Vrienden gaan scheiden; wat mag?
De vrouw van een vriend van ons heeft vorige week opeens te kennen gegeven te willen scheiden. Ze houdt niet meer van hem. Opeens komt alles in een stroomversnelling en nu heeft onze vriend te horen gekregen dat hij een verzoek tot uitzetting heeft gekregen van de rechter. Voor de goede orde; vriend heeft full time baan, maar is door hersenvliesontsteking een poos uit de running geweest. Zijn bijna-ex-vrouw heeft geen baan (wil niet werken) en zorgt al 10 jaar voor de kinderen. Zij wil in hetzelfde dorp blijven wonen, maar daar is onder de 600 euro niets te huren. (het is een van de duurste dorpen om te wonen hier in de regio)
Mag hij zomaar uit huis gezet worden? Zij wilde scheiden,toch? Waarom zoekt zij niet zolang een andere woonruimte? Heeft ze het recht om zo lang ze geen andere woonruimte heeft in het koophuis te blijven? En wat als ze perse in het dorp wil blijven wonen? Zou ze dan jaren kunnen zeggen dat ze geen andere woonruimte kan vinden?
En hoe zit het met haar inkomen? Wordt ze verplicht te gaan werken? En hoeveel uur?
Ik vind het zo sneu voor hem. Een dik jaar terug was hij op sterven na dood en nu kan ie zijn huis inleveren. (het huis is destijds door hem gekocht met o.a. geld van zijn ouders...)
En wat als ze met modder gaat gooien en hem zwart gaat maken? Daar begint het namelijk wel op te lijken.
Alle tips zijn welkom...
Lidewei
Huis
Als ze in gemeenschap van goederen getrouwd zijn, is het huis van ieder voor de helft. Degene die er blijft wonen moet dus de ander uitkopen. Als er sprake is van onderwaarde moet die ook verdeeld worden. Indien ze partneralimentatie krijgt, (en dat heb je al snel bij een redelijk inkomen en een niet-werkende partner) kan ze aanvullende bijstand krijgen als de pa minder is dan het bijstandsbedrag. Dan krijgt ze in principe wel een sollicitatieplicht, indien noodzakelijk voor 40 uur.
Het is wel zuur maar hij krijgt niet meer rechten omdat zij de scheiding heeft aangevraagd. Er is zelfs grote kans dat de rechter bepaalt dat hij voorlopig het huis moet verlaten, wel de lasten moet blijven betalen, omdat zij het meest voor de kinderen zorgt.
Euh
"De rechter heeft een verzoek tot uitzetting gedaan, dat doet een rechter ook niet zomaar."
Nee, de vrouw heeft bij de rechter een verzoek gedaan. En dat is niet een verzoek tot uitzetting maar een verzoek tot toewijzing van de hoofdverblijfplaats aan de vrouw. Subtiel maar belangrijk verschil.
Lidewei, verder ben ik het met Lara10 eens dat je niet te veel in 1 kamp moet gaan zitten. Stel je neutraal op. De emoties bij een scheiding kunnen hoor oplopen en alles wat je nu, met de beste bedoelingen, doet of zegt kan je later keihard in je gezicht geslingerd worden.
Reactie
Bedankt voor de tips. Ik snap jullie bezorgdheid maar zoveel heb ik niet prijsgegeven en mijn naam is niet mijn echte in het dagelijkse leven. En helaas heb ik al partij gekozen. Zij was nooit een vriendin van mij.
Wat mij verbaasd is het feit dat zij mag blijven wonen en hij op stel en sprong een andere woning moet zoeken. Dat hij zijn huis ooit terug krijgt snap ik, want hij kan het prima betalen in z'n eentje. Dat doet ie nu ook.
Maar zij gaat toch ergens anders wonen, dan kan ze dat nu toch alvast doen? Anders moeten ze allebei tijdelijk verhuizen, en later weer een keer. Kost meer. Een advocaat hebben ze beide al lang. Maar ik verbaas me gewoon over het gemak waarmee de man maar even het veld moet ruimen.
Ik vroeg me gewoon af of een vrouw in die situatie jaren lang mag blijven zitten en of ze verplicht is te gaan werken. En of ze elke redelijke woning moet aannemen. Dit omdat we hem graag willen helpen en ons afvroegen of we onze logeerkamer nu voor 1 maand of voor 2 jaar beschikbaar gaan stellen. Wat is redelijk? Heeft iemand daar ervaring mee?
Nogmaals
Lara hoe goed bedoeld; we zitten er al midden tussen. Het is een hele oude goede vriend (30+ jaren), en wij zijn van die types die mensen helpen.
Het huis hoeft niet verkocht te worden, want hij blijft er in wonen. Daarom is het zo vreemd dat hij eruit moet. Hij zal misschien iets van de over of onderwaarde moeten verrekenen met ex, maar het is al bekend dat dat kan. Zij heeft geen inkomen en gaat de bijstand in of gaat werken. Vandaar mijn vraag hoe zoiets zit.
En dat het misschien een vechtscheiding wordt, dat kan. Maar dan nog laat ik zo iemand niet vallen uit angst er midden tussen te zitten. Misschien komt het hele verhaal wat vreemd over omdat 90% van de OOL-ers hier vrouw is en vaak dus aan de andere kant heeft gestaan. Dat realiseer ik me nu ook. Maar jammer dat het not done is om hier wat vragen over te stellen. Onze vriend is zeer ernstig ziek geweest, en nog steeds herstellende, dus ik vind het grote onrecht wat hem wordt aangedaan gewoon er sneu.
Kinderen
Zij kan niet zomaar ergens gaan logeren, want er zijn ook nog kinderen die het best zo lang mogelijk in hun eigen huis kunnen blijven en daarna in een ander goed huis. Dat je vriend nu 'het veld moet ruimen' is alleen maar zodat e.e.a. voor de kinderen op de minst belastende manier verloopt. Een huurwoning kan best op zich laten wachten, in het ergste geval jaren. Of er moet particulier gehuurd worden, maar daar is waarschijnlijk geen geld voor.
Vic
Dat vreesde ik dus al. Al met al kan dit een langdradige situatie worden. Bedankt, we gaan het meenemen in onze beslissing of we onze vriend gaan opvangen in ons huis.
Maar lidewei
Ik ga er vanuit dat zij het grootste deel van de verzorging van de kinderen op zich zal nemen. (omdat dat nu ook al zo is) Denk je dan dat het beter als de kinderen met hun moeder van adres naar adres trekken, bij vrienden tijdelijk op zolder, dan weer in een stacaravan, totdat ze een eigen huis gevonden heeft. Lijkt me voor kinderen helemaal geen gezonde situatie, en ook zeer onwenselijk met school enzo.
Verder zal je vriend alimentatie gaan betalen, die gebaseerd is op draagkracht en gezamenlijk inkomen. Als hij goed verdient en zij niets zal dat relatief veel zijn. Als dat bedrag onder de bijstandsnorm zit wordt dat aangevuld door de bijstand. In dat geval zal ze door de sociale dienst verplicht worden om werk te zoeken (als de kinderen minimaal 5 jaar oud zijn) (om van de bijstand af te komen, niet om van de alimentatie af te komen), verder is er niemand die haar kan verplichten om te gaan werken.
"types die mensen helpen"
Beste Lidewei, je berichten komen emotioneel over. Je helpt je vriend niet door met je volle emotie in zijn echtscheiding te duiken. Je vriend draagt ook verantwoordelijkheid voor de regeling dat zij thuis is met de kinderen. Hij had kunnen weten wat dat betekent in geval van een scheiding, maar heeft voor deze regeling gekozen. En dat kan nu een weleens heel anders en ongunstig uitpakken. Maar hij is een volwassen man die verantwoordelijk is voor zijn eigen keuzes. Het was zijn huwelijk en het zijn keuzes waar hij nu de rekening voor krijgt. Hoelang je ook bevriend bent, jij zal nooit weten wat er zich werkelijk heeft afgespeeld. Je kunt best helpen, maar laat je emoties erbuiten en hou die voor jezelf. Kies in de allereerste plaats voor zoveel mogelijk rust en stabiliteit voor de kinderen, zij zijn de enige slachtoffers hier.
Praatpaal en praktische hulp
Ik ken jouw situatie: goede vriend (hier ook 2x een vriendschap van langer dan 30 jaar) ging scheiden enz. De details mogen dan verschillen, maar het algemene gevoel van jou herken ik dus. Advies: hou het bij praatpaal zijn (luisteren! Laat hem praten als hij dat wil, laat hem zwijgen als hij dat wil en ga niet uitgebreid schelden op zijn aanstaande ex!) en bij praktische hulp bij de praktische zaken. Hoe liggen de wettelijke regels en mogelijkheden, hoe kunnen de zaken zodanig geregeld worden dat het het best uitpakt voor iedereen, inderdaad eventueel die logeerkamer enz.
Daar help je hem het best mee. Probeer toch, zoals Marieke ook zegt, je eigen emoties erbuiten te houden, raas die tegen je eigen man of vriendinnen uit. Maar het is zíjn scheiding. Wat je hem kunt geven is steun, hulp en rust.
Opeens
beste lidewij
Het bestaat helemaal niet dat een rechter 'opeens' een beslissing maakt ten nadele van jouw vriend. Daar gaan maanden proeces aan vooraf. Dat (tot twee keer toe terugkerende) 'opeens' maakt jouw verhaal erg ongeloofwaardig. Jij bent niet op de hoogte van wat daar speelt.
Bovendien vind ik het jammer dat je niet met je eigen problemen naar buiten komt maar met de problemen van 'een vriend' die 'opeens' met moeilijkheden zit. Ga naar een kroeg aub. Daar krijg je waarschijnlijk alle tips die je nodig hebt.
Bah
wat een nare reactie van je, buitenstaander.
Limit
That's it. Buitenstaander.
De limiet is bereikt. Ik voel me hier geschoffeerd voor een hele normale vraag die ik stel. Ik ben hier weg en hoef ook nooit meer terug te komen. Bah. Dat jij denkt dat IK dat probleem heb. Nou pech hoor. Ik kom hier al bijna 13 jaar, en blijkbaar is dit soort opmerkingen een trend geworden die hier heel normaal is.
Ik wens jou en jullie allen veel succes met het steeds leger wordende Ouders Online. Hoe komt dat nou???
Jammer
Zo jammer dit.
Naamgenoot, laat je niet wegjagen. Dat is de ander niet waard.
Jammer2
Ik denk niet dat de eigenaardige reactie van Buitenstaander representatief is voor het hele draadje, laat staan voor het hele forum.
Het kan de druppel zijn, maar ik zou me er niet door laten afschrikken.
Lidewei
De reactie van buitenstaander slaat echt nergens op en zegt alleen maar iets over diegene die het opschrijft. Laat je niet wegjagen door zo'n trol, dat zou ik echt jammer vinden.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Lidewei
Ik dacht toch dat ik een oprecht advies had gegeven, zelfs vanuit eigen ervaring. En eigenlijk is alleen de reactie van buitenstaander zo'n nare. Ik zou het jammer vinden als je hierom wegblijft van het forum (die leegloop zie ik niet zo?)
Inderdaad opeens
Hier ook een scheiding achter de rug. Helaas niet in goed onderling overleg. Dus de eerste stap was voorlopige voorzieningen. Aan de orde waren:
- toewijzing huis
- verdeling kinderen
- alimentatie.
Tijd die voor ons op de rol stond bij de rechter: tien minuten (!).
Dus ja dan ben je als verliezende partij 'opeens' voorlopig je huis kwijt.
(nog als antwoord voor topicstarter: volgens mijn advocaat kon de partij die tijdelijk woonrecht kreeg hier maximaal aanspraak op maken tot zes maanden na de definitieve echtscheiding. Dat zou bij ons betekenen dat het om een jaar gegaan zou zijn, gezien de duur de de procedure zelf in beslag genomen heeft.)
Huh liedewei?
dat je je laat wegjagen door de reactie van Buitenstaander (zal vast niet voor niets een Buitenstaander zijn).
Je doet de mensen ernstig tekort die wél serieus hebben gereageerd.
Voorlopige voorziening
Een verzoek bij de rechter tot toewijzing van tijdelijk woonrecht kan binnen 3 weken geregeld zijn. Er hoeven dus niet zoals Buitenstaander zegt maanden aan vooraf te zijn gegaan. De vrouw krijgt dit tijdelijk woonrecht vaak vanwege de kinderen. Inderdaad zal bij de definitieve echtscheiding een termijn worden vastgesteld voor het vertrek van de vrouw.
Ik snap heel goed dat je je ermee 'bemoeit' . Het is nu eenmaal een dierbare vriend, zo te horen. Probeer je de problemen niet teveel zelf aan te trekken anders levert dat voor jou ook veel stress op.
Gr.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Vrienden
Net als Rowan1 snap ik ook heel goed dat je bezorgd bent en je afvraagt wat je voor je vriend kunt doen. elke vrouw die gescheiden is weet hoe belangrijk ondersteuning van vrienden en familie is op zo'n moeilijk moment.
Wat betreft neutraliteit, ik zou alleen uitkijken met je negatief uitlaten over de vrouw. Wellicht keert het allemaal plotseling en dan zouden ze zomaar weer bij elkaar kunnen komen. Maar meedenken, adviezen zoeken, eventueel zelfs onderdak bieden (als je er rekening mee houdt dat het een negatief imago geeft bij aanstaande ex), dat kan allemaal.
Je belangrijkste vraag was hoe lang je de logeerkamer zou moeten ontruimen. Dat wordt dus eerder voor een jaar, dan voor een maand. Maar wellicht kan je vriend ondertussen toch ook uitkijken naar een tijdelijke andere ruimte.
Het is (helaas of eigenlijk gelukkig voor de kinderen) wel zo, dat bij voorlopige voorzieningen de situatie van de kinderen het belangrijkste is. Het heeft de voorkeur zo min mogelijk te veranderen voor de kinderen. Als moeder altijd thuis is geweest, dan heeft het de voorkeur dat degene die niet fulltime voor de kinderen zorgt voorlopig in het huis blijft wonen.
Het huis zal getaxeerd worden en de eventuele overwaarde zal gedeeld moeten worden (mits er geen huwelijkse voorwaarden zijn). Eventuele schuld ook. Je vriend zal zijn aanstaande ex dus moeten uitkopen voor de helft van de eventuele overwaarde. Of aanstaande ex krijgt de helft van de eventuele restschuld mee.
Niet alleen de rechter is van belang bij het toewijzen van een woning, ook de bank. Als de vrouw geen inkomen heeft zal de bank haar nooit een hypotheek verstrekken en kan ze dus niet in de woning blijven wonen, wat de rechter ook zou bepalen.
Nog belangrijker is de situatie voor de kinderen. Wellicht kan je vriend ondertussen, als hij op jouw logeerkamer verblijft, nadenken over hoe het met de kinderen verder kan gaan. Kan hij eventueel de kinderen verzorgen in combinatie met zijn werk? Of een vorm van co-ouderschap, bird-nesting etc. doen? Of kunnen vrouw en kinderen in een andere plaats een nieuwe start maken, alhoewel het huren van een sociale woning overal lastig is. Wat kan hij zijn kinderen bieden, terwijl zijn aanstaande ex op zoek gaat naar nieuwe woonruimte (en dus wellicht ook tijdelijk ergens anders moet verblijven?
Tsjor