Uitschrijving adres bij op handen zijnde scheiding

Ja, dat staat daar los van, je hebt vziw helemaal gelijk.

Groeten,

Temet

Gevolgen

Met een eigen woning heeft het op zich niets te maken, maar er zijn wel gevolgen vor de belastingdienst. Bijvoorbeeld: als de woning niet je woonplaats i mag je de hypotheekrente niet aftrekken. Als de ouders huurtoeslag etc. krijgen kan het zijn dat het inkomen van de zoon (die bij hen inwoont) wordt meegeteld (de preciese regels zijn mij onduidelijk).
Het is even de vraag waarom je dat nu wil. Is het wonen bij zijn ouders tijdelijk, totdat hij een andere verblijfplaats heeft? Of is het definitief? Zijn er praktische redenen waarom jij het wil of is het uit boosheid. Voor praktische zaken rond een echtscheiding geldt vooral dat je praktisch moet denken en niet emotioneel, want emotionele beslissingen kunnen praktisch grote gevolgen hebben.
Een praktische vraag bijvoorbeeld: kun je alleen de hypotheek opbrengen en kun je je aanstaande ex straks uitkopen?

Tsjor

Omgang en oppas

kinderen zijn erg jong (1 en 3). ik heb gelezen dat voor jonge kinderen een weekendregeling of co-ouderschap af te raden is ivm o.a. ontwikkelingsniveau van de kinderen. kort en frequent.

Wat zijn jullie ervaringen hierin.
vader wil co-ouderschap, maar wil niet in zelfde plaats gaan wonen maar 30/45 minuten verderop. oudste gaat met half jaar naar school.

vader wil ook co-ouderschap, maar niet zelf voor de kinderen gaan zorgen. dat wil hij laten doen door ouders. ik wil dit niet. welke rechten heeft hij hierin?

Even nakijken

De fiscale regelingen zijn nogal ingewikkeld en ook weer specifiek voor elke situatie. Wellicht kun je het zelf even googelen.

Meestal wordt bij een scheiding eerst voorlopige voorzieningen aangevraagd bij de rechter en daarna wordt het ouderschapsplan etc. opgezet, als het kan samen, eventueel met een bemiddelaar (goede advocaat/mediator is aan te raden).

Probeer te voorkomen dat je zelf al teveel plannen en regelingen in je hoofd klaar hebt, en ga de gesprekken een beetje open in, dat wil zeggen dat je de problemen bespreekt en niet de oplossingen die ieder al bedacht heeft (waarover de meningen dan weer verschillen).

Tsjor

Voor toeslagen maakt het wél uit

De regels rondom fiscaal partnerschap zijn i.d.d. gewijzigd. Tegenwoordig ben je fiscaal partner tot het moment dat het echtscheidingsverzoek bij de rechtbank ligt. Voor die tijd kun je dus geen alleenstaande ouderkorting aanvragen (en daarna ook alleen als je langer dan een half jaar alleenstaande ouder bent, dus scheiding voor 1/7). Voor toeslagen werkt dat anders. Vanaf het moment dat je daadwerkelijk alleen woont met de kinderen (te bewijzen doordat je als enige volwassene op je adres woont) kun je het inkomen van je ex laten weghalen uit het verzamelinkomen voor je toeslagen.
Het is dus wel van belang dat hij zich z.s.m. uitschrijft. Bij voorkeur laat je ook het echtscheidingsproces niet te lang duren, omdat je dus niet gebruik kunt maken van je heffingskortingen zolang je nog fiscaal partner bent.

Tussen in zit ook echt nog wel wat

wij zijn uit elkaar gegaan toen onze dochter 11 maanden was. Idd ook geen volledig co-ouderschap, en ook geen alleen weekendregeling. Vanwege die binding, maar ook om te kunnen zien of ze zich wel goed ontwikkeld.
wij zijn uitgekomen op lange weekenden: vrijdag tot maandagochtend of vrijdag tot dinsdag (haar vader had 1x per maand de maandag vrijgenomen en bleef dat doen) en dan op woensdag vanuit het kinderdagverblijf tot donderdagochtend. Die maandag is tot ze naar school ging heel belangrijk voor ze geweest. Hij bracht zijn andere 2 dochters (2e leg) dan naar hun oma en ging met zijn oudste alleen wat doen. (meestal naar de dierentuin, ik woon vlak bij diezelfde maar ging daar bewust niet met haar naar toe, dat was van haar en haar vader. Hij ging niet met haar zwemmen, dat was mijn ding. Ook nu is dat nog zo in de vakanties, dan reserveert hij 1 of meer dagen speciaal voor haar.)

Deze regeling is iets aangepast toen ze naar school ging. Hij brengt haar nu naar school ipv naar mij of het kdv. En de woensdag werd eerst de dinsdag zodat ze een middag afspraken kan maken, en dat is veranderd naar de donderdag ivm zijn verhuizing en de files 's morgens (die zijn minder op vrijdagen dan op woensdagen).
Als het nodig is dan wisselen we, maar er wordt niet afgezegd.
Voordeel van naar school en bso brengen/halen is dat hij ook de juffen ziet en dingen kan vragen. En hij ook weet waar ze opgevangen wordt en daar zijn vragen kan stellen.

Je zult creatief moeten zijn en niet binnen de vaste hokjes denken. Nog meer dan in een relatie zul je als gescheiden ouders moeten overleggen en SAMEN werken aan de relatie met je kinderen. Elkaar dingen gunnen is heel belangrijk.
Een voorbeeld: mijn ex is dol op schaatsen op natuurijs. Ik ook. Jammergenoeg is daar niet zo veel gelegenheid toe. En dus zullen we als de mogelijkheid daar is overleggen over wie met haar gaat schaatsen, en dat gaat dan buiten de standaard regeling om.
En ja wij bellen zeer regelmatig over kleine dingen: welke tas heeft ze mee, waar zit de zwemkaart, wat moet er echt mee terug. Welke tand wiebelt etc. We schrijven daarbij ook nog een dagboek (al 6 jaar lang) wat ze gedaan heeft, met leuke annecdotes zoals gekke zinnen, of een groei curve, foto's van haar eerste koppoter etc. Zo weten we heel goed wat er in het andere thuis gebeurt.

Over blijft

een regeling waarin vader wekelijks kinderen 2x minimaal ziet en daarnaast telefonisch. na verloop van tijd erbij 1 nachtje slapen, daarna uitbreiding naar weekendregeling.

onderling overleggen is niet mogelijk. hij kan mij nog niets eens aankijken. hij is weggegaan, plotseling.
ik gun hem absoluut de kinderen, maar op de juiste wijze.

daarnaast heeft hij nog geen stabiliteit qua woonomgeving. hij ziet dit als tijdelijk.... en dan.... waarschijnlijk bij zijn op oog zijnde nieuwe partner.
nogmaals ik wil het gewoon goed doen voor de kinderen. rekening met hen houden.
ik wil gewoon weten wat is wijsheid hierin. in literatuur en in onderzoeken is naar voren gekomen dat voor met name jonge kinderen hechtingsfiguur zeer belangrijk is. en omgang opbouwend dient te zijn. vandaar mijn vraag.

Duidelijkheid

is nog veel belangrijker. Dus gewoon gelijk de gewenste omgangsregeling in. Niet langzaam opbouwen. Krijg je zwerende wonden van en die duren het langst.

Wat volgens jou de juiste wijze is is niet meer dan JOU juiste wijze. Hij kan een heel andere juiste wijze hebben die niet meer of minder waard is als die van jou. En daar moeten jullie samen uit gaan komen. Voor elk onderzoek de ene kant op is ook een onderzoek de andere kant op. En die gaan allemaal niet over jullie kinderen maar over gemiddelden van grote groepen. Dat is het vervelende van onderzoeken. Meer dan je stinkende best met jullie opties kun je niet doen.

Denk ook aan jezelf. Die ene avond in de week dat dochter niet bij mij is is mij heilig. Ik heb het echt nodig om mijn zorgtaak goed te kunnen doen. Houd daar ook rekening mee wanneer je je regeling bedenkt.

Huisje

Wat heeft hij als reden gegeven voor zijn plotselinge vertrek?

Vic en rest

vic: reden voor vertrek vanalles. elke keer gaf hij weer een andere reden. zo langzamerhand wordt het duidelijker ... verliefd op een ander....

amk: man wil vorm van co ouderschap. Echter wonen wij niet bij elkaar in de buurt, minimaal half uur rijden. En is hij niet van plan om vrij te nemen voor de extra dagen van de kinderen en sport hij deze dagen ook. en wil dat ook niet opzeggen. zijn belang ligt erin zodat zijn ouders de kinderen extra zien. heeft hij ook aangegeven.

Onderzoek kan her en der verschillen. Alleen denk ik wel gezien feit dat de kinderen erg jong zijn, je een opbouwende regeling moet hebben. Wat ondersteunt wordt door de hechtingstheorie. ik probeer echt hierin naar belang van kinderen te kijken.

ik ben juist wel op zoek naar advies. vind alles verwarrend, juist omdat vanuit literatuur aangegeven wordt om bij jonge kinderen omgang rustig aan op te bouwen. het is dus onderzocht. nu inmiddels ook ondersteund door mijn advocaat.

Mijn a.s. ex kijkt niet naar belang van de kinderen. hij wil alleen deze dagen ivm zijn ouders. hij woont meer dan 30 minuten verderop. oudste gaat komend schooljaar ook naar school. co ouderschap is sowieso niet haalbaar, omdat wij niet kunnen overleggen. het is concreet zijn zin, of niets.
mijn schoonouders hebben laten weten dat zij niets met mij te maken willen hebben. dat kunnen zij niet aan. dan moet ik onze kinderen naar iemand doen die niet eens de moeder durft te zien. dat is toch geen basis? zij zijn hier van harte welkom.

Lol

Ik zal even een Tinusje doen: Dûh, natuurlijk ondersteunt de advocaat die je hebt jouw idee. Hij/zij verdient er goed aan.
Verder is er voor vrijwel ieder onderzoek een ander onderzoek te vinden die het tegendeel concludeert. Hechtingstheorieën zijn slechts theorieën en psychologie is een softe wetenschap waar geen absolute waarheid geldt. Denk je werkelijk dat je kinderen die vanaf hun geboorte zijn opgegroeid béter af zijn als ze nu opeens plotseling het contact met hun vader beperkt zien tot een paar uur of dagen per week of 14 dagen? Als je je zo richt op hechting dan zou het juist een argument moeten zijn om hen even veel met hun vader als met jou te laten leven.
Zelf denk je ook niet in het belang van de kinderen: "moet ik onze kinderen naar iemand doen die niet eens de moeder durft te zien" zeg je immers. Als je in het belang van de kinderen denkt, scheid je de mening van je schoonmoeder over jou van die over jouw kinderen.
Kortom, ik onderschrijf dc's stelling dat ook jij niet in het belang van de kinderen denkt en handelt.

Bah

Bah wat een nare situatie zeg! Je ex-schoonouders willen jou niet zien? Wat is dat voor een kinderachtig gedrag zeg, alsof jij het er niet ook moeilijk mee hebt. Ik zou proberen ze zo snel mogelijk toch eens te spreken om dat ijs weer even te breken. Zeker als de kinderen daar ook veel zullen zijn. Verder kan je denk ik niet zo heel veel 'eisen' van je ex, hoe naar ook. Hij kan namelijk zelfs tegen jou zeggen dat ze het hele weekend bij hem zullen zijn en ze vervolgens bij een oppas, (of zijn ouders) achterlaten, daar kan jij weinig mee.
Ik heb een collega die ging scheiden toen de kinderen ook vrij jong waren en die kinderen zaten de hele zaterdag bij oma en opa omdat papa bleef sporten en coachen. (hij zag zijn kinderen om het weekend) Ik zou dat zelf nooit doen, als ik mijn kinderen al zo weinig zag, maar goed, hij deed dat gewoon, tot grote ergernis van mijn collega, maar daar kon ze zich niet meer mee bemoeien.
Een andere, mildere vorm, zie ik bij vrienden. Hebben co-ouderschap, maar een van de ouders heeft een nieuwe partner met veel oudere kinderen en willen veel uit. De kleinere kinderen worden dus heel veel bij vriendjes en vriendinnetjes 'gestald' om gezellig te gaan logeren, zodat de volwassenen samen uit kunnen gaan, of midweekjes weg. Meerdere keren per maand. De andere partner zit daar ook mee, zou dat zelf nooit doen je kan toch je uitjes plannen in de week dat je de kinderen niet hebt (uitzondering daargelaten, maar het hoef niet iedere week een uitzondering te zijn)
Wat ik maar wil zeggen is dat je het hier op papier heel mooi kunt regelen voor je kindjes, maar als je ex daar gewoon veel makkelijker over denkt, dan heb je dat maar te accepteren, je kunt n.l. geen tijd afdwingen, of regeltjes van zoveel uur moet je met de kinderen doorbrengen. Ik snap jou helemaal hoor, maar er zijn nou eenmaal ouders (niet alleen mannen, in mijn voorbeeld was het de moeder) die andere dingen belangrijker, of als je het iets minder hard zegt, ook belangrijk vinden, ten koste van de tijd die ze met de kinderen doorbrengen.
Sterkte met alles!

Mona

ik besef en weet dat als ze daar zijn ik alles moet loslaten hoor.ook al zet hij ze bij zijn ouders neer. daar heb ik niets over te zeggen.
ik vind het jammer dat het onderlinge communicatie stroef en slecht verloopt m.n. voor de kinderen. helaas is hij voor geen rede vatbaar.

Tja

Ik moet nu eenmaal hardop lachen als ik iemand een advocaat opvoert om het eigen gelijk op een heel ander vlakte bewerkstelligen zoals jij doet.
Merk alsjeblieft op dat je in je reactie aan mij opnieuw iets soortgelijks doet: ik wijs je op het feit dat je de mening van een advocaat over hechtingstheorieën niet zonder meer als waarheid moet beschouwen en je reageert niet op de inhoud maar roept beledigd dat ik schadenfreude tentoonspreid.
Maar goed, als je alleen meehuilers wil, kan dat ook.

? sancy

waar staat dat mijn advocaat de mening over hechtingstheorie deelt????
Ik heb het over opbouw van omgangsregeling.

Ik vind het nogal schandelijk dat iemand die net in scheiding gaat, informatie e.d. opvraagt van anderen uitgelachen wordt.
Ik verwijder mij hier dan ook van. En zal het forum dan ook per direct verlaten.

Jeetje (o.t. en weet niet of het mag)

Niets ten nadele van wie dan ook, maar het is toch opmerkelijk dat hier altijd zulke goede inhoudelijke meestal objectieve reacties gegeven worden, terwijl bijv. op het Vivaforum al een half jaar een meehuildiscussie loopt van verlaten vrouwen. Je zou er bekant depressief van worden als je dat allemaal leest. Hoe kunnen twee fora zo 100% verschillen? Ik denk wel dat wij als door de wol geverfde ervaringsdeskundigen soms wat meer aandacht zouden kunnen hebben voor de emotionele kant van de scheiding. Zelf vergeet ik dat i.i.g. wel eens, en dan hoop ik dat iemand anders dat oppakt

Huisje

je scchreef: "ik ben juist wel op zoek naar advies. vind alles verwarrend, juist omdat vanuit literatuur aangegeven wordt om bij jonge kinderen omgang rustig aan op te bouwen. het is dus onderzocht. nu inmiddels ook ondersteund door mijn advocaat."

En ook

lach ik niet jou, of jouw situatie, uit maar lachte ik om je redenatie, dat is niet het hetzelfde.
Ik ben werkelijk van mening dat je je eigen (ongetwijfeld heftige) gevoelens nog niet voldoende kunt scheiden van de toch zakelijke insteek die nodig is om een goed nahuwelijk op poten te zetten. Het is ook niet eenvoudig je eigen gevoelens en belangen te scheiden van de belangen van de kinderen. Het vergt veel energie, ook als een paar in goed onderling overleg besluit te scheiden.
Maar laat ik je een voorbeeld geven van het verschil in perspectief tussen eigen belang en kindsbelang (uit de praktijk):
Vrouw en man gaan scheiden. Zij neemt het initiatief hiertoe. Beiden zijn het eens dat het belang van de kinderen nu voorop moet staan. Man zegt: zoek jij maar een ander huis, jij wilt immers weg?
Dan kan de vrouw zeggen: ok, maar dan wil in...(vul maar wat in). Of de vrouw zegt: nee, ga jij maar weg want ik woonde hier eerder. Waar is het belang van de kinderen gebleven?
Wat ook kan is dat ze zeggen: het belang van de kinderen is dat ze in ieder geval niet twéé nieuwe huizen krijgen, dus één van ons blijft en één vertrekt. We gaan beiden op zoek en wie het eert een acceptabele woning heeft, verhuist.
Zie je het verschil?

Jee

Mijn vingers hebben last van de warmte, zelden zo veel fouten in mijn postings gezien.

Er zit wel wat in

Ik heb dat ook wel eens gelezen over die hechting e.d. daarom moet je juist ook geen 2/14 regeling afspreken omdat dan de periode tussen twee contactmomenten met vader te lang wordt. Dan kun je beter halve weken doen, of een keer per week en de tweede week een lang weekend. Bij mijn jongste is de omgangsregeling wel stapsgewijs uitgebreid, maar dat was omdat vader in het begin niet in beeld was en we nooit een gezinsleven hebben gehad. Bij huisje is dat heel anders. Die kinderen kennen de vader al, de hechting is er al, en het is vooral zaak om die niet kwijt te raken door te lange tijd tussen de momenten dat ze daar zijn. Het is een 'voordeel' dat ze zo jong zijn, omdat ze nu kunnen opgroeien in deze situatie. Natuurlijk had je het veel liever anders gezien, maar over een paar jaar kunnen ze zich niet meer herinneren dat het ooit anders is geweest.