Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Vic

Vic

03-06-2009 om 19:18

Kind wil geen operatie

Mijn dochter van 10 heeft al haar hele leven oorproblemen. Toen ze 3 was heeft ze buisjes gekregen, die ruim drie jaar zijn blijven zitten. Daarna bleek dat een van de trommelvliezen niet meer dichtgroeide. Dat leidt regelmatig tot oorontstekingen, zelfs bij douchen en zwemmen met oordoppen in. De KNO-arts denkt dat de ontstekingen wegblijven als het trommelvlies hersteld wordt. Die operatie gebeurt tijdens een dagopname en er wordt van een klein stukje huid een nieuw trommelvlies gemaakt. Het lijkt mij een makkelijke beslissing, kleine ingreep en dan (hoogstwaarschijnlijk) van de problemen af. Dochterlief voelt er echter helemaal niets voor en wordt al half hysterisch als ik het onderwerp maar aankaart.
Wat zouden jullie hiermee doen? Het is natuurlijk geen levensbedreigend iets, maar ik vraag me af of die steeds terugkerende ontstekingen geen blijvende schade kunnen aanrichten.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Brianna F

Brianna F

03-06-2009 om 19:35

Vraag voor arts?

Dat lijkt mij een vraag voor de KNO arts, maar mij lijkt het niet gezond, telkens die ontstekingen.
Misschien kan hij haar overtuigen?

reina

reina

03-06-2009 om 19:37

Vic

Ik zoiu deatrs vragen wat de gevolgen op termijn kunnen zijn. waarom is je dochter zo panisch? Misschien heeft ze een heel verkeerd beeld van zo'n ingreep?

Vera*

Vera*

03-06-2009 om 21:05

Zelfde

Mijn man heeft de zelfde operatie gehad. Hij heeft nu een bionisch oor. Het trommelvlies is dichtgezet, er zat een chronisch gat in en twee nieuwe gehoorbeentjes.
En goed! dat hij nu hoort.
Ik zou uitvogelen wat de angst precies is bij je dochter en dan toch haar overreden om wel de operatie te laten doen.
Als je nog vragen hebt hoor ik het wel.

Vic

Vic

03-06-2009 om 21:24

Vera

Had jouw man ook terugkerende oorontstekingen? En was daardoor de schade aan de gehoorbeentjes ontstaan?
Ik denk dat de eerste stap is om weer een afspraak met de KNO-arts te maken. Stom dat ik er niet aan gedacht heb om dat vanmorgen gelijk aan te kaarten.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

03-06-2009 om 22:00

Overreden

Ben het in principe wel met doorzetter eens. Overreden? Jullie beslissen, niet zij.
Daarbij kun je best begrip tonen voor haar angst. Ik vraag me zelfs af of het voor haar, diep in haar hart, wel prettig voelt als ze dit zelf moet beslissen. Vrijheid geeft ook verantwoordelijkheid en het heeft ook iets veiligs als je ouders je dat uit handen nemen.

Vera*

Vera*

03-06-2009 om 23:07

Vic

Hoe het met man vroeger als kind was weet ik (en hij) niet (meer). Ik stuurde hem naar de huisarts omdat zijn ene oor maar stonk, na een paar keer druppels is hij doorgestuurd naar de kno-arts.
Toen is hij geopereerd. Er wordt een maanvormige incisie gemaakt en dan wordt je oor naar voren geklapt, dan kunnen ze aan de binnenkant aan de gang. Bij mijn man groeide er huid naar binnen en dat heeft waarschijnlijk de gehoorbeentjes aangetast. Het is inderdaad een dagopname. Man had erna veel spierpijn in zijn nek omdat je hoofd helemaal gedraaid wordt met het oor naar boven.
De operatie is 'routine' maar dat wilde niet zeggen dat ze zo klaar waren. Bij mijn man moest na verloop van tijd de boel weer open om te zien of het gelukt was. Helaas, niet helemaal dus moest het voor een derde keer weer open. Gelukkig was het toen wel goed. Oja, als verband kreeg hij een soort oordop van gaas. De meeste tshirts waren toen te strak bij het hoofdgat.

Jolijt

Jolijt

03-06-2009 om 23:30

Hier

is manlief (als kind) bij het zwemmen met een (de zoveelste) nog niet ontdekte oorontsteking onder water verdwenen doordat zijn evenwicht zwaar verstoord was. In het ziekenhuis moest toen om de ontsteking te bedwingen zijn hele binnenoor worden leeggehaald en was hij dus aan 1 zijde doof. Jaren later kon dat pas hersteld worden.
De angst klinkt mij als mijn angst voor de tandarts... de beste man heeft me nog nooit kwaad gedaan, maar ik droom (nachtmerrie) al als er iemand zegt " dan kan ik niet, ik moet naar de tandarts". Wel een angst om rekening mee te houden, maar niet een angst om het probleem te laten voortduren of te laten verergeren.

Pippin

Pippin

04-06-2009 om 09:14

Tip?

Misschien helpt het, als je met je dochter een lijstje maakt van de vijf dingen waar zij het meest tegenop ziet. (Pijn, niet weten wat er gaat gebeuren, verband dragen?)
Deze dingen kun je dan een voor een met haar 'oplossen'. Als ze opziet tegen de pijn, kun je dat bijvoorbeeld met de arts bespreken. Als ze zich schaamt om met verband naar school te gaan, kun je haar beloven dat ze thuis mag blijven tot het eraf is bijvoorbeeld.
Voor de dingen die ze moeilijk vindt zou je kleine beloningen in het vooruitzicht kunnen stellen. Of bijvoorbeeld voor elke vervelende handeling een sticker, na x stickers een beloning.
En verder zou ik wel duidelijk stellen, dat jullie wel heel erg slechte ouders zouden zijn, als jullie zo'n belangrijke beslissing door een kind zouden laten nemen. (dat argument helpt bij ons tenminste altijd..)
Sterkte Pippin

Wat moet dat moet

Soms is er geen keuze, als een operatie noodzakelijk is dan moet het gewoon gebeuren, klaar. Natuurlijk wel met haar praten wáár ze dan precies zo bang voor is, en waarschijnlijk is dat het onbekende en het niet weten wat er gaan komen. De beslissing niet bij haar neerleggen want als er over een poosje wel schade blijkt te zijn aan haar gehoor, wat dan?? Eigen schuld dikke bult?? Nee, snel naar de kno-arts gaan en het probleem bespreken, ze is echt niet het enige kind wat een operatie niet ziet zitten.

Vic

Vic

04-06-2009 om 15:19

Nou

Ik heb haar wel duidelijk gemaakt dat we het in ieder geval laten doen als de ontstekingen schade kunnen veroorzaken, waarop zij daar tegenin bracht dat de KNO-arts dat dan wel gezegd zou hebben. Een tijdje geleden had ik trouwens een afspraak gemaakt bij de huisarts om wratjes bij haar te laten verwijderen. De huisarts vroeg toen aan mijn dochter of zij dat ook nodig vond, en we gingen onverrichterzake weer naar huis.

Vic

Vic

04-06-2009 om 15:54

Ik was er ook niet blij mee

Ik was destijds ook niet blij met de actie van de huisarts, maar dat zette me wel aan het denken. Vandaar dat ik dacht hier maar even te polsen wat anderen zouden doen. En eerlijk gezegd ben ik verbaasd dat iedereen zegt dat mijn dochter daar geen stem in heeft. In het draadje hierboven over een beugel ja of nee, is de tendens dat een kind daar zelf over kan beslissen. Dus óf ik snap het verschil niet óf er reageren net andere mensen.

Bekend

ik ken meer die zo'n gaatje houden en dus rond de puberteit dat moeten laten herstellen.

Ja dat moet gewoon, rond blijven lopen met een gaatje in je trommelvlies is gewoon geen optie. Ja leuk is anders natuurlijk, maar ach daarna is het over en heb je er nooit meer last van.

Ik zou het tot die tijd gewoon waar mogelijk weg relativeren. "ach ja dat dingetje in het ziekenhuis", "oh ik was het al weer bijna vergeten, ach beetje dichtplakken en klaar". etc.

Coco

Coco

04-06-2009 om 16:15

Kan ze de gevolgen overzien?

Ik denk dat je de beslissing niet bij je kind neer moet leggen. Voor een volwassene is het soms al moeilijk om een beslissing te nemen. Veel mensen wachten nét iets langer dan goed voor ze is alvorens de gang naar de HA te maken met pijnklachten. Of zijn maar wát blij als een bepaalde operatie wordt uitgesteld en "vergeten" soms een afspraak te maken voor een nieuwe datum. Voor kinderen zal dat nog sterker gelden, omdat ze nog slechter de gevolgen kunnen overzien van het uitstel (want dat is het eigenlijk) van de operatie.
Dat neemt niet weg dat het kind panisch kan zijn over zo'n operatie en misschien om heel andere redenen dat jij denkt.
Ik kan mij nog goed herinneren dat ik, toen mijn amandelen geknipt moesten worden, doodsbang was voor de narcose. Er speelde toen net één of andere zaak die nogal veel media-aandacht trok: een jonge vrouw was voor een onschuldige ingreep onder narcose gebracht en daar nooit meer uit ontwaakt (ik geloof dat ze jaren in coma heeft gelegen). Ik was absoluut niet bang voor eventuele pijn oid, maar die narcose maakte me panisch.
Mij werd trouwens niets gevraagd (in dit geval was de operatie trouwens écht niet nodig, want ik mankeerde helemaal niets aan mijn amandelen, maar omdat mijn broertje er last van had adviseerde de dokter om die van mij in ene moeite door ook maar te verwijderen; dit was in de tijd dat bijvoorbeeld ook bij elke willekeurige operatie in de buik de blindedarm maar vast verwijderd werd). Ik denk dat het me wel had geholpen als ik er over had kunnen praten en niet volledig aan mijn angsten voorbij was gegaan ("stel je toch niet zo aan").

Lys Lionne

Lys Lionne

04-06-2009 om 22:28

Beslissing

Ik begrijp je wel hoor Vic, hier heeft zoon (bijna 12) ook een stem in wat er aan zijn lijf wel of niet gebeurt en zitten we in hetzelfde schuitje. Alleen betreft het hier een oogstandcorrectie. De 1e operatie gebeurde toen hij 6 jaar was en helaas ging dat niet goed en bleef hij dubbel zien. Een 2e operatie was dus noodzakelijk en had een hele nasleep met ontstekingen e.d. en nog steeds is hij lichtschuw en heeft snel last van droge ogen waarvoor hij moet druppelen. De 2e operatie heeft trouwens ook niet het gewenste cosmetische effect gehad al was het wel tijdelijk beter dan voorheen. Zoon heeft de keus gekregen nogmaals te opereren voor het cosmetische, maar wilde dat echt, echt niet. En dus gebeurde er niets en wachtten we af. Nu echter, na 2 jaar, neemt de afwijking weer toe en is een 3e operatie niet meer alleen maar voor 'de mooi', maar ook noodzakelijk om het samenwerken van de ogen te behouden. En daar nemen wij dan de beslissing weer over, want medische noodzaak gaat voor ons boven zijn enorme angst voor alles wat met ziekenhuis te maken heeft....

Dat is wat mij betreft nu net het verschil

cosmetisch of medisch noodzakelijk. Dat zijn voor mij twee totaal verschillende redenen om wel of niet te opereren. En natuurlijk kunnen kinderen op jonge leeftijd kiezen zich niet te laten opereren aan flaporen vanwege angst en daar later spijt van hebben, maar dan is het alsnog mogelijk en is het probleem opgelost. Medisch noodzakelijke operaties kunnen over het algemeen niet jaren wachten om te zien of kind zich bedenkt en dan moet je als ouders in overleg met de artsen denk ik zelf de beslissing nemen.

Man ook

die operatie gahad toen hij een jaar of 15 was. Had ALTIJD oorontstekingen en na de operatie nooit meer. Hij is enorm blij dat ze die operatie toen gedaan hebben omdat hij weer gewoon kon zwemmen etc EN niet meer de hele tijd ziek was

Ik vind de voorstellen om de angst aan te pakken (die hierboven worden beschrven) heel goed, maar zou de beslissing zeker niet aan een 10-jarige overlaten.

Therese

Therese

05-06-2009 om 11:40

Goede voorlichting

Door mijn werk weet ik dat veel ziekenhuizen speciaal voorbereidinsmateriaal hebben om een operatie voor te bereiden. Vaak zijn het boekjes met fotomateriaal waarin een kind geopereerd wordt en waarin foto's staan van het kind van alles van voor, tijdens en na de ingreep (waarbij ze het bloederig aspect natuurlijk weglaten). De laatste foto's zijn de plaatjes waarbij het kind cadeautjes krijgt en uiteindelijk ergens weer vrolijk aan het buiten spelen is. Op deze manier wordt het weer positief afgesloten.
Het is vaak toch een angst voor het onbekende en als je het kind echt zal dwingen heb je de kans dat de angst alleen maar groter wordt, maar met een goede voorlichting ben ik van mening dat de ouder uiteindelijk wel beslist.

Ik zou de arts vragen of ze hier materiaal voor hebben en het samen met het kind en eventueel een deskundige uit het ziekenhuis goed voorbereiden. Op de kinderafdeling werken vaak wel pedagogen en psychologen die hierin gespecialiseerd zijn en je tips kunnen geven.

Succes ermee!

ijsvogeltje

ijsvogeltje

05-06-2009 om 20:33

Vic

Ik geloof dat ik ook ga voor de stelling 'soms heeft een kind niets te willen'. De ouders maken samen met de arts de inschatting of een operatie zinvol is. Kind kan de consequenties niet overzien, kan daar helemaal geen rationele keuze in maken. Dat moeten volwassenen voor mijn gevoel doen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.