Wat is verstandig: mijn zoon wel of niet in contact brengen met zijn halfbroer?
Hallo,
Mijn zoon (9 jaar) heeft een halfbroer. Hij heeft hem als baby gezien, maar weet het niet meer en er wordt niet over gepraat (zijn halfbroer bestaat niet voor hem). De biologische vader heeft geen contact met hem. In het verleden heeft de biologische vader mij zwaar mishandeld en hierdoor is alle contact verbroken. Zijn halfbroer is inmiddels 18 jaar. Ik ben nu heel erg aan het twijfelen of het nu goed is om die twee (halfbroer en mijn zoon) met elkaar in contact te brengen. Persoonlijk vind ik niet dat zij de dupe hoeven te zijn van de slechte relatie`s die mijn ex en ik hebben gehad. Maar ik wil ook niet dat hun leven helemaal overhoop wordt gehaald omdat ik ze met elkaar in contact breng. Mijn zoon heeft een vaderfiguur en drie zussen in zijn leven. De relatie tussen hun is erg goed.
Wat denken jullie, het op latere leeftijd vertellen en hem zelf zijn broer laten opzoeken of de broertjes helpen? Ik denk namelijk niet dat zijn halfbroer contact durft te leggen ivm zijn vader....
Groetjes
Vertellen
Ik neem aan dat je zoon weet dat hij een vader heeft die hij nooit ziet. Als dat het geval zou je hem een keer tussen neus en lippen door kunnen vertellen, dat deze vader nog een zoon heeft en dat hij X heet en 18 jaar is. Ik zou dit in dit stadium niet een halfbroer noemen, tenzij hij dit zelf zo benoemd. Volgens mij moet je het niet te ernstig maken en het voorlopig hierbij houden. Ik zou wel alle vragen die zoon heeft/stelt eerlijk beantwoorden, op zijn niveau. Mogelijk vraag hij dan zelf wel om contact of komt deze vraag later. Denk je dat zijn halfbroer graag contact met hem zou willen?
Ja vertellen
zodat hij er weet van heeft maar nog aangeven dat ze elkaar kunnen ontmoeten of zo. Laat dat van hem zelf komen en dat zal waarschijnlijk nog een paar jaar duren.
Wat is de toegevoegde waarde?
Als ik het goed begrijp, heb jij een relatie gehad met een man die al een zoon had en is er verder geen contact tussen deze jongen en het kind dat je zelf met deze man hebt. Als ik jou was, zou ik het initiatief aan je kind overlaten. Hij weet dat de vaderfiguur in zijn leven niet zijn biologische vader is. Op een dag zal hij zich zelf misschien afvragen of die man ook andere kinderen heeft of, waarschijnlijker, die 18-jarige jongen wordt nieuwsgierig naar zíjn halfbroer. Dan is het vroeg genoeg om er meer over te vertellen. Zelf heb ik ook een halfbroer, heb daar altijd het bestaan van geweten maar deze jongen voegt absoluut niets toe aan mijn leven. Ik zou dus niet willens en wetens het leven van je kind overhoop halen. Tenzij je merkt dat je zoon dolgraag een broer zou willen hebben i.p.v. alleen maar zussen. Dan zou je het kunnen overwegen. Maar dan zou ik van tevoren uitzoeken of die 18-jarige halfbroer het leuk vindt om contact te hebben want een halfbroer die niet naar je omkijkt is misschien nog wel erger dan helemaal geen (half)broer.
De toegevoegde waarde is een broer
OK, het is een halfbroer, maar wel iemand die dezelfde vader heeft als jij. Die vader zie je niet meer, om allerlei goede redenen, maar je hebt natuurlijk wel je vragen. Is het niet nu, dan is het later.
Behalve dat het fijn is om een broer te hebben, is het ook fijn om vragen te kunnen stellen over je vader.
Ik zou het dus wel vertellen en dan afwachten of je zoon contact wil met zijn broer.