Wijsheid
De afgelopen 2 jaar heb ik wel vaker dit forum geopend om te lezen hoe dat nou gaat bij een ander.
Nu ben ik die ander en weet niet meer wat wijsheid is.
Mijn situatie is niet complexer dan een ander,maar de antwoorden heb ik hier nog niet gevonden. Wel veel bemoedigende reply's dus daar hoop ik ook op.
Ik ben nog niet officieel gescheiden, maar mijn toekomstige ex-man woont vier maanden niet meer in "ons" huis.
Ik heb vorig jaar aangegeven dat het tussen ons niet meer gaat en hij heeft uiteindelijk zijn conclusies getrokken en is weggegaan.
Omdat hij geen huisvesting heeft waar hij de kinderen kan opvangen heeft hij aangegeven alleen op zaterdag de dag met zijn kinderen door te brengen.
Ook dus vanwege huisvesting nog steeds in "ons" huis.
Ik heb daarmee ingestemd, maar na vier maanden ,merk ik aan mezef dat ik dit niet een wenselijke situatie vind.
Niet voor mijn kinderen, maar ook niet voor mezelf.
We zijn beiden al snel (te snel?) overgestapt in een nieuwe relatie.
Mijn relatie is al geintroduceerd bij mijn kinderen, de zijne niet.
Korte schets van de situatie..
Mijn kinderen zijn dol op mijn nieuwe relatie en zoeken "zekerheid" bij hem.
In eerste intanie vond ik het allemaal te vroeg, maar door omstandigheden is hij nu 4 dagen per week een deel van het gezin.
Dit tot ergernis van mijn ex, wat ik kan begrijpen, maar ook tot vraagtekens bij mij.
Ik heb boeken gelezen, dit forum (!),en ik hoor dat het eigenlijk niet verstandig is je nieuwe relatie zo snel samen te voegen met je gebroken gezin.
Maar hoe voozichtig moet je dit aanpakken wat betreft je kinderen als ze (wat ik zie) het leuk vinden als hij er is?
Hoe veel kan je verlangen in deze nieuwe relatie wat betreft het "aanpassen" in het gebroken gezin?
Moet ik stappen terug nemen omdat het niet goed is voor mijn kinderen?
Ikzelf zou willen dat hij er 100% is voor mij en mijn kinderen, maar ik begrijp wel dat het voor hem een totaal andere situatie is met kinderen erbij.
Eigenlijk wil ik nu omwille van de hele situatie dat we een keuze maken tussen 100% en zaterdagen zonder kinderen met elkaar.
Zie ik dat verkeerd?
Zijn mijn kinderen flexibel genoeg en "hangen" ze aan hem omdat ze de zekerheid van de vader missen?
Kunnen ze dat loslaten als ik deze relatie minimaliseer?
Wat is wijsheid wat betreft het minimaliseren of maximaliseren van een nieuwe relatie wat betreft je kinderen??
Wijsheid is vooruitkijken
Hoi!
Wat verstandig is, is natuurlijk in iedere situatie anders. Afhankelijk van hoe de kinderen zijn, hoe ze met veranderingen omgaan en met vertrouwen in anderen. Afhankelijk van de houding van beide ouders en de mate waarin de negatieviteit van de relatie invloed had op hun leventje. En de huidige omstandigheden.
Nu je eenmaal in de situatie zit zou ik hem niet halsoverkop veranderen 'omdat je gehoord hebt dat...'Je kinderen zijn natuurlijk op zoek naar zekerheid, misschien vinden ze dit in je nieuwe relatie: maar ze zouden het vooral in jou moeten kunnen vinden en in hun vader!
Ik vind trouwens wel erg naief overkomen: "Ik heb boeken gelezen, dit forum (!),en ik hoor dat het eigenlijk niet verstandig is je nieuwe relatie zo snel samen te voegen met je gebroken gezin."
Alsof je dat helemaal niet wist of had kunnen weten, tja, ben je er zo maar ingerold. Tja, nu zit je in de situatie en moet je roeien met de riemen die je hebt. Maar probeer als moeder vooruit te kijken en na te denken over zaken voor je ze uitvoert.
Het is niet noodzakelijk om je nieuwe relatie nu ineens te minimaliseren, zeker niet als de kinderen het goed doen denk ik. Maar je klinkt ook een beetje alsof je eigenlijk maar al te graag gaat minderen met hem, dus de vraag is in hoeverre je relatie zo ideaal is?
Je moet namelijk ook wat betreft je relatie niet over je grenzen gaan: niet voor jezelf , niet voor de kinderen (voorbeeld, maar ook de situatie waarin je ze zet: weer een stuklopende relatie) en niet voor je relatie.
Koentje
Waar lees je dat Kardia haar relatie maar al te graag wil minimaliseren? Ik vat het eerder op dat het minimaliseren te maken heeft met dat het verstandiger/wenselijker is het contact op een zacht pitje te zeggen zodat de kinderen zich niet te veel aan de nieuwe vriend gaan hechten (ingegeven door algemene info over het onderwerp). Of zie ik dat verkeerd, Kardia?
Omdat zij
nu aangeeft misschien 'te snel' in deze relatie te zijn gestapt, brunette.
Geen ervaring maar
ik denk dat je te snel bent gegaan voor jullie kinderen. De scheiding is nog niet eens rond schrijf je zelf. Kinderen moeten vaak als zoveel verwerken bij een scheiding.
Maar goed, zaak is nu dat je nieuwe partner al heel vaak bij jullie is. Ik hoop dat het met jou en je nieuwe vlam allemaal goed blijft gaan, anders krijgen je kinderen een tweede scheiding te verwerken, terwijl de eerste zeer waarschijnlijk nog niet is verwerkt.
Ik denk dat het voor jou zaak is om juist nu de kinderen de gelegenheid te geven om hun band met hun vader te houden. Het blijft hun vader. Als het onverhoopt tot een breuk met je nieuwe vlam zou komen, dan verdwijnt die compleet uit hun leven, terwijl hun vader, hun vader blijft.
Ik zou niet kiezen om de situatie te veranderen, laat het zoals het nu is. Het is fijn dat je kinderen een goede band hebben met je nieuwe liefde, maar blijf alert op signalen. Kinderen zijn heel flexibel en passen zich graag aan, maar er zijn grenzen.