Vraag mbt medische zaken
Ik heb nog een vraagje, hoe zit het na een echtscheiding met medische onderzoeken bij de kinderen. Moet ik daarvoor meetekenen of kan hij in principe laten doen met de kinderen wat hij nodig vindt. Ik kan me niet herinneren van toen we getrouwd waren dat ik getekend heb bv voor een operatie(okee waren de amandelen en buisjes maar okee). Maar hoe zit dat na een scheiding?
Muizemeis
Verschillend
Na de scheiding moest één van de kinderen buisje hebben, daarvoor hebben we nooit hoeven tekenen. Ik dus ook niet. Maar officieel heb je wel toestemming van beide ouders nodig volgens mij.
Toevallig moet ik nu een formulier naar ex sturen, toestemming voor psychologische behandeling voor kind. Ook de huisarts wees me erop dat hij eigenlijk niet mag doorverwijzen als vader misschien niet akkoord is. (wat zuur is, want de reden van doorverwijzing is (vermoeden van) misbruik door vader...)
Logischerwijs zeg ik: normaal gesproken toestemming van beide ouders nodig, tenzij er sprake is van onmiddellijk levensgevaar, dan mag één ouder de beslissing nemen.
Daarnaast zal er een verschil zijn in het soort van behandeling. Buisjes en amandelen zijn algemeen geaccepteerd. Bij psychologische hulp of meer ingrijpende/ minder geaccepteerde operaties zal er expliciet toestemming gevraagd worden.
Ainm
Ja van psychologisch onderzoek, maar ook van dyslexie testen bv wist ik het. Logisch ook dat bij levensgevaar een van de ouders moet tekenen.
Het gaat hier om misschien nodig medisch ingrijpen. Ik denk dat het niet nodig is, ex denkt van wel.
Muizemeis
Wat dan?
Ik ben nu heel nieuwsgierig waar het om gaat...
Ik heb even gegoogeld, in het kort komt het erop neer dat bij 'geaccepteerde' behandelingen er vanuit gegaan wordt dat beide ouders toestemming hebben gegeven. Neemt niet weg dat er wel toestemming van beide ouders nodig is. Als je het dus niet eens bent met een behandeling, kan je uit voorzorg zelf contact opnemen met de arts en uitleggen dat jij het er niet mee eens bent. Vader of de arts kan dan via de rechter wel vervangende toestemming verkrijgen.
Lees het PDF bestand in onderstaande link maar eens:
http://knmg.artsennet.nl/Diensten/knmgpublicaties/KNMGpublicatie/Wegwijzer-dubbele-toestemming-minderjarige-2011.htm
Zit anders
Muizemeis:
"Ja van psychologisch onderzoek, maar ook van dyslexie testen bv wist ik het. Logisch ook dat bij levensgevaar een van de ouders moet tekenen. "
Nee, zo zit het echt niet.
Om te beginne, 'tekenen' doe je vooral in amerikaanse TV series, in NL is het meestal voldoende als de arts noteert in het dossier dat je toestemming hebt gegeven.
Verder hoeft er juist bij acuut levensgevaar geen toestemming te worden gegeven; In die gevallen mag een arts er van uitgaan, dat je die toestemming zou geven, als je erbij bent (net zoals een arts ervan uit mag gaan, dat iemand die bewusteloos is, ook geholpen wil worden, ook al kan hij dat niet zeggen).
Een arts mag er bovendien van uit gaan, dat één ouder toestemming mag geven, 'zolang er geen bezwaren van de andere ouder gebleken zijn' (dat zijn ongeveer de woorden uit de wet).
In de praktijk is toestemming van beide ouders dus vooral nodig bij niet-spoedeisende, maar ingrijpende en/of controversiële behandelingen. Artsen (en vergelijkbare hulpverleners, zoals tandartsen en psychotherapeuten) gaan daar bovendien niet allemaal op dezelfde manier mee om. Actief toestemming vragen van beide ouders gebeurt vooral veel in de psychologie/psychiatrie hoek, daarbuiten maar zelden, hoewel de arts het soms prettig vindt om te horen 'dat de andere ex het er ook mee eens is'.
Ainm
Mijn dochter heeft platvoetjes en Xbenen. Volgens cb arts ooit was daar alleen iets aan te doen als ze de beentjes zouden breken en in gips zetten. Leek mij een nogal onnodige ingreep die bovendien zo heftig is, dus ben ik nooit achteraan gegaan. Bij een ander cb later werd verteld dat ze inderdaad xbeentjes heeft en platvoetjes, maar dat dat niets is om je zorgen om te maken.
Inmiddels zijn we gescheiden en Ex die zich nooit ergens mee bemoeide of om bekommerde maar zich nu ernstige zorgen. Hij wil met haar naar de huisarts, en daarna gaat hij wel door naar het ziekenhuis denk ik als de huisarts zijn zorg gegrond vindt. Ik vraag me dan af of de arts heftige ingrepen mag doen zonder mijn instemming.
Btw mijn ex en ik gaan op gespannen voet met elkaar om.
Muizemeis
Muizemeis
Nee, een arts mag zoiets niet doen zonder jouw toestemming. Maar zoals Tinus ook al zei, meestal zullen ze gewoon (aan hem!) vragen of jij het er mee eens bent. Als hij dan ja zegt, gaan ze er vanuit dat het in orde is. Voor de zekerheid zal je daar dus zelf achteraan moeten.
Volgens mij is je dochter ondertussen wel zo oud dat ze je zal vertellen als ze met papa bij de dokter is geweest toch? Ondanks de gespannen verhouding met je ex, kan het natuurlijk geen kwaad om ze naar het ziekenhuis te laten gaan. Misschien is er ondertussen wat veranderd? Wel zou ik dan de gegevens van de arts willen en op de hoogte gehouden willen worden. Van beentjes breken kan natuurlijk geen sprake zijn, zonder dat jij daar ook achter staat!
Wat ik verder nog proef in je reacties is je eigen boosheid. 'Eerst kijkt hij er niet naar om en nu moet en ineens van alles gebeuren. ' De beste remedie tegen dat soort exen acties is meestal: lekker laten gaan. De reden dat hij zich er eerst niet mee bemoeide (meestal geen zin) is echt niet zomaar weg. Dit is tijdelijk. Hoe meer jij er tegenin gaat, hoe meer hij ineens moet. Vergeet niet, die betrokkenheid komt erbij, niet in plaats van. Dus jij blijft gewoon op de hoogte van wat de arts zegt.
Ach
Muizemeis:
Inmiddels zijn we gescheiden en Ex die zich nooit ergens mee bemoeide of om bekommerde maar zich nu ernstige zorgen. Hij wil met haar naar de huisarts, en daarna gaat hij wel door naar het ziekenhuis denk ik als de huisarts zijn zorg gegrond vindt. Ik vraag me dan af of de arts heftige ingrepen mag doen zonder mijn instemming."
Nouja, juist in dit soort gevallen (ingrijpend niet-spoedeisend) vermoed ik dat de meeste artsen dit wel zullen chekcken. Bovendien, het blijft niet gauw geheim, zo'n grote ingreep -ze komt niet plots in t gips thuis 
Maar als je twijfelt, is het zinvol om even bij te praten met je huisarts. Is die eenmaal getriggerd, dan zal die niet meer zomaar doorverwijzen cq bij verwijzingen er iets over zeggen.
Ainm
Natuurlijk zit er nog boosheid bij, want aan de ene kant speelt hij de betrokken vader en aan de andere kant laat hij mij wel alles opknappen. Natuurlijk staat de gezondheid van mijn dochter voorop, ten allen tijden, het gaat me meer om de manier waarop alles gaat. Bovendien weet ik weer waar mijn rechten liggen en dat issoms al voldoende om mee te schermen
Muizemeis
Tinus p
Ik hou het wel in de gaten en inderdaad een rgote ingreep blijft niet geheim. Het gaat mij erom wat mijn rechten zijn, want hij bluft ook nog weleens.
Muizemeis