Voor de tweede keer scheiden, wat nu?

Jij gaat

scheiden en dat is heel naar. Maar probeer je schuldgevoel van je af te zetten: dat is echt verspilde energie. Probeer je nu, hoe moeilijk het ook is te richten op je kinderen en wat voor hen belangrijk is.
Wil je ze losrukken van iemand die goed voor ze gezorgd heeft ook al is hij geen bloedverwant?

Anderzijds

(en juridisch gezien) is je aanstaande ex-vriend, hoe lief en goed hij ook gezorgd heeft, formeel niks van de kinderen. Om dan ook nog voor hem een regeling op poten te zetten... Ik weet het niet.

'lichte afspraken'

Ik zou proberen om 'lichte afspraken' te maken. Weet niet goed hoe ik het uit moet leggen. Maar geen officiele regeling, maar meer dat ze hem mogen bellen als ze hem willen zien. Of andersom. En dan kijken hoe het loopt. Alle kans nl dat ieder na verloop van tijd toch zijn eigen weg vindt.

Ook ik heb iets dergelijks meegemaakt. De mening van de kinderen is niet gevraagd, tweede ex gaf duidelijk aan dat hij 'los van mij niets met de kinderen had.' Ik had het willen doen zoals ik hierboven beschreef. Om het voor de kinderen gemakkelijker te maken. Maar hij wilde niet en dan houdt het gewoon op.

Het overbrengen van de boodschap was minder zwaar dan gedacht omdat de kinderen anders reageerden dan gedacht. Natuurlijk vonden ze het niet leuk. Ze hebben nog twee weken om hem getreurd, maar daarna was het over.

Afspraken

Natuurlijk wil ik de kinderen niet losrukken van hem. Maar nog een omgangsregeling lijkt me teveel voor dochter. Misschien een vaste middag ofzo?
Ik weet al dat vriend juist zoveel als maar mogelijk is voor dochter wil blijven zorgen/haar wil zien. En ik vind ook dat hij daar recht op heeft, maar ja.

Praktisch weet ik nog helemaal niks. Ook qua oppas zal dat dus anders worden. Misschien moet ik wel ander werk zoeken. Ik werk nu onregelmatig en misschien kan ik daar meer vastigheid in krijgen maar dat weet ik allemaal dus nog niet. Heb deze baan nog maar net met een halfjaar contract wat wel al is toegezegd dat het wordt omgezet naar een vast contract over drie maanden. Maar al te veel eisen kan ik dus niet stellen.

En op zoek naar een huis, ook dat nog. We waren bij hem ingetrokken.

Pfff nooit meer een man.

Vervelend

Ik kan me herinneren dat ik me destijds ook schaamde dat het 'weer niet gelukt' was, maar daar moet je je overheen zetten. Je probeert iets, en dat mislukt. En dat is heel jammer, vreselijk rot, maar je kun in je eentje geen relatie hebben dus als de andere partij er dan mee wil stoppen (maak ik op uit je woorden) kun je niets anders dan je erbij neerleggen.
De suggestie om hem als 'gastouder' in te zetten, vind ik nog niet eens zo'n slechte. Zo kan je dochter hem toch blijven zien, en is het toch een stuk 'losser' dan nu.
Belangrijkste punten zijn overigens net als bij een 'eerste scheiding' werk en woning. Weet je al wat je voor mogelijkheden hebt om ergens te wonen?

Praktisch

Nee ik heb nog geen idee hoe ik het ga doen met een woning. We wonen nog geen jaar in zijn huis. Al die tijd had ik mijn huis gehouden omdat ik het zo'n stap vond om dat op te geven na de moeite die ik ervoor had gedaan om het te krijgen na m'n eerste scheiding.

Maar goed, met je zelf zielig vinden schiet je niks op dus ik zal m'n schouders er weer onder moeten gaan zetten en in een 'doe modus' moeten komen.

Huurhuis vinden zal zeer moeilijk worden. Ik heb al gekeken naar koopwoningen. Er staat toevallig een zeer betaalbaar huis te koop wat ik zou kunnen financieren. Tenminste als ze nog steeds met intentie verklaringen werken, anders kan dat sowieso pas na juni. En ik vind het ook wel eng om een huis te kopen in deze tijd.

Ik zal met vriend gaan praten over wat zijn ideeën zijn om dochter te zien, en tzt dochter erin betrekken. Ze weet het nog niet.

Moet het zelf misschien ook even wat meer laten zakken. Heb nog steeds de hoop dat het een nachtmerrie is.

Hmm nu huis kopen juist niet onslim!

Kom nou effe snel in die doe-modus. Dit soort dingen kun je navragen. Via een informatief telefoontje naar een hypotheekverstrekker. Kan ik op intentieverklaring hypotheek krijgen?
Eerlijk gezegd zou ik wel willen wachten tot het idd een vast contract is. Maar wel n goede kans dat je goed kunt onderhandelen, en het fijne is dat je nu een aflossingsmodel zult krijgen, zodat je je huis ook meteen echt aflost.
Ik neem aan dat je nu na drie maanden een functioneringsgesprek hebt gehad? Ook fijn dat je jongste nog onder de 12 is, zodat je nog een poos van de eenouderkorting kunt genieten.
Wat ontzettend jammer dat je eigenlijk pas net van je oude eigen huis af bent. Idd, dat zou ik nooit meer opgeven.
Wat je ook doet, stort nog even niet in! Eerst dat vaste contract in de wacht slepen, is erg belangrijk ook voor je nieuwe huis. Schrijf je wel alvast in als woningzoekende, dan heb je iig al een stap gezet.
Toch, onderschat niet hoeveel band kinderen kunnen hebben met een weliswaar niet-ouder, maar toch verzorgende volwassenen. Toevallig bij vriendje van mijn zoon, hij blijft keihard volhouden dat de ex van zijn moeder, dus dus niet zijn echte vader is, toch echt zijn papa is.
Ik zou er wel een soort vaste afspraak voor inbouwen. Kan hij haar niet elke week naar sport of muziek oid brengen of zo? Of haar uit school halen, samen eten, en dan door naar jou. Zeker als hij al van kleins af aan voor haar zorgt is het voor haar gewoon een vaste persoon in haar leven.
Maar balen hoor, wat een klap zal het zijn. (En wat een l*llo, eerlijk gezegd...)

Herkenbaar, zit in zelfde schuitje!

Snuggle's ik zit momenteel precies hetzelfde. Woonde ook samen, maar hij is vorige week vertrokken, dus ook nog heel erg vers. Bij ons waren het externe factoren, hij kreeg zijn eigen kinderen nauwelijks meer te zien. Hij hoopt door bij ons weg te gaan, hij ze wel weer te zien krijgt.

Mijn kinderen zijn een puber en net volwassene en willen hem niet meer zien. Dus jouw probleem heb ik niet, ik zou wat eerder is gezegd, kijken of hij eventueel een deel wil blijven oppassen. En anders kijken hoe het zich verloopt, kijken of dochter of ex vriend initiatief neemt. Dan kun je altijd nog beslissingen nemen!

Heel veel sterkte in deze ontzettend moeilijke tijd!

2e huwelijken/relaties

sneuvelen relatief vaker dan 1e. Maar aan de andere kant heb je dan wel de moed gehad om de gok toch te wagen en een gelukkige tijd te hebben.

Zelf woonde ik dan niet samen maar ook na 2 jaar weer een relatiebreuk. Maar ik had die 2 jaar niet willen missen. Veel andere dingen gedaan, nieuwe dingen geleerd.

Ik vind het deze keer veel zwaarder als de eerste keer. Deze relatie was ik heel bewust aangegaan. De vorige was ik ingerold. Iets dat denk ik bij jullie ook het geval zal zijn.

Het is geen schande om weer uitelkaar te gaan.

Amk

Wat je zegt amk, ik ben ook deze relatie bewuster aangegaan. Samen hadden we het er zo vaak over gehad om dit tot een succes te maken, samen oud te worden.
Het heeft helaas niet zo mogen zijn, tegen zijn ex was niet op te boxen en hij miste zijn kinderen enorm.

Ik vind het heel erg, maar weet dat ik er alles aan gedaan heb en het niet heb kunnen voorkomen. Verdriet zal wel weer slijten, maar heeft tijd nodig.

Verder moet ik er niet aan denken om later weer een relatie aan te gaan. Weer alles opnieuw ontdekken en beleven, dat wilde ik juist niet meer...

Zonde

Het klinkt bij jullie wel erg zonde, zo door factoren van buiten af. Lijkt me erg moeilijk.

Mijn eerste scheiding was op mijn initiatief. Vond ik ook erg moeilijk maar op een heel andere manier.
Ik zag deze breuk niet aankomen en merk nu dat ik nooit eerder liefdeverdriet heb gehad. Ik schrik van het heftige verdriet wat ik voel, bijna als rouwen, hoe dramatisch dat ook klinkt.