Woningnood

Tja

"Het huis staat op beide namen en hij gaat niet tekenen om het huis op mijn naam te zetten. Voor de lieve vrede wil ik het bij een mediator houden"

dat van die mediator is een mooi idee (neem er wel een die ook advocaat is, want een advocaat heb je sowieso nodig), en ik hoop dat jullie in gesprek met die mediator zover komen dat hij ziet dat hij mee moet werken en een ander heenkomen moet zoeken.

Maar als hij tegenwerkt, of gewoon niks doet ('als ik niets doe gebeurt er ook niets') dan moet je kiezen. Dan maar geen lieve vreden, maar gewoon: eigen advocaat, eigen koers, en als hij het er niet mee eens is moet hij zelf maar in actie komen.

Overigens: is het een koop- of huurhuis?

Sterkte.

Temet

Voorlopige voorzieningen

Klinkt als mijn ex. Ik ben op een dag naar een eigen advocaat gestapt en heb voorlopige voorzieningen aangevraagd. Binnen vier weken had ik toen een uitspraak waarin stond dat ex het huis moest verlaten. Hij had zich nog niet eens ingeschreven bij een woningbouwvereniging. Uiteindelijk is hij ingetrokken bij een pas getrouwde vriend en later kon hij ergens een kamer huren tot hij via de WBV iets kreeg. De "lieve vrede" was wel weg, maar ik kon het niet meer opbrengen om met die lamzak (ook werkloos, maar verdomde het om een keer te stofzuigen of de baby te verschonen, zat de hele dag te computeren of tv te kijken) in een huis te wonen. Als iemand op straat staat blijkt er toch altijd wel een oplossing te zijn. Zolang hij bij jou woont hoeft hij niet na te denken. Ik zou zeggen: aan de slag!

Nav charlotte

Ik hoor nog wel eens " als je zelf weggaat verspeel je al je rechten"maar dat is kul.
War Charlotte zegt klopt strikt genomen ook niet. Ten eerste heet het geen voogdij maar ouderlijk gezag, en ten tweede hou je dat ook na scheiding. Maar inhoudelijk heeft ze wel een punt; voor beslissingen over kinderen geldt vaak: hebben is houden. Als je weggaat en je kinderen niet meeneemt en het contact vervolgens langere tijd wat minder is kan je een probleem krijgen als je later wilt dat de rechter vaststelt dat de kinderen bij jou wonen terwijl vader wil dat ze bij hem wonen.

Het meest gebruikelijke scenario bij scheiding is overigens, vziw: moeder blijft met kinderen achter in de echtelijke woning, vader zoekt een ander heenkomen. Dat wordt bij mijn weten vooral anders als moeder de echtelijke woning absoluut niet betalen kan.

Ik herhaal mijn eerdere advies: mediation proberen als je dat wilt, maar als er geen beweging inzit, dan je eigen plan trekken. En dan komen inderdaad de voorlopige voorzieningen in beeld, zoals al eerder in dit draadje werd genoemd.

Ik ging er overigens zonder meer vanuit dat jij het initiatief had genomen voor de scheiding en dat je man nog een beetje de struisvogel uithangt, maar ik kan me natuurlijk heel erg vergissen. Voor het advies maakt dat overigens niet zoveel uit.

Sterkte

Temet