Vakantie naar ver weg; moet ik dat goed vinden?
Vraagje: stel je ex wil met de kinderen naar een ver land op vakantie, welk geen verdragsland is mbt kinderontvoering, waar hij een heel netwerk aan familie heeft die vinden dat de kinderen bij de man horen en ze gaan daar ook nog van de toeristische paden af.......
Kan ik dat tegenhouden of moet ik dat gewoon goed vinden? Ik heb eenhoofdig gezag. Ex heeft jarenlang niet naar de kinderen omgekeken en nu dit.
Dat hoef je niet goed te vinden
"Kan ik dat tegenhouden of moet ik dat gewoon goed vinden? Ik heb eenhoofdig gezag. Ex heeft jarenlang niet naar de kinderen omgekeken en nu dit. "
Tja. Je vertrouwt het niet, begrijp ik?
Nee, je hoeft het niet goed te vinden. Je hebt eenhoofdig gezag. Als jij nee zegt is het nee. Dan wel zorgen dat je de paspoorten van de kinderen onder je houdt, hij kan zonder jou geen nieuwe aanvragen.
Als hij dan toch met de kinderen weg wil zal hij er een rechtszaak tegenaan moeten gooien.
Hoe oud zijn je kinderen? Hoe groot schat jij het risico van ontvoering in?
Misschien kan hij eens beginnen met een weekje Ardennen, kunnen hij en de kinderen werken aan de onderlinge band...
Sterkte ermee
Groeten,
Temet
Nee hoeft niet, en niet doen
Ik zou het niet vertrouwen, maar dan wel op basis van wat jij nu vertelt.
Over netwerk aan familie die vinden dat de kinderen bij de man horen: vaak komt het ook voor dat kinderen als ze klein zijn van de vrouw zijn, en vanaf bv. 7 of 10 jaar van de vader zijn. Hoe oud zijn je kinderen nu? Kan het ermee te maken hebben dat ze ouder zijn (en wie weet volgens de cultuur van je ex nu aan hem behoren), dat deze vakantieplannen nu bestaan? Is de reis al in kannen en kruiken, of zijn het alleen maar plannen? Kun je (redelijk) goed overleggen met je ex?
Als hij het in zijn hoofd heeft....
....dan moet het gebeuren. Ik ben het er totaal niet mee eens en vroeg me af wat mijn rechten zijn. Temet schreef dat ik nee kan zeggen omdat ik alleen het gezag heb. Begrijp ik daaruit dat je als je tweehoofdig gezag hebt je je kind gewoon moet laten gaan?
De kinderen behoren volgens zijn omgeving aan hem toe gewoon omdat hij hij is en ik ik. Dat hij zelf nauwelijks interesse in ze heeft, doet daar blijkbaar niet aan af. Ik had niet van hem mogen scheiden en verdien dus de kinderen niet.
Inschatten
Je gunt je kinderen het allerbeste en ook hun familie van vaderskant. Maar je wilt ze ook niet kwijt. En dat risico is niet denkbeeldig in een relatie met iemand met een andere nationaliteit. Je kunt het dan ook echt niet altijd voorkomen ook al ben je nog zo voorzichtig.
Maak een inschatting en als die negatief is zou ik ze niet meegeven en zeker niet/nooit hun paspoort afgeven. Hij gaat maar een dagje met ze naar Madurodam of zo.
Overigens mocht je ex christelijk zijn, dan is de kans veel kleiner dat vader ze naar herkomstland brengt. Christenen zijn vaak opgelucht dat ze zelf elders zijn, gemengd weliswaar, maar weten de nadelen uit eigen ervaring om een 2e rangsburger te zijn.
En houdt het realistisch. De opvatting dat de kinderen van hem zijn die je toeschrijft aan je exfamilie, is dat echt zo of ben je daar bang voor?
Even mijn vraag verduidelijken....
....mijn vraag is wat mijn rechten zijn nu ik het niet eens ben met zijn voorgenomen reis. Anne, ik vind het heel lief dat je meedenkt of ik ze wel of niet moet meegeven, maar dat is niet mijn vraag. Mijn vraag is: Kan ik het voorkomen, heb ik er wat in te zeggen....
Nou
"mijn vraag is wat mijn rechten zijn nu ik het niet eens ben met zijn voorgenomen reis."
Omdat jij eenhoofdig ouderlijk gezag over de kinderen hebt, is het eerder zo dat hij zich moet afvragen hoe hij jouw toestemming kan krijgen. JIJ hebt het ouderlijk gezag en hij niet. Als hij met de kinderen naar het buitenland wil, heeft hij jouw toestemming daarvoor nodig.
Dat gezegd hebbend, zijn er natuurlijk altijd manieren waarop hij met de kinderen de grens over kan. Even met de auto Duitsland in bijvoorbeeld, en misschien zelfs vanaf daar doorreizen. Je kunt je rechten nu wel duidelijk hebben, maar dat maakt de praktische kant van de zaak niet eenvoudiger.
Hebben de kinderen een dubbel paspoort en een dubbele nationaliteit? Dan is het zaak al die papieren in je bezit te houden en heel veilig op te bergen. Als de kinderen alleen de Nederlandse nationaliteit hebben (wat ik niet denk) en voor het verre land visa nodig zijn, dan zou het goed kunnen dat daarvoor een handtekening nodig is van de gezagdragende ouder, van jou dus.
Hoe groot schat je de kans in dat hij ze meeneemt tegen jouw wil?
Mijn ex.....
....is iemand die toeslaat zodra hij de kans krijgt. Verwacht ik dat hij ze met veel bombarie ontvoert? Nee.
Maar de kinderen eenmaal op de plek van bestemming daar houden, met hulp en wellicht zelfs onder druk van familie, die kans acht ik heel aannemelijk.
Maar als ik kan weigeren omdat alleen ik gezag heb, hoe zit het dan in de gevallen waar beide ouders gezag hebben? Ik vraag dit omdat hij natuurlijk altijd gezag kan vragen.
In overleg
Bij voortgezet gezamenlijk gezag horen grote beslissingen in overleg te gebeuren. Onder grote beslissingen worden onder andere verstaan: schoolkeuze, medische zaken, verhuizing, het aanvragen van een paspoort, Identiteitskaart of visum en vertrek naar het buitenland. Als het een wijziging van verblijfplaats is (permanent naar het buitenland) dan is toestemming nodig van de mede-gezaghebbende ouder. Als het gaat om een dreigend vertrek kan je een kort geding aanspannen om dit te voorkomen. Als de kinderen al in het buitenland zijn, kun je eisen dat de kinderen worden teruggebracht. Maar dat is, zoals je zelf al aangaf in je beginposting, niet eenvoudig en zeker niet als dat 'buitenland' het verdrag tegen kinderontvoering niet heeft ondertekend.
Deskundig advies
Als je bang bent voor ontvoering waarom vraag je dan niet een deskundige om advies? Het gaat wel om jouw kinderen en hun toekomst. Ga dus naar een advocaat! Span desnoods een rechtszaak aan om hem tegen te houden.
Rechtszaak heeft geen zin, mariell
"Span desnoods een rechtszaak aan om hem tegen te houden."
Dat heeft nu geen enkele zin. Hij zal zeggen ze helemaal niet te willen ontvoeren.
Moonflower, een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. Het is maar zeer de vraag of hij gezamenlijk ouderlijk gezag gaat aanvragen. Zelfs als hij dat wel doet dan krijgt hij de zaak niet rond voor de zomervakantie. Dat alleen al omdat er na de uitspraak eerst een beroepstermijn van 3 maanden moet vollopen voordat de uitspraak effect krijgt. Als hij nu, in april, een zaak aanbrengt dan ligt die eerst een aantal weken tot maanden op de stapel en zelfs als jij geen verweer zou voeren en de rechter het verzoek dus toewijst is de beroepstermijn pas na de zomer verstreken. Maar je gaat natuurlijk wel verweer voeren, en dan rek je de zaak behoorlijk, bovendien, zelfs als hij gezamenlijk gezag zou krijgen is daarmee de zaak - zie de uitleg van Sancy ook nog niet beslecht.
Gewoon je toestemming weigeren en rustig afwachten. En zorgen dat je de paspoorten uit zijn vingers houdt (en inderdaad, hoe zit het met die nationaliteit?)
Groeten,
Temet
Nederlandse nationaliteit
Ze hebben de Nederlandse nationaliteit, vader heeft zelf ook de Nederlandse nationaliteit. Hij heeft alleen daar familie in de tweede graad, maar het is zijn droom om NL achter zich te laten en daar een nieuw leven op te bouwen.
Moonflower
Heeft je ex ook alleen de NL nationaliteit, en niet nog een andere ernaast? (en had hij die ook niet toen de kinderen geboren werden?) Dat is mooi, dan hebben ze dus alleen de NL nationaliteit, dus dan is de mogelijkheid die Sancy (meen ik) schetste - op het andere paspoort alsnog het land uit - geen mogelijkheid meer.
Hij moet eigenlijk gewoon daarheen en daar een nieuw leven opbouwen, en als hij dat dan opgebouwd heeft kunnen de kinderen daar eens een weekje heen ofzo. Als ze 18 zijn 
Groeten,
Temet