mediator

Het lijkt me dat je juist nu wel een mediator kun gebruiken...
Hier was het ooit ook een heel gedoe met een boze ex enzo. Maar ik heb me niet laten verleiden me hetzelfde te gedragen als hij, ben altijd rustig gebleven, nooit mijn zoon bij ruzies betrokken etc. Ik vond dat hij zich onbeleefd gedroeg, maar omdat ik dat niet goedkeurde leek het me beter zelf netjes te blijven in het belang van mijn kind. Voor dat belang heb ik mezelf menigmaal opzij gezet.Ik vond dat ik dat moest doen, ik was nu eenmaal de volwassene en voor mijn kind was het vervelend genoeg.

Het lijkt me wel slim als jullie snel apart gaan wonen. Of jij degene moet zijn die moet vertrekken weet ik niet. Ik ben destijds ook niet weggegaan omdat dat minder praktisch was. En hoewel het mijn besluit was, is het gedrag van mijn ex destijds in grote mate van invloed geweest op mijn besluit..

Traan

Traan

04-11-2008 om 18:34

Mediation

Hi Allemaal,

fijn jullie te lezen. Inmiddels is mijn man wat tot rust gekomen en heeft hij belsoten om nog een poging te wagen bij de mediator. Ditmaal heeft hij iemand uitgezocht waar hij zich vertrouwd bij voelt, ik vind dat prima.
Natuurlijk weet ik echt dat het lang duurt, dat is niet echt mijn probleem. Wel zijn gedrag en woedeuitbarstingen naar en tegen de kinderen. Ookal doen ze niks, zijn ongenoegen in alles kleurt hier sfeer.
Ik moet hier weg, dat weet ik. Ik kan dit huis niet betalen, dus hij blijft. Omdat ik dus geen lege woning achterlaat kan ik mijn woonduur (sort puntensysteem) niet meenemen. Begin dus als starter en gaat jaren duren.
Vrije sector is niet te betalen, ben fulltime gaan werken en dan nog steeds niet op te brengen.
Kopen kan alleen heel klein voor mijn salaris. 2 slaapkamer met 2 kinderen ,heb ik zelf geen slaapkamer.
OP dit moment is er niets in de omg te koop waar ik zou kunnen wonen, ik kijk elke dag op allerei sites en dat stemt mij niet gerust.
Hoelang dit zo nog doormoet weet ik niet , zou willen dat ik morgen wat rust kreeg in een eigen huisje maar voorlopig zal ik nog evne moet doorbijten.

En toch...ik sta zoo achter mijn besluit hoe moeilijk ook.

Liefs
Traan

Mamasan

Mamasan

05-11-2008 om 09:25

Niets te koop?

Volgens mij staat er best heel veel te koop in een lagere prijsklasse op het moment. Twee slaapkamers als je twee kinderen hebt lijkt me best te doen (kinderen samen). Mijn vorige huis was een appartementje van 75 vierkante meter. Ik had drie slaapkamers, maar die van de kinderen waren heel erg klein (de meeste buren hadden daar een van gemaakt). Mijn ex en ik hadden overigens afgesproken dat hij bij zijn ouders zou wonen zolang ik nog niets anders had gevonden. Daaraan vooraf ging een verschrikkelijke periode waarin we nog probeerden in een huis samen te leven. Ik zou liever met de kinderen in een tweekamerwoning gaan zitten (dan maar geen eigen slaapkamer), dan met een bijna-ex in een gespannen situatie.

Tinus_p

Tinus_p

05-11-2008 om 09:35

Kopen

Kopen terwijl je in scheiding ligt is een lastig verhaal. Als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd, kan het alleen, als je aanstaande ex meewerkt en blijft meewerken.

Traan

Traan

05-11-2008 om 13:39

Kinderen

Hi,

De kinderne op een kamer lukt niet , de een is puber en de ander een kleuter. Dat lijkt me niets al heb ik het ook overwogen.
Enige optie zou zijn een goed slaapbank voor mezelf te kopen en daar op slapen en dan later maar weer zien.

Dat kopen nu lastig is dat klopt helemaal. daar loop ik mede tegen aan ja. We kunnen het ondertussen nergens over eens worden dus dat is op dit moment nog geen optie.

Al met al zit ik behoorlijk gevangen. Ppfff hoop snel op wat licht aan het eind...

Grt
Traan

Tinus_p

Tinus_p

05-11-2008 om 16:18

Toch

Traan:
"Al met al zit ik behoorlijk gevangen. Ppfff hoop snel op wat licht aan het eind..."
Voor dat licht zul je zelf moeten zorgen. En nieuwe woonruimte is toch echt prioriteit.
Ga dus op zoek; ga ook overal met iedereen praten/vragen.

Roos

Roos

07-11-2008 om 01:18

Urgentie

Heb je al geprobeerd urgentie aan te vragen voor een huurwoning? In veel gemeenten kan dit nog steeds. Zelfs als er bij de voorwaarden staat dat het niet gebeurt kunnen daar wel uitzonderingen op gemaakt worden als de situatie ernstig is.
Roos

Niet meer

Krijg je tegenwoordig niet meer bij een scheiding....wanner dan wel??? Maar misschien dat het per gemeente verschilt dan kun je het proberen.

Toch wel urgentie!

Dit verschilt waarschijnlijk per gemeente/woningbouwvereniging, ik heb vorig jaar nl nog urgentie gekregen omdat ik ging scheiden. Ik had binnen 2 maanden een eigen huis!!!

Ik zou het dus gewoon proberen, nee heb je en ja kun je krijgen.

Dalire

Ja, dacht ik ook al

Jawel dat hoopte ik ook al, bij ons dus niet meer...gen idee wat er dan nog urgenter moet zijn als een penieble (niet altijd bij een scheiding) situatie met een moeder of vader met kinderen die een huis nodig hebben... gelukkig dat er dus nog gemeentes zijn die het wel doen.Ik zelf heb deze situatie niet om handen gehad maar heb wel urgentie gekregen...toen ik in de voorwaarden las dat het niet van toepassing was bij een scheiding..vond ik dat belachelijk vooral omdat mijn (best vervelende situatie) toch een stukje minder erg was dan een gezin wat op een huisje wacht. Nou ja heel veraal en misschien niet relevant maar moest t ff kwijt!

Tanja

Tanja

07-11-2008 om 16:51

Ook ik

heb urgentie gekregen. Ik stond al heel wat jaar ingeschreven maar dat was niet voldoende voor een woning. Mijn woonduur gold ook niet omdat mijn ex perse niet uit het huis wilde. Nadat de scheiding definitief was uitgesproken kreeg ik urgentie. Ik had toen ok na 2 maanden een woning. Geen tuin, geen 3 slaapkamers maar ik had een woning. Van 1 slaakamer heb ik er 2 gemaakt. Zijn nu piep kleine kamers maar ze hebben dan wel hun eigen plek.

Ik snap zo goed dat mensen het toch een beetje veroordelen als er een ander in het spel is. Ik kan me dat voorstellen maar je weet eigenlijk nooit hoe het precies in elkaar zit. Ook ik ontmoette mijn huidige vriend in de periode dat ik in scheiding lag. Was niet echt handig. Ik heb 14 jaar met een man samen geleefd die wekelijks naar de hoeren ging, vrouwen via internet versierde om daat vervolgens sex mee te hebben. Nog steeds niet handig om verliefd te worden tijdens een scheiding maar dat kon me eigenlijk niet meer schelen.
Een tijdje geleden heb ik met mn verhaal in een blad gestaan. Ik heb zoveel herkenbare reacties gehad. Maar geen verhala hetzelfde.

Maargoed, ik dwaal af. Kijk of je toch evt. urgentie kan krijgen.Succes en sterkte

Tanja

Tanja

07-11-2008 om 16:52

Excuus

voor de taalfouten....

Nogmaals urgentie

Het is per woningbouw wel verschillend hoe/wat en wanneer je urgentie krijgt.

Bij ons moest je een brief van de advocaat als bewijs inleveren, dat je dus echt in scheiding ligt. Daarna kreeg je 35 punten en dat staat gelijk aan de gemiddelde wachttijd voor een huis hier.

Dus ik zou gewoon informeren.

Yaw

Yaw

11-11-2008 om 12:30

Urgentie...

///als je zelf in staat bent een huis te kopen kun je helaas wel vergeten denk ik. En zelfs met urgentie heb je dikke kans dat er iets met 2 slaapkamers uit rolt. Praktisch gezien zit je ook niet vast, je kunt wel weg.

Een slaapbank kost via Marktplaats een paar tientjes, en dat is geen geld voor een rustige woonomgeving denk ik. Een paar maanden in de situatie die jij beschrijft kost je je zenuwen, dat lijkt me veel erger.
Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst en ik hoop dat je soon-to-be-ex mee gaat werken verder.

Mee eens..

Ik kan niet in jouw schoenen staan, maar mijn rust en vooral die voor de kids zou bij mij voor groter huis gaan. De rust is nu t belangrijkst, straks blijf je te lang bent overspannen en dan zit je. Zorg voor een eigen plekje en bouw daarna alles verder uit... maar goed het klinkt makelijk..

Kiki

Kiki

13-11-2008 om 19:28

Een vriendin van mij woont tijdelijk in een vakantiewoning

Is dat geen optie?
Ze wacht op een woning, ondertussen woont ze daar.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.