Wanneer stopt dit
Ja hoor daar zijn we weer, na een rustige zomer, begint nu gelijk het gezeur weer. Eerst houdt hij gewoon de fiets van onze zoon achter omdat hij hem harder nodig heeft dan ik(vindt hij). En nu krijg ik een mailtje dat hij de kinderen niet kan hebben in de herfstvakantie dus moet ik maar een oplossing zoeken. We hebben co-ouderschap en ik moet zelf al een oplossing zoeken voor de ochtenden dat ik werk en nu krijg ik dit erbij, ik ken hem hij haalt ze gewoon niet op.
Hoe kan ik dit nu stopzetten dat ik dit gezeik niet keer op keer op keer heb.
Muizemeis, even radeloos, normaal harde knokker
Hart onder de riem
ik zou je graag een hart onder de riem steken,helaas heb ik slechte ervaringen,ex hier heeft het 10 jaar volgehouden,pas nu oudste 18 is geworden ,is het wat rustiger.
Maar er zullen ongetwijfeld exen zijn die het beter kunnen regelen samen.
Sterkte!!
Sus-anne
Thanks voor je medeleven, hier gaat het alleen maar slechter en slechter. Ik probeer nu uit te vogelen of ik ergens een poot heb om op te staan.
Een vriendin opperde al dat ik d kinderen volledig neem en dat ik dan minder gezeik zou hebben. Maar ik heb in deze nieuwe opbouwfase van mijn leven ook zelf ruimte nodig, dus ik wil voorlopig wel vasthouden aan het co-ouderschap. Maar hoe lang ik dat nog volhou weet ik niet
Muizemeis
Hoe geregeld?
Hoe hebben jullie de dagen verdeeld? Wij hebben afgesproken dat ik in vakanties de maandag voor mijn rekening neem qua opvang, ex de vrijdag. Op di, wo, do heb ik bso. Het kan natuurlijk niet dat hij zonder overleg meldt dat hij op 'zijn' dagen niet kan. Als hij wat anders te doen heeft, moet hij zelf zorgen voor een alternatief (oma, oppas o.i.d.).
Muizemeis
Helaas geen wijs woord. Het klinkt zo nutteloos en verdrietig wat je vertelt, vind het zo rot voor je.
Ik ben stief in een co-ouder situatie en het is al pittig genoeg voor iedereen als het tussen de ouders soepel gaat (niet dat dat hier altijd lukt, helaas).
Ik zou graag willen dat ik wat wist te zeggen dat een beetje kon helpen maar heb geen tekst.
Heel veel sterkte. Ik hoop zó dat het tij keert'
Ely
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Muizemeis
Hoi, muizemeis.
Wat lastig zeg! Vervelend dat het zo moet lopen.
Ik denk dat ik een kort, zakelijk briefje zou sturen naar je ex. Met daarin de mededeling dat de fiets van zoon is en dus met zoon mee gaat bij de wisselingen, en dat de dagen waarop ex in de herfstvakantie de kinderen niet kan hebben, hij zelf voor een oplossing zorgt.
Zo houd je de belangen (van je zoon) en de verantwoordelijkheden (van je ex) waar ze horen.
Marieke-
Vic
Wij hebben de wissel op zondag 12.00 en op donderdagmorgen half 9( ik breng de kinderen naar school maar als ze ziek zjn moet hij een oplossing zoeken).
Hij heeft overlegd vind hij nl medegedeeld dat hij de kinderen niet kan hebben............. Dat is zijn overleggen nl mij voor het blok zetten, wetende dat de kinderen mijn achilleshiel zijn omdat ik ze nooit zal laten barsten. Ik denk dat hij 2 dagen weg is maar zeker weten doe ik dat niet. Ik vind ook dat hij het zelf moet regelen, maar ik weet niet hoe ik dat voor elkaar moet krijgen
Muizemeis
Ely
Thanks voor je lieve woorden, ik hoop het ook. Ik ben me er best bewust van dat ik ook niet altijd op de meest objectieve manier reageer dus dat ik ook best wel dingen kan verbeteren, maar ik wil gewoon dat hij hiermee stopt maar weet nog niet hoe ik dat voor elkaar moet krijgen
Muizemeis
Marieke
Dat zou ik wel willen mbt de fiets, alleen ik kan de fiets niet meenemen met de auto, hij wel. Wij wonen beiden aan de andere kant van de stad en de school staat ook weer ergens anders.
Ik ben het helemaal met je punt eens, dat ik de belangen van de kinderen en het gezeur met hun vader moet scheiden(zeg het even in mijn eigen woorden) maar weet zo nog even niet hoe ik dat moet aanpakken.
Muizemeis
ps ga hem nu een net mailtje sturen mbt de verdeling
Muizemeis
Dank voor je persoonlijke reactie. Ik heb nog na zitten denken en ik weet niet of het ook voor jou ex geldt en of je er wat aan hebt maar toch...
Ik generaliseer en chargeer even voor het punt, dus voor de duidelijkheid: niet alle mannen en niet altijd!... maar mijn observatie is vaak dat vaders minder scherp op hun netvlies hebben dat de kinderen ergens moeten blijven als ze niet bij hem zijn of dat iemand het moet doen als zij het-iets niet doen. Ik zie dan vaak geen onwil, het lijkt gewoon niet ingebakken te zitten.
Wat ik wil zeggen komt meer uit hoop dan uit realiteitszin: zou het kunnen helpen om heel nuchter aan ex aan te geven dat er nu een praktisch probleem ontstaat en of hij wil meedenken met een oplossing?
Of is hij zich maar al te goed bewust en heeft hij er lak aan?
Natuurlijk zullen er ook dingen zijn die jij beter had kunnen doen, zo niet dan toch want dan was je perfect geweest en dus irritant en had je dat weer beter kunnen doen.
Ook nog. Ik vrees dat er hier vaak ook een 'als jij dit, dan ik dat' dynamiekje ontstaat... Is dat m nu bij jullie?
Men, zo lastig, ik heb nog een oude jongensfiets staan... Kan ik je daarmee helpen :s?
Sterkte
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Ely
Ja ik snap je punt, het zit in je systeem of niet........ Ik merk ook an mijzelf dat hij voor mij als een stier op een rode doek is Hij de doek ik de stier dan. Ik vertrouw hem niet dus ik reageer dan ook niet altijd even handig. In dat geval van de fiets zit hij gewoon fout, ik heb hem gevraagd (mail) of hij de fiets zaterdag kan meenemen als hij d kinderen thuisbrengt, ben benieuwd of hij dat doet.
Ik weet niet of hij er nu lak aan heeft, op mijn slechte momenten denk ik dat wel, nu door jouw bericht weer wat minder. Hij legt wel graag zijn probleem bij mij neer en vindt dat heel normaal dat ik dat dan oplos, of dat nu gewoonte is of gemakzucht ik weet het niet, ik neem daar steeds vaker afstand van.
We zitten inderdaad vaak in een als jij dit etc dynamiekje, vooral hij doet dat. Zodra ik iets vraag wil hij er gelijk wat voor terug, en daarom vraag ik het maar zelden.
Hij heeft nu een andere verdeling van het co-ouderschap gevraagd, ik vind dat prima, alleen moet nog even rustig overdenken of ik mijzelf daarmee niet in de vingers snij. En ik ga accoord voor een jaar omdat over een jaar mijn leven er wel heel anders uit kan zien en ik er dan niet aan vast wil blijven zitten.
Bedankt voor je feedback, ik zat even vast, maar we praten(lees mailen) weer op een normale toon.
Muizemeis
Weet je...
Ik was even bang dat mijn bemoeienis in dit draadje wellicht niet gewaardeerd zou worden omdat ik de stief ben. Het doet me serieus goed dat ik een bijdrage kan leveren.
Maar dat zegt dan weer vanalles over mij 
Man is echt een super papa maar ik verbaas me nu (8jaar relatie) nog steeds over die rare blinde vlek. 'gelukkig' zie ik het bij meer mannen. Heb een vriendin, single mom, en als ik daar weer eens weekendje ben met kinderen verzuchten we continu tegen elkaar dat het allemaal veel soepeler gaat met vrouwen onderling. Dat het zo jammer is dat we niet van de vrouwenliefde zijn, hahaha.
Dat dynamiekje lukt mij (ja ik heb ook zo mijn aandeel) soms te doorbreken door een 'genereus' gebaar te maken. In de eerste plaats breekt dat bij mij vaak de spanning en het heeft natuurlijk ook impact aan de andere kant (en soms ook niet).
Maar dan moet er natuurlijk wel iets genereus te gebaren zijn en ik realiseer me dat dit wat dat betreft geklets vanaf de zijlijn is.
Ben benieuwd hoe je ex reageert op je mail...
Take care
Ely
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Ely
Je reageert respectvol dus dan maakt het toch niet uit dat je aan de andere kant staat. Ik merk dat ik juist zulke feedback nodig heb. Gescheiden vrienden voeden mij soms juist in mijn boosheid terwijl dat soms fijn is maar niet altijd opbouwend.
Het grappige is dat ik via een eenouder forum weleens uitstapjes heb en dat daar ook pap's met kinderen bij zijn, en dat gaat ook heel soepel en is leuk, maar dan zijn de papa's denk ik vooral gefocused op het papa zijn of het zijn super papa's 
De mail over de nieuwe invulling van het co-ouderschap loopt goed, over de fiets loopt niet goed. Als je in Drenthe woont dan heb ik belang bij de fiets als je verder weg woont dan wordt het te onhandig.
Dat grapje over de vrouwenliefde snap ik helemaal hahahaha.
Ik heb een gesprek bij de psych gehad en die heeft me vooral aangeraden me er zo min mogelijk druk over te maken. Ex is wie hij is en gaat niet veranderen. Ik moet het los van mijzelf gaan leren zien. Dat is een proces dat snap ik wel en zal van mijn kant zwaar worden, maar (uit ervaring geleerd) al ik er ook weer sterker van worden, en als ik sterker wordt worden dingen weer makkelijker.
Muizemeis
fiets
De superpapa's
Tsja... ik heb de indruk dat ook superpapa's (onbewust) toegeven aan de verleiding een stapje terug te doen als het zonder dat zij erover hoeven na te denken toch wel geregeld wordt. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik vergelijk het maar met het feit dat als ik met iemand meerij in de auto ik werkelijk niet op de route let. Dus al zit ik tien keer naast je als we naar weetikveelwaar gaan, ik weet de weg niet als ik zelf moet sturen. Elke keer neem ik me voor op te letten want het is soms echt gênant maar het lukt niet. Helaas... Misschien is het zoiets met die kerels
En ja we laten uitzonderingen daar (waar is dat toch?)
Maar wat ik bedoel is dat ik die kerels op die uitjes helemaal voor me zie, in al hun glorie . Sterker nog, ik ben zelf voor een alene papa gevallen en dat hij zo'n leuke, zorgzame vader was telde beslist mee .
Wat balen van die fiets. Vind hij het teveel gedoe, die fiets heen en weer? Of betere vraag: wat is zijn reden?
Wijze raad van je psych, hoop dat het lukt want tsja... Kan me erg vinden in het idee je te richten op wat je wel kan veranderen en dat dat dus niet hem is. Enne... Je daar dus ook niet meer verantwoordelijk voor hoeft te voelen. Nu alleen nog de juiste besturingssystemen ontwikkelen om de interactie soepeler te krijgen.... Ik hoop echt dat dat lukt want dat dit heel zwaar is kan ik me alles bij voorstellen.
Zonde allemaal hè... Dat het zo gaan moet. Ik weet dat het zinloos is zo te denken maar ja...
Ely
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Ely
mbt de fiets, ik ben hem blijven antwoorden op de mail dat ik het raar vond dat hij de fiets zomaar achter hield en dat hij zomaar beslist dat onze zoon hem bij hem meer nodig heeft dan bij mij. Nu kwam hij na 6 keer heen er weer gemaild te hebben(en ik ben netjes gebleven vond ik goed van mijzelf) met een tegenvoorstel en dat is acceptabel. Maar vandaag bracht hij de kinderen te vroeg terug, parkeerde bij de buurman voor en reed snel weg. Kijk daar kan ik dan wel om lachen.
Psych was heel wijs Maar ik vind het inderdaad wel lastig, ik voel me ook niet verantwoordelijk voor het veranderen van zijn gedrag, maar hoopte hem te kunnen laten stoppen mij als oud vuil te behandelen.
Maar goed dat gaat dus niet lukken dus zal ik er sterker in moeten komen te staan. En bij mijzelf het juiste besturingssysteem vinden om het allemaal soepeler te laten lopen.
Thanks voor het meedenken,
Muizemeis