Wanhopig vanwege voortslepende scheiding (lang)
Al jaren zijn we bezig met onze echtscheiding: eerst mbv gezamelijke vriend en uiteindelijk met mediator.
Ex is hoofdkostwinner en verdient 6x zoveel dan ik; ik werkte hele huwelijk bijna niet; pas sinds een half jaar werk ik 60% voor een salaris wat in geen vergelijk is. Pensioen heb ik ook nooit opgebouwd + zal ik ook niet meer opbouwen omdat ik en niet veel verdien maar ook niet meer kan gaan werken vanwege kindverzorging. Dit laatste is niet op te lossen met kinderdagverblijf oid; kan ik niet teveel over uitweiden ivm herkenning maar geloof me dat hoe graag ik ook financieel onafhankelijk zou willen zijn dat dus niet gaat vanwege de kinderen.
Ondertussen zitten we nog met ons dure huis wat nog niet verkocht is en zodoende geen financieen om wat anders te huren oid.Maar ik zou ook niet weten hoe, waar en wat te kopen of te huren tzt omdat ik dus helemaal niets heb en dit maar voortsleept en dus geen inzicht in financieen ed (sta ingeschreven bij woningbouw)
Al enkele jaren draai ik iedere cent om, ex geeft geld uit als water en beroept zich steeds op dat dat allemaal spaargeld van hem is maar schijnbaar is dat een bodemloze put: hij kan ook niet aantonen hoeveel spaargeld hij precies had voor aanvang huwelijk.
De kinderen vinden hem ook veel leuker: bij hem hoeven ze niks, doen alleen maar leuke dingen, hij koopt van alles voor hen etc
Mediator betalen we 50/50 maar heb ik ondertussen een betalingsregeling voor moeten treffen.
Als er weer eens geen geld is voor kinderbenodigdheden (regel ik allemaal zoals ik alles regel, schoonhou onder hou wat ons beiden aangaat) zegt hij doodleuk dat hij het ook niet heeft.
Ex stelt dat ik over 12 jaar als hij met pensioen is wel veel meer kan gaan werken en hij dan voor de kinderen zorgt; ik bestrijd dit, oa omdat ik daar niet op kan rekenen + het speculeren is en naar mijn mening gaat om huwelijkstijd. Hij wil ook absoluut niet langer dan 9 jaar betalen.
Ex heeft bedacht hoeveel partneralim. hij mij wilt gaan geven maar dit slaat en helemaal nergens op qua zeer lage bedrag; hij blijft zich maar beroepen over dat hij al over 12 jr met pensioen gaat en zijn salaris dan zakt naar 30% van nu. Hij wil kinder-en partneralim allemaal onder partneralimen laten vallen qua belastingtechnisch. Pensioen wilt hij 25/75 verdelen ipv 50/50 en mij geen rooie cent cash geven (ik heb nooit iets kunnen sparen; alles werd op 1 hoop gegooid) dus tzt een klein huisje kopen kan ik vergeten.
Als ik naar een advocaat ga dan word deze voor mij betaald maar zodra er eventueel cash vrij komt, word dat meteen verrekend aan advocaat dus kan ik tzt een klein huisje kopen nog vergeten. + dat ik enorm tegen een advocaat opzie omdat ik oa weet dat dit waarschijnlijk een paar jaar zal gaan duren (veel ervaring met advocaten en ook dat ze maar weinig doen als ze betaald worden door de overheid)+ wij en onze kinderen al heel veel jaren aanhoudende stress en ellende hebben gehad en dat dan alleen maar voort zal duren/erger worden.
Bij de mediator zijn we zover dat hij slechts draagkrachtberekeningen heeft gemaakt. Volgende week gaan we echt van start met bespreken hoe het te gaan regelen. Hierbij zal mijn ex zijn zeer uitgebreide betoog gaan houden waarop ik dus alles afkeur met commentaar. Samen hebben we al jaren geprobeerd overeen te komen maar dat lukt dus niet.
Ik ben zo bang dat die mediator ook niets doet en/of ons naar een advocaat stuurt en ik dan nog meer geld voor niks kwijt ben.
Ik ben dan ook echt compleet wanhopig hoe hier ooit uit te komen.
Eigenlijk kan ik alleen nog maar janken.
Mediator
Als het goed is kijkt de mediator naar de standpunten van beide partijen. Voor zover ik kan volgen heb jij het meeste baat bij de standaard regeling, waarbij je ex kinder- (en wellicht ook partner-) alimentatie betaalt als zijn draagkracht dat toestaat. Daarbij heeft het voor je ex geen zin om te kijken naar zijn inkomen over 10 jaar. Als over een tijdje blijkt dat hij de alimentatie niet kan betalen, kan hij op dat moment om herziening vragen. Persoonlijk zou ik de hoop op een koophuis even aan de kant schuiven. Ik denk dat het je meer rust geeft als je (op korte termijn) een huurhuis zoekt voor jou en je kinderen.
Geen mediator
Als je al zo lang bezig bent is het misschien tijd om de mediators aan de kant te schuiven en 'gewoon' ouderwets een eigen advocaat in de arm te nemen. Dat lijkt nu duur, maar zal je achteraf waarschijnlijk veel meer geld en minder stress opleveren. Goede wil moet van twee kante komen, en als je wanhopig bent ben je de goede wils-grens wel ruim voorbij.
Mediator
Is de mediator dan geen advocaat? Ik ben bang dat je twee keer verkeerde adviseurs erbij hebt gehaald, want jouw situatie is vrij standaard, dus dat had al lang geregeld moeten worden.
- kinderalimentatie moet wel betaald worden, omdat dat te maken heeft met de zorg voor kinderen. Ook al is het belastingtechnisch aantrekkelijker om het onder partneralimenatie te laten vallen. Als verzorgende ouder kun je de kosten van het verzorgen van je kinderen ook niet van je belastbaar inkomen aftrekken.
- partneralimentatie hangt inderdaad af van de situatie en van de inkomens. Daar kan een draagkrachtberekening voor uitgevoerd worden, met verdere afspraken. Kijk eerst wat eruit komt. Als je het niet vertrouwt laat dan zelf een nieuwe berekening maken zonder dat hij erbij is.
- heb je geen voorlopige voorzieningen getroffen?
- het spaargeld dat van hem is, dat ligt aan de voorwaarden voor je huwelijk. Zonder voorwaarden getrouwd betekent dat je alles wat je voor je huwelijk bezat inbrengt en dat het daarna van beiden is. Geheime rekeningen zijn moeilijk aan te tonen, maar als je ook maar ergens een spoortje van een geheime rekening kunt vinden dan kun je dat wel inbrengen. Dat valt dan onder 'boedelverdeling'. Een geheime rekening die je nergens kunt vinden, dat is dan hap-slik en maar hopen dat het ten goede komt aan de kinderen.
- onder boedelverdeling valt ook de auto (bijvoorbeeld) die hij meeneemt en tijdens jullie huwelijk is gekocht.
- partneralimentatie loopt in principe tot 12 jaar na de scheiding. Er is geen reden om daar nu van af te wijken. Dat kan altijd later nog als zijn inkomen echt anders wordt.
- partneralimentatie bereken je op het moment van de scheiding. Ik ken inderdaad een voorbeeld waarbij het afgebouwd wordt om de vrouw te stimuleren zelf te gaan werken (ligt nu zelfs als voorstel voor wetgeving klaar), maar ik vind dat onzin: je stimuleert vrouwen dan om met kinderen te gaan werken in een situatie waarin ze geen partner meer heeft die de zorg voor de kinderen met haar kan delen. Hoe kan het dat je tijdens de relatie , als er dus twee volwassenen zijn die elkaar zouden hebben kunnen ondersteunen om de zorg voor kinderen te verdelen én allebei te werken, dat je dat tijdens de relatie niet voor elkaar hebt gekregen (als man) en dat zij dat dan wel alleen moet doen als de relatie voorbij is? Als je tijdens de relatie geprofiteerd hebt van een thuiszittende vrouw heeft dat gevolgen bij een scheiding. Tijdens je relatie had je iemand kunnen ondersteunen om zorg en werk gelijk te verdelen. Dat nalaten kost je geld.
- kinderalimenatie loopt tot het kind 18 is en daarna krijgt hij de IB-groep op de stoep. Dat kost hem meestal meer.
- Pensioen wordt gelijk verdeeld, ligt allemaal vast.
Kortom: de meeste dingen waar jullie nu nog mee bezig zijn hadden heel snel en al direkt opgelost kunnen worden als je maar een goede mediator had gehad. Dan had je aanstaande ex ook geweten dat er niet zo heel veel te marchanderen valt, mooi praten of niet.
Je hoeft niet ergens tegen te zijn in het volgende gesprek. Je kunt ook ergens voor zijn en dat is dat de standaardregelingen worden toegepast. Geef dat aan en geef ook aan dat je het anders voor de rechter wil brengen.
Ieder nu een eigen advocaat, dat kan, het kost veel geld, vaak wordt het dan ook meer strijd en het levert ook weer veel tijdverlies op.
Tsjor
Alimentatiewijzer
1hopeloos, heb je zelf al eens gekeken op alimentatiewijzer? Heb je gegevens over het inkomen van je man, bijvoorbeeld de opgave van de belastingen?
Wat betreft huisvesting, ik denk dat het inderdaad niet verstandig is te hopen op een koophuis, zeker niet gezien je eigen situatie waarin je beschrijft dat je zelf niet veel kunt werken vanwege je kinderen. Een hypotheekverstrekker zal toch de zekerheid van inkomsten verlangen.
Als je heel weinig verdient kun je een uitkering krijgen van de sociale dienst. Als inkomen+alimentatie daar boven komt hoef je dat gelukkig niet te doen.
Tsjor
Hij is bang
"Als ik naar een advocaat ga dan word deze voor mij betaald maar zodra er eventueel cash vrij komt, word dat meteen verrekend aan advocaat dus kan ik tzt een klein huisje kopen nog vergeten. + dat ik enorm tegen een advocaat opzie omdat ik oa weet dat dit waarschijnlijk een paar jaar zal gaan duren (veel ervaring met advocaten en ook dat ze maar weinig doen als ze betaald worden door de overheid)+ wij en onze kinderen al heel veel jaren aanhoudende stress en ellende hebben gehad en dat dan alleen maar voort zal duren/erger worden."
Je wil gene advocaat omdat je bang bent voor geldproblemen en langslepende ellende, maar wat heb je nu: geldproblemen en langslepende ellende.
Ik denk, dat je aanstaande ex een tamelijk gemeen spelletje speelt, vooral omdat hij bang is -want jij kunt een forse alimentatieclaim bij hem neerleggen, de helft van zijn pensioen opeisen, en waarschijnlijk ook de helft van de boedel.
"Ex stelt dat ik over 12 jaar als hij met pensioen is wel veel meer kan gaan werken en hij dan voor de kinderen zorgt; ik bestrijd dit, oa omdat ik daar niet op kan rekenen + het speculeren is en naar mijn mening gaat om huwelijkstijd. Hij wil ook absoluut niet langer dan 9 jaar betalen."
Percies. Hij kan zoveel willen, maar je hebt recht op 12 jaar, en dat hij over 12 jaar met pensioen is, is voor nu irrelevant.
"Pensioen wilt hij 25/75 verdelen ipv 50/50 en mij geen rooie cent cash geven"
Hij kan zoveel willen, maar je hebt recht op 50/50 en de helft van het cashgeld.
Reaktie
De mediator is wel ook advocaat. We zijn daar echter bijna een half jaar niet geweest omdat we dachten er samen uit te komen + vanwege de kosten en andere toestanden die ik hier niet kan vertellen.
De mediator heeft de situatie in kaart gebracht en draagkracht berekeningen gemaakt maar verder nog geen enkel voorstel oid.
Standaardregelingen gaat ex absoluut niet mee akkoord vanwege diverse faktoren zoals: heel hoge woonlasten, huis nog niet verkocht, veel eerder dan mij met pensioen gaan en dan meer dan de helft in salaris terug vallen etc etc (hij verdiend wel zo'n 6x zoveel als ik).
ook 12 jaar partneralimentatie wilt hij niet aan, nog geen eens 9. Hij blijft volhouden dat ik tegen die tijd fulltime kan gaan werken hetgeen ik dus bestrijd.
Ik weet dat het zo overduidelijk over komt dat ik zsm naar een advocaat moet gaan. echter, ik heb en veel ervaring met advocaten en weet dat dit jaaarenlang gaat duren, we beiden financieel ernstig gedupeerd gaan worden + voornamelijk jaaarenlang stress en ellende tegemoet gaan en dat laatste hebben we al jaren heel erg veel aanhoudend van gehad en kan ik niet meer opbrengen.
Met de kinderen gaat het ook niet goed en ik moet er domweg zijn als hun stabiele faktor.
Ex is woest op mij, zegt dat ik het vel over zijn neus wilt halen, ik opzettelijk wil scheiden en ga zo maar door.
Ik wil slechts domweg een bedrag waar van te leven valt en een enigszins normaal bestaan voor de kinderen en mezelf op kunnen bouwen; ik vraag echt het minimale.
Ik ben dan ook heel erg benieuwd wat de mediator de eerstvolgende afspraak zegt en doet nu hij weet wat er speelt + wat ik mag verwachten. Volgens mijn ex iemand die puur scheidsrechter is en wij zelf met de oplossing moeten komen. volgens mij iemand waarvan je een oplossing mag verwachten zodra duidelijk dat 2 partijen er niet uitkomen maar wel redelijk dicht bij elkaar zitten.
Tinus..
dank voor je reaktie; onze reakties kruisten elkaar.
Ik weet dat ik sterker sta dan hij en in mijn recht + dat ik mezelf altijd recht aan zal kunnen kijken.
Ik wil dan ook minimaal van hem, ik zou het liefst helemaal niets willen van hem maar door ons verleden (waar we toen bewust en onbewust wel beiden mee ok gingen)kan ik niet anders om zodoende voor de kinderen en mijzelf een weer enigszins normaal leven op te kunnen bouwen waarbij nog heel veel zal komen kijken + heel wat rouwverwerking los zal komen tzt.
Voortgang
'We zijn daar echter bijna een half jaar niet geweest...' Tsja, soms is goedkoop duurkoop en dat geldt zeker in dit soort moeilijke processen. Jammer dat je het zo lang hebt laten liggen want dat brengt alleen maar extra kosten en emotionele lasten met zich mee.
Wat ex thuis allemaal gezegd heeft is niet meer van belang als je straks bij de mediator zit. De gegevens van Tinus zijn wel van belang. Laat hem al zijn bezwaren maar herhalen. En jij herhaalt wat je wil, omdat er geen reden is om hiervan af te wijken.
Hoge woonlasten spelen een rol bij de draagkrachtberekening. Eerder met pensioen gaan niet. Overigens: stel dat je kind minstens twee jaar oud is (jullie liggen al jarenlang in scheiding, dus ik neem aan dat het kind van daarvoor is) en dat je aanstaande ex over 9 jaar met pensioen gaat, dan is zelfs de jongste al 11 jaar. Dat zijn geen kinderen waar je nog hele dagen voor thuis moet blijven. Dus zijn 'aanbod' is wat dat betreft wel erg veel mosterd na de maaltijd.
Wat maakt hem zo gepreoccupeerd over zijn pensioen? WWat eerder al gezegd is: als hij dan een lager inkomen heeft kan hij vragen om een herberekening. Maar dat zal de mediator/advocaat ook weten.
Huwelijkstijd speelt geen rol bij het bepalen van die 12 jaar.
Of jij wel of niet werkt of in de toekomst zult werken speelt ook geen rol, omdat je nu de alimentatie moet vastleggen op basis van wat je nu weet. Overigens is het ook niet zo dat het helpt om zorgtijd te claimen omdat je kinderen het moeilijk hebben met de echtscheiding etc. Wat de toekomst brengt is ongewis. Voor iedereen. je maakt afspraken op grond van wat er nu is. En in principe mag je ervan uitgaan dat ieder zijn/haar verantwoordelijkheid neemt zowel voor de kinderen als voor het zorgen voor inkomen.
Ik hoop voor jou dat de mediator vooral ook de wettelijke grenzen in de gaten houdt, de meest gangbare praktijken en bekijkt of er echt gegronde redenen zijn om hiervan af te wijken.
En dan snel de volgen de afspraak plannen.
Tsjor
Nieuwe vorm van mediation
Er is sinds kort een nieuwe vorm van mediation: nl de overlegscheiding (collaborative divorce) waarbij beiden een eigen advocaat hebben. Dus wel gewoon overleg, maar je hebt wel een eigen advocaat, die je kan adviseren en ervoor zorgt dat je krijgt waar je recht op hebt. Je bent wel eerst de kosten kwijt voor je eigen advocaat, maar die zou zichzelf terug moeten verdienen als ik zie wat je man je nu wil geven. De meeste mannen hebben wel ontzag voor de advocaat van de tegenpartij, zeker als zijn eigen advocaat hem erop wijst dat hij zich aan de regels en wet moet houden.
Heel veel sterkte.
Nog wat dingen
"Ik weet dat het zo overduidelijk over komt dat ik zsm naar een advocaat moet gaan. echter, ik heb en veel ervaring met advocaten en weet dat dit jaaarenlang gaat duren, we beiden financieel ernstig gedupeerd gaan worden + voornamelijk jaaarenlang stress en ellende tegemoet gaan en dat laatste hebben we al jaren heel erg veel aanhoudend van gehad en kan ik niet meer opbrengen."
Nogmaals, je bent zo bang om veel tijd, geld en moeite te verspillen door naar een advocaat te gaan, dat je nu op een adere manier veel tijd, geld en moeite verspilt.
Ik snap je gevoel, maar er is waarschijnlijk geen alternatief.
hopeloos:
"Standaardregelingen gaat ex absoluut niet mee akkoord vanwege diverse faktoren zoals: heel hoge woonlasten, huis nog niet verkocht, veel eerder dan mij met pensioen gaan en dan meer dan de helft in salaris terug vallen etc etc (hij verdiend wel zo\'n 6x zoveel als ik). ook 12 jaar partneralimentatie wilt hij niet aan, nog geen eens 9. Hij blijft volhouden dat ik tegen die tijd fulltime kan gaan werken hetgeen ik dus bestrijd."
Een deel van deze zaken is irrelevant. Wat nodig is, is dat jullie kijken naar de situatie NU, op basis daarvan een serie (financiele) afspraken maken, en de rest wel zien. Vooral 9 jaar vooruitkijken is betrekkelijk zinloos. Het kan idd heel goed zijn dat je ex dan minder verdient/pensioen heeft, en dan ga jij akkoord met een voorstel alimentatieverlaging. het kan ook zijn dat hij voor die tijd onder de tram komt, of dat jij dan allang hertrouwd bent -en dat het hele punt zichzlef heeft opgelost.
Overigens ben ik het op veel punten met tshjor eens, en deel ook haar verbazing over de preoccupatie van je as ex met zijn pensioen.
hopeloos:
"Ik ben dan ook heel erg benieuwd wat de mediator de eerstvolgende afspraak zegt en doet nu hij weet wat er speelt + wat ik mag verwachten. Volgens mijn ex iemand die puur scheidsrechter is en wij zelf met de oplossing moeten komen. volgens mij iemand waarvan je een oplossing mag verwachten zodra duidelijk dat 2 partijen er niet uitkomen maar wel redelijk dicht bij elkaar zitten."
Dat wisselt; sommige mediators sturen meer dan andere. Overigens, alles wat je hebt gezegd over advocaten geldt ook voor mediators. Die hebben ook belang bij een procedure die even voortsleept -is beter voor hun portemonnee :s