Iemand ervaring met het medicijn dridase (oxybutyninehydrochloride)?
Mijn zoontje (5 jaar) is zindelijk sinds zijn 2e jaar. Wel plaste hij wel eens in zijn broek als hij geconcentreerd speelde of gewoon geen tijd nam om naar het toilet te gaan.
De laatste anderhalf jaar plast hij echter steeds vaker in zijn broek, wat alleen maar verergerde, waardoor hij uiteindelijk de hele dag door naar het toilet rende en tóch nog in zijn broek plastte, meerdere keren per dag.
De huisarts verwees ons door naar de kinderarts, hij schreef Dridase (oxybutyninehydrochloride) voor (3 x dd 2,5 mg) wat mijn zoontje nu 2 dagen gebruikt. De gedachte hierachter: de blaas is overprikkeld en ontregeld, waardoor de prikkels niet goed worden geïnterpreteerd. Dridase brengt de blaas tot rust, waardoor het natuurlijke patroon weer kan worden terug gevonden.
Wonder boven wonder plast mijn zoontje inderdaad bijna niet in zijn broek sinds hij het slikt (nog maar kort dus), behalve wanneer hij aan het volgende tabletje toe is.
Eigenlijk gaat het tot dusver dus goed, gelukkig. Toch zou ik graag ook anderen horen die ervaring hebben met dit medicijn, omdat ik benieuwd ben naar de duur van het gebruik en evt. bijwerkingen.
Hier weer dridase
Onze zoon is rond 6 jaar begonnen met Dridase. Hij heeft een slecht aangelegde en hyperreflexe blaas. Hij heeft het ong 3 jaar geslikt. In het begin 3 maal daags maar toen had hij erg veel last van de bijwerkingen. Droge mond, wazig zien, moeilijk poepen (en nachtmerries, maar dat durf ik niet geheel en al aan de medicijnen toe te schrijven). Met 2 per dag ging het wel goed. Later afgebouwd naar 1 maal daags. Met speciale fysio heeft hij hard gewerkt om (tegen de verwachtingen in) toch helemaal zelfstandig droog te worden.
Helaas gaat het sinds kort weer minder goed (hij is nu 12 jr) Hij heeft weer regelmatig last van urineverlies. We zijn dus weer begonnen met 2 maal daags Dridase. Ik ben er niet blij mee. Ik vind de bijwerkingen behoorlijk heftig maar momenteel vind ik het ook wel echt nodig. Hij zit net in de brugklas, je wil in de brugklas niet bekend komen te staan als een broekeplasser.
Ik heb wel een beetje gemengde gevoelens bij jouw verhaal. Eigenlijk heeft je zoon geen medisch probleem. Hij heeft door intensief spelen zichzelf aangeleerd om niet naar zijn lijf te luisteren en daardoor herkent hij de signalen van zijn lijf niet meer. Ik weet niet of medicatie dan je eerste stap moet zijn. In mijn ervaring wordt het ook vaak voorgeschreven in combinatie met therapie. Luister, voel je niet aangevallen, ik vertel hier alleen mijn ervaring en mijn 1e gevoel bij je bericht. wanneer moet je weer terug naar de kinderarts? en is er in jullie ziekebhuis een plaspoli oid?
Groeten,
